No. 1202 DEAMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. HIRSCïju 3D A. TVL. La Vente a Prix Rédnits de toutes nos marchandises en stock coniinuera Lundi 9 Juillet. La Vente se fera strictement au Comptant. Envoi franco en Prowince d'échantillons et de tout achat dépassant IO florins. Escomptes, Bonifications, Envois a conditions seront snpprimés pendant la darée de cette Vente. DAMEjS. Congres-inWten. Het congres »des Oeuvres et des Institutions Féminines" van 18?23 Juni te Pary's gehouden, levert een ruime stof ter bespreking op. Wat de onderwerpen betreft op het program vermeld, zy waren te veel in aantal. Evenals op de meeste congressen, was ook hier weer »des Guten zu viel!" Congressen Jyden meestal aan overlading, vandaar dat zy in de meeste gevallen zoo weinig blijvende resultaten hebben. Hoe kan men, al heeft men een hoofd van y'zer, op n enkelen dag in zich opnemen, de rede van een zevental personen in de morgenuren, terwy'l men voor de middaguren zy'n aandacht moet bepalen by' de rapporten van het in vijf secties behandelde ? Men krygt alzoo van alles een vagen indruk ! En dat, zes dagen achtereen, van 's morgens negen tot 's middags zes, met een pauze van slechts anderhalf uur. Doch het dient te worden gezegd: Het congres had succes ! AI de vrouweu en man nen die het podium betraden, hadden niet alleen iets belangrijks mede te deelen, maar de meesten wisten dit te doen op een aange name wy'ze, en tevens met een lan, die bly'k gaf van een innige overtuiging! Reeds by de opening werd ik aangenaam getroffen, door het zien van een gedelegeerde, afgevaardigd door onze Koningin; mevrouw van Khenen was de aangewezene om die taak te vervullen. Toen zij van af het podium, den wensch voor het welslagen van het congres uit naam van onze jeugdige vorstin uitsprak, deed dit myn Hollandsch hart goed, en niet minder het luid applans van de vergadering na de woorden door mevrouw van Rhenen gesproken! De Ie Sectie, handelde over Weldadigheid en Sociale Economie. De eere- presidente Mm. Isabelle Bogelot, directrice générale de l'Oevre des Liberées de Saint- Lazare, is een vrouw, die met zooveel gloed en overtuiging spreekr, dat zy' onwillekeurig haar gehoor medesleept. Zij heeft getoond dat niet alleen de theorie maar bovenal de praktyk waarde heeft waar men iets van beteekenis tot stand wil brengen. Het ligt in den aard der zaak, dat, waar reeds zooveel is gezegd over de beoefening der weldadigheid, men moeielyk iets geheel nieuws kan te berde brengen. De wensch werd geuit, dat de voornaamste richting, waarin de vrouwen konden werkzaam zy'n met succes, was: Het naderbrengen van de verschillende klassen onderling om daar door de solidariteit te bevorderen. Verder, dat de yerbeterhuizen voor kinderen door vrouwelijke inspectrices geregeld moeten worden bezocht; en eindely'k dat de gestichten behoorden gebracht te worden onder het ressort van den Minister van Binnenlandsche Zaken in plaats van zooals nu, onder het Ministerie van Justitie, omdat men de jonge delinquenten niet als directe misdadigers kan beschouwen. Over het systeem van isolement, werd een warme discussie gevoerd. Een dame die veel had tot stand gebracht op het gebied van ver pleging van jeugdige misdadigers, was van oordeel, dat de afzondering van de verpleegden bepaald noodzakelijk was, omdat het samenzy'n met andere kinderen zeker noodlottig werkt op het karakter van het individu. Velen waren van een ander oordeel en heftig werd het debat gevoerd. De kalme stem van Sarah Monod, bracht te weeg wat het luiden van de bel niet had vermogen te doen. De strijders legden de wapenen, hoewel onwillig, neer! Algemeen was men van oordeel, dat als een noodzakelijk iets moet worden aangenomen: Het benoemen van vrouwen in Armbesturen en als inspectrices voor den arbeid en de ge vangenissen voor vrouwen. In de 2de Sectie: >De Wetten en de Moraal" waren de redevoeringen voor het meerendeel hoogst interessant. Onder anderen hield Yves Guyot in deze Afdeeling een boeiend vertoog om aan te toonen hoe verderfelyk de hedendaagsche wetten wer ken op de moraliteit. Afschaffing van alle bestaande wetten, die niet van toepassing zjjn op mannen en vrouwen op gelijke wy'ze. Wettelijke beteugeling van alles wat de ver bastering der zeden in de hand werkt. Later hoop ik op deze quaesties terug te komen, en meer mede te deelen van de argumenten waar op Yves Guyot zijn wensch baseert. Vele, zeer vele belangry'ke voordrachten werden gehouden en menig verhaal uit de werkelijkheid gegrepen, stemde tot weemoed, by' de gedachte, hoe onuitsprekely'k er geleden wordt door arme verlaten vrouwen, en er nog zal worden geleden, zoolang de burgerly'ke wetboeken van alle landen niet zy'n herzien. In de 3de sectie: de opvoeding, werden onder anderen behandeld: de gezamenlijke op voeding van jongens en meisjes, en de vooren nadeelen daarvan. Mevrouw Kermogard leidde de besprekingen met zeer veel tact. Algemeen was men van oordeel, dat de gezamenlyke opvoeding slechts enkele na- en zeer veel voordeelen oplevert, en dat de coeducatie zeer bevorderlijk is, om de meisjes flinker en de jongens minder ruw te maken. Vele bekende paedagogen voerden in deze afdeeling het woord. In de eerste plaats dient hier te worden genoemd de predikant Wagner, schryver van jL'Imperieuse Bonté", enz. De 4de afdeeling had het over: Den Arbeid. Natuurly'k kwamen by' de besprekingen in deze afdeeling tal van bedroevende feiten aan het licht. Evenals hier te lande, heeft het sweatingsystem ook in Frankry'k groote afmetingen. Vooral het werk in kloosters en gevangenissen, drukt de arbeidsmarkt. Daarom is een resolutie aangenomen, waarin de wenschely'kheid wordt betoogd, dat het werk in de gevangenissen niet aan afnemers wordt verkocht, maar slechts ten goede komt aan landsverbruik. Wat den kloosterarbeid betreft, daaraan zal voorloopig niet zoo heel veel kun nen worden veranderd, zoolang niet flinke en doortastende inspectrices hier handelend kun nen optreden. In een myner vorige artikelen, wees ik reeds op het droevig afzetsysteem by' den kloosterarbeid in praktyk gebracht. Meisjes worden aan werk gezet, waarby zy haar gezichtvermogen in korten tijd geheel verzwakken en de ongelukkigen worden dan ontslagen zonder eenige tegemoetkoming of schadeloostelling. Geleerd hebben zy niets, want zelfstandig werken werd niet door haar gedaan. Alty'd hetzelfde knoopsgaten maken, 360 voor 30 cents, of iets dergelyka. Helaas dezelfde toestanden komen in ons land voor, zooals by de twee jaren geleden enquête ruimschoots is aangetoond. Mme Linda Hull-Leamer, eene Amerikaansche, gaf een belangryk rapport van de bestaande toestanden in de Vereenigde Staten. Algemeen waren de sprekers en spreeksters van deze afdeeling van oordeel, dat hier ook slechts vereeniging macht zou maken. Een floriste (bloemennaaister) deelde het een en ander mede over het coöperatief optreden, waardoor zy met eenige harer collega's reeds een belangryk resultaat had bereikt. Veel sympathie had ze ondervonden, en toen er bydragen tot vorming van een ondersteu ningsfonds werden gevraagd, was er blyk ge geven van instemming door het geven van grootere en kleinere bijdragen. Zij vertelde, dat zelfs uit het quartier Latin van studenten giften waren gekomen van 15 centimes. Na het oprichten van den bond was de toe stand der floristes werkelyk verbeterd, omdat zij nu zelfstandig handelend zonder tusschenpersonen konden optreden. De vy'fde sectie, waarin kunsten en weten schappen werden behandeld, had het natuurlijk minder over economische en sociale onder werpen. Ik geloof dat van literarisch standpunt ge zien, de positie van het manly'k en vrouwelyk individu vrijwel gelijk staat, en dat wellicht enkele malen wel by' het beoordeelen, maar niet by' het uitbetalen van honorarium, de vrouw by den man achterstaat. Dat ook hier weer werd betoogd, hoe dwaas het is, te be weren, dat de vrouw minder dan de man ge schikt zou zy'n voor een wetenschappelijke opvoeding, was te verwachten op een congres, waar de belangen van de vrouw wordt besproken. In de Séances Plénières, waar het in de secties behandelde werd ter tafel gebracht, werden de in den morgen genomen resoluties besproken en aan een stemming onderworpen. Dit is m. i. een groot nadeel van de congressen. Men moest niet meer dan n sectievergadering per ochtend hebben, dan kon een zaak grondig worden besproken en toegelicht. Ieder zou zich een opinie kunnen vormen, na ernstig over de behandelde zaak te hebben nagedacht! Dat het clericalisme slechts een oogenblik om een hoekje kwam ky'ken, mag in een land als Frankry'k, wel als iets by'zonders worden aangemerkt. Ik zag zelfs soms een paar priesters op de sectievergaderingen. Slechts een maal liet het «geloof" zich hooren. Men sprak over de aansluiting der Fransche vrouwen by' den Internationalen Vrouwenraad. Mrs. Wright Sewell hield op den laatsten dag een treffende rede om aan te toonen, hoe dringend noodig het was voor de vrouwen om zich aaneen te sluiten en daardoor kracht te verkrygen, om hare ongelukkige medezusteren te beschermen. Een der andere dames zeide, dat Frankrijk zich reeds aangesloten had, waarop een stem zich verhief met de vraag: »Maar, mevrouw de presidente ! Heeft de Internationale Vrou wenraad niet tot devies: Twee aaneengesloten handen! Ik heb altijd gehoord, dat dit het teeken is van geheime Verbonden, en in dat geval zou ik my' tegen een dergelyke Ver eeniging als katholieke moeten verzetten!" Het: »Mais! Mais!" dat weerklonk, was het bewy's, dat het gezegde geen instemming vond. En nu de feestelykheden : De eerste avond een receptie en gracieuse voorstelling in het coquette »Palais de la Femme." Ieder die naar Parys gaat zij een bezoek aanbevolen aan het Palais de la Femme, al waar eiken middag om twee, vier en vijf uur een voorstelling wordt gegeven. De receptie op het Stadhuis was niet minder interessant. Het statige gebouw werd dien middag door meer dan 300 vrouwen betreden. Mr. Paul Escudier, vice-president der Conseil Municipal, ontving de dames met een vriendelijk woord. Onder anderen zeide hy: »Uw zaak is die van de vrijheid en gelykheid der vrouw! Ik kan tot my'ne vreugde niets dan goeds zeggen van de feministen! Ik zal er maar niet verder over uitwijden, want dan zou ik er allicht toe komen, de mannen te beschadigen, wier egoïsme de wetten heeft tot stand doen komen, waartegen de femininisten nu stryden. Ik wensch: Uitbreiding van de wetten ten voordeele van de vrouw. Ik wensch: Hare toelating tot alle openbare bedrijven. Ik wensch haar te zien ingeschreven op de verkiezingsly'sten, tevens met de bevoegdheid gekozen te worden!" Daarna nam de heer Autran, de SecretarisGeneraal van den Prefect der Sïine, het woord, om de dames welkom te heeten. De Presidente Mlle Sarah Monod antwoordde, alsmede Mevrouw Sewell, waarop ons allen zitplaatsen werden aangeboden in de prachtige zalen, waar elk beschilderd paneel een kunst werk is. De doeken van Bonnat, Laurens, de Guillemet en zoovele anderen, maken het bezoeken van deze zalen reeds tot een groot kunstgenot. Een receptie in de Duitsche afdeeling was aangeboden door den Commissaris-Generaal aan zyne landgenooten, die deel namen aan het congres. Het moet er zeer geanimeerd zy'n geweest. Een diner werd na sluiting van de zittingen aan de congresleden gratis aangeboden. Ook was er Maandag een tea in het Chalet Azais, Bois de Boulogne. aangeboden door mevrouw Jules Siegfried aan de congresleden. Het weer werkte niet mede, doch het Chalet was niet moeilyk te bereiken. En zoo gaan nu vele vrouwen saamgekomen uit alle deelen van de wereld, weer huiswaarts! Ik twyfel er niet aan of geen enkele zal onvoldaan terugkeeren; want er is iets verheffends, iets grootsch in deze samenkomsten van ontwikkelde vrouwen, die groote reizen hebben gemaakt, om blijk te geven van haar innige sympathie en haar levendig medegevoel voor de arme misdeelde en door de wet zoo weinig beschermde vrouw uit de werkmansklasse. Pary's, 2G Juni 1900. VERA. MiiimmiiitiiiiiiiMiMiiiiMMMmiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiii llniitltiiiiiniimHiliiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiHiiHfiiiMulimiyiiiiiHiiiilMN» Kapsels, Automobiles, Wedrennen te Longchamp. Toiletten, In Duitschland grommen verontwaardigde stemmen over de verregaande nalatigheid die mannen tegenwoordig aan den dag leggen ten opzichte van de haren hunner respectabele hoofden. Men hoopt dan ook vurig, dat op tentoonstelling te Pary's, een keurbende van haar-artisten zich zal beijveren, aan Germaansche en andere bezoekers te leeren, hoe zy' hun hoofd- en gezicht-haren moeten kappen en knippen, om zoo gunstig mogelyk voor der vrouwen kritischen blik te verschijnen. De zelfzucht en onverschilligheid onzer dagen brengen de beeren in den waan dat zij op ons vrouwen een onweerstaanbaar-bekoorlyken in druk maken, wanneer zy' zich louter uit gemak zucht laten «millimeteren". Nu,ja! jongen, friaschen gezichten staat alles goed; zelfs deze weinig flatteerende haardracht. Mannen van middelbare jaren en daarboven, met spitse, lange neuzen, met kogelronde gezichten, met van het hoofd afstaande luisterlappen, ik kom er eerly'k voor uit, dat alle dezulken gemilli meterd, my'n gemoedsrust aan minieme gevaren blootstellen. Het tot den-draad-toe versleten gezegde »als een man maar een beetje mooier is dan een aap, is 't voldoende" behoort eindelijk als geheel afgedankt aan den kapstok te worden gehangen. Is 't niet belachely'k zoo'n aanmatigende trots ? zoo'n brutaal-onverdiende zweepslag aan ons schoonheidsgevoel ? Neen, heeren ! wij schenken u gaarne onze aandacht; wij zijn niet ongeneigd u met een streelend woord of vriendelijk lachje te beloonen, maar u moet allereerst te rade gaan met snit en vorm van uw gelaatstrekken en in overeen stemming daarmee uw haren in een toestand opwerken, die uw gezicht zoo gunstig mogelyk omlijst. Heusch! als de lijst maar handig gekozen is, kan men het knoeierige van een teekening, het weinig artistieke van een aquarel aardig wegmoffelen! Genieën zijn dun gezaaid; hun willen wy' desnoods toestaan met slordige haren en stop pelbaard rond te loopen ; de uiterste gering heid van het genieën-tal in aanmerking ge nomen, hebben wy' weinig kans ons veel te ergeren. Gewone menschen moeten dood gewoon han delen In alles. Zij moeten doordrongen zy'n van het bewustzyn dat zij een dood gewonen plicht vervullen, wanneer zy van top-tot-teen verschynen op een wy'ze die aan andere gewone stervelingen onaangename indrukken bespaart. Het woelige, onrustige, vulgaire, gejaagde en zenuwachtige van onzen tijd blijft zich typisch openbaren in de kapsels der dames. Klassieke rust! waar zy't gy' heengevloden ? Ai! keer tot ons weder! In Engeland en Duitschland behooren de dames die haar eigen motorkarretje sturen nog tot de uitzonderingen. Niet in Parys. Over 't algemeen is de echte Fransche vrouw niet zoo'n dolle liefhebster van lichaams-beweging als de Engelsche. Het wielry'den wordt in Parijs niet meer voor gedistingueerd gehouden voor dames. Een ander vervoermiddel, vél duurder, dus moeilyker te verkrygen, is nu het ideaal der Parijsche vrouw. De mondaine en de demimondaine droomen slechts van n ding. Dia manten, paarlen, robynen, kostbare kanten, goud en zilver-brocaat alles willen zij op offeren om in 't bezit te geraken van een automobile. Zélf sturen en een bonte, papegaai bonte groom naast zich, is Je dernier cri. Allerlei dames en bekende actrices »tuf-tuffen" langs de woelige boulevards om haar inkoopen te doen. De schalke Réjane is uitdagend met het kleurenspectrum omgesprongen. Het gevolg hiervan is, dat motor-cars in verblindende, schel tegen elf aar ingillende kleuren geschil derd worden. Hoe heviger, brutaler con trasten ... hoe mooier \ Prachtig weer begunstigde de wedrennen te Longchamp. Gelukkig ! De jaarly'ks terugkeerende uitstalling van nieuw ontworpen, gloednieuwe zoinerjaponnen, hoeden, kapsels, parasols, handschoenen en waaiers, moet door een zonnetje getint worden. Wat een genot voor de Parisienne, zich een paar malen in 't jaar, in den »Salon" en op het terrein te Longchamp, gehuld in al haar sfanfrelucb.es" naar hartelust te laten bewon deren I Die dames zy'n altegader gracieuse wandelende reclames voor de fine fleur der Parijsche modistes en kappers. De hoed van Mejuffrouw A., de japon van Mevrouw B., het kapsel van Jonkvrouwe C. moeten in 't oog val len ; de bewondering opwekken zoozeer dat er in de bladen melding van gemaakt wordt. Het hapert noch Wortb. noch Lenthérie aan een gepast gevoel van eigenwaarde; vol vertrouwen wachten zy' genadig-glimlachend op nabestel lingen van hun laatste creaties door hun zor geloos ronddrentelende clientèle aan de wereld vertoond. In eiken salon is een »clou" by' alle wedrennen >a great attraction". Zoo ook nu by de courses te Longchamp. Oscar, koning van Zweden, vergezeld van den president der Fransche republiek verscheen in een keurig a la Daumont bespannen karretje op het ter rein. De heeren droegen gekleede zwarte jassen en hooge hoeden: ntó;tr, ondanks dien eenvoud, wist men, dat die lange, slanke man met het edele, ernstige gelaat, met de open, geestige oogen, met den vriendelyken mond, met den grijzen baard een hoog personnage, een koning! was. Oscar had dus vél, hél veel bekyk. Die kinderachtige, kunstmatig tot repu blikeinen vervormde Galliërs juichen en jube len, straalglanzen van plezier, zoodra hun oog iemand ontdekt, die iets meer ig, dan un simple bourgeois of une simple bourgeoise. In het hotel des ambassadeurs te Vichy, kon men eenige jaren geleden, heele troepjes Franschen over de trapleuningen der verschillende tages zien hangen en met groot geduld verbeiden het oogenblik waarop de oude hertogin van Pomard, aan den arm van haar zoon, uit haar appartementen zou komen, om naar de speciaal voor haar ingerichte eetzaal te wandelen. En wanneer de deur openging en de statige, oude vrouw met haar zoon verscheen, dan hadden die Franschen een pret! een voldoening! dan was het een eerbiedig en bewonderend wijzen op haar en een in groote bly'dschap elkander toefluisteren: »La duchesse de Pomard"! Op de tribune nam koning Oscar plaats tusschen den president Loubet en diens ge malin. Mevrouw Loubet droeg een toilet van zwarte tulle, met prachtige motieven application op witte zyde. Een hoedje van melkwitte acacia's met zwart fluweel. Dit toilet ly'kt my' prachtig in toon. Zwart-en-wit is alty'd mooi. Mevrouw Loubet zal met bekwame tailleuses moeten raadplegen, om niet te veel onder te doen voor mevrouw Faure, die het geheim bezat zich buitengewoon smaakvol te kleeden. Men zag te Longchamp verschillende toi letten van zeer y'le, witte, zyde-achtige weef"F O S O O, GL GL n. g: o ix BL £t Z30. v o r ±T:r i s s o lx o n. d o