Historisch Archief 1877-1940
10
DE AMSTEKDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 915
Henri Brisson,
De nieuwe president der Fransche Kamer.
llillll mum
Een grafschrift voor een olifant.
Jumbo is niet de eerste van zijn geslacht die
van de grooten der aarde de genegenheid wist
te winnen. In de zestiende eeuw, zoo lezen wij
in de Time?, deed koning Emanuel van Portugal
een olifant cadeau aan paus Leo X. Het was een
prachtexemplaar, en een beest, begaafd met
vrouwlijke aanvalligheid en de gemakkelijke vor
men van een edelman. Hij kende zijn wereld
zoo- goed, dat toen hij aan den paus werd voor
gesteld, hij de drie gebruikelijke kniebuigingen
maakte, en gracelijk voorover neigende, des pausen
voet kuste met zijn slurf. Leo X beminde zeer
dit tamme dier der wildernissen, en koos om
zijn portret te schilderen niemand minder dan
Rafaël. Doch op den aanvalligen leeftijd van
zeven jaar kwam het beest te sterven, aan angina
diphtherina. De paus was zeer bedroefd, en liet
hem plechtig begraven, in het Vaticaan, terwijl
onder zijn portret dit grafschrift kwam te staan :
Monte sub hoc Eleplias ingenti nontegoïingens
Quem Rex Emanuel, devieto Oi'iente, Leoni,
Captivum misit decimo; quod liomula pubt*
Mirata est Aiiimal, nou lotigo tempore visum,
Vidit. ft humanos in bruto pcctore sensus.
Invidit Latii sedem milii Paren beati
Nee passa est ternos Domino famularier anuos;
At quae sors rapuit naturae debita nostrae
Tempora, vos, superi, magno aocunmlate Leoni.
Vixit annos Vil
Obiit anginae rnorbo.
Altitudo erut palmoruin XII
lo. Baplisla Branmius Aquilanus a Cubiciilo
el Elepluuitis curae praelYrtus
posuit
ilDXVl S Junii
Leonis X Pont. anno ([UHi'lo
Rapliacl Urbinas quod natura abstukrat
arie restituit.
Hetgeen beteekent: Onder dezen giooten heu
vel, lig ik, een groote olifant dien koning, Ema
nuel, toen hij het Oosten had bedwongen, als
gevangene zond aan Leo X. De Romeinsche jeugd
heeft verbaasd gestaan bij het dier, dat het niet lang
mocht aanschouwen, en hij de menschelijke ge
voelens die het omdroeg in zijn gemoed. De
Parce heeft mij het gelukzalige Laitum als woon
plaats misgund, en heeft niet toegelaten, dat
Onder de mistletoe,"
(Punch.)
ik myn heer driejaar diende. Den leeftijd echter,
die mij toekwam, doch het lot mij roofde, voegt
gij, goden dien bij de jaren van de grooten Leo.
Hij leefde zeven jaar; hij stierf aan angina; hij
was twaalf palmen hoog, Joannes Baptista
Braconius Aquilanus a Cubiculo, belast met de
zorg voor den olifant, heeft dit grafschrift hier
geplaatst, den Ssten Juni 1516, in het 4de jaar
van Leo's pausdom. Raphael Urbinas heeft wat
de natuur vernietigde, door de kunst hersteld.
Sar Peladan in den handel.
Sar Peladan, de Magiër van het Rozekruis enz.
heeft zelf een einde gemaakt aan al zijne waar
digheden en aardigheden. Hij is een eerzaam
bourgeois geworden en heeft in de nabijheid van
de Opéra te Parijs een winkel van vélocipèdes
geopend.
»Gevallen grootheid of late wijsheid V" vraagt
d 3 Figaro.
Wenschen en waardeeringen van
Europeesche grootheden.
Het Fremdenblnrf, te Weenen, heeft aan ver
schillende bekende Europeanen gevraagd, o, welke
gebeurtenis in het afgeloopen jaar of welke schrede
voorwaarts op het gebied van literatuur of we
tenschap, beeldende kunst of muziek, humaniteit
of politiek hun de grootste vreugde heeft gege
ven, en b welken wensch zij hebben voor het aan
brekende op het gebied waarop zij zelf werk
zaam zijn. Zie hier eenige van de antwoorden:
R u d o l f B a u m b a c h, het lid van den
Duitschen Rijksdag; a. De ontdekking van het
heilserum tegen diphtheritis;
b. Ik wensch dat de duitsche schrijvers duitsch
op eigenaardige wijze gevierd. Over het geheele
land bestaat de gewoonte, dat de kinderen trachten
hun ouders in eene kamer op te sluiten, waaruit
ze hen s-lechts vrijlaten tegen de belofte van eene
traktatie. Ook op scholen en werkplaatsen wor.it
dit oude gebruik toegepast In Brabant en Lim
burg doen zelfs de dienstboden er aan mede, en
beproeven op die manier een cadeautje van hun
meesters machtig te worden. Te Antwerpen
worden ook de gasten aan dit régime onder
worpen; een pastij met worstjes gegarneerd, is
het gebruikelijke losgeld.
In de dorpsscholen van het land van Aalst
werd vroeger de meester op zijn stoel vastgebon
den en zoo naar de naastbijzijnde herberg ge
dragen, waar hij eerst werd vrijgelaten als hij
een vaatje bier had besteld. Te Xijvel wordt de
scholarJi nog door zijne leerlingen opgesloten.
In de Kempen gaven de schoolmeesters vroeger
aan hunne leerlingen een haan en een kip, die
door de scholieren werden onthoofd ter eere van
St. Thomas, den beschermheilige van den dag.
In de Ardennen schijnen de schoolmeesters
minimum-lijders te zijn. Daar offeren zij geen
gevogelte, maar de kinderen brengen kleine
haantjes mede (ongelukkig zijn het maar papieren
haantjes) en verbranden die vóór de school.
De doodkist van Alexander den Groote.
Het is bekend, dat Alexander de Groote de
beschikking maakte om zijn lijk in een gouden
doodkist te leggen, en het aldus naar Alexandrie
te doen vervoeren. Aan dat gebod werd gevolg
gegeven, en van Babyion naar de nieuwe Egyp
tische hoofdstad reisde de doode vel 'heer in zijn
gulden hulsel. Maar het Xijlvolk vond het
jamHet eerste knnststni
(Lustige Blatter.)
-T7// f>--r*f
M' : V fc/
^w/r IA
'.^K*
^
*
fctX» «N^»-^KMa«ry^
? i. la^Mi i . 1 .. - , > / i' /
Goo<
was ; nu
ehelnar V/m Kuiler: Gij hebt u overtuigd, mijne hecren, dat er eerst niets onder
licht ik de kast op een, twee, drie. en ge ziet de mooiste mwilkorrenwet!"
Vader Kerstmis: Ha, ha! Met al hun
nieuwerwetsche begrippen, blijven ze toch gaan.';'allen
aan die ne oude gewoonte getrouw !''
zullen schrijven.
T h e o d o r !?' o n t a n e, te Merlijn : a. Het trek
ken aan den staart der Chimiozen.
b. '/.oo hoog mogelijk honorarium.
l! j ii r n s t j e r n e M j r n s o n. n. Dat vrijheid
en verlichting een nieuw gebied hebben veroverd
door de belangrijke zege der Hongaren over
het clericalisme.
b. Dat »en werk verschijnt, dat op de basis
der nieuwere psychologie aantoont, dat de lite
ratuur en de kunst haar verantwoordelijkheid en
haar taak moeten doelen met de edelste krachten
van het tijdperk of overbodig zijn.
Eerdinand von S aar bepaalt zich tot
den wensch, dat er minder geschreven en meer
gelezen mocht worden.
Pailleron geeft een even oprecht als ego
stisch antwoord : «. De grootste vreugde heb ik
in :i>t beleefd aan het succes van mijn blijspel
Cidiotixs, en b. Mijn warmste verlangen voor 'X>
is, dat het werk waaraan ik thar s bezig ben,
even goed slaagt
Doch professor l" n g e r te Weenen
schreef: Xeem mij niet kwalijk, dat ik do ge
stelde vragen niet beantwoord. Als studeiU reeds
had ik grooten afschuw van mij te laten
exaniineeren en nu ik een oud professor ben. kan ik
alleen nog maar vragen stellen.
De kortste dag in België.
De kortbte dag van het jaar wordt in Belgi
De Duitsclie wetsontwerpen tepn den Umstnrz,
(Glühlichter.)
mor, dat zooveel schats ongebruikt lag, en smolt
de gouden doodkist, en gaf den dooden man
ten glazen, waarbij hij dit won, dat zijn bewon
deraars zijn aangezicht konden komen aanschou
wen, en zich daardoor sterken. Xoo maakten tal van
Itomr-insohe veldheoren bedevaarten naar zijn graf.
Met den ondergang van het lloineinsche Rome
vervaagde de herinnering aan den Macedonischen
volkerentemmer ; maar onder de Alexandriers
bleef' het gerucht loopen, dat zijn lijk was bijgezet
in ecu ondoranrdsclj graf, en de plaats daarvan
werd nauwkeurig beschreven. Toen Mohammed's
godsdienst Egypte belieerschte, werd daar een
moskee gubouwd, de Dam'el-moskoe, en meermalen
hebhen werklieden, die er tot ondergrondschen
arbeid werden gebruikt, verzekerd dat zij
Alexaniler's doodkist, staande op een katafalk. met eigen
oogen hebben aanschouwd. Dientengevolge hebben
verschillende archeologen op verschillende tijden
getracht in den crypt door te dringen, maar
zonder dat zij slaagden, want de Daniel-moskee
gaat door voor een van de heiligste plaatsen van
Alexandrie, en wordt op hooger last streng be
waakt. De pogingen der geleerden hebben zelfs
het gevolg gehad, dat de shacli den toegang tot
den graf kolder deed dichtmetsolen. Thans hebben,
naar aan de I'e^ter Liuyd uit Kaïro wordt bericht,
een aantal Egyptologen zich tot don Khedive
gewend met het verzoek, den crypt onder de
Daniel-moskee te mogen openbreken en uitgraven.
Dat Alexunder's lijk nog zal worden gevonden,
wordt door meer dan een van hun betwijfeld,
Een muizenval voor een leeuw.
maar allen zijn overtuigd, dat zij in den graf kelder
zoo niet dit dan toch zeker een gewichtig docu
ment der oudheid zullen vinden.
iiiiiMimiiMiimiiiiimiiimitiiiiiiiiii»
Venetiaansche tentoonstelling
te Londen.
Wie dezer dagen in Engeland's hoofdstad komt.
verzuime niet, een tv zoek te brengen aan de
New Gallery. Daar is een tentoonstelling geopend,
gewijd aan venetiaansche kunst. Er zijn ongeveer
.'550 schilderijen en teekei>ingen te zien; maar
bovendien nog een vijfhonderd nummers die de
borduurkunst, het kantwerk, de glasblazerij, het
aardewerk, de emails en de bronzen van Veneti
vertegenwoordigen. Een paar van de merkwaar
digste namen 'i Er is een zeldzame Crivolli :
Smt George en de Draalt, het pendant van Een
Venetiaanxch edelman van Sebastiaan del I'iombo ;
Adam en Eva van Tintoretto, het Portret van dm
doge Antonio Grimani van Titiaan, en van den
zelfden de Vereering van Venitf, de Doop van
dtn Christus van Paul Yeronese en £Vn
c/nndeloptocht in liet Ganal grande te Venetiëvan
Guardi.
De voorwerpen van kunstnijverheid, hier geëx
poseerd, zijn stuk voor stuk, kenschetsende
exemplaren. De tentoonstelling is ingericht door
een comitévan verzamelaars, waarvan de hertog
van Westminster de voorzitter is.
Een gedenkteeken voor Emile de
Laveleye.
Voor den bekenden Belgischen staathuishoud
kundige Emile de Laveleye is te Luik een ge
denkteeken opgericht in de voorhal der
l'niversiteit, aan welke hij jaren lang a's hoogleeraai
verbonden was. Ofschoon De Laveleye geen
aanhanger was van de sociaal-democratische leer,
heeft hij vele rechtmatige eischen der arbeidende
klasse, zoowel door woord als geschrift, met
groote warmte en goed gevolg ondersteund.
Het goed recht der Vlaamsche taal.
In een der laatste zittingen van de Belgische
Kamer heeft de nieuwgekozen afgevaardigde var.
Aalst, pastoor Daens, eene rode gehouden in de
Vlaamsche taal. De Waalsche vertegenwoordigers.
dio den spreker niet verstonden, protesteerden
heftig, en verlangden dat de rede dadelijk mon
deling in de Eransche taal zou worden overge
bracht. De voorzitter der Kamer wilde dit niet
toegeven. Hij troostte de Walen door hen er op
te wijzen, dat zij later do vertaling der rede
zouden kunnen lezen in de Annalen parlemen
taire?, het oflicieel verslag van de zittingen.
De beslissing is van to meer belang, omdat
tot dusver, wel niet door de geschreven wet, maar
door eene stilzwijgende overeenkomst het gebruik
dor Vlaamsche taal bij de Kamerzittingen was uit
gesloten.
Het oMe en net nieuwe jaar,
(Pull Mail Budget.')