Historisch Archief 1877-1940
No. 824
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
Opening van de Toevlucht voor Onbehuisden van Henry Tindal c.s.
nnnnnnnnnnnnn
nrn ii mnnnnn
ONBEHUIS
nnnnrnni mi
i innnnnnn
D. X. tot de zijnen: Die lafaard! Zoo schiet hij onder onze duiven!
liiiiiiiliiiiiiifiHiiiiiimiiiiiiiiiiiMiliHiiiiimMiiiiMiiiimiiiilitiriiMimmi
Snuifjes.
De minister van oorlog" zoo lees ik in
?de Staatscourant heeft bepaald, dat voort
aan, even als voor de invordering van rijks
belasting, ook voor het invorderen van
gemeentebelasting soldaten tot inlegering bij
elastingschuldigen verstrekt mogen worden."
Ik heb dit bericht met groot genoegen
gelezen. Vooreerst omdat ik de bevoorrechting
?der rijksfinanciën boven de gemeentefinanciën
door het verstrekken" van soldaten even
onbillijk, ik zou haast zeggen even ongrond
wettig, heb gevonden als Mr. Levy de schei
ding van het kiesrecht voor Kamer en
Gemeenteraad vindt.
Maar mijn voldoening heeft nog een andere
reden. Ik zie in deze ukase van den heer
?Seyffardt een eersten stap tot opheffing van
het kazerneleven. Garnisaires »en familie" bij
de burgers, het doet mij denken aan de
Maatschappij tot opvoeding van weezen in
't huisgezin.
Laat de heeren van den Raad nu maar
gerust de inkomstenbelasting een percent of
wat verhoogen. Ze verhoogen dan tegelijk
het zedelijk peil van ons leger, en misschien
komt de heéle Oranje-Nassau-kazerne wel
vrij voor andere doeleinden, bijvoorbeeld om
er het ministerie van oorlog in te herbergen.
Dr Blooker vreesde dat de medici, die niet
aan een universiteit gestudeerd hadden, geen
goede dokters zouden zijn. Waarom? Toch
niet, omdat zij met hun patiënten niet-aan
genaam zouden kunnen redeneeren over lite
ratuur en politiek? Ik kan mij niet begrijpen,
dat een dokter, die immers geen andere roe
ping heeft dan ons menschen van een te
vroegen ddod' te redden, nog tijd en lust kan
hebben, iés-anders te doen dan studeeren in
zijn eigen vak. Ik zou daar minder geschikt
tae-'zgn en daarom doet het me ook dagelijks
nog genoegen, .dat ik zelf' geen dok-ter
geworden ben. Maar, was ik eens dokter,
?dan zou ik geen minuut ongebruikt laten om
nog knapper in de medische wetenschap te
worden dan ik reeds was. Ik zou altijd bij
me zelf denken: wanneer ik door eigen schuld
niet op de hoogte ben van de heele medische
wetenschap, zou het ook mijn schuld kunnen
wezen, dat er zieken, stierven, ik zou al
iiimiiiiiiiimiiiMiiiiMii
De Xatiouale bloem van Nederland.
Mijnheer de Redacteur!
Het te Assen verschijnende blad floralia
heeft ontdekt, dat men «bijna in elk land"
eene nationale bloem heeft, maar in Nederland
nog niet. Floralia noemt voor Engeland de
Primrose (Primula acaulis) ? op zijn
Hollandsch sleutelbloem : dat is een kleine ver
gissing. De Primrose is na den dood van Lord
Beacousfield de bloem der ories geworden,
maar nooit een nationale bloem. Nationale
emblemen zijn in Groot-Brittanje de roos
heel licht mijzelf voor een
menschenmoordenaar houden. Nu zijn de meeste medici aar
dige, opgeruimde lui, die van een pretje hou
den, van een praatje, een spelletje, ja de hemel
weet waar al niet meer van. Ik vind dat
gelukkig voor hen, maar vraag dan toch
telkens mijzelf af: hoe is dat mogelijk, als zij
gel ooven in hun eigen kunst ?
* *
De geheele remonstrantsche kerkeraad te
Rotterdam heeft het Dr.Hooykaas op zijn brood
fegeven, dat hij zich aansloot bij de nieuwe
iesvereeniging. Geheel te recht, want het
remonstrantsch geloof'zou niet remonstrantsch
zijn, als het geen hartelijken afkeer had van
alles wat op scheurmakerij gelijkt. Uit dit feit
blijkt dan ook ten duidelijkste, dat Dr-
Hooykaas geen geboren remonstrant is; was hij
dit. hij zou gezegd hebben: in de politiek
gelijk in de theologie hee_ft de meerderheid
het steeds bij 't rechte eind. Zonder deze
waarheid zou de remonstratie nooit reden van
bestaan hebben gehad. Wat doet zoo'n vreemde
eend ook in die bijt!
* *
*
Dr. Daniels is bang, dat ze hem zullen ver
warren met Alexarider Daniels, en hem dus
niet voor een wetenschappelijk man zullen
aanzien, ofschoon hij dokter is, en zelfs een
prijsvraag heeft beantwoord, zoodat hij rnet
roud werd bekroond. Ik begrijp dat dit een
unaangenaam geval voor hem is. Indertijd
heette ik ook niet Snuifjesman maar Jansen,
en toen kwamen al de minder beroemde en
meer beruchte mannen, die dien naam dragen,
telkens weer mijn onbesproken naam be
derven. -Ik heb me toen laten verdoopen. Zou
Dr. Daniels dit ook niet kunnen doen ?
(voor Engeland), de distel (voor Schotland)
en de klaver (voor Ierland). Zoo kan men
ook bezwaarlijk de korenbloem (Ccnlaurca
ci/anus) de nationale bloem der Duitschers
noemen, omdat zij de lievelingsbloern van
den ouden keizer Wilhelm was, en evenmin
de pensi'c (Viola t.ricolor maxima) de nationale
bloem van de Yankees, omdat zekere heer
Buttler haar daarvoor heeft aanbevolen. Ook
zou een wijsneuzig menech kunnen vragen,
of Boulanger's roode anjelieren dan ook geen
recht op vermelding hadden, en welke nu
eigenlijk de nationale bloemen zijn van »bijna
elk" ander land.
Maar waartoe al die vragen? Het sta_at
vast, dat we in Nederland nog geen natio
nale bloem hebben. En hoe minder nationale
bloemen er nu elders zijn, des te
o-emakkelijker wordt voor ons de keuze. »Komaan"
zegt laralia »laat uwe gedachten er
eens over gaan en kiest voor Nederland eens
eene nationale bloem. Denkt vooral om eene
bloem, die tegen l-jl Augustus, den verjaardag
onzer geliefde Koningin »Wilhelmina", in
vollen bloei prijkt. Laten wij ons op dien
dag allen tooien met die zelfde bloem en
laten wij onze kennissen en vrienden er op
attent maken, dat ze dat ook doen. Zoo
zullen wij voor Nederland eene nationale
bloem krijgen, die, naar wij hopen, door onze
Koningin zal worden aangenomen. Laat ieder
de bloem, die hem het meest geschikt schijnt,
aan ons adres opgeven, wij van onzen kant
zullen dan de volledige lijst opnemen en
daarna met een voorstel voor den dag komen.
»Van af heden wordt de lijst ter inschrijving
geopend; zendt daarom den naam van de
bloem uwer keuze aan ons adres".
Het is mijn plan niet om mede »in te
schrijven'', maar alleen om de lezers van uw
weekblad van advies te dienen, als ze er
van gediend willen zijn. Daar de redactie
van Flomlia met haar potjeslatijn zoo gul is,
zal ik hier ook de Latijnsche namen opgeven,
De vingerwijzing van Floralia volgende.
denk ik allereerst aan het kleine koningin
netje, en zou dan Maagdepalru (Vinca minor)
recomma_ndeeren. Wil men de koninklijke
familie in 't algemeen bedenken, dan komt
de Oranje-Lelie (Lilium bulbiferum var.
croccum) i u aanmerking.
In schoone overeenstemming met ons wapen
zou de Leeuwenbek zijn. Hiervoor wijs ik op
de kleine Leeuwenbek(Linaria minor'), want
eene groote dito hebben we hier niet. De
,.val?che" en de ,,gemeene:' (L. Spiiria en
L. Vulgaris) mogen natuurlijk niet in aan
merking komen.
Onze bescheiden plaats onder de
Europeesche natiën zou ons doen grijpen
naarhet Madeliefje (Bellis perennis) het nederig.
viooltje krijgen de Amerikanen nu! of des
noods de stille Vergeet-mij-niet (Mijosotis pa-^
hmtris). Het chauvinistisch voorstel om de
Brandnetel (Urlica urc.ns) te nemen, met de'
zinspreuk Xemo me impune tetigü('), mag,.
ik niet ondersteunen. Ijdele zelfverheffing'
stuit mij tegen de borst.
Doch mogelijk moeten ' we in onze keuze
wat meer matter-of-fact zijn. Denk ik aan
ons kostelijk kapitaal, dan komen mij vah
zelf het Zilverschoon (Potcntilla anserina) en
het Duizendguldenkruid (Erythraea
CcntaUriuiii) in de gedachten. Het Duitblad (Hydr
cliaris Horsus lianae) is wel wat min;
daa£en boven is het bij ons te lande ook als
kikkerkruid bekend. Eer zou dan nog het
Beursjeskruid (G'apsella Bursa Pastor is) in aan
merking komen. (-)
Doch ik mag de hoofdbronnen van ons
volksbestaan niet vergeten, en wijs dus op de
Boterbloem \Ifanunculus aeris), op den Aard
appel (Solarium tuberosum) en vooral op de
Jeneverbes (Jiiniperus communis). Wil men
in 't bijzonder den handel in eere houder),
dan kieze men de Kievitsbloem (Fritillaria,
Meleagris).
Al deze planten, Mijnheer de Redacteur,
zijn inheemsche, en op den aardappel na
groeien ze allen in het wild. Ze zijn dus
heel gemakkelijk te verkrijgen en kosten geen
geld. Daarop moest ik natuurlijk het oog;
houden, want van nationale demon s traliën.
mogen niet de bloér-iisten alleen proriteerea.
Kan men nu uit het bovenstaande nog
geen keus doen, dan blijft mij slechts over
de Salie (Salvia pratcnsis) terecommaiideeren.
In de apotheek kunt ge ze ook gedroogd
krijgen, dan is het Salvia officinalis, en dan
j kunt ge er, na nationaal gebruik, nog
saliemelk mee koken.
DODOXAEUS JUNIOR.
(') Niemand heeft mij ongestraft aangeraakt.
(-) Aan de Goudsbloem zijn te onaangename
herinneringen uit den Keezen- en Patriottentijd,
verbonden.