Historisch Archief 1877-1940
DE AïfS-PETRD AWÏTEB WEEETBLA.n TO (ïF N E D E ffli A.N1TD.
No. L38-Q
.
Iemand, die een tegenzin in den dienst bij
de marine heeft, zal stellig geen bijzonderen
aanleg toonen, dat spreekt vans zelf, en komt
zoo iets aani*het licht, dan krijgt zoo'n jongen
ontslag, hetgeen ook. al gebleken is door het
genoenide viertal..?Wat nur betreft de be
wering vanuNautiPus, dat een jongen alleen
ontslagen wordt als men vergeefs heeft
getracht hem te corrigeeren," dat gaat mis
schien een beetje op voor de oude bepalingen,
maar ligt, zooals wij reeds betoogden, vol
strekt niet opgesloten in de nieuwe. Wist
Nautilus wel toen hij zijn opstel schreef, dat
l Juli.j.l.- de nieuwe bepalingen in werking
waren getreden ? het maakt op mij sterk den
indruk, dat zulks hem onbekend was.
Nu nog een enkel woord omtrent de N.B.
onder aan het opstel van Nautilus. Het
blijkt, dat de schrijver geheel is afgegaan op
praatjes, want hij zegt, dat de verkorting
van het dienstverband van 12 tot 8 jaar in
marinekriugen reeds zóó bekend was, dat
hij in de vaste overtuiging was, dat Hare
Majesteit het Koninklijk besluit reeds
geteekend had, maar dat hij zooeven vernomen
heeft, dat zulks niet het geval is.
Nu zou ik gaarne aan Nautilus willen vra
gen : Waarom informeert' ge niet beter;
waarom brengt ge onjuiste beweringen in
omloop; waarom niet eerst geïnformeerd of
het koninklijk besluit reeds geteekend was,
dan behoefd et ge nu geea excuses temaken
bij de marine autoriteiten, omdat ge uws
inzien* een zaak te vroegpubliceerde; waar
om denkt ge nu- weer dat het Koninklijk
beshiit met geteefcend is, want zret Nautilus,
zulks is wel het-gevai,1 reeds maanden geleden
?werd' dit door Hare Majesteit gedaan-.
Vergun mij tt nog mee te deelén Nautilus,
dat het 12-jarig, verband- verkort is tot een
11-jarig,- en web 8 jaar actief dienen + 3
jaar in- reserve. (Zie inlichtingen betreffende
dienstneming/bij; Hr. Ms. zeemacht").: Sedert
ongeveer Augustus' j.l. worden déjongens
op' de- nieuwe voorwaarden aangenomen. Ik
veütronw hiermede de lezers- van De Amster
dammer nu den j nisten stand'van zaken te
hebfoen medegedeeld; en roep mr. Kerdijken
Naratilüs toe': Bedwing uw pen, totdat ge
behoorlijk op de- hoogte zijt van een zaak."
Luitenant..
CeiW BüPtaürar technsche :atrózei ea
Zuidblaak 24, Rotterdam
Waar de eischen door de technische weten
schap aan hare beoefenaars in de praktijjt
steeds zwaarder worden, zoodat irr menige
betrekking' het' geheel niet meer'do-or n
enkel- persoon- te overzien: is, komt- het ons
voor dat een bureau, als thans te Rotterdam
is opgericht1 werkelijk levensvatbaar is en
meer en- meer aan gebleken behoeften zal
kvrrmen voldoen:
Het- bnreau omschrijft zijn werkkring'
als7 volgt:
Maakt plannen, begrootingen en bestekken
uuimHniiiimn«inniimmtnfifiimiiinmiiiiniimiiiiinnirnnnintnniT
Aan> 't goede ad-resl
DOOK
BERNA.RD CA.NIER.
Hij was. een optimist, de heer Van
Huyve'sant, ambtenaar ten stadhnize te Amsterdam
en vol vertrouwen op de toekomst; juist als
zijn gemeentebestuur. Zijn huishouden was
te groot en er'kwam te weinig geld in...
al weer juist als bij zijn gemeente. In een
paar woorden is de toestand van dezen
uitnemendèn gemeente-ambtenaar te schilderen
hij Had z\jn particulier bestaan geschoold
op dat' van de gemeente Amsterdam.
Zijn zaken zouden in de war geioopen zijn,
zonder die schoone uitvinding van het trek
ken van wissels op de toekomst... naar
gemeentelijk voorbeeld. De naneef mocht
opdokken, dacht hij. Er was zoo lang een
spaarzaam en zuinig voorgeslacht' geweest,
de heer Huyvesant was 't" met zijn gemeente
eens, nu mocht er wel eens een royaal nage
slacht opstaan. Het zuinige voorgeslacht had
altijd een armen naneef opgeleverd,' wellicht
dat een royaal voorgeslacht den rijken, naneef
baarde. In de flnancieele wereld gebeuren
er moer van zulke wonderen.
Maiar deze uitstekende gemeente-ambtenaar;
deze man en huisvader, opgaande in het
stelsel van zijn stadsbestuur, ervoer helaas
dat waar de grooten vangen, de kleintjes
blijven hangen. De stad kreeg haar leeningen
volieefcend, maar baar trouw» dienaar helaas
raakte achterop. Hij raakte heel hard ach
terop. Wat met zijn naneef' zou gebeuren,
stond nog geschreven in 't mysterie--vcrlle
boek vswi de toekomst; het begon er naar
te lijken, dat er van zijnentwege geen naneef
ter wereld zou komen. Want die drie vol
wassen dochters, hadd en nog geen verkeering.
Het was- een droevig huishouden, het zijne.
Een klein inkomen. Geen vooruitzicht. Veel
schuld jn en drie ongetrouwde dochters. Zij
haddwi weinig meer geleerd dan hoe een
man te voldoen, -maar helaas vergeten was
haar: te leeren hae er eens te krijgen, w-at ook
heel wat moeielijker is.
En nu w» het. Sfc Nicolaas.- Nafcmwlijte e-r
moesten cadeauxr zijn. Zijn vrouw won.' wat
hebben, zija> jongen-, d» jongste van de vier,
moest wat hebben, de dienstbode moest wat
hebben. En dan de drie hawbare, die 'zelfs
nog geen verkeering hadden.
Zijn vrouw had al sinds een paar weken
toespelingen, gemaakt op den feestdag?''. De
meisjes moesten;toch; ook eens een kleinigheid
hebben. H^Mnoestmet zoo overdreven zuinig
zijn. Dat kom er toch nog wel van af. Ze
hadden ook eens niets. Volgend jaar waren
ze misschien verloofd en dan zouden de
vrij ers, er voor ? zorgen.
Volgend jaar ... hm. ., nieuwe wissel op
de toekomst. Dank je... wat een stad nut;
brengt een man, in de put. Nog: meer op
afbetaling. Niet alleen de modewinkel, de
pianoliandel. m;in ook nog, de banketbakker
er bij. Jawel, hij kende het. Béii' gulden
's ma&nds ! In Mei 1985 zou hij.nog.'s maands
n gulden: hebben; te betalen voor1 boter
letters geleverd in December 1903. Dank je:
Hij had. genoeg, van 't volgen van.
grootestadst financieel beleid. Ea hij verdraaide het,
ze moesten, maar een ons speeulaaa koe-pen
met zy'n zessen. Dan had hij, er ook nog een
van tusschen zijn cadetje om twaalf uur.
Want waarachtig, het transparante
schilfertje rookvleeseh, dat hij sedert drie
maauen houdt toezicht op de uitvoering van:
electrische licht- en krachtinstallatiën;
electrische eentraal-stationa, telefoon-cenbralen:
en netten, eleetro-tractie en electrische toe
stellen ; werken op. waterbouwkundig gebied,.
zooals havens, baggprwerken, dokken,
waterkeeringeni oeververdedigjngen, besehoeiingen,
bekleedingsmuren, droogmakerijen,
poldeibemaling en waterafvoer, sluizen, rioleering,
stoomgemalen, waterleidingen, spoor- en
trambanen, straat en grintwegen, vaste en.'
beweegbare bruggen; fabrieksinrichtingen,
stoomwerktuigen.en andere-motoren, schepen,.
scheepsmachmeg, centrale verwarming en
ventilatie, enz.;
maakt berekeningen van bruggen, binten
en bintlagen, kappen, kraanconstructies,
cement-ijzer constructies, enz.;
regelt en controleert
technisch-commerciëele bedrijven;
onderzoekt de deugdelijkheid en waarde
van machines en toestellen, electrische
materialen, bouwmaterialen, metalen, mine
ralen, etsen, grondsoorten, brandstoffen, verfr
stoffen, oliën, kunstmeststoffen, zuivelpro
ducten, voedingsmiddelen, enz.;
onderzoekt ketelwater en rookgassen en
en doet verder alle bacteriologische,
miero:scopische en scheikundige onderzoekingen op
hygiënisch-, handels- en industrieel gebied;
monsternanae van ertsen, phosphaten, enz.;
het bureau stelt contracten op voor
leverantiën en verstrekt adviezen noodig voor
de aanvragen- tot oprichting van inrichtingen
die schade, gevaar of hinder kunnen ver
oorzaken (Hinderwet),, ea, g«*oft inlichtingen
hoe daarbij in voorkomende gevallen te
handelen;
doet taxatiënen expertisen-voor
assuraatiemaatsehappijen;
geeft na ihgesteld.onderzoek van electrische
installatiën, certifi«a.t*n <af va» deugdelijkheid
ten behoeve der brandassurantie;
treedt, in geval van arbitrage o.p doot het
aanwijzen va» onpartijdige scheidalieden.
Nadere inlichtingen worden gaarne ver
strekt.
Waar onder d» ledea en oprichters van
het bureau de namen, van mamneu voorkomen,
die het geven van. degelijke .eu onafhanke
lijke adviezen, waarborgen, meenèn wij. de
oprichting van een. dergehjk bureau niet
alleen. in bet aJgemeen.met vreugde te kunnen.
begroeten, rnaar dit bureau in het bizonder
bij, het p/ubliek te mogen aanbevelen.
Zeer terecht wijst het bureau, in zijn pros
pectus op een. gevaar waarop het geven van
onafhankelijke adviezen reeds menigmaal
gestrand is,, waar bet zegt,, dat de ledea en
medewerkers, uitsluitend adviseerend zullen
zijn; en geeneriet belang bij de leveranties
zulle» hebben. Wij, spreken het vertrouwen
uit> dat het bureau, deze onafhankelijkheid
zijner: technische, adviseurs, steeds zal weten
te bewaren en te waarborgen, maar willen
er toch op wijzen, dat er reeds nu iets in
het proaBeetns is, wat de onpartijdigheid
der verstrekte adviezen in gevaair zou kunnen,
brengen.
den. tusschen zyn broodje vond op 't.stadhuis,
ver-veelde hena.,
Maar je kan toch je arme, drie volwas
sen meisjes niet zoo zonder niks de Sinter
klaas laten vieren,.."
Loop naar de pomp. Het zijn drie kruizen
in mjJA huis...." en opeens met een soort.
geestigheid, die zijn vrouw buiten bezinning
bracht... het z\jn de drie kruizen van 't
stads wapen."
Na.dezen uitroep verliet hij 's morgens zijn
huis^ gewapend met zijn cadetje in twee
helften gescheiden door het transparante
blaadje rookvleeseh, dat was als een blos.
van schaamte over zoo weinig boter, en
begaf zich naar den Prinsenhof om de staten
van den Stads-Timmertuin na te rekenen.
Thuis was 't dien dag ook droevig. Dirk
kwam om drie uur thuis. Zij hadden op school
een uur vroeger vrij gekregen. Als huiswerk
een opstel met den titel: Mijn St.-Nicolaas,
Moe helpt u rnij mee."
n. de moeder was met haar lievelings
kind, haar eenigsten zoon immers, aan 't
kleine- schrijftafeltje gaan zitten en zij had
hem. geholpen aan zijn opstel.
.Kortom," zoo eindigde het, onder de
kinderfeesten is het Sti Nicolaasfeest wel het
schoonste, want ieder kind, ryk of arm, krijgt
er zijn dc;el van en in de rijkste woning aan
de Keizersgracht, zoowel als in de nederigste
stulp van den arme, droomen 's nachts de
kinderen van de heerlijke schatten die door
den schoorsteen zullen worden geworpen en
in ruil worden geschonken voor het hooi en
stroo voor liet paard van St. Nicolaas."
Gelukkig af. Hèmoe, gaan wij nou win
kels zien ?"
En met de drie dochters en met Dirk was
ze toen uitgegaan en ze waren langs de
winkels geloopeu; /e had ze zien staan, de
dochters en haar jongen, voor de uitstalkasten,
allen met het kinderlijk verlangen in hun
oogen en zij had hun wenschen en uitroepen
gehoord. Dirk was nai'ver en zei het meer
langs zijn neus weg, met een : Hè, moe,
koop u dat nu voor mij" of: Hè, moe, laat
pa nou dat voor mij bestellen" of: Hè, moe,
als ik dat nou eens kreeg!"
En de meisjes alleen met opmerkingen
onder elkaar. God, als dat er nu eens van
af kon !" of treurig: Kom moe, dat is toch
niet voor ons."
Bij 't middagmaal, de magere gestampte
pot, was het der moeder dikwerf of zij zoodra
zou moeten- opstaan en stil gaan \veenen ...
Haar. man merkte, toch wel wat van dat
stille, droeve wezon van zijn vrouw. En
even onder de thee, vóór hij', weer wegging.
om een uurtje op een avondkantoor te gaan
werken, zijn schrale, bijverdienste," die
diende voor de afbetaling van do vroeger te
lichtvaardig gemaakte schulden, zei hij :
Wat heb je, Toni."
Ach God, Daan ... als we ze maar wat
konden geven ... al waren 't maar drie boter
letters ..."
Nou... ik zal zien wat ik doe... Tot
straks. .."
En hij gaf haar een zoen op de wang...
de eerste sinds wel een halfjaar.
Voor mij:.hoeft het niet," zei ze. En zij
dacht: Die kus is mij meer waard dan. een
heele bakkerswiakeL"
Toen ging zij. weer naar de huiskamer.
Guus borduurde-, een paar pantoffels. Maina
verstelde- gped. Aaltje breide wintersokken.
Marie, de oude dienstbode, haakte aan een
twee-persoons beddesprei. Dat deed zo sinds
tien jaren... de tweede- persoon was echter
voor haar ook nog. niot oj (gedaagd.
Dirk, 't is kinderbedtijd."
Wij bedoelen hiermede dit, dat het bureau
niet alleen adviezen verstrekt op technisch
gebied, maar in geval van arbitrage tevens
optreedt door het desverlangd aanwijzen van
onpartijdige scheid^iieden.
f Iet komt' ons voor; dat het bureau de laatste
functie alleen dan slechts zal kunnen vervullen
zonder den schijn van partijdigheid op zich te
laden, wanneer het aanwijzen van arbiters uit
sluitend beperkt wordt tot die getallen, waarbij
het bureau door geenarlei- advies of anderzins
zelf betrokken is.
Wij vertrouwen, dat dit wel in de bedoe
ling vaji de stellers van het prospectus ge
legen heeft, maar de inhoud wijst daar niet
heen, veeleer zou men daaruit kunnen op
maken, dat het bureau steeds bereid is
arbiters aan te wijzen, ook daar waar liet,
tengevolge van gegeven adviezen niet meer
onpartijdig is ea dus niet meer in staat is
onpartijdige deskundigen als arbiters te kunnen
aanwijzen.
Wij achten het daarom noodig, dat het
bureau zijne meening in deze nog duidelijker
uitspreekt dan thans uit het prospectus
blijkt, alvorens onze onverdeelde instemming
met zijn streven te kunnen: betuigen.
Miaie Organist m-Accountants.
Van De Administratieve Controleur,
tweemaandelijksch orgaan van de Nationale Orga
nisatie van Accountants, gevestigd te
Botterdam, is het eerste nummer verschenen.
In een artikel Wat. wij beoogen" schrijft
de redacteur C. M. de Vries Jr; :
Zoolang de Regeering zich onzer niet
aantrekt, willen wjj door dit ons orgaan,
trachten voor ons goed recht van bestaan,
voortdurend te pleiten, door vermelding en
toelichting van verschillende feiten, bespre
king van mogelijke gevallen en ons langs
deeen weg populariteit verwerven.
Indien de behoefte aan ons bestaan, meer
en- meer gevoeld en erkend
wordt,.wanneermen met lof kan getuigen omtrent onze verr
richtingen en betoonde betrouwbaarheid, zal
de Kegeering zeker spoedig volgen,, met.een
van haar uitgaande regeling, omtrent onze
opleiding en daarmede gepaard' gaande exa
mens en officieele aanstelling of diplomeering.
Dan zal zij zeker; de wet aanvullen met
eenige artikelen, waarbij zij voor bijzondere
(te noemen) gevallen, het inroepen, van
accountants-bjjstand imperatief voorschrijft.
Als het algemeen gebruik zal zijn geworden,
dat men bij het aangaan van een contract,.
bij, het oprichten van Maatschappijen enz.,
waarbij belangrijke- financieel* regelingen te
treffen zijn, behalve een rechtsgeleerde ook
een accountant raadpleegt, zal het groote
nut, dat wij,kunnen bewijzen, door het groote
publiek gevoeld, bespeurd en erkend worden.
Tot lieden komt deze erkenning slechts
sporadisch voor.
Door op populaire wijze meer licht te
verspreiden, omtrent het accormtantsvak,
hopen wij aan het publiek en ons vak, beide,
van dienst te zijn.
MiitumuinwiumiHiinjiiiufiiJiuiiltmiimMiHiHiiiiiiiuttiimjmiiniiiir
Nee... Moe heeft, gezegd, dat ik van
avond mag opblijven, omdat het Sinter
klaas is." ^
Die zal hier OOK niet komen rijden."
Nee... wij hebben nooit wat."'
.Wat', is 't voor weer;?" /
Mooi weer... 't regent niet."
Gelukkig dat 't niet vriest. Andera lijden
de arme menschen nog maar van de kou."
Heb jij liever meelij met jezelf. De arme
menschen zullen er waarachtig wel zonder
joti komen. Die hebben meer dan wij,."
Natuurlijk. Voor hen wordt gezorgd. Zij
krijgen van alle kanten. Alleen menschen
zooals wij, die fatsoenlijk door de wereld
willen, hebben nooit wat."
Die lange bleekneus van een Diederik
heeft zich ook tegen Sinterklaas uit de voeten
gemaakt,"
iSou, en jou schoolmeester laat toch ook
niks van zich hooren."
D'T komen bij ons nooit anders dan kale
jakhalzen, die nog bij ons dL!n boel opeten."
Nou, je hebt toch een mooi werkdoosje
gekregen."
Een prul uit de schellings-bazar!"
Zoo, misnoegd en afgunstig, neerslachtig
en gedrukt, zaten ze om de tafel in de
huis-kamer. Alleen de moeder zweeg. Zij voelde
-Op de wang een zacht plekje, iets alsof ze
daar door oen bloem was aangeraakt.
En telkens als een der klachten van de
kinderen haar in 't hart stak, voelde ze weer
die balsemplek op de waiig, waar Daan haar
gezoend had ...
Hij hield dus nog van haar . . .
Opeens ging de Isel.
Daar zal je 't hebben !"
Gauw, doe open . . ."
Ze was niet noodig, die aansporing. Ze
snelden allen tegelijk de gang in en Dirk
sprong, zijn handen aan de leuning vast
grijpend, in een seconde naar beneden.
Wat is 't?"
Een brief. . ."
. O . . ."
Van wie ?"
't Is hier zoo donker... ik kan 't niet
zien . .."
Hij was al weer boven, gaf zijn moeder
de enveloppe. . .
't Was een reclame van een winkel in
luxe voorwerpen.
Hij had zijn briefje kunnen houden. Van
onze klandizie zal hij, waarachtig niet vet
wordieu.. ."
En weer kwijnde onder 't werk 't mismoe
dig gosprek. *
Toch luisterden allen onbewust.
Ze hoopten op wat... op iets oubestemds.
En weer ging de bel.
Dirk liep nu wat langzamer naar beneden.
Maar nauw had hij de deur opengetrokken
en hoorden ze boven dat Dirk beneden sprak
of ze snelden naar de trap... ze zagen iets
wits schemeren beneden op 't portaal...
Moe, moe... daar is een bakkersjongen...
met een kistje ..."
Op 't zelfde oogenblik ratelde de donder
slag van de drie paar meisjesvocten, die de
trap afsnelden.
Ja moe ... 't is een bakkersjongen."
Van wie komt hij ?"
Van Wittema .. ."
Ja, maar wie stuurt hem ..."
Dat mag hij niet zeggen. Hij moet het
alleen afgeven... Kn of'er nog wat te zeg
gen is . .."
Kn de meisjes snelden naar boven en Dirk
mede ... Zij deden de bruine doos open ...
Daar lagen drie boterletters . .. een I... een
J ... en een Ij.... .
Wat wij in de tweede plaats beoogen is,
meer nheid te verkrijgen onder de collega's
accountants.
Ten derde meenèn wij aan de stndeeremdea,
zoowel op accountantsgebied
als-het.bijbihoorendej boekhouden, handelsrehbnenv recht,
etc, etc., een> dienst te bewijzen,, door' naast
de bestaande bladen, dit orgaan .open te
stellen voor de behandeling van alle
questions brulantes", c., a.
Muziek io de HoofiM
Nog zeer goed herinner ik mij met hoe
groote ingenomenheid ik indertijd (was het
niet in,. '9t* ?) een voorstellic g heb bijgewoond
van Jan. Blockx, Ja Princesse d'Auberge",
in de Fransche opera. Groot was, de indruk,
dien het werk destijds maakte op de aan
wezigen, maar toch was het enthousiasme
van het publiek, Zaterdag 1.1. toen het werk
in de oorspronkelijk* taal door de Nieuwe
Nederlandsche Opera" voor het rst werd
opgevoerd, nog oneindig groot*?! Ja, ik geloof'
niet te veel te zeggen, als ik beweer dat een
dergelijke bijrals-jnbel als Zaterdag na het
tweede bedryf gehoord werd, tot dusv-erra
in ons opera-leven uog niet ia voorgekomen.
En het gold hier niet een of andere- ster of
zangvirtuoos, het gold hier het prachtige
werk van een man, die door zija taal,,
doorzijn- geaardheid en door het karakter- zjjner
kunst zeer aam., on* vol-fc verwant ia,
Buitengewoon., sterk is. steedi; de. indenk;
dien hst werk maakt en wel höof(faak«i^k
door démedewerking d»r konen. Deze-sgelea,
een zeer groote rol in de Herbergprinses"-;
zij zetten kracht bij en brengenleveaddgheid
aan in menige scène. De tefcstdichter Nestor
de Tière heeft rnet veel, takt en, kennis van
het1 toeneel het stuk in elkaar gezet'; maar
ook blijkt -uit zijn werk dat bijden volksaard'
kent, zooais-, die zich vertoont in
VlaandJerei»lanck; daarom ook heeft het werk thans, in.
de oorspronkelijke taal, veel meer. gepakt,
dan vroeger, toem die typisch, vlaamache
volkstooneelen. verfranscht waren. Dat kon
men n.u eenmaal niet ongestraft doen. Menig
maal denkt men bij het zien dier tooneelen
aart Jan- Steea en wie zou zich dien schilder
als Franschman kunnen voorstellen?
De muziek van Blockx bezit een groote
mate van originaliteit e*i tevens populariteit.
Uit de bewerking der koren en der
orchestpartitie Vlij&fr dat Blockx- met groot meester
schap . zjn materiaal beheerscht, maar nergens
dringt zich het geleerde of het kunstige .op
den voorgrond, maar ook nergeas eu deze
klip was' zeker, bij' dit onderwerp nog
Van wie zouden die zij,n,?"
En voor -vi»... . Het zijn toch niet oaz©
initialen ?"
Wacht maar... ik wil wel met den. jongen
spreken..."
En de moeder ging naar beneden,
vastgedrukt het kwartje in haar hand, dstt ze uit
haar knvpje had genomen ... Zij begreep het
wel! . .. 't Was dus Daan ... Hij had maar
een paar letters besteld... natuurlijk, de
lichtste... 't was immers maar om wnt te
sturen...
Wie heeft ze besteld jongen?"
,,'k Weet niet, mevrouw. Ik ben alleen maar
voor van-avond aangenomen . .."
Was 't niet een lange mijnheer met een
bruine snor?"
Dat zal wel, mevrouw! 't Is hier toch
No. 41 ?"
Ja ... 't is terecht... En dat is voor jou..."
Dank u wel... Morgen wordt de doos
gehaald..."
Toen de moeder boven kwam was er
vreugde in huis. Dirk had al een kruimel
van de L. geplakt. . .
Guus had dadelijk een wit servet op tafel
gelegd. .. Aaltje bracht een paar messen en
zette taartschoteltjes Heer.
We moeten ze niet aansnijden voor pa
thuis komt."
Hèmoe... hèmoe... geeft u mij een
klein stukkie ..." zeurde Dirk, opsnuivend
den vetten geur van de drie letters.
't Zijn heerlijke letters..."
Wat 'n wonder. Van Wittema... 't Fijnste
adres."
Die zullen wat gekost hebben. .."
't AVeegt zwaar ..."
Wat zit er in'. . ,"
Welmangelpers,jongen,weetjedatnogniet."
Mangelpers .... o moe . . . mangelpers ?
Wat is dat ? Hèmoe ... hè... dat heb ik nog
nooit geproefd . . . mangelpers . .."
En de moeder, heel voorzichtig, sneed van
de L de wat dikke, gondbruine verhevenheid
van de dwarsstreep af en gaf die aan Dirk.
Daatje tipto haar wijsvinger aan de lippen,
dan met den natten vinger snel op tafel en uu,
met een kruimpje van de boterletter-korst
bekleefd, bracht ze hem weer aan den mond ...
De moeder zag de schuwe blik van 't meisje.
Nogmaals ging het nies voorzichtig in de
dwarsstreep on nu kreeg Daatje een schijfje
van het goudgele letterbanket. . ."
Kom.. . maak u er nu maar heelemaal
een I van . . ."
Ja . . . wij moeten allemaal proeven."
leder kreeg zijn schijfje. Ze waren alle-n
hongerig, b'egeerig en toen ze hot dunne
schijfje op hadden, knaagde sarrend het ver
langen naar mér... Dirk was al weer do eerste.
Moe... smaakt nou een I net zoo als
een L . .."
Precies zoo, Dirk."
Even was hij stil.
Eu een J, moe ? Een J smaakt zeker
anders'?"
Nee, Dirk, 't is allemaal 't zelfde banket."
Een oogenblik stilte.
Wat komt pa van avond laat thuis."
Hij zal het druk hebben."
Moe .. . kijk u eens ... die J is toch veel
bruiner . .."
Dat komt van 't bakken . . ."
Hèmoe... laat me nou ook eens een
stukkie van die J proeven . . ."
Nee ... als pa thuis is ..."
Geef u nilj dan nog een stukje van de
L; die is nu toch aangebroken."
Ja, moe... laten we die maar vast opeten..."
Kn voorzichtig ging weer 't mes in de
smijigo boterletter. De kamer geurde er naar.
4 Meter stof voor eene
en, haogen Franc» en vr|H van
twroerreehlien toegezonden! Stalen om
megaand; evenzóo van zwarte, witte en ge
kleurde ,,Heniieberg-Zl|de" van 69
cent tot U 11.35 per Meter.
G. Henneberg, Zijde-Fabr. (k. & k. Hofl.), Zürlch.
BRUT lë»a
M»èp»**taitTet>t
EIPPING & C»,, Amst.
Zeker en zonder pijn werkt'bet
Echte Radlanersche Eksteroo-enmiddel,
J 0:5». Alleen echt met de firma-
KRONEK*APOTHEEK, Berlin. Dépotbf CLÉBAN<&tCö.,
Apoth. POLAK, PHA14MAGIE FRAN^AISE.
EYROOS A
Arnheia, Eoningspleia^
VLEUGELS enPÏA-NINO'sin-Köop en in Btuör
Repareeren?Stemmen?Kuilen.
treelrtsciiestraat 8Ü\
Voorhanden.
mime Fo.omad
d&r
Nieuwste
HiuatimfraiUBtuiMumatintiiiiiiMiluuiNiiiiunHiiiiiutuiuiutuiiiiju*
De ]»e»eder g^f. nu allen een groot, stuk
tot de letter byna op was... dat kleine stuk
werd' bewaard om 't vader te tooaen ...
Daar is pa."
Zij hoorden zijn sleutel' in 't slot. Allen
snelden naar 't' portaal, nog na-etend het
korrelig mangelpers, dat in den mond was
achtergebleven.
Pa... pa... kom gauw boven... er zijn
heerlijke letters gekomen .. ."
Ea Dirk nam pa's parapluie af en Daatje
zijn jas en Aaltje zette zijn pantoffels klaar.
Moeder stond aan de deur en wér hield ze
hem haar wang tegen, en weer kreeg ze een kus.
Het is waarlijk te veel, Daan ... 't Is van
zoo'n duren bakker.. ."
Maar wat, is er dan gebeurd'?"
Nou .. . hou je maar niet good ,,, we
weten het wel..,"
Zijn ze van pa?"
Neen jongen ... van Sinterklaas."
Hèwat flauw ... en die bestaat niet eens
meer. .. die is al lang dood . .."
De heer Van Huyvesant zag niet zonder
genoegen de letters op tafel. Dadjlijk van de
gelegenheid partij trekkend, vond hij 't niet
zoo kwaad, ten minste tot het oogenblik, dat
de echte gever zich bekend zou gemaakt
hebben, voor d.'.n goedgeefachen huisvader
gehouden te *orden. En hij beval een flesch
punch te halen en bij de boterietters werden
de glazen warme punch gedronken. . .
Ze gingen schoon op. .. de I, de J en de
L. En het geheele alpliabet zou hier ver
dwenen zijn tusschen deze v'roolijke
inensehen met hun gezonden honger en weinig
door banket verwende gehemelten . .. De heer
Van Huyvesant zelf, liet milddadige hoofd van
't gezin, spoog er zelf trouwens ook niet, in . ..
En heel laat, toen de meisjes, rumoerig en
lachend eerst nog, waren ingeslapen, was Dirk
ter sluiks nog eens even aaii den schoorsteen
in de huiskamer gaan luisteren, je kondt
nooit weten. Hij hoorde niets. Voor de kamer
van vader en moeder bleef 't knaapske weer
luisteren, nu niet uit naïeveteit maar uit
ondengd. Zij spraken, vader en mooder.
Maar Daan, wees nu niet zoo gek . .. zeg
mij nu toch of jij ze gestuurd hebt of niet!"
Ik bezweer het je vrouw, ze zijn niet van
mijt Dacht je, dat het in mij op zou komen voor
zes gulden overbodige snoeperij te bestellen."
Maar wie kan ze dan gestuurd hebben?"
Dat weet ik niet . . . heb jij op niemand
vermoeden?"
Geen sterveling; wio zal ons nu zoo een
cadeau sturen ?"
Misschien kennissen van de meisjes ?"
't Kun je denken . . . die zijn als de sprink
hanen . . . Als ze hier zijn geweest laten ze
geen grassprietje achter .. ."
Dan heb ik maar n oplossing . . ."
Nu... misschien je chef?"
Haha ... mijn chef. .. valt dood op een
cent... die is alleen royaal met hot stads
goed . . . En de stad deelt nog altijd geen
boterletters uit ..."
Nou, wat denk jij dan?" . . .
Wel. .. dan heb ik maar n oplossing.. .
die letters zijn hier verkeerd bezorgd ! Kn ik
zal ze moeten betalen! Hóe héeten de
kinderen in 't benedenliuis?"
Die ... wacht eens . . . daar heb je Ida,
Janen Leo."
En kleine Dirk, op zijn bloote voeten
achter de deur staarxl ?, zag plotseling do lamp
uitgaan en hoorde twje zuchten . .. van den
vader en van de moeder !
Huiverig kroop hij in zijn bedje, peinzend,
peinzend met zijn jongenshoofdje, tot hij in
slaap viel. ..