Historisch Archief 1877-1940
*-.
? A
'V.
?lv .
^ ? -, ir «Bcoynt ietjeren Zondagochtend.
TBtgtjver»^ BLtÈRMAN, HA$MS & J?,
??' ?Kantoor i
Jl«<B.p)7.»
, tijn mBj
l dit Nummer behoort een Bijvoegsel.
IKHOTTih i
Het rad* jaar. Staatkundig Orandóht. -
FeuiUein. Kout: De VereiuigiBJ Rtt NektUidKÜi Toouwl
doitni» 1877; Kgmtnirawi. LettfokniW:
Bwkbewhonen a Baichtm. Statirtlwjhe nwdedeelingen.
lei. HudcMnrietteii. Benrnieuw.. Sch«p«n
i Udiog. UrpJtyil» aAejea » rviliojr. Rauta
i Ttiliu.?FMtknlaor An*UrdVm. Jhugwl(jke Stond.
lom, TeBtooBiMlingen, ciu. lyiUiéke Ttrutk>lükk^«.a.
, > ' ??? ? ,*r ' ?;';-v-._ Y
Abonnement per 8/m. . . OCte. f>.p.p, 75 Cto.
Afzonderlijke Nummers... «... 5 '??>,.
Advertentiën per regel , . -. . '* 10
*. ' J^ , ' "-*=
H^EID
voor HANDEL,
« Snoorwtge» T« AXI«TKn».4JI nur. .. _. . . .
». ?.I«(«k*.f-(*>' «»,*O(*), 11.38(4), IÏ.45, ».?(&). 4.80, *.?(*), 7.?M). 8:10 ;. Utrecht (Oo»ten»>
uiaautvafa ljtojtnlOT -?*?-- v- ?-.»'. - M . -»- "
en «est MMS; (Rünipoor).«.40, 0.U, 1«O*,1I.M, 11.45, ».?. ».?, 7.?,8.40.:
;-(«). 8:10 ;. Utrecht (Oo»Un»> 7.ÏC - -" ~^- " - ' " -'
(*)cutrcjpmidctreüonBrtd» »l> Dotdrarht, («) Arnhem, (c) Vcoloru4»
otteMlstia Th «en MSMC (H«4l.ipoor) 6.SO, «.t* (<0. 8-ZS.
, 18.10.».««.,4J)5,»ai». ?-«O.S.SS s ZiÉlstheB TU Atmsrttfffwt (Oip) 7.ÏO, »-4O(«0, 11.10(40.1
Utmrarian «n GnminlM.?SUomllQoUB utr: BsMUidSIsn 7.ÏO, 8.?, ».*5, U.?, 12,?, JM, ».?. 4.?. 4.U. ».??._
Het oude Jaar.
1877 heeft zjjh laatste woord gesproken.
Eet heeft er voor gezorgd, dat het niet vergeten
il worden. ?
De Geschiedenis werd met een aantal feiten
verrt, waarvan zeer .Vele een niet al te rooskleurig,
ignscl óp den maatsehappeujken'eu staatkundigen
knd der JBuropeesche volkeren werpen. Déoude
.tusschen de naties en die tqsscben de partyen
inderling 'werd hervat of voortgezet met nienwe
oede. Tan 't Oosten tol het Westen hebban de
irtstocht en 't eigenbelang hun ruwe taal doen
eerklinken, gevolgd door daden van list of geweld.
Nadat de diplomatie te Konstantinopel haar
goochel1 met woorden 'tot het uiterste had gerekt, en
Oustersche kwestie duidelijker dan ooit een nieuwe
?diaansche knoop bleek te zijn, die niet ontward,
?hts met het zwaard 'kon worden doorgehakt, is
w, Grieksche Kruis als het symbool der beschaving
igen de Halve Maan geheven en heeft de
Hutnanilit" de ^Barbaarschheid" aangegrepen met zooveel
, dat men by 't aanschouwen van de worsteling
Christen van den Mahomedain moeilijk
onderteunen kon. .* '
Geheel het Oosten in spanning n,beroering.
Mon^eniegro en Rumeniêde bondgenooten van,;den CzaarJ
[Serviëongeduldig wachtende op gunstig»
gelegen'd -om mede een dee'l van den bnit te benSachtigen,
eindelijk, bg 't wijken van 't gevaar, gereed tot den
ML Griekenland nog dralende, opdat het zeker
niet t» Troeff-i* i<HB«o-en-»ijn handen, (»»J) d«
doornen téwonden vóór de rozen ontloken zjfn.
.Oostenrgk, de Europeesche automaat, vruchteloos
strevende een levend organisme te schijnen, zoekt
angstvallig het evenwicht tusschen ':zjjik deelen te be
waren, te midden van den stormwind, die hem doet
beven. Italië, ondanks de politieke kibbelarij der
partgen, die 't jeugdig koningrijk schokken, let op den
strijd in ,'t Oosten, houdt den blik gevestigd op
déoverzgde der Adriatische zee, want het v«rgeet
zy'n stamgenooten van over de grenzen uiet. Wie
?weet wat uit deze verwarring ten slotte kan. voort
komen? Elk denkt aan 't zijne. Ook het Westen
gevoelt het, dat zijn-belangen-daar op 'tspel staan.
Duitschland, bevreesd voor Ultamontaansche
woellu-'gen en -Franuche wraakzucht, smaakt het zonderlinge
voorrecht zich te kunnen verheugen zoowol-wanneer
zijn al te machtige nabuur zich ,oitput en verzwakt,
als wanneer .diens zegepraal over Turkije het
prestige van de Grieksche kerk tegenover den
gemeenschappelvjken vgand: hei Yaticaan, doet aangroeil-n.
-In geheimzinuigheid gehuld blijft het den Czaar in
zyn vriendschap gelrouw. Doch niet het minst onder'
'vindt Engeland den invloed .van 'den knjg. in
Aziatisch , eu Eüt'opeesch ; Turkije gevoerd. Als de
«Ifzuchligè, die zich in ayn'belangen bedreigd jroant,.
.maar wien het .aan 'de'-macht faïilt den loop der zikcn
te keeren, kon het weinig .anders do'en, 'als zy'n etem
verhefien, eu .het maakte dnn ook in.1877,-niet in;
Aftika, >maar\jn Europa, onder' leiding'" van ? Lp id
lEröconsfield,van dit-zwakke wapen een verontrustend
He* l»nrt ciier Mocrter.
GEORGÉVAUTEEÖ. ',,
.
[ 't.Waa op een avond op theetijd, dat mijn nichtje
f SoiaBgé^^dje met een presenteertroramcUje het «al on'
[rondging, 3 Gaston stilhield. Gaston lag erg op zijn
f gemak in eene'causense. .?'?
En »1 gnïir trouwen ? vroeg »8n ni^tjp. .
.?4 Tronjrtn wie? , -,_ : :
^?Een mooie vraag,.... j\j, .'""' ?-; .; .
- ik? '"?? -.-?-; '.?'.;.????? ?
Nu, zoo'n geheim behoeft ge ^r niet vaji te
'maken. Ik 'weet' alle j., .. . .
^ Alles? En wat is alles?
Tóen ; keerde mijn nichtje Solange zich tot ons
nl12«n, -Toaakte eane di«p« buiging, en kondigde met
pleeh[ tige stem aan: ? ?' " ' '. .-..'''',.
Dames en heeren, we hebben de eer n by dezo
kennis. 4e geven van het .engagement van den heer
Gaston de Thévis en Mejufvrouw Laura d'Herbier.
De zin was. nauwelüks uitgesproken of. Gaaton
i stondTn't midden.van d^ kamer, - "'j ? '??
'~ Laura Herhierl'H^e-komt geIdairaan?1
Een tiental zUvereh steramen antwoordden in een
lachend koor. v .." ?
i. Kom.taken maar, zeide Solange triomfantelijk.
f1 Ge ziet dat al.de dames,et ai vanop de hoogte zijn.
* Ik wil bekennen 'al wat men verlangt, maar
[ ik moet toch 'érst weten hoe «en aan zulke
nieuw[tjesiomt. - . , . ? ?
Nn! ge begint al naar reden te lultteran. Bet
KLI*
gebruik. Slechts Frankrijk was de eenige der groote
staten, die den terugslag der beroeringen in 't Oosten
niet scheen''te-gevoelen. En geon wonder. Terwijl
déhardnekkige kamp bjj '-den Doóau werd
voortgecet, bebaalüe de republikeinsche partöeen onbloe
dige overwinning, sehooner en waarschynlQk
vrttohlbaarder in gevolgen, dan de overmacht van het
«waard kan schenken. De zelfbeheersching., en het
beleid ontwapenden de willekeur, (Jeden de schennige
hand verlammen, die zich naar de constitutie uitstrekte,
eu het was juist de Franache natie, van welke men
dit het allerminst »ou hebben durven hopen, die der
wereld toonde, dat zoowel voor volkeren als indivi
duen, z|jn eigen' hartstocht te bedwingen het beste
middel is om dien van de tegenpartij te temmen en
onschadelijk te maken. Een zegepraal te merkwaar
diger, daar midden in den strijd de'groote aan
voerder baar'ontviel; een man, die aldus voor zyu
partij had geleefd, dat zijn leven niet meer onmis
baar was.
' Het kan óns 'doel niet zijn b(j'alles stil te staan,
.wat de oude en de nieuwe wereld gedurende 1877 in
beweging bracht. Te minder d&sf Nederland slechts
in geringe mate de tieiuing gevoelde van de wilde
stroomen, die Europa schokten. Op staatkundig gebied
had het zijn eigen strijd, "die, al deed h'tj menig on
vriendelijk woord «preken, een goedaardig karakter
bleef dragen. Dank z\j de gehechtheid aan'onze con
stitutie ecle. instellingen, bewogen -zich de partyen,
hoe vetbitterd zy ook op elkander mochten zijn, bin
nen de grenzen der grondwettige voorschriften, daar
ieder er zeker van kou zijn, dat, zoodra hy die
oversehreed, voor, goed zijn \onuis geveld,was. Het
minis?terie Heemskerk, zelfs Uoor zijn vrienden verlaten,
trad van hot tooneelaf, en de hoofden der liberale party,
welke beter vereenigd schijnt.dan sinds lang het geval
was,namen plaats op de groene kussens.Zonder schokken
te veroorzaken verdween het lang bestreden kabinet-,
meer verwondering dan bewondering wekkende, door
de halsstarrigheid, waixrmce het-zich aan de porte
feuilles had vastgeklemd. De administratieve bekwaam
heden van den gewezen premier terecht geroemd,
doch tijdens zijn bestuur niet altijd'«ven helder.aan
't licht geiteden, mochten voor velen een reden zijn
zijn he«lgt«fta.toietreureur «y, wien «en con ^qnenVe
. milde toepassing der constitutioneele beginselou ter
harte ging, konden niet anders dan met welgevallen
een eind''zien komen aan een toestand, die. het parle
mentaire stelsel, btj.de natie .in discrediet di-eigde te
brengen. En nu mannen als Ksppeyne en Tak
Heemskerks taak tezamen 'deelen, uu wij aan 't eiud vnn
1877 het departement van Oorlog onder de Roo. en
dat van Financien aan de leiding vnntGleichman zieu
'toevertrouwd, vinden wij in dit opzicht bij een terug
blik óp. den .lautstcn December van 187G, geen reden
ons teleurgesteld te gevoelen.
odertusscheh is de oogst op wetgevend gebied,
dien het verleden jaar ons schonk, al zeer gering.
liehnlve.de nieuwe wet op de Rechterlijke organisatie,
onder'hét" afgetreden ministerie tot s and gekomen,
en de te'lang verschoven wijziging der kiestobel, door
't nieuwe. Kabinet met prijzebawaardigen spoed ter
hand genomen, gaf 77 weinig etof tot .tevredenheid.
De hervorming van het Gymnaiiaul onderwijs bij de
wet op 't Hooger onderwijs geregeld, voiid in da
kleingeestige voorschriften van Heemskerk een hin
derpaal, die- niet te spoedig uit den weg gei-uiin^kan
worden. Alleen het Alcideiniich onderwijs werd in
dit jaar op nieuwe leest geschoeid. Het Lager
onderwijs'bleef in hulpbehoevenden toestand veckeeren. Aan
nlles wat strekken kan tot volksverlichtiftg werd meer
gedacht dan gedaan. De Regeering beeft op. weinig an
ders te wijzen dan op de opening der
itjjfcalandbouwschoölte Wageningcn. Totdenleeiplicht.de
eerRteyoorwaarde voor een meer voldoende volksontwikkeling, zjjn
"we gtten schrede nader gekomen. Deildustrie-, l
n'dbouw-, en herhalingjKChplen, inrichfingetavan onderwijs
voorsolwassenelijZe worden oog zooJgoed ah geheel
ovargelaten aan 'tpnrtfcuUerinitiètieffrfeineentelgke
goedgunstigheid. De wet op den jtVbefi van kinderen
in fabrieken toont dagelijks meer JiaiS leemten, zelfs
bij een getrouwe naleving. Hare, vervanging- door
een betere, zóó noodfg, «oolang de wet op den.
leerpKcht blijft ontbreken, zag men tot:leden vruchte
loos te geinoet. Ons belastingstelsel bedekt nog. steeds
zyn naaktheid met de opbrengst mn den .jen
veracciJns, het verleidt den Nederl«nd«chen Staat tot het
in stand honden cener loterij, het'handhaven der
patentwet, diéde nijverheid dnnkt,' het heffen van
rechten op de meest onmisbare'levensbehoeften en
belemmert hem in de vervulling 3ran een zjjner
duurste pUehteu, nl. wat in zjjn verétogen is te doen
tot bestrijding van het mfabruik v*fi «terken drank.
Onze zouderlinhe schatkist, die tengevolge van de
meest onredelijke, om niet te zeggen onzedelijke wijze,
waarop zig al te karig geruid Wordt,' den bodem laat
zien, terwijl hoognoodige verbeteringen, als cfce-Jwin
't onderwijs, de middelen ..van verkeer, defensie enz.
om' geld vragen, eischt sinds landen tyd een nieuw
belastingsstelsel, volgens ~'t welk'hét rijke en arme
Nederland naar billikheid tot de voorziening in de
Staats-uitgaveu zullen bijdragen. ; ?.
Het is ? niet noodijf alles te noemen, waarnaar wij
reikhalzend bleven uitzien. We wijzen slechts op het
voornaamste. En dan mogen w2 niet veiiwygen,
dat de politiijke ontwikkeling der JMederlandsehe natie
nog altijd gebukt gaat onder het' 'vaathóuden aan
den census, als de «enige voorwaarde tot verkrijging
der kiesbevoegdheid; 'een census bovendien rustende
op een zuó onredelijke basis, al* de aanslag in, de
directe belastingen, en. zóó averechts toegepast, dat
juist het meest onontwikkelde gedeelte .der natie: de
plattelands-bewoners,' de bevolking ,der steden over
stemt. . *
Verbetering in dezen bracht Tl ons. niet, al ont
brak het niet aan teekenen, dat ...zelfs conservatieve
o'ogen voor sommige dezer eisenen' niet hermetisch
gesloten bleven.. Z^j <Ue reeds lang" zich t leurgesteld
gevoelden,, moesten or zich bij jportdnri.ng aan ge
wennen, .dat IHU*gedabd op Mjyroef gesteld werd.
Hun, die meenen, dat handel en nijverheid^ die groote
bronnen vnn volkswelvaart, den krachtigsten steun
van den Staat verdienen, bleef de aanleiding tot .het
slaken van menige diepe zucht, niet bespaard. We
?behoeven geen feiten te noemen. De hei-muering
aan den toestand der bhrnenkanaien, die onze haven.
met het Opaten eu Zuiden verbinden, do traagheid
waarmee déNoordelijke, provincies de ontworpen
spoorwegHJuen zien tot stand komen, liever gezegd:
zien voorbereid worden, ztyn een voldoende toelichting
vour Ue.den, die dergelijke grieven niet mochten ge
voelen.
Doch Nederland bleef te midden van al tut teleur
stellingen het toonbeeld van kalm geluk. Wy aten
ons brood in vrede/' UltramuDtanen en Socialisten,
die elders de 'naatstihappel^ke orde dreigen te ver
storen, beroerden te' nanwernood de oppervlakte van
ons staatkundig' leven. Het roode noch het zwarte
spook bracht ons in onrust. Misschien konden 2(j
dat minder doen, dan wél iüd n;as voor onze natie.
Want egmntuich» naturen loopen eer gevaar in te
donimelen, dan dat de'agitatie hun deo.B)anp njt de
'oogen zou houden.- De oorlog met Atjeb verloor in
belangrijkheid. Venezuela dreigde niet langer, en te
midden der handolscrisis, die Amerika, Duitscliland,
'Fraüki'ijk, zelfs Engeland.?om-yau het Oosten niet.
te spreken'?teisterde, yerheugde zich ons .Vader
land zoo, ol niet in een tijdpsrk \au bloei,-tn b'
trëkkelijken vborspücd, En jin het aan-het roer Van
'slandszaken een krachtige hand ziet en :het zich
nieuwtje dan is hier een uur geleden .doof Mevroaw
d'. Herbier zelf, meég«l,eeld. .;? "' ...... ... . .
Heeft -Mevrouw d'Hértóer verteld dat ik, ik, nieii
'haar/dochter zou trouwen ?'-.. :,; ;. ?? ? ..
-^..Dat js tézeggeDj.in diétermen volstrekt niet,
Maar ze heeft i ons gezegd, dat' -ge zoo verliefd zijt op,
LaurA-; dat mv vriend Marcel het zich zoo aantrekt,
omdat hij evenzeer op Laura hoopt; dat. . . efr-daj;...
kortom' honderd kleine .trekjes waar uit duidelijk
volgt, , dat ' gij, mijnheer, die u zoo dom houdt, dol.
verliefd zyt op haur dochter, en dat, indien ge 'Kaar
nog niet gevraagd hebt, gij haar morgen, of 'óp zijn
alt-erlaatst, overmorgen vragen zult.
'Gaston hoorde met een ernstig gezicht naar
Solange's gebabbel. ' Ik moet zeggen dat ik een weinig
?verwonderd wosj ik was op d» hoogte vnn de mees
te zynér geheimen, en-:nooit had ik hem een woord
over Lanra d' Herbier hóorén' spreken.
Ik wist wel, dat hy den laatsten winter een paai'
maal met baar gea»wst bn4, waar ik wist ; ook, dat
.ïyide bals bezocht ha£ om "ecne geheel ander e dame.
liet was nn dan ook -zeer verklaarbaar dat h\j
SoInnge niets van dit alles wilde toegeven, en zelfs
over die goede Mevrouw d'Herbier met weinjg
eerbied sprak, haar oude zottia, geloof ik, noemHe.,
.
.'s Avonds - wftren we.«amen in de club. Ik rond
het noodig er 'meer van i e weten.,. ,
A"~*-. Vertel un eens 'rqnduit: wat i« er van aan'?
'"??«??.: Waarvan? ? . i "' '.'"'??'.,.
1 -; VBiTdie hnwelyksplannién. .. ?''''..'."
V Kiet»! Volstrekt ni»L», ik verzeker hei je. . Heb
ik het nidt. duidelijk- genoeg; daar tegengesproken? .
Hebt ge er nooit aan gedacht Laura te trouwen?
Nooit.... Dalj ia te zeggen, ik mag haar1 wel
lijden. 1 Ze ziet er aardiger uit en praat verstandiger
dan veel andere meisjes; en' misschien zon ik wQger
gedaan hebben-met haar ernstig het hof te maken,
dan m\j te 'laten vangen in de netten va~n cefie ge-.
wetenlooz'e coqupttc . . . . ' ,. ' '
Gaston,, pas op ; ik geloof, dat ge nader aan den
afgrond .van het huwelijk staat, dan ge zelf wilt
bekennen; -,.: ?? ' . U V ; ""r~ , ..' ^
'Dwaasheid;! ?'.'"'"'-"? .'?:?._' >- '???s-x- ?..?'.
?" ??Ge' denkt er toch over. ''. " '" ???;'? ?" '... '?. ."""
;. ".Zeker; sedert een nnr. ' Solange, jneVtaw gekke
gesohiedouis heeft mijne gedachten geheel .in de 'war
gebracht. -'-'.-' ? '; .'
Ruim tien .minuten bleven we zwügon; G<wton'
peinsde^ eenskiaps zeide hy: y , ? .
?-.??Maar waar heeft 'die zottin -van eene moeder
het sprookje vandaan gehaald ? ' . ~ '
Wat kan het je schelen? Mama1* verbeelden
zich zoo gauw, dat men op haar dochters verliefd is.
Verbeeldt 'ze zich ook niet, dat Marcel met Laura
dweepf? En. we wéten toch dafdie grappenmaker
Van een Marcel . ; .'.: " -' V ? '
Gaston glimlachte^- men stoorde ons, .en er werft
rtiet meer óver Laura eüde verbeeldingskracht van
bare mama gesproken. ."' . . «
Laura d'Herbier zag »r, zooals we gezegd hebben,
niet /onaardig uit, zoöder tóch eepe schoonheid tézyn.
Ze babbelde gezellig 'zonder de 'pretentie te maken
van geestig te willen , wezen. ' ? ' .: ?
^ Hare moeder, dei. weduwe vati -een -president van
't Hof, was mei' haar .als eenige' dochter achterge
bleven, en .hdd haar met byna afgodische zorg op
gevoed. De goede dame aanbaij hare dochter, en
hield het -voor uitgemaakt, dat Laura's bekoorlijkheden
iedereen verblindden. Alle. heeren, dio met hare
dochter dansten, hield zij voor adspirant-schooüzoons,
en züstond steeds voor de moeielykhcid, wien zükiezen
zou, als er zich soms een half dozyn t«gelipt ver
klaarden. ?? . ? ?.-?-.
Gaston had dien winter, juist op verlangen van
overtuigd mag houden, dat de liberale p»rt(J vast
beraden en eendrachtig hét.. nienwe .kabinet wil
steunen o-p den weg van vooruitgang, staart het
hoopvol de toekomst tegen. Het gelooft dat x$n
grieven verzacht, ztjn teleurstellingen minder talrijk
zullen worden. ,
.: ,Jpat wüons daarover verhengen, behoeven wy niet
te verkïaren. Hun, die ons blad tot nog toe gelezen
hebben, kan het niet ontgaan zqn, dat wg, met alle
liefde voor de oud-Hollandsche deugejl der bezadigd
heid vervuld, de volksontwikkeling, odr de bevor
dering van ontlacwy's en. de'bïlinrtigijig van de be
langen der. welvaart, zoo innig aan 't eerstgenoemde
verbonden, van ganscher 'harte voorstaan. De verstal»;..
delijke, stoffelijke en zedelijke verheffing der natie U
het doel van ons streven! De sympathie, die w(j
daarby reedn zoo ruimschoots mochten ondervinden, wet
tigt het vermoeden, dat. de Amsferdamtner" ook in
baar nieuwen vorm voor velen een welkome
venc^gn'ft zal-zyn. D'en steun vragende van hen, die zich,
by alle verschil in byzaken; in hoofdzaak met ons
.in deze richting bewegen, zetten wij met Vertrouwen
onze taak voort,, in de hoop, dat we, aan 't eind van
^djt jaar, getuigen mogen van den verhoogden blpei
'van Nederland'en onze schoone'Amstelsfiad.
TAATKUIVI»lCi OVERZICHT.
De Ilussiscli-Turksclie oorlog wordt nog voortge
zet. Wel heeft Engeland op aandrang van de Purte
aan Rusland de vraag gesteld, of het niet af keerig
zpu zyn de vredeü-obderhandelingen te openea en.
"werd bet antwoord onfvangen, dat, indien Turkye
zich met zijn verzoek rechtstreeks tot Rusland wendde,
een wapenstilstand ónder nader te bepalen voorwaar
den niet tot de onmogelijkheden zou behooreo,
doch tot een staken der vijandelijkheden is 't niet
gekomen. ?
Een Servisch korps vereenigde zich met
Rumeensche troepen, die het beleg voor Widdin hebben ge
slagen. Vorst lilans troepen namen Pirot, en bezet
ten den St. Kicolaas-pas,. Kurscbumjla en
Ak-Palamkn. De vesting Nisch door hen ingesloten, 'staat
op het punt zich over to geven. .
Ook de Russen zetten te midden van sneeuw en
y>, langs seiner, onbegaanbare wegen hun tocht naar
't zuidelijk geèeelte ,vap Turkye voort,.' Generaal
Ghourko, die aan 't eind der vorige week zich nog
te Qrchanie bevond, is den Balkan óvergetrokken en
vervolgt den weg naar Sofia,'welke stad reeds van
verscheidene zijden door de Russen » ingesloten.
Ook in KJein-Aziëkeert zich de krijgskans hoe
langer hoe meer ten gunste der Russen. De toestand
'van Erzerura is hopeloos. Een botsing tusschen hef
Turkeche veldleger onder aanvoering van
Moukhtarpaeha n de Russische troepen onder Melikoff en
Ferguschoff staa.}, te wachten. ?
Moucbtar-pach'Érw«rd door Ismail-Hakhi-pocha als
opperbevelhebber te Erzerum vervangen;
In Frankrf/k had het optreden van het nieuwe
kabinet een zriiverings-procea in hefc'corps prefecten,
vrederechters «n andere ambtenaren ten1 gevolge. De
ministers hielden goruststellende toespraken. De
Nieuwjaarsreceptie bij den President kenmerkte ssich
door do ..afwezigheid van 't Ultramontnanschèjeger.
De daghUiden dringen aan op een onderzoek t-'i' zake.
.vanden beraamden militairen coup d'état,
Fournier werd benoemd tot'gezant te Constantinopel. V,?.
Engeland verkeert in spanning over den loop.der ?
zftken in 't Oosten. Men weegt het antwoord van den
Czanr en bespreekt de vraag: hoe verder te hande
len? In.tuaüchen besloot het kabinet Rusland te'pol
sen welke voorwaarden het tot het sluiten yan eeneh
«one dame, die zich niet wilde gecompromitteerd
zïelr,-aan.-eenige jonge meisjes het .'hof .gemaakt. Die
historie -was nn., paft-uit; en. h§verkeerde, in wraak
zuchtige stemming, ..gereed,. om hier. of daar troost
te Zookon,.... toen myn nichtje Solange zoo on
voorzichtig praatte. '?',.-: >-.;,, ''
- -Don volgenden" dag Was het receptieavond bg de
barones E.; wg gingen er heen.- ',""?'""
Laura'zattjr met hare moeder. Gaston-bemerkte
het en kreeg eèa kleur., HU praatte verlegen, mét
de dameftren zag er tamel^k verKefd uit; Men
.kónzien dat allen in 't geheim waren. .
Mooi,, dacht ik. De goede-inama, is behendiger
en gevaarlijker d«n men_ zoo zou meenen ^,?.^
Toon ik hem den dag*3ittn>na<vroeg, hoe het niét
zgn hart. stond, werd hg boos, en antwoordde, 'dat
alleen .dédwaze praatjes vaft mama hem in ver
warring hadden, gebracht, daar ze hem tegenover
het 'jonge meisje in eene zeer zonderlinge positie
plaatsten. ? . ? ??
' lic. xèide .niets meer, en wachtte de crisis af..
Eenige weken gingen voorbij, de winter liep ten
einde, en ik zag wel Aan Gaston, dat de zaak hem
steeds meer en taaej in 't nauw bracht.
. De barones gaf balir laatste danspartytje. .Marcel
had ? ach't-en-veertig uur verlof weten 'tékragen, en.
was er ook. ...???'. - ? ?'_'?' ' .
Mijn nichtje Solange, die'ik voor den cotillon ge
vraagd had, zeide mötnsschen twee toertjes:
n?' De zaken, staan minder góéd voör; Gaston.,. ?
Ha« bedoeljwL
Met Laura. Zijn vriend Marcel...
- Zeker weer een'verzinsel van da goede mama?
Natnnriyk. Die arme Marcel schijnt dan tóch»
dol verliefd te ztyn op Laura. U4j verkwijnde ver
van haar. in het eenzame garnizoenstadje.' Om haar
nog eens vóór 't laatut te zien, beeft h(J een
w«agA -X
wapenstilstand stellen zon. Het deed dit met hot
vaste voornemen niet al» bemiddelaar-tastenen
beide strijdende partijen op te treden. 'Aan
luchtige en vredelievende dearanstratie'n
bet in 't Vereénigd-Koningrijk niet. SirH. EUiot"
werd te Weenea, Layard t* Constantinópel tot
ambassadenr benoemd. ? ? .. ', - *','
In Pruisen» hoofdstad wacht men op de terugkomst
van von Bismarck. Een onderhoud van hem en den
Heer von Bennigwn Bohgnt tot het vooruitxicht of
een versterking,det nationaal-Uberale,partiJin t Minis
terie geleid te hebben'. De dagbladen spreken' over
de instelling van.vjjf Rg'ksjmnisterién. ?
Italiëzag na veel stryd 'zijn ministerie ge-ègmigd.
óialdini trad uit het kabinet; Bargoni werd met.
Financiën belast. Het departement voor Landboliw
verviel en-de Heer Degretis. bleef Minister-president.
GerOchteo, als zoo het Jljfk .zich wapenen'met bet
fjoog op de toejkomstige .gebeurtenissen in 't Oosten»
'"vjnden-.tegenspraak.;?Gambetta besocht Ifeme. r
De Paus is op .nieuw ongesteld. . ? .
: In Nederland viel op Staatkundig gebied niets be-,
langrijk» voor. Wy hebben ons te bepalen tot de
vermelding van een -paar brochure» en tydachrift»
artikelen, die op'politiek terrein verschenen. ~De>
.meeste couranten leverden beschouwingen over hei '
verleden jaar. ? ; ? ?"?-??
? D. e Heer Atting Mees schreef: De Indische
begróoting in verband tot de Nederlflndsche belangen;
Dr. J. van Vloten: Kiezersindrukken tot
waarschuwing en opwekking van ieder naar ware
vrijnnnj>beid strevend Nederlander. '
Noorman handelde in de Tgdspiegel over: Het
nieuwe Nederlandscbe ministerie." ?' .
, Mr. S. van Houten schreef in de Vragen Óes Tijds,
Óver, den weg, dien de liberale partij heeft in te slaan;
onder den titel yan Halfweg."
3fr. W. Heineken: gaf in 't zelfde tijdschrift een
opstel over Een republiek :in moeilijkheden."
'.-j!
De verschri.kfcelyk'e-toestand, waarin het plaveisel
zich in menig gedeelte der stad bevindt, beeft ook ?
het o3g"vaB"<Ku-":';sWötider van-TubUeKëWerken, '
den Heer Tromp, getroffen. Het heeft hem aanlei
ding gegeven de stad in 5 secties1 te verdeelen, -welke
ieder onder een verantwoordelijk opzichter zullen
geplaatst worden. Er zal eenproef genomen wórden' ?
met het leggen van een nienwe bestrating en'-wej.op een
betonvlakté, om ..aldus eert steviger ondergrond'te'
verkrijgen. Eén goed gevormd plaveisel «al seker er
niet weinig toe kunnen bgdragen, dat de vuilheid onzer
stratóh iets minder spreekwoordelijk worde. De vraag
'of ten gevolge der beraamde regeling de .straten
pok iets -spoediger ;hersteld zullen worden, zoodatde
meest begane gedeelten onzer stad niet langer
niaandeii lang óp een modderpoel zullen gelijken, durven
wy vooralsnog niet bevestigend te beantwoorden.
De Commissie belast met' het beheer van Stedelijke
rentegevende eigendommen heeft den Raad
voórg»steld Bargemeester en Wethouders te machtigen, onder
bepaalde voo/waarden. vergunning te' yerleenen tot
plaatsen'., van Umonadières in de plantsoenen dejr*
Gemeente. Ieder. wandelluBÜg Amflterdammer zal
voorzeker dat voorstè^ioej alphen. Reeds te -lang
bleef de Hoofdstad verstoken.van dergelijke
inrich.t.ing'en, die zelfs in provinoiesteden in 't buitenland
den dórfitigen de gelegenheid aanbieden zich te laven.
Wü, ien'.hiwit eett goed begin, d»t spoedig door
een besluit van wyder strekking gevolgd zal
worden. 'Waar zulke drankhuisjes noodigp«ijn, zeker"
t
stuk beproefd Hij .heeft dertig mijlen t* paard
ffgelegd, zonder9 op te honden, en men m'eent dlulr dat
htHiek te beoTllgt....
'? Hg: is gisteren' «jvond niet onbepaald verlof pej^
spoor hier gekomen hg is regelrecht naar da dan
«euse Amanda, ztjn zoetoUef, gegaan, hejft ar ge
soupeerd .. .Haar ik mag dat alles niet vertellen,
'pardon .....'?"',* "'-.'?>
. -^Maar Mevrpuw d'Herbier...
~ Mevrouw d^erbier weet niet wat »e Mfft Ze
moesten haar opsluiten. Zédenkt dat alle jongelui
pp haar; dochter verzot xg'n.... . ' ? ?
. ? Ja er schenen er heel wat te ign, .Ceepkl, dei
lange...'. . ?,"'''.- -.'' '?""' . ?'?" ??' '
:He£ 'orkest viel in. met de wals en
tellin); van-al de. namen. .- ' .
BQ het.sottper dat op den cotukn volgde, toond»
Gaston zich «eer: koel tegenover Marcel, h^wer
na beleedigend. Toch wareh-ae.onde
vriendenaltoos gebleven. . . ?- . ...'
Marcel.scheen het aich in 't eerst aan.te tra&an/
maar zjjn goed humeur-kwam weldra boven, of-hy.
deed ons tranen lachen door te vertellen, hoe tit
by Amanda gesoupeerd had met n paar n^nrante%
een derde viool en, een dokter. . ;'-."':.
Een week lang zag ik Gaston niet weer. Denocby
teud van den achsten dag, kwam hy binnen. ' *
Hij .was zeer afgemeten. Hij praatte, over koe^fes
enjcalfjet, over nef-weer, maar net wüd» niet T!C+*
ten. Tóén tjj heenging) Mide hfl, allof hét tets ons
beduidends geweest wat: " ,. f' .- y ?'
Apropos, wfl je aan je nicht Solange e» niéuwtju
vertellen, dat Tiaar pléizier zal doen-? ? , '" ' - "
Jawel... ?? - .. , . , ?'.- . ?> ??%,.,;* ''
lic heb gisteren, by Mevrouw d'Herbier aanaoftfc
gedaan om déhand van Lanra ea'bver' les wekèa
teekenen we aan, :???.,- .- '-.. --. ?..-'- '??/ .l . '
??
*s*
"-i*:
**
r*