Historisch Archief 1877-1940
No. 1243
D E A. M S T E R D A M M E R W E E K B L A D VOOR N E D E R L A N D.
E;: van 't eene portret liep Haspels naar 't
and TB,
Dat, waren ook hazen! . .. en hij wijst op de
pTHrettui vaa Vicior Driessens en R>ssi. D,;
een ... 'n bouk uataur; de ander... de realiteit.
JJriessti.s iieeft m'ii oogeu geopend. In m'n
eersten tijd hield ik vau het dramatische, van
het overdrevene. Ik zag dat het onwaar was.
Na tiu voorstelling; van Sardou's: //Vrienden
van O;.?," hij v. Lier in Amsterdam begreep
ik 'i. voor goed. Ik ging een anderen weg uit, i
en daar heb ik me goed bij cevouden. Ht t leven
ging ik bcstu.ieeren. Bij iidcre rol dacht ik:
w e van de mcuscl'en, die ik al htb out moet,
lijkt er op!J" Had ik zoo iemand gevonden, dan
\va^ ik ook zeker van in'n zaak. Ik kroop m
z'ii huid tu bleef er in tot liet lantste woord.
"Dat, g;<at niet v.tu zrlf, 't kost stud e. Want
om op 't tooueel liet alt- werkelijkheid en natuur
te doen gr lijken, mo;t mm heel verl dceu, maar
't mag nooit opzettelijk schijnen. Als men op
't tooneel spreekt als in 't gewone leven, is
het niets, is liet dood. Voir den Markies in
»Mej'>.-ikvrouw de la Sj'glière"?onverbeterlijk
moo: door Haspels gespeeld heb ik een
anstokraat, in de buurt van Nijmegen nagebootst.
Voor Burgeiiice.-ter St.okmar in Ibseii's »Vijaud
des Volks" he.ft ook iemaal als model gediend.
(Men weet hoe uituemeiid, hoe (iju-huimrist.sch
Dirk die rol gespeeld heeft, waut in humor gaat
niemand l em 1e boven, ook niet in het
iiji.komiscbe). Jammer, dat wij tooneelspeiers te
weiiiig lijd hebben om te studeeren. We reizen
te vt-el en reijen hoe langer hoe meer. Een
schilder is gelukkiger Die het ft al den 1ijl.
Wij moeten ous tevreden stellen met weinige,
en soms slechte repetities. Ei: ik repeteer graag
goed, doe op de rep titie alsof ik speel, en laat,
uu t s anti bet toeval over. Ik moet zeker van
m'a zaak zijn. In den tijd van Legras, onder
MulUtuli eu Lodewijk Mulder hebbeu we dik
wijls goed kunnen rtpeteeren. Bij L gras moest
alles hfziju," L'r is nu ook nog veel g >eds,
maar. .. .
Het, betere zal ik niet meer zien. Ik ben de
laa'ste vau mijn tijd.
R >sier Faassen leeft nog. M'n broer, m'ii g >eje
bruer, Jaap, ,s niet meer; Bcersmaus dood, Anna
Viiwuert dood, Sophie (De Vries) dood, Van
ZuyJtn .. . dood! . . .
J k t a. 't uu nog eens, misschien voor 't laatst
probeerei. Ik li jop dat, 't zal lukken.... De
uu'nschi.'ii hu r, ju Rit'erdam, zijn goed voor
me.... Z''e je die gouden snuif loos ... een
heele sescireilenis . . . die is me gegeven in de
ro' van //De Markies de Seighère, bij mijn
wedcroptreden, na eeu zware ziekte door een
ItoUcrdammer, r,p .'»lk een kiesche wijs...
dat 'k nog trsnm m m'u ooaeu krijg, ais 'K
er aau denk. . . . Er was heel wat ai dors in dan
snuif... eu een heerlijk briefje er bij .. . 't kon
niet kiesoher.
'k Xal nu niiju veertig jarig jubileum vieren,
en dan maar al wachten.
* *
?KD'i-k Haspels kan afwachten.
Zijne verdiensten zijn te groot, hij is aau 't
tooneel steeds en ten allen tijde te veel een
sieraad van z'u stand geweest, dan dat, Rotter
dam, (iat andere steden van ous Vaderland, dat
het Nederlandsen Tooneelverbond, en het Natio
naal tooneel het, ooit vergeten kunnen, eu hem
zon len overlaten ain zorgen en bekommernissen.
DE NIEUWE CATACOMBE
DOOR
C A N ON D O Y L E.
(Slot.)
Ik geloof niet dit iemand dat wist. Dus
dat maakt het avontuur des te aanlokkelijker,
niet waar?"
Wei 't was zeker een prikkel. Vindt je
dat niet V"
Ik zeg je, dat ik van dergelijke zaken geen
verstand heb."
Maar, beste j irigen, je weet toch dit
buurm«ais appsl altijd beter sinaaU dan die van
eigen boom. En dan, het bleek dat ik haar
Liet onverschillig was."
Wat al dadelijk?"
O neen, 't heeft me drie maanden aanhou
dende inspinning gekost. Maar eindelijk had
i v overwonnen. Ze begreep dat de
scheidsrrchteiiyke uiti-praak tusschan mij en mijne
vrouw mij verhinderde haar te huwen maur
toch kwam ze, en, zoolang het duurde, wai
het een gelukkige tijd."
fcn de andere man?1'
Keimedy haalde de schouders ot>. 't Is, denk
IK, het recht van den beste; ware dio andore
di, beste geweest, ze zou hem niet ontrouw
zijn geworden. Laat de zaak nu rusten, ik neb
er meer dan genoeg van."
S(y n vraag. Hoe raakte je haar na
diie weken weer kwijt?"
Wel, we waren beiden wat bekoeld, zie je.
Zu weigerde be.-list naar Home terug te keereu
t.a (Uar weer de bekende gezichten te
ontiiiottei'. Nu is Home voor mij onmisbaar en ik
begon sterk te verlangen naar mijn \\crk terug
t u gaan hier was dus .i reden t >t scheiden.
.d toen kwam haar oude vader in het hu rel
tó Londen en maakte zulk een sec .e, en de
li'.'ylu zaak werd zóó onaangenaam, dat heiwh
hoewel ik in den beginne haar vreeselijk
ni.ste, ik toch blij was weer vrij te zijn.
u1,'u vertrouw ik er va,t op dat je geen woord
lult overbrengen van hetgeen we hier bespro
ken hebben."
lieste Kennedy, ik denk er niet aan, wees
geruft. Maar alles wat je me verteld hebt,
heelt me machtig veel belang ingeboezemd,
Vv'ant 't heeft me geleerd hoe geheel
verschil1-jiid o:iae opvatting is in dergeiijk-i zaken ; ik
heb zoo weinig gezien van het loven. En nu
weiisch je iets naders te vernemen omtrent
mijn nieuwe catacombe. Ik kaïi ze j; onmogelijk
Inschrijven; er is maar óó;i d n^ dat ik doon
kan, je er zelf heeiibrengdü."
Dat zou prachtig zy'n."
Wanneer wil je er heen?"
liuo eer, hoe beter. Ik brand van verlangen
zo te zien."
Wel, 't is een heerlijke avond ofschoon
wat koud Wat zou je er van zeggen als we
ovei een uur er heengingen? Wo moeten du
/.aak stipt geheim houden. Als men ons . amen op
expeditie zag gaan, zou het achterdocht wekken.
We kunnen met voorzichtig genjeg zi;n,"
zei Kennedy. Is het ver?"
Een myl of wat."
Niet te ver om te loopsn ?"
O neen, we kunnen er gemalske''n,k te voet
komen."
Tooneelspeiers aan Duitsche hofschouwburgen
hebben reeds na tieu jaar recht, op pensioen.
In de Sca'jdiijavieChe rijken verleent, de Staat
dichters, kunstenaars m journalisten een
stipeudium, eetie cllieieele (rkeuuiug v»n verdienste,
beschouwd als esre-gaaf.
In ous land heeft een kunstenaar geen dezer
'voorrechten. Maar zij, die hier wezenlijk belang
in kuust en kiu.s'eLaars stellen, i.emeii die zorg
van den Staat, of vau het scliouwl.urgbi s'uur
stilzwijgend over.
Rotterdam dat, meer dau (ciigc stad zorgt
voar zijne manneu vau naam en hen nooit,
trootteioos laat uaan zal het ZIJLC doen, en dat
zal koninklijk zijn..., hopen eu g'-looven we.
Amsterdam volge dat voorbeeld. Al wie hier
te lande tooneu wil, dat hij den kuns'euaar
Dirk Haspels dankbaar is voor hei vele sclioone
aau hem verplicht, dat hij wil medewerken om
deu levensavond vau hem schoon en rustig te
doen ziju, zcude zijn ecregaaf ;,a:i ten der
comm ssies, h. v. aau die te Amsterdam, waarin
zitting heeft Mr. J. N. van Hall, wetliouder
van onderwijs.
Zoodoeude zal Ha^psls aau Konii g C iritt;aan
XVi kuiiiieu overlaten de pijnlijke verluchting:
Eu ik ben oud eu ziek e,a zal niet lung meer
leven!" J. II'. IL
Mnzis'i in de Hoofdstad.
Zaterdag 1.1. vond de laatste kaïnermuziek
avond plaats van onze Tjoukunst-afJeeling.
Hut doet mij genoegen te mogen vermelden,
dat er dien avond een werk werd uitgevoerd
van een Nederlandsen kunstenaar, n.l. de sonate
voor piano en viool van J. W. Kersbergen
opus 4. (liet werk is bij de firma A. A. Nuske
te Middelburg in druk verschonen ; de uitgave
is zoowel door fraaien druk, als door mooi,
zwaar papier uitstekend verzorgd). N.iar aan
leiding dtr uitvoering giijp ik de gelegenheid aan
om over het werk heleen en ander te schrijven, iets
wat ik anders in de zomermaanden zou gedaan
hebben, als er meer plaats is in de kolommen
van dit blad, om over ingekomen
compositiën te refereeren.
Dd sonate van Kersbergen dan, laat mij het
aanstonds zeggen, is een werk dat uitmunt
door frischheid en ongedwongenheid. De com
ponist legt zijn talent geen banden aan, hij
vergt niet van zichzelven wat hij onmogelijk
zou kunnen praesteeren en vervalt dien ten
gevolge nooit in gezochtheid. Dit ziju allen
voortrtffilyke eigenschappen, die men een
toondichter hoog mag aanrekenen, en die er toe
bijdragen zijr.e muziek zeer aantrekkelijk te
maken. Het eerste deel der sonate staat in den
d kl. .'J toonaard. Het eerste thema is ge
baseerd op de tonen van den drieklank en eigent
zich goed voor bewerking. Het tweede thema
kenmerkt zich door een vloeiende melodie
van gioote warmte. In beide thema's vindt
de conij onist het materiaal voor zyne
»Durchführung' en daarvan weet hij als vaardig
musicus partij te trekken. Alleen zou men
willen vragen waartoe het noodig is, dat
na de »Durcbtïbrung", het geheele eerste ge
deelte zonder de geringste wijziging herhaald
wordt.
Het tweede gedeelte is een zeer mooi lyriesch
«Adagio con espressione" waarbij ji'ano en
Dan moeten we dit doen. Een koetsier zou
vermoedens krijgen, als we oi.s midden in den
nacht op een eenzame plek lieten «fzetien."
Juist, 't Zal het beste zijn als we- elkasr
tegen middernacht aai de poort van den
Appischen weg oatmoeten. Ik moet hu naar
huis om kaarsen, lucifers en audere
benoodigdhedeu te hilen "
Uitstekend! Ik stel 't zeer op prijs, dat je
mij je geheim la»: deelen, eu ik beloof j;, dat
ik er geen \vourd Ofer reppen zal, tot je rap
port is ve.1 schenen. Tot ziens dm. Om twaalf
?uur ben ik aao de poort."
Nog klonk vao alle ka'.ten het melodieus
klokgelui door do koude, heldere lucht, toen
Bu gcr, in een Italiaansctien mantel gehuld,
en. een lantairu in dj hand, de plaats v^n
het rendez-voii3 nad.rde. Kennedy tra l hem
uit de schaduw tegemoet.
Je bent even hartstochtelijk bij het werk als
in de liefde.' ' zei do Dtiitscher tcb-rtsend.
Ja, iïsta b er al bijna eeu half uur te
wachten."
IK hoop dat je ongemerkt hierheen bent
gekomen."
Natuurlijk! Bij Jupiter, ik ben bevroren l
Kom mee, Burger, laat, ons warm worden dojr
Ihnk door te stappen.."
Hunne voetstappen klonken lui.l en scherp
op den ruwen sUo.iun weg, ie 't treurig
overblijfsel vormt van hetgeen een naai den mee.st
beroemden straatweg der wereld was. Ken paar
boeren, die uit eeu osteria hiuswitarts keerdeu
en eenige wagens met veldvrucliten beladen,
die naar Kame trokken, wa^ alles wat ze tegen
kwamen. Xe stormden voort, de reusachtige
graven voorbij, die aau weerskanten uit de
duisternis (pdoemden. tot ze de catacomben
van ,St. Calixtus hadden bereikt 01: voor hc'ii
uit, tegen de opkomende maan, zich het gtoote
cirkelvormige bastion vau Ocilia Metella
afteekende. Toen stond Burger stil en j'racüt
de .baad ain de zijde.
Jou beenen ziju langer dan de mijn-1, en je
bent het loopea meer gewoo1;,," sprak bij
lachend. Ik geloof dat bet hier ergens is dit
we moeten afslaan. ,la, hier, den bock 0.111 van
dit restaurant, liet pad is luer heel nauw; ik
zal vooruit gaan, dan kun jij volgen.''
Hij had ziju la.ïtcurn opgestoken en het
schijnsel stelde hen in staat een nauw kron
kelend pad te volgen dat zi''b door de drassige
Campagna slingerde. De beroemde Aoii'iduct
van het oude Home strekte ;:icb als cea
moasterrups uit ovei' het door de maan beschenen
la idschap, en hun weg voerde hen onder een
der kolossale bogen ca voorbij den kring van
afgebrokkelde steenen, die de piaa:s aangeven.
waar de oude arena stond. Eindelijk hield
Burger stil voor eeu eenzame bouten
koeienloods, en hij haalde een s.eutel uit zijn zak.
Je catacombe ligt toch niet in een
wjrnng'." riep Kenned\ verbaasd.
Da ingang alleen. Dit is juiat een waar
borg, dat anderen dio niet lic it zul en ont
dekken."
Weet de eigenaar er van?'
Neen. Hij had een paar voorwerpen gevon
den, di-e my zekerheid gaven dat dit h'i>jj
gezet was boven den irgang van een ;? ita"n:i-!)o.
Daarom huurde ik het van hem. en deed mijne
iiitgra'.ingeu geheel alleen. Kurn bii.Yiii, c:i
doe de duur achter j;; dicht."
't Was oen langwerpig, laa^ gebouwtje met
de voerbakken der koeien lar.«i> eer. der wan
den. Burger zette ziju lantaarn neer eu hing
zijn mantel er omheen, zoodat die het licht
afsloot van alle kanton op n na 't Zou de
aandacht trekken, als itrnau l hier op deze
iiiimiiimiiiiiimiiiMiiiiiiiiiiiiu
eenzame plek licht zag;" zei hij. Help me even
dezen vloer v/eg te nemen."
Dii plaiike.i in deu hoek waren los en plank
voor plank werd door de twee geleerde;! op
getild, en tegen den muur gezet. Daaronder
was eeu vierkante opening, en een oude
steenen trap, die on/aag voerde naar iie diepte.
Wees voorzichtig!" riep Burger, toen
Kenne'v in zijn ongeduld, ze haastig afdaalde.
't fs beaejen eeu echt konijnenhol en aU je
verdwaalt, i, het honderd tegen n dat je er
ooit weer uitkomt. Wacht tot ik met het licht
kom."
Hoe vindt je zelf den weg, als die zoo
ingewikkeld is ?"
Ik heb o)k in den beginne een paar maal
gevaar gel'open, maar ik heb langziuierhan t
geleerd oe te gaan. Men moet volgens een
vast plan te werk ga in, maar tocb, als iema.nl
verdwaalde, zou hem d*t iu het do ker onmo
gelijk kunnen h-Jpen. Z -Ifs nu nog heb ik een
kluwen touw, dat ik at<vi d naannite ik
dieper doordring. Je xult /elf ovieeien over
de moeilijkheid, want ieder de,;er gangen splitst
zich in tal vau andere, ee: we een lio:iderd
meter verder zijn.'
Z; ware;; eeu twintigtal treden afgedaald
bene !eu de oppervlakte eu bevonden zich nu
ia eeu vierkant vertrek, uitgeliouwen in het
wecke tuNteen. De Uütaani wierp haar l!
kkcr.-nd .scdijnK'l o,-er de gebarsten bruine
zijwa-:de i, bel naar omlaag, zwak naar bo/en.
In elke richting zag men de zwarte openingen
der zijgangen, die op dit g:meenschappelijk
middel?/>.!/!l uitkwamen.
Je moet me op de hielen volgen, v.iond,1'
zei ll'11-...er. .. IJhjt niet achter om onder weg
naar l CI-M. oi a-uler te zien, want de plaats,
vvii.'i.rho!;.. ;'i j; brengen zai. bevat nog meer
da'i dit. \\ c spareu tijd door er rechtstreeks
'nee t o gaar."
'iij vi.cg een dor zijgangen in en de
EngH.-cMii'v; b'e l hem op deu voet volgen.
!\'l ;cns s.ditsto de weg zic';i, miar Burger
volg U1 i.'-.jkb i.cj' gobïiiii1 t' ckens, door hem
/.cit aan.: nraclit, want geen oogeniilik aarzelde
hij. i'.c-r.il langs de muren lagen (Je christenen
van het ou Ie Rome, a'.s de kooien op een
!Muigr.t!.t/}i-r!,pp, boven elkander gestapeld.
Het gcie 11 kkerende schijnsel gleed over de
rimp'e ig>' _;''.uitstrekken der mummies eu
weci -pi ';<>M-; zic'i op ronde doo.lskoppen en
op lau" witte beenderen over oatvleeschte
borstkas,,;n gekruist. Kn overal, waar hij voor
bijkwam, ontdekten Kenneiy's begeerige oogen
inscripties, urnen, schilderingen, gewaden,
gereed-H'iiapp.->n, die daar lagen zóó als vrome
handen zo eeuwen geleden had len neergelegd.
l lot wa- !KMU duidelijk, zeils bij dit opper
vlakkig iii-xicq-opnemen in het ha.istig voorbij
trekken, du.t dit de (miste eu fraaiste cata
combe '>'3.s, eeu ware stapelplaats v?.n
oudi; Dii-in-ch.! overblijfselen, a's nog ooit door
ee." ;; on lei zoeker was ontdekt.
?:oo zou het zijn, aU het licht eens ui,L.
ging?'1 vroeg iiij, terwijl zg zich voortspoedden.
l'1-. l>eb eeu reserve ksurs en een doos
lucifers i>; mijn zak. A propos, Kennedy, heb
je lucifer-i bij je?"
N.'cn; j' moest me er co;rge geven."
.,'??. »"f-s niet bezorgd \Vo b 'ij ven b:j elkaar."
H 'e '.er gaan wu ? Me dunkt we hebben
zeker \v l oou kwart m'j l afgelegd."
M'iT. ,'.;(Moji ik. Kr schijnt geen grens aan
de/r, ca*:u'om'oc' te ziju - ten minste, ik heb
die niet gevonden. Dit is eeu heel moeilijk
punt; we zullen hier ons touw g'bruiken.''
Hij bevestigde het eene einde aau cea
voj.'iiitsLck nL-n steen en stak bet kluwen in
viool gelijktij lig ieder esneeijene melodie voe- '
ren. Liter bij de uitwijking naar Ges en ook bij den
terugkeer naar het hoof lithema geeft de componist
blijk van zijn zin voor eanheid van stijl en
afwisseling van nuances, zoowel dynamisch
als rhythmisch; mede is bij het Poco pi
vivo'' gezorgd vonr een goed klinkenden
klaviersatz belangrijk afwijkend van dien van
het hoofdmotief. liet Adagio is waarlijk een
muziekstuk dat uit het hart voortgekomen is
en niet nalaten zal op den toehoorder een
grooten indruk te maken.
II >,\ Finale is een pittig Rjndo en voorna
melijk in zijn aanhef van een piq'iant rhythme.
Dartel en o:.gebonden begeven zich zoowel
de piano als de viool in uitbundige liguren ;
het tweede tusschenthema in B bekoort zeer
door zijn rust eu schoone nielodiek. Het slot
is weder prikkelend |
De sonate werd gespeeld door den compo- l
nist en den heer Eldering. Da laatste kweet l
zich op zeer schoone wijze van zijne dank
bare taak en het zal zeker geen ij i'de plicht
pleging xijn geweest van den heer Kersbergen j
toeu hij zijn collega in het openbaar met een i
handdruk zijn dank betuigde. De heer Kers- j
bergen is een pianist van distinctie, die zich
zei ven steeds weet te beheerschen; misschien
wel iets te veel. In het Finale schrijft hij
voor «Allegro non tanto, ma energico" het
kwam mij voor dat de componist den nadruk
liet vallen op het >'ion tanto" terwijl de heer
E:dering het »eneigico" rneer scheen te hul
digen. In dit geval voelde ik meer voor de
meerling van den uoli»t. Het werk werd leven
dig toegejuicht en de componist ontving een
paar kransen.
D' aulere werken van den avond waren
het l', dur trio van Siint S ie s op. 18 en
het Es dur pianoq'iartet van Dvoiii: op. fo7.
Het Rfirsta werk is misschien in het Allegro
eeu weinig koel van aard, maar zeer voornaam
en gesoigneerd van inhoud. Ilec Andante
echter is warm efi nobel gevoeld en van een zeer
bekoorlijk klanktff-ct. In de laatste beide deelen
documenteert zich meer de Franschman. H-.t
Dvonik'scbe quartet is van veel meer gloed
en vuur. Het bruist en tintelt overal; het sleept
mee en geeft ons een kijkje in de hartstochtelijke
natuur van den Ciechischeii componist. Balde
werken werden zeer schoon gespeeld door de
heeren Ro tgen,Eldering, Hofmeester en Mossel.
Aan liet einde van deze echoone
kamermuziekavor.den voegt mij een woord van dank
aan da voortrtffolijke kunstenaars die ons dezen
winter wederom vergast hebben op de parelen
onzer kamermuziek-litteratuur. Als ik hun een
hartelijk tot wedorziens toeroep, wil ik tevens
daaraan den wensch vastknoopen in den
volgm len winter een ruimere plaats toegekend
te zi«n aan het strijkqnartet; en daaronder meer
speciaal aan de laatste q'iartetten van Beet
hoven en hoe is het met het quartet van
d'Indy kunnen wy dat ook niet eens wederom
hooren ?
Voorts zijn er nog eenige concerten to ver
melden van den laatsten tijd, n 1. de uitvoering
van Bich'ri Johannespassion op den middag
van den G >eden Vrij lag, door bet »Kiein- Koor a
Gappella" onder leiding van den
ondergeteekende in de Nieuwe Luthersche Kerk met
medewerking van mevr. Noordewier-Reddingius,
mej Julia Gulp en de heeren Joh. J. Rjgmans,
Rud. v. Milde uit Dessau, F. H. v. Duinen en Ant.
H. Tierie (orgel) en het orchest van het Concert
gebouw. Da heeren A. Best Jr., R. Kruger,
Hwkelman en L H. Meerlo hebben zich daarin
bijzonder onderscheiden door de echt artistieke
vertolkingen hunner obligaat partijen.
D^n moest ik wegens afwezigheid een paar
concerten verzuimen o.a. de matinee gegeven
op den l sten Paaschdag door de liedertafel
sApollo" in het gebouw van den Werkenden
Stand met medewerking van mevr. C. Enge
len Sswing en den heer Jan Dijker, de
matinee van den tweeden P.taschdag in het
Concertgebouw met medewerking van mej.
Jeanne Bleyenburg (alt) uit Frankfort en den
heer Kok (pianist) uit Sneek en het concert
van Donderdag 10 dezer waarop onze stad
genoot de heer Joh. Wijsman de Burlesq'ie
van R-cb -trauss voor piano met orchest heeft
gespeeld. Vooral dit laatste werk had ik gaarne
gehoord. Ik heb het vroeger door d'Albert
hooren spelen en was toen getroffen door de
groote vaardigheid van den componist om
dergelijke speelsche effecten door die instru
menten- combinatie te verkrijgen; het werk is
reusachtig zwaar, vooral ook door het samen
spel van pianist en orchest en het strekt den
heer Wijsman waarlijk tot eer dit nummer op
zijn programma te hebben gnzet.
Marcella Pregi, de vojrtrtffjlijke zangkun
stenares vertoetde weder in ons midden, om
bare rijke gave aan enkele uitverkorenen mede
te deelen. Mjge zij dikwijls wederkeeren !
ANT. AVKRKAMP.
Nieuwe Kunst.
n.
Uit is den nieuwen kunstvoorwerpen wel
aan te zien, dat zij ontwo pen zijn
doormenschen, die buiten het ambacht staan. Vooral
het werk van Heigen en !? ranschen is zeer
weinig constructief.
Ue man, die de nieuwe kunst in Belgi
hracht, llenri van de Velde, was aanvankelijk
schilder. Hij behoorde tot ds Vingtisten en
stelde zeegezichten ten toon. zóó stout van
kleur en scherp van lij i, dat de menschen er
de schouders voor opQaalden. Liter versierde
hy boeken en boekbanden, waardoor zijn
talfint voor het decoratieve bleek.
Toen begon hij ook meubelen te leekenen,
behangsels te omwerpen. In die teekeningen
en ontwerpen bemerkt men het streven, om
tot iederen prijs oorspronkelijk te willen zyn.
Niet de goede constructie, maar de gril van
het oogenblik geeft den doorslag.
O;ider den invloed van llenri van de Velde
is de geheele Belgische nieuwe kunst in h-et
grillige, het gezochte haar hoogste eer gaan
stellen. Verscheidene Krar.schen hebben de
Balgen nagevolgd. Hier te lande ziju de
motllllflIIIIIIIIKIMMIIN
zijn borstzak, het touw uitvierend naarmate
ze voortgingen. Kennedy zag dat de voorzorg
niet overbodig was, want de gangen waren
meer samengesteld en bochtiger geworden, een
waar laMvmth van dooreenloopende d
warswegen. Maar alle deze nepen uit in een
ruim', cirkelvormige zaai met aan IIP.t eene
einde een vierkante verhevenheid van tufsteen,
waarop een marnieren iilad.
Hij Ju])iter!" riep Keuiie'ly opgetogen uit,
toen Burger de stralen zijner lantaarn over
Int marmer liet gaan. Dat is een ciiristen
altaar waarschijnlijk het allereerste, dat er
bestaat. Hier heb je liet gewijde kleine kruis
op den hoek ingesneden. Deze cirkelvormige
ruimte diende ongetwijteld tot kerk."
Juist," hernam Burger. Had len we meer
tijd, dan zou ik je al de lijken willen loonen,
die hier in de/se nissen asn den wand zijn
begraven, want het zijn dj eerste pausen en
bisschoppen van de kerk, met hutme mijters.
slaven er. kerkelijke attributen, G i maar eens
mar dien e-ne ginds' ei! bekijk hem!''
Kennerj\ hu gat' zich naar dj andere zijde, en
bekeek aandachtig den grijnzenden doo.tskop,
die los oji den lult verteerden inij:e. lag.
Wat is dat interessant,1' zei hij, en zwaar
werd zijn sieiu door de gewedde zol lering
weerkaatst. Voor zoover ik weet, is dit eenig.
lireiig de 'lantaarn hier, Burger, want ik vul
ze allemaal zien.1'
Maar de Dait:c!ier had zich verwijderd, on
bevond zich thans aan de tegenovergestelde
zijde der zaal. als hel miudi'apuut vau e«:;
gelen hVlitkring.
\Veet je wei hoeveel dwarsgangen er zijn
tusschen dit [ruit en de tiap 'i'" vioeg hij.
Over de twee dni/.end. Ongetwijfeld WAS dit
voor du c jriMe- len eea middel om zich ie
beveiligen. He k.insen zijn tweeduizend tegen
n dat iemand, zelfs met een licht gewapend.
den tenigweg zou vinden; maar in 't donker
is dit gewoon weg bijna onmogelijk.''
Dat zou ik denken.''
Ivïdo duisternis hi- r is afschuwelijk. Ik
heb eenmaal de proei genomen. Liat ons 't
weer pruii-eren !'" Hij blies de lantaarn uit,
eu oogenblikkeiijk was het alsof een onzicht
bare hand zich zwaar op Keiincdy's oogleden
leg.Ie. Nooit had hij zulke duisternis gekend
Ze scheen van alle zijden op hem aa.n te stor
men om hem te doen stikken. Ken \astc m:t.'.su.
dio het lichaam het voortgaan belette. Hij
strekte de handen u t om die van zich af te
weren.
Xjo is 't genoeg, liurger; s:eek het licht
weer aan."
Maar zijn makker begon te lachen, en in
die ronde ruimte scheen het gtlirrt var. alle
kanten te gelijk te komen.
Jo schijnt niet op je gemak, vriend
Kennevly." klonk het.
Kom. ma'), steek hot licht op!'" riep Ken
nedy, ongeduld g.
't Is heel vreemd Kennedy. maar ik zou
onmogelijk kunnen zeggen uit welken hoek je
stem komt. Zou jij weten te zeggen waar ik
sta'.''''
Neen; 't is me alsof je aan alle kanten
waart.''
Zonder dit touw, dat ik in da hand houd,
zou ik geen llaiiw denkbeeld hebben van den
weg. dien ik gaan moet."
Dat begrijp ik. Steek toch op. maak een
einde aan deze grap."
Luister, Kem.edy; het is me duidelijk ge
worden dat je op twee dingen verzot bent.
Het ecne ii een avontuur, het andere, een
moeilijkheid om te boven te komen. Het
avontieven onzer zuidelijke broeders reeds zeer
populair geworden. In het bijzonder bij win
kelpuien, vooral te Rjtterdam en in den Haag
ziet men deze Belgische grilligheid aangewend.
De architect Muiters, die de Witte Sociëteit
in den Haag vergrootte, is tegenwoordig de
specialiteit in dezen stijl.
Da Belgische richting dagteekent van het
jaar Ib91. Zij is niet tot de versiering der
vertrekken beperkt gebleven, doch heeft ook
in de architectuur haar vertegenwoordigers.
Wie in den laatstea tijd te B.-ussel geweest is,
heefc zich daarvan kunnen overtuigen.
De Belgen hebben van oudsher neiging tot
het barcque gehad. In Vlaanderen heeft de
Fiamboyautstijl . zrjn weelderigste acheppingen
voortgebracht, in Vlaanderen zijn de
Birokvormeri al gebruikt, toen men ze in Italiënog
niet aandurfde. En eindelijk, een Vlaming,
G.Ilis Maria Oppenoord, is de geestelyke vader
van den Rococostyl geweest. Zoo kan het dan
ons ook niet verbazen, -dat de hedendaagsche
Belgen doan als hun voorgeslacht.
Is dus de Belgische richting grillig, de
Engelsshe is streng, ja zelfs van het boeruche,
het gewild ruwe, iiet primitieve niet afbeerig.
Hieds Ruskin waes op den eenvoud van den
landman als een voorbeeld voor de hoogere
standen. De socialistische neigingen zijner
volgelingen uitten zich in een afkeer van de
beschaving, zojals men die in Engeland vooral
vindt. Zij haatten tot zelfs bet onberispelijk
overnam .1 en de evening dress, die aan de
overüjJe van het Kinaal zoo onmisbaar worden
geacflt. Zij wilden als menschen uit het volk
gekleed gwin, in huuj-fa wonen, die niet van
die der boeren verschilden.
Er was omstreeks 1880 in Engeland een
bouwstyl in zwang gekomen, die naar koningin
Anna genoemd was, en verscheidene echt
boersche elementen bevatte. \)t stijl is van
Hollandschen oorsprong; men herkent er nog
duidelijk de vormen vau de tweede helft der
17e eeuw in. ue veelhoekig uitgebouwde
kamers, de kleine ruiten, de gioene en witte
verf, ds rojde pannen brengen de
oud-Zian-scbe architectuur in heri' nering.
Men richtte toen in E igeland zijn blikken
op het zoogenaamde estueiische, het fantasti
sche, het onguieole. Toiletten, meubelen,
juweelen, alles werd nu anders dan vroeger.
Ea ooümet de gebouwen wilde men de meest
onverwachte lü'scten te weeg brengen Men
bouwde geheel andeis dan voorhebu. In do
voorstedtn au omstreken van Londen verdween
de treurige regelmaat der oneindige terrassen.
Men wilde alleen nog maar lanuhun-jes uit
den tijd van koningin Anna, met loode daken,
nauwe en hooge vensters, witte muren, groen
houtwerk, Cuippendale ameublementen. In de
tuigen liet men alleen esthetische planten toe
als zonnebloemen, pioenrozen, geschoren
boouien eu hagen, wilde wingerd, jismijn en
klimop.
Toen het prachtige Bedford-l'ark. aan een
der bjchten van de Tueerus gelegen, in exploi
tatie gebracht werd als bouwterrein, verrees
daar een geheel dorp in den nieuwen stijl ;
vau het ^puolic- house" at tot de kleinste villa
toe is daar alles (,) leen Ann. Zelfs voor de
kerk hett't men geen uitzondering gemaakt.
Aan kritiek ontbrak het niet. Maar daar
het fasb.ior.able werd geacht, achter kleine
tuur zal z'ijn, dat je je weg uit deze catacombe
moet tracliten te vu.den; de moeilrjkheid: e
duisternis en de tweeduizend dwa-sgangen, die
het je heel wat lasjig zu len maken. Maar je
hebt. geen haast, wam er ia tijd in overvloed;
en ais je LU en dan halt houdt, om uit te
rcister, zou 'c me genoegen doen ais je eens
dacht aan miss Maiy auuderson, en of je je
ijiet» tegenover haar uebt te verwijten."
?lou duivel, wat bedoel je?'' brulde Ken
nedy. Hij liep als een razende in kleine krin
gen rond, eu greep met beide banden naar de
compakie duisternis, die hem insloot.
Adieu!' riep de spottende stem en die
klonk reeds op eenige.i ais ai.d. Ik v?or mij
geloot niet, Kennedy, zelfs i.aar j; i igen
voorstelling van het geval te oordeelen ilat
je hut meisje tattoenlijk behandeld hebt Er
was slechts een kleine leemte iu je verhaal,
die ik kan aanvullen: miss Ma y S ;underson
was veruuld mee een armen duivel, eeu
boekenworm, die niets had dat in zijn voordeel
sprak, en hij heut:.e Jiilius Burger."
Nog even een geruiscb, een onbestemd ge
luid ais het stooien van een voet tegen een
steen en toen heerschte opnieuw diepe stilte
in die oude cürisler.-kapal een benauwende,
zware stilte, die z:ch om Kennedy scheen te
sluiten, /joais net water den denkeling omsluit.
Ongeveer twee maanden Jater deed de vol
gende paragraaf in de meeste Europeo;che
bladen da ronde :
K-n der belangrijkste ontdekkingen der
laal-te jiren is die vaa ecne nieuwe catacombe
b U Rome, gelegen een weinig ten oosten van
de wel 'x-ktihie gewelven vaa St. Calixtus Het
vinden van deze hoogst merkwaardige
begraalplaats, zoo bij «onder rijk aan overblijfselen uit
den eersten cliristentijd, heefc men te duiken
aau de energie en de scherpzinnigheid van
dr. Julius Burger, den jeugdigen Dulschen
deskundige, die op weg is een der een-te ge
le -rden te worden op het geb.ed van Kome
n;che ouiibeidkur.de. Hoewel liij de eerste geweest
is om opeubaniheid te geven aan zijn ontdek
king, schijnt toch een minder gelukkig oi.-d.
rzoeKer hem vóó: te zijn geweest. Iveuioe
iimanden geleden verdween mr. Kennedy, eon
welnc-kend Engelsen geleerde plotseling' van
zijn kamers in het Gors;), en algem.en wtrd
vermoed dat zijn verdwijning uit Rome in
verbai.d sto.nl met een schandaal dat onla-gs
dait- paats had. H-t blijkt thans dat bij -ie!
als slachtoffer van dien geest van onderzoek
die hum zoo geheel b^beerschte, en die hem
zulk een hooge plaats deed innemen onder de
hedendaagsche gele/rden. Zyn lijk werd ge
vonden op grootisn ats'and van den ingang dor
nieuwe catacombe, en uit den staat zijner
voeten eu van zijn schoeisel bleek duidelijk,
dat bij dagen lang rondgezworven had in het
lalivri,.tli van gangen, die deze ondera/rdsche
gewelven zoo gevaarlijk maken voor onderzoe
kers. De overledene had, met onverklaarbare
lichtzinnigheid de meest gewone voorzorgs.
maatregelen verzuimd, die men bij dergelijke
tochten gewoon is te r.emen, zoodat de schuld
van de ramp uitsluitend aan hem zelf te wijten
i i. Wat de zaak nog droeviger maakt is het
feil, dat dr. .Julius Burger een ii.tiem vrk-iul
van den overledene was. Zijne vreugde over
de buitengewone vondst wordt dus aanmerkelijk
vergild door het afschuwelijke lot dat zijn
maiker en medewerker heeft getroffen.