No, 1093 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Telen. Er heerscht ever het geheel die distinctie, welke de stteek tusschen Amsterdam en Rot terdam zoo zeer kenmerkt. In de portretkunst is niets bijzonders voort gebracht. Zeer goed echter is het werk van Théièse Schwartze eendaiiiesbeeltenis, eigendom vau den heer Engels te Godesberg; met recht hangt deze creatie, waarmede wij de kunstenares geluk wenschen, in de eerezaal, en wel naast Gabnel's landschap. Jozef Israels is herstellende; zijne laatste ziekte is wel oorzaak, dat de groote kunstenaar met een oud werk vertegenwoordigd is. Het is het bekende indrukwekkende schilderij »Het late uur'', dat, niettegenstaande dit stemmige landschap onder des meesters beste werken mag geraugschikt worden, nog altijd geen kooper gevonden heeft. Onmiddelijk in de buurt ontmoeten wij de doeken van gemiddelde grootte van Jacob Maris en Neulmys. Het stadsgezicht van den eersten, eigendom van den heer F. J. G. Bosman te Rotterdam, staat niet geheel op de hoogte van den kunstenaar, die anders bewijst aan inzicht en ernst niet at te nemen. Interessant en diep gevoeld als altijd heeft de krachtige kolorist ditmaal geen voldoende kritiek op zijnen arbeid uitgeoefend- Zijne phantasie heeft niet tot het einde van zijn creëcren die kracht en die vlucht behouden, welke onherroepelijk vereischt worden om een pittig geheel te doen geboren worden; wij genieten van de vele onderdeelen, die wederom op zich zelven meesterstukken van opvatting en weergave zijn, maar derven den grooten, vollen greep die geleid door onver zwakte kracht een volledig kunstwerk het licht doen zien, Gelukkiger is Neuhuys in zijn interieur Des zeeman's vrouw". Wij bewonderen fijn bespied zielenleven en pittige koloristische uiting; ook zijn de figuren zeer karakteristiek, Hoe geniet die kloek gebouwde zeemansvrouw van het lezen van den brief van haren man, en hoe stil en ingetogen luisterend aanschouwen wij hare dochter, die met het kind op haren schoot, aan de andere zijde der tafel gezeten is. Dit, goede kunstwerk zal gewis weldra zijnen bezitter vinden, die gaarne de ietwat te sterk sprekende lllllllllllllllliniMlIlHIIIIMIIMIIIIIIIIIHMIIMIIIMIlMIIMIIIII lichtwerking: tegen liet venster, waarvoor de personen geplaatst zijn, zal overzien, daar hij rijke voldoening vindt in het aantrekkelijk en krachtig, schilderachtig weergegevene binnenhuis. De genoemde doeken zijn bijna als de pièe^s de résistance der collectie te beschouwen; tegenover deze hangt het groote, schilderij van Mesdag Nacht aan het strand te Sclieveriingeu", dat in 1897 voor het eerst op de Brusselsche tentoonstelling, verscheen ; over de kalme, groote watervlakte, kom n eenige schepen huiswaarts, waarvan een een licht vertoont; hst maanlicht breekt door de wolken eu werpt, een fliuw licht, over de zee. Een indrukwekkend doek is ook deze creatie van onzen zetschilder, ofschoon het niet zoo onmiddelijk op den beschouwer inwerkt, als zijne twee schoone zeestukken in het Suassomuseum te Amsterdam. Mesdag is verder nog met een klein doek, een zijner nieuwere werken, vertegenwoordigt. risch en piHig, vol leven en tinteling is Van der Waay's stadgezicht. Bij den aanblik van dit schilderijljs gevoelen de ouden zich jong; uit de volle behoefte tot creëeren is het, ontstaan, ea daarom werkt deze schepping zoo sympathiek, gezond eu opwekkend. De kunstenaar doet een flinke greep uit de rijke verlichting, die onze grachten dikwijls vertoonen; het zoulicht fl kkert |door de boomen op de huizen en straten, deze spclijig van het licht is uitstekend op het doek gebracht. Jammer dat de boomen langs de gracht slechts als schets behandeld zijn. Dit doet, als het mogelijk ware, ietwat af breuk aan het geheel. Breitner behandeld met talent het motief, dat gelijkt op zijne schoone waterverfleekening in Arii tentoongesteld. Apol geeft een waardig beeld der Zuiderzee in haar winterkleed; Künkenberg een schoon stadsgezicht uil, hetzelfde jtargetijde; Sadée illustreert, verder, maar schildert niet; Ter Heulen laat ons eene gra zende kudde schaprn in liet duin met herder en hond aanschouwen; Wilh-m Maris geeft een den in het riet. In den aankoop van het groote schilderij Najaarsmiddag" van Th. de Bock is men niet gelukkig geweest. Do kunstenaar creëert een geouduleerd terrain, waardoor eene kleine beek stroomt, met boomen in hnnne najaarstiuten. Het werk heeft' schoone en fijn bewerkte gedeelten, maar daartegenover bevat het, partijen, waarin het de Bock niet gelukt, zich aan het onstoffelijke geheel te onttrekken. De Duitschcrs hebben hiervoor een goede uit drukking : alles is niet durchgeistigl. De derde aankoop i* eene pastelteekening van P. Dupont te Parijs. T>a jeugdige kunstenaar, die ongetwijfeld toekomst heeft, daar hij uitmunt door hem eigene persoonlijke opvatting, geeft, zonals hij dit meestal doet, Iransche werkpaarden te zien. Wij betreuren het, dat men zijne kleine zwartkrijtteekening niet aankocht, daar deze meer intimiteit, heeft en zeer boeit. Hij geeft hierin slechts twee panrden te zien, die stilstaande, den hals laten hangen; maar deze zijn met zulk pittig temperament geteekend, dat het, eene lust is deze dieren te aanschouwen. De Duitsche inzendingen maken een slecht figuur; al valt dit schilderwerk bij het onze steeds af, mag hier toch worden aangestipt, dat aldaar betere zaken gemaakt worden als de hier tentoongestelde. Ongeveer driehonderd kunstenaars en kunste naressen zonden werken in. J. H. S. Internationale Tentoonstelling te Barcelona. Door de jnry der internationale tentoons'elling te Barcelona zijn dd. 22 Mei 11., in de Nederlandsche afdeeling de navolgende onderscheidingen toegekend. Ie Medaille: Bart van Hove, Louis Apol, Bisschop, Theo de Bock, P J. C. Gabriël, M. v. d. Maarel, Mesdag, E. Pieters, Tiiérèse Schwartze, Srortenbeker. 2e M n d a i 11 e: G. H. Brekne^, John F. Huik, El. W. Jansen, J C. . Legner, Willy Marlens, W. J. Schütz, C. A. van Waning, 3d Medaille: El. Frankfort, van Hamel, J. G. Heijberg, D. de la Mar, H. M. Krabbé, A. F. Reicher, E. R. D. S-haap. Eervolle vermelding: Mevr M. BiHersvan. Büsse, A. Briët, II. A. C. Dekker, II. J. Haverman, mej. C. Pruys v. d. Hoeven, D. Wiggers, J. M. Graadt van Koggen en J. Taanman. immmrimimu imfmfitfifiiifffimiiiimimrmiffinifn De Panische herinneringen m Irs, Simpn. Mrs. Simppon is niet de eersfe de beste. Zy is eene dochter van den onlangs overleden Engelschen econoom Sanior, en heeft in ge zelschap van haren vader en hare moeder van zeer nabij kennis gemaakt met de mee t ont wikkelde en beschaafde kringen, Zes intellectuels, zou men tegenwoordig eenigszins schamper zeggen van de Europee>che hoofd steden. Vooral te Parijs was zij tusschen 1847 en 1880 eene trouwe bezoekster, en wat zij daar zag en hoorde behoort blijkbaar tot hare aangenaamste herinneringen. De familie Senior werd goed geïntroduceerd : bij haar eerste bezoek aan Parijs, in 1817, namen de Tocqueville's, de Guizot's, en de heer en mevrouw Horace Say de honneurs der hoofdstad voor haar waar. Op een avond woonde men gezamenlijk eene tooneelvoorsteliing bij in het Gymnase waar Mlle Plessis eene erg pathetische rol speelde en de geheele zaal tot tranen geroerd was. »Ik hoorde een snik achter m\j, draaide mrj om, en zag.onzen goeden vriend Horace Say, wiens gezicht van aandoening vertrokken was en die trachtte zich goed te houden door pralines te knab belen. De English Philistine werd dadelyk in my' wakker en onwillekeurig schoot ik in den lach, hetgeen M. Horace aanleiding gaf om met eene nokkende stem te zeggen: sMadcmoiseüe n'a pas de sentiment \" In dien tijd maakte zij kennis met Lamartine, wiens schoonheid zij zeur merkwaardig vond. Twee prachtige witte hazewinden lagen aan de voeten van den dichter. Dirfhazewin den hadden hem de vriendschap gekost van een zyner meest dweepende en goedgeefsahe beschermsters. De zanger van Jocelyn ,w«s indie dagen van alle middelen ontbloot, en de bewenderende oude dame deed hem dikwijls. allerlei geschenken, onderstand in naliim toekomen. Maar toen zy' op een goeden dag bemerkte, dat de door haar vereerde dichter een delicieuse ham, die zy'. hem had gezonden, m't zijn honden deelde, kwam er aaa hare vrijgevigheid plotseling een einde. Onder het keizerrijk kwamen da Seniora zeer dikwijls te Parijs. Daar hunne vrienden allen tot de oppositie behoorden, zagen zjj weinig van de officieele wereld. Een enkele maal bracht Prosper Mérimée Mrs. Simpson en hare moeder op een bal in de Tuilerie». Napoleon III viel niet in den smaak van de Engelsche jonge dame; zij vond, dat hij er uitzag als een zieke papegaai. Daaren tegen beschrijft zy de keizerin als ee;;egracieuse en bekoorlijke vrouw. De «beginselen" van de beide dames beletten haar echter, zich aan de souvereinen te laten voorstellen^ Prosper Mérimée, ofschoon imperialist, werd in gerade aangenomen en was een onschat baar Cavalier en een ervaren en geleerd leids man. Zoo bezocht hy' met Mrs. Simpson; Saint Germain en Versailles, en maakte haar daar, ouder meer, .op het feit opmerkzaam, dat er eene mode is voor de schoonheid even als voor de kleeding. «Onder Louis XIV' zeide hij »zy'n de vrouwengezichten rond. Zie eens, hoe zy zich onder de regeering van zijn beide opvolgers verlengen. Later nog zal een spitse kin in de openbare meenicg eene onvergelijkely'ke gratie bezitten." Soms vielen de cele briteiten in gezelschap niet mede. Zuo ontmoette Mrs. Simpson op een diner Mignet, Cousin en Prévost-P-iradoL Zy had zich voorbereid op het hooren van een even belangrijk als geestig discours; miar niinmitiiminiliiiimtiiiiMiiiiiMiiiiiiiitiiiiiiMiMiMiiiiiiiiiiiiMniiiiiMiii DAMEj3. Ds fiets on fle pop. Behoedzaam stapte het zevenjarige meisje den stoomtram in, een groote, een zér groote pop, een jongen al» matroos gekleed, tegen zich aandrukkend. Daar zat zij, naast haar veel oudere, misschien twintigjarige, zuster. Het kleine meii-je schikte een en ander terecht aan het toilet van den matroos, die kennelyk, vol gens verlangen van zyn moedertje, een middagfslaapje moest doen. Zij drukte het gezicht van de pop tegen haar rechterschoudertje en liet den zeeman behagelyk iu haar rechterarm rus ten. Met het linkerhandje streek zy' de blonde krullen van den knaap glad, ze'te zyn muts nog eens recht, trok een mouw van zyn buis naar beneden en staarde een oogenblikje wel gevallig op haar slapenden jongen. Toen sloeg f ij haar linkerarmpje over hem heen en vouwde haar handj-s; zóó groot was de pop, dat zy slechts mei inspanning haar vingertjes doorén kon strengelen. Wat was zy lii-t, met haar vroom gezichtje van gelukkig jong moedertje; de pop rustend in haar armpjes en zij doodstil zittend om bet ma'roosje niet uit den slaap te wekken. Das ewig Weibliche zieht uus hinan". Het'meisje met haar groote pop, welk een bneld van echte vrouwelijkheid. Het lieve kind vermoedde weinig my'ne gewaarwordingen. Zich oefenen met de pop voor c!» groote, ernstige taak dia haar later wacht, is dat niet het ware voor onze meL-jes? Moedertje spelen om later moeder te zyn. Ik vrees echter dat het getal meiges dat met de pop speelt aan het verminderen is. De rijwiel-fabrikante:i zullen bedenkelijke concurrenten worden voor de poppen-fabrikanten. Om niet de pop te spelen is tyd en rust noodig, twee dingen die schaarsch worden. Het kleine meisje heeft hulp noodig van moeder of van een ouder zusje om kleertjes voor de pop te maken, de verschillende kleeding^tukken van de pop te wasschen, om de pop aan en uit te kleeden, enz. Maar het twaalfjarig zutje bedankt voor die poppenlief hebbei ij, wat zij een kinderachtig en ver velend spelletje vindt. Kr is een ander voor werp waaraan zij denkt: de tiuts! Da;e'ijks wordt in haar het verlangen versterkt, zelf eens op zoo'n wiel te rijden. Zyo'n fiets te bezitten. Fietsen! dat is wat anders dan met de pop spelen. In by'na alle gezinnen hoort men over de fiets. Zér jonge meisjes bijna nog kin deren jncge dames, getrouwde vrouwen jonge en oude jongere en oudere moeders s- orren langs straten en wegen. Er worden tochten beraamd en ondernomen, ra rkwaardig veel kilometers in merkwaardig weinig tijd afgelegd. Weg ijlen onze meisjes, vrouwen en moeders. Met groo'e snelheid verwijderen zij zich uren lang van huis en haard, van kinderen en dienstboden. Huis, haard, kinderen. dienstboden, wat is dat al es bij het rijwiel 'vergeleken? Genot is op de fiets en di'uir alleen. Het huis is saai, de haard ongezellig, de kin deren zijn lastig en de dienstboden onuitstaan baar. Natuurlijk is het huis saai en als uitgestorven wanneer de huisvrouw, de bezielende kracht,- afwezig is. De haard kan niet g- zellig zyn, wanneer moeder zelden op haar post is, wanneer zij haar kinderen niet door eigen voorbeeld inpre ,t dat eigen haard goud waard i». De kinderen die de grootste gezelligheid derven moeder thuis te vinden worden lastig en de dienstboden worden er niet beter op, door het uithüizig zij i Nan haar meesteres. ten huis zonder to zicht der vrouw is gelijk aan een schip zonder stuurman. Beide verkeeren in gevaar. Tóch verheffen zich steeds meer stemmen om den lof van het rijwiel te verkonden, juist voor onze meisjes. Zij worden zelfs an.lig, zij leeren haar land kennen, haar geographiscue en topographische kennis wordt met den dag grooter, haar oog wordt geoefend, zij leert scherp zien, haar hand wordt vast, haar kuit en teenspieren en andere spieren ontwikkelen zich krachtig, wat al voordeelen voor de aan staande vrouw, de aanstaande moeder! Oaze moeders en grootmoeders waren niet zulke bolleboozen in geographie. Zelfstandig waren zy genoeg, maar met vrouwelijke kieschheid zochten zij n'et haar glorie in die zelfstan digheid maar in een bescheiden optreden tegen haar echtgenoot, den vader van haar kinderen. Das ewig Weibliche" is der vrou ven kracht, is haar element. Een rechtschapen man heeft dat echt vrouwelijke lief met al de teerheid die in hem sluimert. Zooals vroeger moeder de bezorgdheid uit zijn oogen lai, most de echte vrouw in dat opzicht voor haren man l een moeder zijn; zy moet zien eu raden wat er in hem omgaat. Haar zachte stem en vriendelijke woorda.ii troosten hem en sterken hem in den moeielyken strijd om het bestaan. Ouze jonge meit-jes, vrouwen en moeders ver toonen tegenwoordig dat eigenaardig p'kante" dat wij vroeger alleen kenden van soubrettes en café-chantant heldinnen. Tailor-made jaquet met koite tok of wijde pantalon ('U,ided skirt) overhemd met zyMtn das en klein hoedje schalk en ietwat uitdagend op het blonde of zwarte kroeshaar gezet. Zóó zien wij haar op de fi;ts in de houding van een ruiter te paard. De pop, het kind, het vrouwelijke en het moederlijke worden door bo'rijwiel veidrongen. Gaarne huldig ik de nieuwigheden van onzen tijd. Het is bekrompen de vele en groote veranderingen die sedurt onze vroegte kin derjaren in het maatschappelijk leven plaats grepen te veroordeelen. Oimoemlijk veel ge makken zijn wij verschuldigd aan de rustelooze bedrijvigheid van het menschelijk venuft, het past ons, dit met dankbare bewondering t s erkennen. Maar zoolang de wereld bestaat is de roeping der vrouw vóór aLe dingen, vrouw te blijven en mocht het zijn moeder te worden. Van machinale geboorten en electrische voeding is totdusverre niets bekend De moederborst voedt helaas thans ook zooveel minder dan vroeger de raoe-.leraand leidt en streelt, de moedermond ku t, vleit en ver maant. De kloek b'ijtt bij haar kiekens tot ze geheel voor zich zelf kunnen zorgen. De ooiemoer blijft op het r,est. en beschut de jongen waarover zij waakt, terwijl de ooiovaar statig door weiden en langs s'ooten stapt om later op het n. st terug te komen met een goeden voorraad to'.lsche kikkertjes, waarop inoeder-de-vrouw en de jongen untha.-ild worden. De man moet werken en de kostwinner zijn voor vrouw en kinderen, maar tijdens zijn afwezigheid is de plaats van de vrouw, van de moeder in huis en hof bij do kinderen en niet op de fiets. Hoe zullen de geestelijk? gesteld heid en do lichaamsbouw, het geheele or;<ai.isme zijn van een koraei.d geslacht dat wielrijdende ouders bad? De tijd zal 't, leeren. Een veel gelezen geïllustreerd Duitsch blad. gat or.langs een fijne satyre op den rijwielgoest van onzen tijd. Een klein kind stamelt hél onbeholpen zijn gebedje; en voegt er aan toe dat Oïize-üeve Herr" maarniet boos moet xijn, dat bij zoo op zijn eigen ma: ier bidt, niaar Maatje'' kau uern 'savonili i.iet meer U- . Ip^n want zij fietst nnd Valer >;i Icrt danebrn" Zou Maatje'' vroeger rnet de pop gespeeld hebben? En ons opgroeiend vrouwelijk gci-l.ïrut l dat reeds zoo vroeg hunkert raar e ;n ti'.-ts, l zal het rijk zijn aan zorgzame, lieve, echte ? moeders? A. i HliliiillllliiililiniiiiiMiiiin u minimi mum minimi iiiiitiuiii Doi/cotten. U(tHicxlï'</i*cl. Dr. T^/dta Itiibinoicitixh. Ft'«nx<:!ie hakken. ('linnen Si/lni's teiilvviistclliiii/. ('ucu-u'ijiicn. De /Mfdintnil der zeeën. ? Recepten Van het boycotten der Parijsche modiston door de Amerikaansche dames, wegens de sympathieën der Pary'sche pers voor Spanje, schijnt niets te komen. Kr is eene enquête naar ingesteld ; men is overtuigd dat de Ameri kaansche dames toch ergens anders niet vinden wat zj willen; originaliteit met nieuwheid, chic en kostbaarheid vereenigd. De overzeesche millionnairs stellen zich ook niet tevreden rnet de modellen die uit Parijs gezonden worden; zij moeten modellen voor haar zelve gemaakt hebben. Eene rijke Amerikaansche is gewoon 's jnars 250,000 il iiOO.OOO francs voor haar toilet te besteden ; da helft daarvan gaat aaa japonnen, de andere helft aan hoeden, lingerie en schoenen. Als men de prijzen der toiletten hoort, kan men bijna niet begrijpen dat het zoo oploopt; receptietoilet 1SOO a, 2000 francs, baltoilet 1200 francs, dinertoilet 1500 ii 2000 francs, straattoilet UW) francs. Volgens de enquête waren de bezoeksters nog eve:i talrijk als voorheen en de bestellingen uit Amerika kwamen regelmatig in. In Punch vinden we eenige «suggf-sties voor nieuwtjes in het dameskapsel", waarschijnlijk op hun beurt gesuggereerd door de thans geldende coiffures; ze zouden ongeveer zoo betiteld kunnen worden: de broodpudding, de Itomeinsche lamp, Kommer 8 of de krakeling, de douche of het stortba;!, de ilisch en de gondel. Over de nieuwe prufessorin aan de univer siteit te Philadelj'bia, Fi-l. Dr. Lyilia ll-ibinowitsch, heeft Dr. M;ix Nassauer te München een aardig artikel',] >. «Diepzwarte oogen in een allerbekoorlijkst gezichtjn keken mij aan. II t zwartharige koj j« znt op een harmonisch gevormd niet al 1 groot lichaam van de teerste lijnen. Een zwart hoerljf, zeer smaakvol; een zwart toilet, zeer gedistingeerd, zoo zat zij naast mij. 11 H was verleden j 'ar. te Moskou, bij de openirg van het medisch congres, in het prachtig" operagebouw. Ik had mij n potlood aaviTfppunt om voor de Frnnkfiirttr de begroetingssjieechen uit alle landen op te teeker.en. Maar toen ik de lieve verschijning naast mij zag g'imlachte ik ; een bekende, een collega uit Berlijn, zat aan de andere zijde naast haar en stelde mij voor. Zij droeg een Kiissischen naam, dien ik niet goed verstond. Maar ik glimlachte om mijn verstandigon collega, die voor zijne reis naar Moskou zulk een gezellin had uitgezocht. De redevoeringen begonnen, in allerlei Fransch, ook in het Latijn, op zijn Kussisch uitgesproken; ook in het Russisch zelf, en dikwijls was het vrij moeilijk, de sprekers en hun onderwerp»n goed uit elkaar te houden. Misschien merkte mijn buurvrouw, dat zij een weinig schuld had aan mijn verstrooidheid, althans zij achtte het haar plicht mij te helpen. »Dat is de Russische minister ; dat is prins G-ditzin''; en als iemand Kussisch sprak, dan gaf zij mij kort den inhoud weer, ongevraagd ; zij wees mij de dames in de loges aan, wist alles, waarom de Franscbe rede van zeker Engelscbman zooveel sens itie maakte, wat de Italiaan bedoelde, enz. Ik begon haar niet alleen heel lief te vinden, maar heel interes sant, heel knap, en ik vroeg nog eens haar naam. Toen hoorde ik van dr. Kompner, dat het dr. Ly.lia Ilabinowitscb was, van wier arbeid aan hét instituut van dr.Koch ik wel gelezen had. Een volgenden dag, in de Club van den Adel, op een bal, zag ik haar zoo bescheiden in haar wit kleedje tusschen al de trotsche, opzichtige, rijk gekleede Russische dames; ik zag haar ook dansen en vond haar, zoo bescheiden, een van de liefste en jor.gste. Later dacht ik nog dikwijls aan haar, tot ik van haar mooie ontdekking hoorde. Zij heeft namelijk bewezen, dat de tnbrrkelbacillen die men tegenwoordig in melk en boter zooveel ontdekt, g»Pn echte tuberkelbacillen zijn; zij heeft ook de methode aan gewezen, waardoor men ze van echte tuberkelbacillen onderscheiden kan en daarduor de industrie en het publiek gerustgesteld. K u lees ik in de 'Frankfurter Zu'diuui dat dr. Lyiiia Rabinowitsch te Madrid verloofd is met haren collega dr. Kempner. * * * Een tijdlang mocht men meenen, dat de beruchte «Kransehe bakken" en de smalle schoenpunterr voor goed tot het verledene zouden behooren. Halaas, de mode gaat inzien, dat de platte schoen een leelijken voet en een leelijken gang geeft, en verkiest weer keurigheid boven gezondh. id. T ,ch is er eenig verschil. Vroeger moest de voet vooral klein zijn, als die van eene Franchise; men nam dus den schoen te kort en te nauw. Het nieuwe ideaal is nu de voet der A-nerikaansche, smal rnaar lang; rasn neemt dus de laarsjes niet meer te kort, maar enkel te smal. De punt is bijna nog spitser dan vroeger. Wat de hakken betreft, is mon van de platte Engelscbe, die trouwens lang niet voor alle voeten pasten, tot de hooge Fransche teruggekomen; 3 h 3l?? centimeter is weer de hoogte van den hak; bet puntje dat op straat komt, is niet grooter dan e.-n gulden. Wat de soort van schoenen of laarzen be treft, zijn rijslaarzen zoowel voor dames als voor heeren dit j-iar hot meest mode; knooplaarzen het tveede; schoenen met elastieken het derde. Ook lage schoenen met twee of drie banden over den voet zijn mode; de lage bruine schoenen voor den zomer hebiien als concurrenten donkergroene grkreuren; dames nemen ook wel lichtgeel eii zelfs wit che.vreauleer. * * * Voor de popponte.ntoor.stelling, die de koningin van Rjemeniëop het slot te X:;u\vied organiseert, stroomen de cadeaux. Volg.'ns het blad D,:r Co»/', dionaif zijn drie wagons met de fraaiste volksdraJiten uit Bakarest aangekomen, ei n geschenk van de Rumeensche dames, »ait C.irmen Svlva's koninkrijk''; ook de koningin van Italië, dft koning van Servië, de kroonjiriiises van Zwe.len zonden kisten vol. Van een aantal l'unj<che dames van de hoogste aristocratie is ojk een spoorwegwagon vol kostbare poppen met volledige trous>seiiux naar Neuwied onderweg. * * Eene inrichting rnet eer.igzins langen en onduidelijke!! titel, maar eigenaardig f-n nuttig, is te Berlijn geope; d. liet is de >Serni:iarKoch- und Ilaushaltungsschnle" van het »l'estallozzi-Fiö:>e!haus':, directrice Mevr. llodwig Heyl. Het onderwijs is bedoeld als niet een zijdig, maar naar alle kanten zoo in elkaar grijpend, dat men bij eiken cursus als bijvak ken andere nuttige dingen kan leeren. Vooreerst is er geleg-nheid voo: jonge meisjes om zich tot huisvrouw in Duitschen zin te bekwamen. Hiervoor d'.ent du vorming in burgerlijke en iijne keuken, bakken, tran cheeren en garneeren, inmaken en bewaren van vruchten naar allerlei methoden. Cursussen van 3 maanden, met verschillend tarief'. Voorts wasschen en strijken, verstal-, kleer makers-, modiste en handwerk-cursuss^n, elk 20 a 24 mark. Cursussen ter vorming voor onderwijzeres in koken en huishou ien voor instituten enz. duur anderhalf jaar; honorarium met pension 1000 mark. Cursussen als «Siütze d T Hausfrau'', duur zes maanden, honorarium 150 mark; voor dienstboden, duur zes maanden, honorarium 3 mark 's maands en de kost Men kan aan de kookscbool middageten krij gen om half twee en om zes uur u 65 pf. en k 1.10 mark. Nog zullen er bijgevoegd worden cursussen als ziekenverpleegster met les in het koken van ziekenkost, en cursussen in het koken voor schoolkinderen. Bij de kookcursussen behoort natuurlijk een klein chemisch laboratorium; zij die een diploma als leerares willen halen, moeten einddiploma van een hoogere burger school, levensloop, gezondheidsattest, bewijs van goedkeuring der ouders overleggen en 20 jaar zijn. Directrice is Friiul. Martin, Be-run W., Barbarossastrasse 74, Haus II. Het tijdschrift The Lady's Ttealm voor Mei bevat een verhaal over zus rijke dames. Da zes rijkste vrouwen van do wer ld moeten zijn senora Isidora Cousino, Mrs. IIa>riet Ilowland Green, de barones Burdett-Coutts, madame Barrios (rnarquise de R >da), miss Miry Garrett en madame Woleska. Deze rijke dames zijn over de heele wereld verspreid; de senora Cousino bezit voor 500 millioen gulden aan mijnen in Zuid-Arnerika; Mrs. Green heeft 130 millioen in Noord-Amerika; de barones Burdett-Cjutts is eigenares van u'tgestrekte landgoederen in Enge'and, madame Woleska is een grondeigenaren in Rusland, zy' komt met haar 50 millioen gulden op vry grooten afstand van de anderen. Een arme studente heeft uitgerekend, dat als de senora Cousino, die ongeveer 56.000 gulden daags inkomen heeft, en de vijf andere dames zich ieder met een jaar/ijksch inkomen van 2 iO 000 gulden tevreden stelden, en de rest il 4Vg percent uitzetten, ujt deze rente 18.000 j >mg8 mannen of jonge meisjes 1500 gulden 's jaars konden krygen om aan een universiteit te studeeren. De senora Cousino zou kunnen antwoorden, dat er dan nog maar meer proletariërs van de wetenschap zouden zijn, terwijl van haar 51') 000 gulden daags waarschijnlijk nu ook honderden menschen meeleven. * * * In Engeland komt een oppositie tegen de coca-wynen ; deze hebben de dubbel slechte eigenschap, dat zij tot misbruik van cocaïne en van alcohol leiden. Dit is te erger, omdat de term »coca-wijn" in verschillende landen een ongedefi lieerde beteekenis heeft; men maakt coca-wijn van de versche of gedroogde bladen, van vloeibare extracten, van chloorhylraat van cocaïne; maar meestal met een sterk alcoholhoudenden wijn, soms met Spaansche wijnen die 20 pCf. alcohol iuho;i!en. Weg-'-ns bet leveren van zulke coca-wijnen aan dames, die hij er mee aan den drank gebracht bad, is onlnngs een Engelsch apoth ker veroordeeld. In A;ner;ka doet men eigenlijk nog erger, daar wordt coca-wijn gemaakt, naar het Bi-itish Medicinal Journal verm.-ld, van een ons cocy-exfract, een ons alcohol, een ons suiker en l l ons zoogenaamde bordeaux of claret Dd gevolgen der cocaïnemanij zijn zenuwstoringen, bevingen, slapeloosheid, ge brek aan eetlust, neurasthenie. Zeer verder felijk is het, dat coca-wijn vaak als huismiddel gebruikt wordt en door moeders aan haar kinderen gegeven om eetlust op te wekken en slapte tegen tögaan. Deze wsrking is enkel schijnbaar en tijdelijk. * * * Er is indertij l gelachen toen Zjla in een roman geschreven had van een meisje dat garnalen ging visschen en «trois petites crevettes j-oW ophaalde. Z >la kende g^rnalsn enkel gekookt en dacht dat ze zoo rooskleurig in zee zwommen. E-n dichter had op d/zelfde wij/ie de kreeft »le atrdinal des m.-rs" genoeml en was er ook om gehoond. Deze laatste beeld spraak intusschen haeft recht van bestaan ge kregen. Te Wight is een kreeLenwijfj'e van het prachtigste kreeftrood gevangen; zij ligt nu nog levend in de vitrine van een vischharidelaar vet to worden, alsof zij al in gekookten toestand in mayonnai e lag. * * * Ithdbrii'Jjer-compi'jtc. Moes of compóte van rhabarberstelen is meestal te zuur. E?;ne smakelijke bereiding is de volgende: men zet de kleingesneden stelen met water baddkt, op het vuur te smelten; voegt er de noodige suiker bij, en zooveel bicarbonas sodae als op de punt van een mes gaat. Is de rhabarber zacht, dan bindt men ze met wat aardappel meel, roert er een eierdooier door en mengt vóór het opdisschen het tot schuim geklopte wit onder de afgekoelde rhabarbor. De compóte of het moes is dan zachter, luchtiger ea fijner dan volgens de gewone bereiding. Aardbeien in blik. In blikken bussen legt men mooie aardbeien, op een dunne laag suiker; bedekt ze dan met eene laag suiker, dan weer aardbeien en zoo verder. Men laat de bussan dichtsoldeeren en zet ze in koud water te vuur. Als het water een oogenblik gekookt heeft, laat men het koud worden alvorens er de bussen uit te halen. Aldus bewaard, be houden de aardbeien al hun geur. E?e.