Historisch Archief 1877-1940
No. 579.
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
lu
Koetsier, bij het uur!" Eerst gaat hij naar een
voornamen winkelier Jn comestibles, waar hij
allerlei uitgezochte lekkernijen uitzoekt; van daar
.naar een bloemist, waar hij een menigte verschil
lende bloemen en een prachtig bouquet van" zeer
kleine theerozen koopt.
Koetsier, Boulevard Malesherbes 31 en haast
je wat".
Wat! naar zyn eigen huis ? . . . . Ja, naar
zijn. eigen huis, .naar de echtelyke woning. En
schynbaar zonder wroeging, met een glimlach op
de lippen, maar met een air van geheimzinnig
heid brengt hij daar de pakjes en bouquetten
'binnen. Met de zorg van een minnaar zette hij
zelf op de groote tafel in de eetzaal, een maaltijd
als voor twee minnenden gereed, schoof hij de
twee stoelen zoo dicht mogelijk bij elkander. De
"bloemen versierden den disch, yervulden de zaal met
bedwelmende geuren en op de plaats van haar,
die hij verwachte legde hij het bouquet theerozen
op het servet. Alles was volkomen in orde. Te
vreden over zyn werk, beschouwde hy?de
booswicht het een oogenblik en wreef toen van
voldoening in zyn handen.
Vervolgens keek hij op zijn horloge. Tienuiir.
-Zij zal niet voor over een uur komen. Ik heb nog
den tijd om naar mijn conferentie met dinges te
.gaan."
* ?
Indien zijn vrouw dat alles eens zag l Wanneer
BÜdie gedekte tafel, die hem aanklaagde, eens
?zag. En zy zal haar zien, het noodlot heeft het
aldus beschikt.
De deur gaat open. Zy is het, die
binnen?treedt. Zy is te Pary's gekomen om hem te
-overvallen. Zij had het niet beter kunnen treffen.
Oh, hoe werd haar hart beklemd, toen zij deze
toebereidselen, deze bloemen zag .... Het was dus
vaar l.... dat voorgevoel! Hoe verward hare
?denkbeelden ook zyn, toch doemt ? plotseling de
herinnering aan de ekster in haar brein op. Ge
heel terneergeslagen blijft zij staan. Wat te doen ?
Hoe zich te wreken?. . . .
De lust komt by haar op, om al dat porcelein,
?al dat kristal stuk te slaan, die bloemen op straat
?te gooien en dat bouquet, dat bouquet rozen, dat
beleedigende bouquet zij had het wel uit elkaar
willen rukken, wel willen vernielen, vertrappen ....
Een plotseling opkomend denkbeeld weerhoudt
haar, dit te doen Hij zal komen hij zal
komen.... Z\j moeten op heeterdaad betrapt
worden. Zij zal haar verachting den meineedige en
de andere..,. de andere ..., o! die andere l...
in het gelaat slingeren.
Zij verneemt gerucht aan de deur. Met luide
kloppend hart, bijna onbewust van wat zij doet,
snelt zij naar den salon en heeft nog slechts juist
den tijd om de portière achter zich dicht te
trekken.
* *
? Hy is het, maar hij is alleen; hij wischt zijn
voorhoofd af, hij heeft zich gehaast. Hij mompelt
?zelfs halfluide: Ik was bang te laat te komen..
zij is er nog niet. . . ." Met de ongedwongenheid
van een man, die niet vermoedt, dat hy bespio
neerd wordt, haalt hij iets uit zijn zak. Het is
?een juweeldoosje. Hy zet het naast het bouquet
«p tafel.
Hoezeer verfoeit jZij, op dat oogenblik, dien
huichelachtigen echtgenoot.
Rechtop voor het venster ziet hij uit, of zyn
medeplichtige nog niet komt.
Zy moest al hier zijn . . . Indien zij eens
niet kwam . . . Maar de kleine Robert heeft het
mij toch gezegd ..."
Heeft zij goed verstaan? Kobert, hun kleine
Kobert! . . .
Die dierbare naam werpt een lichtstraal in
haar verward brein. Hij, evenwel, vervolgt op
teleurgestelden toon:
Zij zou zoo verrast geweest zijn en dat nog
wel terwyl zij mij wilde verrassen!"
En is geen twijfel meer mogely'k. Zij was het
die verwacht werd. De rozen, het juweelkistje ...
«e zijn voor haar bestemd! Een zenuwachtig lachen
is oorzaak dat de echtgenoot zich omdraait en ge
heel ontdaan ziet hij zijn vrouw voor zich, die
lacht en snikt tegelijkertijd. Aan zy'n hals han
gende en met het hoofd op zijn schouder, sta
melt zij:
O! mijn lieve, dierbare man.... wat heb ik
«en angst uitgestaan'. Ik meende.... En zooeven
hield ik volstrekt niets meer van je... volstrekt
niet!....
Glimlachend sluit hij haar in zijn armen.
Gij hadt mij niet meer lief? ... En nu? ..."
O, nu! meer dan ooit.... En ik ben niet
jaloersch meer!
Allerlei.
Een naar Siberiëverbannen kerkklok. In de
Eussische stad Uglitsch, in het gouvernement
Jaroslaw vond naar Russische bladen melden
voor kort het denkbeeld ingang, een vroeger van
daar naar Siberiëverbannen kerkklok weer op
haar oude plaats terug te brengen. Het was
aldaar dat Demetrius, de jongste zoon van Iwan
den Verschrikkelijke, den 15den Mei 1591 op bevel
van den lateren Czar Boris Gudunoft' vermoord
werd. Toen de misdienaar en de koster deze bloe
dige daad vernamen, snelden zij naar den
klokkentoren en begonnen de stormklok te luiden. Het
volk verzamelde zich, greep de partijgangers van
Gudunoff aan en wierp hen met steenen dood.
Czar Gudunoff liet echter zijn tegenstanders ge
vangen nemen, veroordeelde velen hunner ter
dood en zond het grootste gedeelte der inwoners
van Uglitsch naar Siberië. Het lot der bannelingen
werd ook gedeeld door de klok, die geluid had,
om de inwoners tot wraakneming over den moord
op te roepen. Eerst kreeg zij den knoet, daarna
werd haar een oor afgehakt en ten slotte werd zij
verbannen. Na driehonderdjarige ballingschap zal
zij nu weer in haar eer hersteld worden.
De ijskast. De zaken gaan goed Goddank
tamelijk goed, en daarom besloot de waard, tevens
eigenaar van een in Ofen tamelijk goed bekend
logement, zich een ijskast aan te schaffen, en wel
een, zoo goed als er weinig bestonden. Hij bestelde
dus bij een smid het koeltoestel, waarin, naar
men zeide, bier e» vleesch frisch bleef, betaalde
honderd gulden vooruit en toen het
prachtexemplaar gereed was, de overige driehonderd gulden.
Een yskast die vierhonderd gulden kost is op zich
zelf reeds een bezienswaardigheid en daarom was
de waard niet weinig trotsch, toen zijn nieuw meu
belstuk door alle gasten bewonderd werd; maar
wat helpt alle fraaiheid, wanneer het bier zuur
wordt en het vleesch bederft? Met schrik kwam
de waard tot deze ontdekking en woedend liep hij
naar den smid, om dezen de heftigste verwijtingen
naar het hoofd te slingeren en van hem te eischen,
de kast terug te nemen. De smid stoorde zich niet
aan de verontwaardiging van den waard, zoodat
deze naar een advocaat liep, om door middel van
een proces zijn geld terug te krijgen. Door be
moeiing van den advocaat kwam de smid tot een
ander inzicht en begaf hij zich op weg om zelf te on
derzoeken of het bier in de y'skast zuur werd. Hij
nam ook een dikken notaris mede, die in het zweet
zijns aangezichts den stand van zaken moest opne
men. Met een gewichtig gelaat begon men de onder
zoekingen ; er was geen twijfel mogelijk; het bier
was zuur als azijn en het vleesch rook niet naar Eau
de Cologne; De dikke notaris constateerde dit
schriftelijk en het werd den armen smid bang te
moede. Hij kende toch zyn handwerk op zijn
duimpje, hoe kon hij dus zulk een slechte ijskast
maken? Hij kroop er in en zocht en zocht;
plotseling sprong hij als door een adder gestoken
er uit en vloog op den waard toe. Mijnheer,"
schreeuwde hij, tot nu toe is er nog geen brokje
ijs in deze ijskast geweest!" Natuurlijk niet,"
antwoordde de waard, wanneer ik vierhonderd
gulden voor een ijskast betaal, zou ik hem dan
ook nog met ijs vullen? Waarin zou dan de kunst
bestaan?"
De Italiaansche reiziger graaf Savorgnan di
Srazsa vertelt de volgende anecdote van zijn
verblijf in Afrika. Op zekeren dag werd hy
vereerd met het bezoek van een zwarten vorst,
die te zamen met zijn zuster alle goederen vaa
den Europeaan nauwkeurig bezichtigde en van
de eene verbazing in de andere viel. Stom van
bewondering bleven de bezoekers voor een kleinen
kleerenborstel staan en zij konden hun oogen maar
niet afwenden van dit wonderbaarlijke hout".
Toen de zwarte Hoogheden het huis verlaten
hadden en graaf Brazza zijn goederen nazag,
ontbrak de borstel. De reiziger doelde den koning
dezen diefstal mode, die glimlachende antwoordde:
Het apijt mij, maar het is uw eigen schuld. Hoe
kan men ook zoo iets laten rondslingeren, een
stuk hout, waaraan haren groeien!"
Een kleine tragi-comedie werd naar de Neue
Zeit meedeelt, onlangs tegen elf uur 's avonds
in de Sophie-Charlottegasse te Charlottenburg af
gespeeld. Eenige heeren, die zich op weg naar
het station van den tram bevonden, kwamen langs
een schutting, waarboven een paal uitstak met
een rood bord. Zeker een socialistische kennisge
ving! Daar moesten zij het hunne van weten!
Maar het was donker. Van de straat af kon het
opschrift niet ontcijferd worden. Na kort beraad
hielp men den behendigste om in den paal te
klimmen ; lezen en met een vloek naar beneden
springen was n; want op het bord stond: Pas
geverw'd l"
Een bekend tooneelkunstenaar, wiens naam in
Berlijn veel genoemd wordt, overkwam, naar de
Börsenzeüung weet mede te deelen, op zijn
kunst-Odysseeën eens een hoogst noodlottig on
geluk. In een Zuid-Duitsche provinciestad zou
onze beroemde acteur voor de derde en laatste
maal optreden en dat wel in zijn voornaamste
en parade-rol, den Marcus Antonius in
Shakespeare's Julius Caesar" en hij wilde daarin het
kleinsteedsche publiek met de zoo getrouw mo
gelijk voorgestelde toestanden van do romoinsche
oudheid ten tijde der eerste republiek bekend
maken. Met oneindig veel moeite en zorg had de
kunstenaar het zoo ver gebracht, dat de voor
stelling op het kleine tooneel zooveel mogelijk
gemeiningerd" werd en de meer dan volle zaal
baadde in een zee van bewondering en verruk
king. Nu brak het glanspunt van den avond aan,
de beroemde Forumsccne; het publiek luistert
met ingehouden adem en de kunstenaars" op
het tooneel overtroffen zichzelf". Maar het nood
lot naakte. Marcus Antonius stond op het
redonaarsgestoelte, het opgewonden volk dat hij door
den vurigen stroom, die van zijn lippen vloeide, mee
sleepte, omringde hem in luidruchtige groepen
en volgde zijn woorden met nauwkeurig naar het
Meininger voorbeeld ingestudeerdo uitroepen
en gebaren. Vergunt gij 't? Zal ik naar beneden
komen ?" klonk het nu uit zijn weisprekenden
mond, maar nóg had het volk zijn toestemming
niet gegeven of, een luid gekraak! en de held
Marcus Antonius is van zijn verheven standpunt
verdwenen en men vind hem terug met zijn neus
op het lijk van Caesar, dat aan den voet van het
spreekgestoelte op de baar ligt. De doode slaakt
een luiden gil en grijpt zich aan hem vast. Marcus
Antonius wil zicli aan deze onvrijwillige omhel
zing onttrekken, de baar kantelt en de held rolt
met zijn vriend Julius Caesar tot bij de voet
lichten over het tooneel. Het publiek lacht, lacht
steeds harder en terwijl liet den blik van de over
het tooneel rollenden op het gebroken redenaars
gestoelte richt, komt er aan het gejubel geen
einde. Het achtergedeelte van het in haast opge
slagen redenaarsgestoelte is zichtbaar geworden
en. bestond uit een wit geschilderd bord, waarop met
zwarte letters te lezen stond Paarden- en varkens
slagerij". Het stuk was uit, de voorstelling moest
gestaakt worden, want noch op het tooneel, noch
onder het publiek wilde de klassieke stemmin g
terugkeeren en onze kunstenaar wiens gobeele roem
door deze laatste rol" verduisterd werd, vertrok
nog dienzelfden avond.
Een Amer!7;armsc7ie stad in den verkiezingstijd.
Op ons oude vaste land, gelijken alle verkiezin
gen op elkander. Men steint te Sofia, te Rome,
te Londen ongeveer evenzoo als te Brussel De
kiezers steken hun stembriefje in de bus en daar
mede is alles gezegd. In de Vereenigde Staten
hebben de verkiezingen ten minste somwijlen de
verdienste iets nieuws op te leveren en een lokale
kleur te hebben. Onlangs, meldt de Courrier des
Etats-Unis, is de kleine stad Indépendance, de
hoofdplaats van het district Jackson en de oudste
gemeente van den staat Missouri, het tooneel ge
weest van een even belangwekkende als schilder
achtige demonstratie. Het was de dag der ver
kiezingen en de kiezers moesten stemmen over
het verbod om. gedurende vier jaren geestrijke
dranken te verkoopen. De zaak was reeds gedu
rende langen tijd en met veel vuur door de in
woners besproken. Sedert den vroegen morgen
heerschte er een buitengewone levendigheid in
de stad. Overal op straat en vooral in de nabij
heid der steinbureau's, zag men talrijke troepen
vrouwen, die getooid waren met schitterend ge
kleurde insignes en bulletins uitdeelden, waarin
het verbod tot drankverkoop werd ondersteund.
Aan alle polls stonden jonge meisjes rondom
een vaandel geschaard, dat dit opschrift droeg:
Een vrijer, die voor de afschaffing is, of geen
vrijer l"
Honderden kinderen liepen door de straten met
vlaggetjes, waarop men deze en dergelijke deviezen
las: Zaai stemmen voor de whiskey, en gij zult
dronkaards oogsten." Rum! belastingen en lom
pen." De rum is de ondergang voor het verstand"
enz. Elders, op aanplakbilletten, die in optocht
door vrouwen rondgedragen werden: Wij stem
men niet, maar wij ly'den." De eerste families
namen aan deze manifestaties deel. Jonge meisjes
geleidden jonge lieden naar de polls in equipages,
overladen met bloemen en liftten. Om kort te
gaan, nooit heeft men waarschijnlijk om zulk een
reden, een dergelijk feest gezien en ten slotte is
de overwinning eigenlijk door de vrouwen behaald.
Het verbod is uitgevaardigd met een meerderheid
van 200 stemmen, zoodat men gedurende de eerst
volgende vier jaren te Indépendance geen huwe
lijksfeesten kan vieren, dan met zuiver water.
Des avonds was er fakkeloptocht, illuminatie
en vuurwerk. De geheele stad was letterlijk
dronken . . . van vreugde.
Op een slechts uiterst zelden voorTtomend ziekte
verschijnsel vestigde professor Gerhardt onlangs in
de Berlijnsche geneeskundige kliniek de aandacht.
De patiënt, een zesendertigjarige zeepziedersknecht,
was in het ziekenhuis gekomen, omdat hij over
jicht in de voeten en groote lichaamszwakte klaagde.
Hier werd hij terstond, omdat zijn huid er
vuilbruin uitzag, in een zeepbad gedompeld. Al spoe
dig bleek het echter, dat die bruine kleur geen
kunstproduct was, maar veroorzaakt werd door
een in het huidweefsel aanwezige kleurstof. De
man lijdt aan de Edisonsc}te moorenziekte, die
steeds met bloedarmoede en aandoening der
bijnieren gepaard gaat. Te Würzburg werd een
door deze eigenaardige ziekte aangetaste man zoo
bruin als een neger, zoodat de kinderen hem op
straat naliepen. Van een anderen dergelijken
zieke wordt medegedeeld, dat hem wegens zijn
uiterlijk den bijnaam turco" gegeven werd.
Reclames
40 cents per regel.
Speciale inrichting voor Schoenen naar
maat, in gips afdruksel voor gevoelige, pijn
lijke, gebrekkige voeten, knobbels,
etc. etc. ANTON HUF Jr.,
Kalverstraat 200.
Beursoverzieht
Van 21 tot 27 Juli 1888.
Zooals te verwachten was, bleef ook deze week
het voorkomen der Europeesche
staatsfondsenmarkt zeer kalm. De bijeenkomst der Duitsche
en Russische Keizers geheel volgens het vooraf
opgemaakte programma afgeloopen zijnde, liet
niet na, onder medewerking van de gunstige
be-chouwingen der officieuse Russische pers, de vaste
grondstemming te bevestigen. Ook uit Oostenrijk
kwamen beter getinte berichten en waren mede
de oogstrapporten aldaar zoo gunstig, dat men
door den aanstaanden grooteren en in verhouding
tot andere landen vroegen uitvoar, aanzienlijke
voordeelen voor de spoorwegmaatschappijen ver
wacht. De Weener beurs had dan ook een zeer
ferm aanzien en al mochten Hongaren en
Metallieken, benevens de daar locaal zijnde soorten
daarvan in de eerste plaats den invloed ondervin
den het hielp alweer mede om de bestaande
tendenz te handhaven.
Londen on Parijs, ofschoon weinig voor de
Staatsfondsen prestoerende, bloven mede in aan
gename houding, door de blijvende goede bewe
ging in koper (vooral j Rio Tinto) aandeelen en
nog meer door de sterke verbetering die op de
Amerikaansche Spoorwegmarkt was ingetreden.
Het slechtst van alle was de Berlijnscho markt
gestemd. Na aanvankelijk op eenige verheffing
te kunnen wijzen, werd de stemming allengs ge
wijzigd en zelfs Woensdag voor Russische roebel
soorten zeer flauw. Ondanks bet zeer ruim voor
handen zijnde geld, schijnt do kleine speculatie
aldaar tegen de naderende liquidatie moer en
meer baast tot opruiming te maken. Het aanbod
betrof evenwel hoofdzakelijk de Russische
roebelnoten, die clan ook van ruim 192'2 tot!88:,2 te
rugliepen. Aroor de soorten, indirect verband met
de valuta hield de beweging natuurlijk ongeveer
gelijken tred, doch de overige loeningen varieer
den slechts weinig. Naar de stemming van heden
te oordeelen, was het ergste weer voorbij en was
zelfs een klein herstel waartenetnen.
Wij noteeren :
Russen 1872 . . 957S 9(5' ie 957/s
1873 . . 97' 97' 2
2e Oriënt. 55Va 557 s 543'4
., 1880 . . 787,8 79>'4 79'
Oostenr. M N.. . 64'Vs 05 Vs 643'.4
J, J. . , 66 G6r's 66
4°,oïlong. Goud . . SP/s 82Va
Hong. pap. . . 72 723/4
4 o;?Egypte .... 84 83 83
4°:,) Spanje .... 683/s 69 G8r2
5 ,'o Italië.... 927/8 9131 92'/2
4 ;o Portugal.... 623/4 63 623,'i
Naar men bericht, is het contract geteetend
tot conversie der 5 pet. Gep. Egypte. De nieuw»
4 V/a pet. leening moet door Rothschild c.s. zjHtt
overgenomen tot'97'/z pet.; terwijl l pet. conversie
premie zal worden toegestaan. De koersloop 'der
4 pet. Geunif is daarmede wel eenigszins in strijd.
Onze binnenl. markt was voor de staatsfondsen
zwak gestemd; zelfs moesten Integralen l pet. ia
prijs derven, terwijl de overige soorten zich
moeiel\jk op prijs hielden,
De Industrseele markt bleef uiterst stil. Aand.
Kon. Ned. Stoomboot noteeren: 73 na 70; Stoomv,
Nederland 80l/2 na 81'/a; pref. Zeeland 80 na 78.
Door de Mij. tot Landaanwinning op de
Friesche Wadden wordt de deelneming gevraagd in
eene door haar uit te geven obligatieleening'ad.
f l2,10 millioen rentende 4V/2 pet. en aflosbaar met
120 pet. en met recht om gedurende 6 jaren de
verwisseling tegen aand. der Maats, aan te vragen.
Hoewel de onderneming door in 1881 en 1882
voorgekomen stormen met zwaren tegenspoed heeft
te kampen gehad, wordt door ernstige mannen
bij beschikking over voldoende geldmiddelen aan
het welslagen niet getwijfeld. Het is daarbg
eene nationale zaak, die de aandacht onzer kapi
talisten zeer verdient.
De Tweede Kamer verlengde het charter der
Nederl. Bank met 15 jaren en de beurs begroetta
dit met eene rijzing van 20 pet. voor de aan.»
deelen f230 na 210).
Spoorwegfondsen, zelfs Boxtels, werden weinig
verhandeld ; alleen voor Rhijn-shares was geregeld
goede vraag (91 na 90).
Behoudens een enkelen dag, bleef op de Indische
markt de handel zeer bevredigend. Voor de aan
deelen n actions Cultuur-maatschappij der
Vofstlanden was de kooplust in de eerste dagen zelfs
zeer uitgebreid en ofsbhoon de toen verkregen
verbetering niet behouden kon blijven, is hét
avans nog zeer aanmerkeüjk. Gew. aandeelen 47
na 44 Va, actions 173/4 na 15 V/2; voorts aandeelen
Indische Bank 49 na 48 V/2, dito Koloniale Bank
45 na 42 Va. Volgens berichten zoude de
suikerconferentie zonder resultaat gebleven zijn.
Onder de Zuid-Amerik. Staatsfondsen onder
scheiden zich de Venezuelaansche door eene ver
heffing van 114 pCt., zoodat de door het revolutie
bericht veroorzaakte daling ongeveer is ingehaald.
Trouwens tegelijk met de aankomst der
inaandelijksche remise, werd bericht dat do oproerige be
weging weinig te beteekenen had en reeds onder
drukt was.
6 pCt. Uraguay vindt allengs meer attentie voor
speculatieve belegging met goede kansen en noteert
86% na 85%. Mexico zonder omzet. Peru steeds
flauw en thans op nieuw % lager; nogmaals heeft
de regeering van. Chili verklaard zich wat de.
Staats-schuld betreft, geheel aan het
vredes-contract te houden, d. i. er zich niet mede te willen
inlaten. Ecuador eerst willig, verloor ten slotte
M pCt.
Van de Russische Spoorweg Oblig. verloren
Losowos eerst 2% pCt. doch herwonnen daarvan
heden l % ; de overige soorten varieerden weinig.
Meer bewogen waren aandeelen soorten, waarvan
o. a. die der Groote Mij. van 115 tot-116% op
liepen, om daarna tot ca. 114% te reageeren.
Ook Zuid-West bleven dobberen maar verloren
ten slotte l pCt. (59 na 60) W. Weenen eu
dito actions steeds met buitenl. vraag, ofschoon
niet hooger in prijs.
De Maxwell-markt aanvankelijk stil en zelfs
flauw, kreeg in de laatste dagen een beter aan
zien. De vroegere koopers traden weer op en
riepen voor Income Bonds eene verbetering van
l pCt. in het leven; 6 pCt. Prior Leen Bonds
onder aanbod van eenige kleine bedragen 903/4
na 921/2, daarna weer 92'/2.
Zweedsche Sporen verlaten en ongeveer onver
anderd.
Gelijk wij reeds zeiden, verkeerde de
Engelsche beurs onder den invloed der gunstige
wending die de markt der amerikaansche Spoor
wegwaarden nam. Na een paar dagen van stilstand
werden voor amerikaansche rekening op de
Londensche beurs weer kooporders uitgevoerd, terwijl
mede voor Berlijn steeds vraag bestond. De
Engelsche speculatie sloot zich daarbij spoedig aan
en terwijl New-York o. a. Missouris-Milwaukees
en Nashvilles kocht, nam Londen meer speciaal
de Centrals-Denvers en ook Wabash op. Een vermel
denswaardig feit vond Donderdag nabeurs plaats;
nadat Nashvilles bij groote bedragen door Bankiers
waren opgenomen Jen zelfs tot 59 V/2 werd besteed»
viel nabeurs de prijs plotseling op 58vs naar aan
leiding van een gerucht dat niet drie maar twee
percent in aandeelen zoude worden uitgekeerd.
Het bleek evenwel een canard te wezen, want
heden werd officieel de betaling van 3 pCt. bekend.
Omtrent Central Shares berichtte men eene
mogelijke verhooging der rentegarantie tot 3
pCt. 'sjaars. Van alle soorten verbeterden deze
bet meest, nml. 3'/2 pCt.. daarop volgen Nash
villes met 3 pCt., Unions met 2'/4, pret' Rio 21/*
en commons l pCt.; Missouri Shares verbe
terden l3/4.
Canadian Pacific werden weinig verhandeld;
hare voortdurende uitbreiding van den spoorweg
en aansluiting aan Arnerikaanscue lijnen, waarbij
hij het voordeel geniet, niet onder de termen
der Interstate te vallen, beeft in Amerika eene
beweging tegen haar veroorzaakt. Den Spoorweg
commissie is nml. aangezegd te onderzoeken op
welke wijze aan deze ongelijke concurrentie het
hoofd kan geboden worden.
Van eenige locale soorten o. a. Akrons werd
nog weinig attentie geschonken; zij worden even
wel ook steeds opgenomen van goede zijde.
De jongste Bankstaat wijst weder verminderin
gen in de hoofdrekeningen. Disconto's verloren
/"l'/io millioen. beleeningen ruim / 14 millioen.
rekening saldo's f*'.i millioen eu de rubriek
circul. bankbilletten bijna ? l1 e millioen. Alleen
het gouden muntmatcriaal werd met /V- mü*.
Hoen ruim vermeerderd,