DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD YOOR NEDERLAND, No. 1544 aan de T. H. begon. 8) Het onderricht aan de T. H., dan uitsluitend aangewezen op 't theoretische deel der ingenieurs-opleiding, zou niet allten meer vrucht kunnen dragen, maar ook nog kunnen worden uitgebreid, ?waarbij''-bovendien tijd genoeg zou over blijven voor zelfstudie van sjieciale onder werpen, (tegenwoordig onmogelijk, wil men g-eregel! den cursus volgen) en gelegenheid voor algemeerie ontwikkeling. Voor 't laatste vooral is thans bedroevend weinig tijd over en het is zoo broodnoodig voor iemand 'die in de techniek gaat ploeteren, wil hij later in de samenleving zich kunnen voordoen. Teri slotte moet nog worden opgemerkt, dat in Delft behoefte bestaat aan een goed geredigeerd tij (schrift of weekblad, hetwelk de studenten op de hoogte houdt van voor hen belangrijke actualiteiten en tevens een band weet te vormen met de afgestudeer den, aldus voeling houdend met de praktijk. Een goede regeling van het vakonderwijs en ten daarmee gepaard gaande herziening van het programma der T. H. moet zeer noodzakelijk worden geacht. Een scherpere critiek op 't hoiger onder wijs, vooral namens de studenten is ?eer gewenscht, willen we niet in kritieke situaties geraken. W. 8) Schitterende gelegenheid voor de aaneen"chake!ing3 commissi* om met wijs beleid zuinigheid te betrachten. De/.e commissie is een exemplaa.r van 't rapport van studiebelangen" toegezonden. 9) De grafi-che voorstelling in het Gedenk schrift der P.S. geeft als begin jaartal aan 1893. miuiiuilitMiiuiiiiiiiiiiiiin UMIIIflHIHIIIinMMI Sociale IIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIMIIMHIII Het verzoek fan dsn Bood De Post", Op de 13e algemeene vergadering vanden Bond van post- en tel-?sraaf-beambten zijn twee c otnmissiën benoemd die de verschillende misstanden bij de postbode i en brieveng'aarj«-rs zou len onderzoeken. De cornmUsiën zijn klaar gekomen met baar werk en een lijvig rapport toont ons dat ze de handen uit de mouw hebben gestoken, liet onder zoek werd ingesteld door luiddsl van vragen lijsten I. W t lelrtft de postboden. 829 bo len hebben de vragen beantwoord. De commissie ?wijst erop dat velen vooruit willen doch niet i linnen. Op de vraag: hoeveel malen zyn door u pogingen a'angewend voor overgang lot brievertbesteller. brievengaarder, beter bezoldigde bodeloop'' waren vele verrassende antwoorden ingekomen Er waren er die 5 10, er waren er die 10?20, er waren er die 40?50 malen gesolliciteerd hadden. Eenigen antwoordden met bitteren «pot: ontelbaar"'. Terecht wordt gewezen op bet weinig be moedigende van het eentonige, geest- en ehergie-doodende van 't eeuwig postbode zijn en blijven. Werd hun positie geregel i in overeen stemming met aodere, kateg irieëu velen wilden blijven waar ze waren, nu hebben velen een verplaatsing er voor over. Ter vijl bet toch in 't belang van de administratie en van de plattelands-bevolking is dat post boden zoolang mogelijk op dezelfde plaats blijven. ' Inderdaad 't is niet te benijden : slecht bezoldigd postbode te zijn en geen kans hebben om vooruit te komen, zelfs niet in aanmerking te kunnen komen voor brievenbesteller, waarvoor doorgaans Outsiders ge nomen worden Worden ze eindelijk eens be steller dan worden hun dienstjaren als postbode nog niet medegeteld. O A niet bij bevordering tot brievengaarder. Behalve op de zeer slechte promotie-toe standen wij-t de bond ook op individueele en plaatselijke toestanden. Bijv wat betreft huishuur. Velen betalen bijna de helft van DE SPION. Naar het Engelsch, van JOSEIMI COXRAD. V (Slot) .,Ik onderzocht dit eigenaardige document later zelf. Flet was onderteekend door een zeer hooggeplaatst personage en afgeste npeld en afgeteekend door andere hooge ambtenaren uit verschillende landen van Europa. Bij zijn beroep of zal ik zeggen: bij zijn zending? was die soort van talisman waarschijnlijk wel eens noodig geweest, want zelfs bij de politie uitgezonderd de hoof len daarvan was bij alleen maar bekend geweest als .Sevrin de anarchist. Hij bleef staan met gebogen hoofd, bijtende op zijn onderlip. Er was eeu verandering over hem g komen, een soort peinzende, in-zichzelf-gekeerde k-a'mte. Niettegenstaande daf hijgde hij zichtbaar ; zijn borst gin? onstuimig op en neer. ui zijn neusvleugels trillen in een zonderling contrast met de uitdrukking van zijn gelaat, die geheel die was van een fanatieken monnik in een nadenkende hou ding, hoewel er ook iets in was van een acteur, die geheel ontraat in (ie dramatische moeilijkhe len van zijn rol. V o >r hem stond Ilorne te declameeren, bleek, mager en g". baard, al-* een geïnspireerde aanklacei.de profeet. Twee dwepers. Zij waren geschapen om elkaar te begrijpen. Verbaast n dat? Ik veronderstel, dat gij u verbeeldt, dat dergeTjke men-ch n gewoon zijn, elkaar schuim bekkend en tierend uit te schelden?' Ik antwoordde haastig, dat ik niet in het n.inst verbaasd was; dat ik niets van iien a ir.l dacht, dat anarchisten in het algemeen volkomen büii.en mijn bei/ripssfeer vielen, (?-estel'y'k, zedelijk, verstandelijk, en zelfs !i 'hamelijk. II. boorde die vtrklarina aan met zijn gewone onverzettelijkheid en ging verder. ..H-irne was uitgebarsten in een iveis'mknide rede. Terwijl minachtende begehul {iginaen hem over de lippen stroom len, oiH.-iiapten een paar tranen aan zijn oogen, en droppelden neer iri zijn zwarten baard. feeviin hijgde sneller en sneller. Toen hij ein lelijk zijn mond opende om te spreken, hing iedereen aan zijn lippen. ..,. W<-es niet zoo divaa?, Horne," begon hij. Je weet heel goed, dat ik dit alles heb geda ui om «iaën enkele van de redenen die je mij v.)or de voeten gooit." En in een oogenhun salaris aan huishuur (de bijlage noemt een geval dat iemand van z'n ? 330 salaris ? 150 betaalt). Terecht dringt dus de com missie er op aan dat een toelage voor huis huur noodzakelijk is. Wij wijzen er op dat behalve deze commissie ook de broederschap der telegrafie, de Amsterdamsche vereenigirjg van pottunbtenaren, d" vereeniging van comm ezen der posterijen en telegrafie er steeds op gewezen hebben dat ambteraren van andere departementen wel die van Waterstiat gi-en toelage genieten. Waar >p ds Min'ster dit jaar z^i dat het '.oo duur was. En er is een batig saldo. Hoe is dat tec^mbineeren? De commissie wij?t er op dat het K. B. van l Juli 1905 (24) niet wordt nageleefd. Met acdere woorden er zijn 100 postboden die beweren op meer traktement recht te hebben volgens dat K. B. Een onderzoek hiernaar is du* meer dan hoog noodig Maakt de Regeering een besluit dan is ze verplicht te zorgen dat het wordt nagelerfl Door velen wordt over te zware vracht geklaagd (art. 12 van de instructie zegt dat hulp verleend moet worden bij zwaarder vracht dan !?* KG-.). Ten onrechte wijst de c immi-isie erop dat foms de brieventasch niet medegeteld wordt. O, i. kon de betrokkene zich in dit geval beklagen en met de instructie in de hand hulp v agen. Terecht zegt de commissie dat 18 KG-. te zwaar is en dat er op omstandigheden weinig gelet wordt, (lange weg. slechte weg, slecht w^er, onregelmatige vracht). II. W«t betref/, de, brwve.ncaarders. Wat ons treft in dit rapport is : dat er gewezen wordt op veel verkeerds (vaarvan «e het voornaamste op zullen noemen) dat er weinig samenhang tusschen de verschillende onderdeeien is, en dit men het heeft over wenscheu waarover men het zrlf nog niet eens is. Het noemen de;er laatste neemt weg den kracht der andere. Ook hier wordt weer gevallen over het salaris. Het salaris wordt geregeld volgens het .i. punteDStelsel dat opklimt met + 15 punten, de commissie wil opkiintiming per + 5 punten. (Wat dit salaris-vermeerdering voor rommigen met zich brengt, zegt <\-i co-nmis-ie niet). Verder worden niet medegeteld de bfmoeiingen in zake: Rijkspostspaarbank, Rijk-<verzekeringsbank, en aangenomen quitantiën. De z. g. spaarbauk-emolumenten zijn zelfs afgeschaft. En juist aan spaarbank-zaken wordt veel tijd besteed, (verzekeringsbank komt op hulpkantoren zeer weinig voor). De brievengaarder wordt de dupe wanneer het kantoor voor- of achteruit gaat. Met hierop te wijzen heeft de bond een uitstekend werk verricht. Als het kantoor vooruit gaat kan de brievengaarder zich z'u loopdienst ontnomen zien, waardoor m-er kantoorwerk en... minder bezoldiging. Gaat het kantoor nog meer vooruit dan . . . verrijzing van ten postkantoor en de brievengaarder zu met de gebakken peren die voorgesteld worden door ; te weinig wachtgeld, een huis, voor den dienst ingericht dus nu van waarde verliezende. Gaat het kantoor achteruit dan vermindert het traktement van den brie /engaarder. Deze bepaling is zeer onbillij k. Gaat een postkantoor achteruit: de directeur behoudt zijn trakte ment. Waarom wordt hier gemeten met twee maten ? Hiermede meenen wij het belangrijkste uit beide rapporten aangenaaid te hebben. Wij wenscheu den Bond veel succes toe en juichen bet zeer toe dat het onderzoek zich uitgestrekt heeft, ook over niet-leden van dm Bond. B. O. VHMIHIIHHIHm HMIIHIIIIinillinilflIIIIMHUIIIIttnitHIIMlIM Inziet in de Hoofistai Waarlijk, een groot kunstenaar is in ons midden geweest. «Men moge denken over Max Keger zooals men wil niemand zal kunnen ontkennen dat hij is een man van buk werd hij uiterlijk zoo koel eu kalm als een rota on Ier den narenden blik vau Ilorne. Ik heb jullie gedwarsboom i, bedrogen en verraden ? uit overtuiging." ' ., tlij keerde Home den rug to?, en het jon^e me'.sje. strak aankijken *, herhaalde hij de woorden: t'it overtuiging.'"' [k vernaasde mij erover, zoo koud en onverschillig als zij er uit zag. f* vermoei), dat zij geen jto-e t on bedenken, die bij den toestand pas'e. Kn het valt niet te ontkennen. dat er waarschijnlijk zelden een precedent voor een dergelijke situatie zal zijn geweest. ,,.,'t. Is zoo duidelijk on eenvoudig iiioielijk.'' voedde hij erbij. ..?Begi ijpt ge mij. Jk lieb gehandeld uit overtuiging.'"' Kn nog verroerde zij z.ch niet. /ij wist niet, noe hem te antwoorlen. Maar de onge lukkige man was op het punt, haar de ge legenheid te geven voor een fraai en correct gebaar." ...,Kn ik had het in mijn macht, n in die o;erluiging te do-n deelen.'' ning iiij vol vuur voort. .Mij had zich /e'f vergeten. J Jij deed een schred- in haar ricb mg. 't Kan zijp. dat iiij struikelde Naar mij voorkwam boog hij zich echter ^leerrs voor haar i.eer met uitgestrekte hand. Kit toen kivarn !iet hij de gelegenheid jassende gjhaar. Zij trok haar rok weg uit het hereik vau zijn bezoedelende aanraking, en wendde haar hoofd -net een trotsohe, *'t>\\fgï:i'^ van hem af. Met was jinichtig ge laan. dit gebaar van ennvenli me -l onbevlekte eer, van een sm -tti-loo am-ed'd moeiligeti am.llt ur Ni<-(.-- kon welsprekend -r u'" .veesl zij". Ku S'vriu M'heen dat ook te vinder., want hij wendde zich weer van haar al. l',.en «i tinaa! richtte hij zich tot g -en an Ier 11 .j hiju'de weer lief) g. terwijl h" haas ij in i-i u vau ziin '.'esiza <keüla-tte en daarna '"M h.rid aan zijn ippi n hrueiit. Kr \va< iet - !.,T.n:-i ? k» iu die OevveuiüU', maar onmid lellijk daarna veranderde /;jn hi/üding :;;-hl ? aa.-. X ;i hijgen Ie itdern'iuling gal' hem eeii'L'i' ..eer eenkomst niet iemand die jn:-l iu (i'n wai,hopisieii wedren hteft ae'.-j_ed;uin : d ' n ! iJ/'ükkini; vau in!en-e .-pannm * op -'^u ^e.,nit had plaat.- gemaakt \ oor een van plutM-iirig ?. aUeheeie otiverschilÜL'he l. IK verlau^lo niet te xien. v.at er /on _rehe iren Ik bi'.nvep het maar al te ^->ed. /'in er ce-i >v(.o,d ie zegsiet) stak ik den arm van de jung;- d ta:e door den mijne, en baande mij met ha ir een wei:: naar de trip. Haar h.-u'Jer liep ons achterna. II-il ~ri\v* ge do rrap .-c'ieen /-ij niet i;~eer in -taat te zi;n haar voe'en hoo_' aenneg op re liehtvii, en wij nioeMen naar trekken en duwen om groote gaven, van een immens kunnen en van een bijzondere eigendommelijkheid. lieger is anders als al de kunstenaars die na Wagner en Liszt gekomen zijn. Hij componeert geen dramatische werken en ook geen gymphonieën. Hij componeert kamer muziek, orgelstukken, waarin bijna stee!-i fuga's voorkomen, en liederen. De twee orchestweiken die hij schreef, noemt hij be scheidenlijk Sinfoniecta en Serenade. Als men daaruit zo i att <iden dat R"ger een man is van den ouden stempel, een reac tionair, dan vergist men zich. Wél is Keger geheel vertrouwd met Baoh; wél heeft hij zich het Bach'sche contrapunct ge heel eigen gemaakt, maar in geetien deele is hij eclectiker. Hij vervult de Bach'sche polyphonie van een nieuwen geest, van den geest der moderne harmoniek. Kn dat is ons duidelijk geworden op den kamennuziekavond van mejuffrouw llouriette Koll, toen lieger voor het eerst in ons mi! len was. De sonate voor piano en viojl op. 84 kenden wij reeds, /ij was bij ons geintroduceerd door de heeren Ary B"linfaute en van Adelberg. Kn deze bekendheid zal menigeen ten goede zijn geko.nen, voor het juiste begrip der compositie. Indien er iu het eerste, zeer uitgebreide deel, Allegro moderato ma agitato, eenige onduidelijk heid heerscht, dan zal dat zijn oorzaak ver moedelijk hebben in het feit dat de com ponist, in zijn z g. Durchführung'', zich niet bepaalt tot de bewerking van motieven uit de beide thema's, gelijk meestal het «eval is, maar nieuw materiaal aanwendt. Dit nu brengt den toehoorder allicht op een dwaalweg. Men zoekt verwantschap tusschen de bedoelde nieuwe motieven en die uit de thema's en vin!t die niet. Dit sticht verwarring en stelt te leur. wan neer men het werk voor het eerst hoort. Kent men echter den toeleg van den com ponist en het is toch zijn goe l recht meester te blijven over het door hem te verwerken materiaal dan zal men niet langer zoo vreenivl staan tegenover dit Allegro. De beide andere deelen, een kort Allegretto van chromatisch karakter en een thema mtt vanatiën, £\}n gemakkelijker te begrijpen. Het Allegretto, waarin eenigo lyrische tonen o is tegeniliukeu, zal wel hot meest gepakt hebben In het Finale echter tra! het 0:1 bet .viste eontrapunctisuhe m;;e terschap vau den componist het sterkst op den voorgrond. Keu Suite int alten Styl", op 'J.'i eveneens voor piano eu viool, was ons nieuw. Het l'rueluüum, niet et'n thema, dat door zijn eigenaardiger! rhythiiitis, ons inderdaad aanstonds thuis brengt im alten Styl' is een ruai-sief kernacht g muziekstuk van broeden toets. Het Jnrgo heeft eeu vloeiende meiolie tot inhoud en als d.in de viool run sardine zich in het middengedeelte doet hooren, verkrijgt men een klank van groote bekoorlijkheid. In den slotsatz, een Fuga, is lieger weer echt in zijn element. Daar kan hij weer coutrapuncteeren naar hartelust en hij doet dit zóó interessant, dat de kunst van fuga's schrijven, die bijna verloren geraakt 8"heen,als het ware bij hem weer herleeft. Van veel afvvisseliuj; i. een langzaam gedeelte in het midden zijner Fuga, heel mooi van toon, en geweldig is de climax aan het slot van het stuk. De Variationen und Fuga" op (S6 voor twee piano's waren OIH door de voordracht van ion heer en mevrouw Köntgen reeds bekend. Het thema van Beethoven wordt door lieger inderdaad erschöpfend" ge varieerd. Natuurlijk zijn niet alle variatiën even pakkend, maar veel afwisseling is er in en de slot-fuga biedt weder een hoogtejiniit aan van verbluft'-nd effect. Behalve dezo drie instrumentale cornpositiën zong mej. van Linden van den Heuvel! een achttal liederen, die allen in zuchten tint gehouden waren. Dit moet zóó de be doeling van den componist geweest zijn; want waar sterkere dynamische teek jus voorgeschreven zijn, werden ze getemperd haar boven te kiijgen. In de, s ing sleepte /,ij zic'i voort, aan mijn arm handende, hulpe loos als een krach'eloo :e oude vrouw. Door een haif openstaande (ieur bereikten wij de stille straat, waggelend aU waren wij be schonken. O|) den hoek der straat wenkten wij een voorbijkomend rijtuig, eu de bejaarde koetsier keek niet stilzwijgende, minachting toe, teriïijl wij trachtten, haar erin te belpen. «i.'durt'iide den korten r t voelde, ik haar twe-maad tegen mijn eenouder aan valh-n alsof zij half in zwijm viel. Tegcno/er ons ?at de puige man in zijn sportpak. zoo stom ais een viseh, en, tot dj) tiet oogeublik dat hij met den huissleutel in de hand uit tiet rijruig sprong, zoo roerloos als ik niet voor mogelijk had eehon len. Bij de deur vau den salon liet zij mijn arm los en sring voor ons uit de kamer binnen, zich vasthoudende aan stoelen en tafel s. 7Aj zette haar hoed af, en toen, alsof die kleine inspuining haar geheel had iiitge.jmt, liet zij zich, terwijl haar avondmantel nog om haar schouders Jiing, neervallen i u een gruoien laüeu arm<toel en verborg haar gelaat in een kn^M^n. l'e brave broeder kwam /.wijdend aandragen met een ^rlas water. Zij maakte (?"11 af'vveretide bev.v^inx met de dan). J l ij iKostk h-t zelf .eeg. en trok zich toen te-u,' in een boek van de kamer, eri_'e:is achter di-n vieii.'el, g -hM>|' i:<. A les was doo-l-lil in ? kamer, tvaar ik >.'vni), den anarchist, ior net eer-t had giv.ien, gelioei l en bei.nenl d mr de volmaakle o ver_r- -ei i'd ?? a'- n lid; nk k i n ri-n en gebaren, ihe in phia's !nnem'-:t itig u'e.'o.'l Ik vermoed, dat en be/.i-: war en me; d" ?_'? n. Haar schouders se idell SU! -;kej). N j el.-i ,111' tot piano en pianissimo. Dit was jammer, i u de eerste jilaats omdat daardoor de zoo gewenschte afwisseling ontbrak en acht liederen, allen met halve stem gezongen, wel wat veel is en in de tweede plaats omdat de schoone stem van mej. v. Linden v. d. Houvell er zich beter toe l^ent Hink uit te zingen, dan steeds in een fluisterend piano te suizelen. Overigens zij gaarne geconstateerd, dat zij hare beste krachten er aan wij! ie en dat er onder do liederen ware juweeltjes zijn; b.v. Matenrmcht, Waldemsamkeit, \Venn die Linde bliilit, \Viegenlied" enz. Xal het voor iedereen interessant geweest zijn den componist in persoon zijn werken te hooren voordragen, de wijze waarop hij dit gedaan heeft, moet, dunkt me in hoog mate verrast hebben. Men kan zich geen pianospel voorstellen, subtieler van klanken Huweeli^er van aan slag. Keger i-i geen virtuoos, maar zijn spel is buitengewoon bezielend en zijn voorliefde voor zachte tinten, die in de hegeleiding zijner liederen het meest uit kwam, deed het publiek den geheelen avon l komen onder den invloed zijner gevoelige natuur. Daarnatet echter weet hij ook forsche klanken aan het klavier te ontlokken; zoo o. a. bij de geweldige ci'ettreii'li zijner fuga's; maar nooit wordt de klaviertoon onschoon. il»j'iff'rouw Henriette Rol! zijn wij zeer veel dank verschuldigd. Zij toch heeft ons niet alleen met ligger persoonlijk in kennis gebracht, maar zij heeft met groote zelfverloojheniug het hooflaandeel vau den avond aan haren gast afgestaan en zich ermede vergenoeg! slechts in het laatste nummer van het programma de andere pianopartij op zich te ne nen. In waarheid mag men van haar getuigen, dat zij lieger een voortreffelijke, partnerin was. Onze voormalige stadgenoot Bram Kl!ering vervulde in de sonate en suite de vioolpartij met al de charme van toon en adel van streek, die ons van vroeger nog zoo zeer in 't geheugen liggen. Voor een groot deel is het ook aan hem te .'anken, dat de beide werken zoo'n grooten indruk maakten, want in teederheid van uitdrukking streefde hij den componist-pianist op zijde. Of ik li'jger thans reeds houd voor een dergenen, die !e reeks onzer groote meesters voortzetten;1 Naar mijn nneuing ontbreekt hem nog n factor en dat is de gave om heer lijk bloeiende thema's te vinden: thema's, die den toehoorder het hart sneller doon kloppen, of die hem ademloos doen luisteren naar wat het genie door de muziek is ingegeven. Wanneer men kunst met kunnen in verband brengt, dan voorzeker, dan is Keger een der eersten, maar indien men meer nog waarde h^cht aan rijkdom van meloüs.jhe vinding, dan is R 'ger nog niet. in ón adem te noemen met h v. IVahm's (i cl ijk ik in mijn vorig artikel reeds zeide, Heger's orchest-Serenado komt mij ook ten opzichte van vinding voor het schoonst te zijn van al wat wij van hem kennen. Moge lieger zelf den rueloüschen factor niet te laag aanslaan en moge zijn uitgebreid kunnen en zijn groote vaardigheid hem niet ver leiden tot schrijven, indien de werkelijke inspiratie ontbreekt. Tegenwoordig vraagt men bij een opera het allereerst naar den tekst. Deugt deze niet, dan zal de opera het op den duur niet kunnen houden. In vroegere jaren was dit anders. Men kent de uitdrukking tout ce (j'.ii est trop béte, pour ótre dit, etc." Deze week kon men echter besi.eu.ren, dat onze nieuwere zienswijze ten opzicute van opera-teksten ook onwillekeurig op oudere dramatische werkea toegepast wordt. Het libretto van Mozart's Cusi fan tutte'' is in i woord oen onding. Da l'onte, die als bewerker vau ,1/3 no^ze di Figaro'' en Don (iiovanni" goed werk geleverd heefr. is niet bij machte geweest een zelf>tandig dragelijk werk te scheppen. K n du vloek van dit kwaad .heeft Mozart's opera op zijn gaiischen levensweg vergezeld; want nooit zoo laaghartig, zoo te landelijk, zoo wreed 'e zijn bedrogen do >r een man, aan witn uien zijn geheele vertrouwen heelt geschonken." /ij bcdnonj; een putheti.schen snik. ,,Als ik ooit van ieis zeker tien geweest, dan was het wel v iu Se.'rin's edele bedoelingen. Toen begon zij zachtjes te schreier), wat heel g->ed v «>r haar was. En toen, door eeu stioom van tranen heen, zeide zij half spij'ia : ,,\Vat zeide hij ook weer tot mij'.' '"it oveituiaing! -- Dat was erger dan al het ove rige U'at kan hij daarmee geineend hebben '."' ,,l>at, mijn lieve jonge dame, i«, m eer dan ik of iemand an Iers n kan uitleggen,''antwoordde ik. De heer il. knipte een l-ruimeltje weg van zijn jas. ,,Kn dat was volkomen waar, voor zoover het haar betrof, l loewel Ilorne, bijvoorbeeld, het volKOinen bzreep, en ik ook, vooral nadat wij samen naar Se «rin's kamers waren geweest, in een tiies'erige achter.-traat vau i ten door en door fatsoenlijke bnurt. iforne was daar bekend a's eeu vriend vauSevrin, ; en wij werden zonder eenige moeilijkheden i binnen gelaten. Het eenige wat net slordige lieiistmei-i;e. lat ons had open ge laan, r.eide, wa* : ..Dat nijuheer S'vnn dien nacht niet l thuis was gt-vveest." \Vij (o'everden een paar slo'en en vondjn enkele voor on> he'iin^rijke iniiehtir'_'en. liet ni«"St inieiessanle \\aszijn . da^itoek . want die man, d.e /.icii be, i^.'hiel l niet xulK era^tiii. b'vens^evaat lijk werk. had de zwakheid, aaatt ekeniiii te h'üiih'n/.oo vel van z;jn d ah n ai> van z'jn i'daehten. Die iajen daar vuot ('lis b o.»;. Maar de leii ii''ko,nn;-.'re,t /;ieh daar l.iel om Xij 'hekii:niu-f(MI ^u::i ii(jr^<'n-; o:n ' in_r.' .!a l )e \ a_'e, in:'.ar vur i^e mei.scliiievei.d ie;d. uie hem in /.ijii eerste iad gebraei t. d- h e; d -r ni'ers'.e revo'uti.'Uiiairen Ie oinac! en. w<i> g-t''iudii.'d in u'en o:üuitkeer van ^e\m-]eii^. eens \a'i bekeer-ie ai h(-;-!en \\.j.:irïP,e -'era ndijt eh d i k u ij s d.se-i't-r- Alaar on dank-* :.'!M'S 'l'i. dr- /.]"! heizelldc. Na den datum .?anzi.ui .e,-;nismakin^ met hel j- n; e mei -.e' bc vat Ie ',ijn l,).u'i"iek. naa-l verliefde rhaj.-*. 'di' e:i \aitde a letlei bi/.arr-1, in \iiene l o \V'Ki;d,;._:en uit ^edi akte wei,-ehen , ic.rhaar i a'ki ei i i.^r. M e had ti aar \ o; :ji aak' eem<-. l ie-pel op^eva! i'.1- ^;i!iii'-ni" t t n-!. Maar (int ai i e- S ui u i, iet i n'r r e-"eer ei i 1-hi wal hei o ver i je 'netiefl, iiii--ei,;e!i herinnert m- u ii"g wel -- het i" andi-is al jaren S-'eied -n de op-c'ni idiiiu in ,{,? d rjbladen over bet j.ehe'in van ue ^treet": bet vinden van liet i.jk van en man in den keider \an een le-t:hut gee/ieelijk onderzoek: heeft het zich een vaste plaats op het repertoire kunnen veroveren. Toch mopt men weer opnieuw Mozart's genialiteit bewonderen; want de gewoonste dingen wist hij door zijn muziek te idealiseeren. De flauwste onzin wordt, door de aanraking met zijij muze, nog tot een geestige episode geadeld. Ook moet men erkennen, dat Mozart in zijn (Josi fan tutte" ensemble-nummers heeft gecomponeerd, die hun weerga zoeken ten opzichte van vocale schoonheid en mefste'schap in de Satzkunst, zooals de Duitschers zoudon zeirgen. Al de terzetten, ((iiartetten on sextetten, ze kl nken allen mooi, ze zijn voortreffelijk voor de stemmf n gezet en meestal ook fijn geïnstrumenteerd. Zeer schoon is de inleiding voordetuinsceiie in de tweede acte, onmiddellijk vooraf gaande aan het duet Folge sani't." Bijzonder pittig eu humoristisch is het lach-trio in de eerste acte en prachtig zijn de linales. Met een der hoofdsolisten was de directie der Opera-Vereeniging, want zij was het die de opvoering gearrangeerd had, niet gelukkig. Mevr. Herzog had afgezegd en. in haar plaats trad op als Fiordiligi, mej. Uoering uit Diisseldorf. Ik wil niet al te scherp met haar richten, toch mag ik niet verzwijgen dat haar vibreerende stem niet getuigde van een goede school. Echter in de ensembles was zij vrij goed op haar plaats. M"j. Irma Koboth zong de andere sopraan partij Haar orgaan is vaster, maar £ou ik toch gaarne expressiever gewenscht hebben. Het kamernieisje Despina werd door Hedwig Schacko voortreffelijk gezongen en gespeeld. Wel is haar stem klein, maar zij weet er goed mede om te gaan en haar spel doet al de tekortkomingen van hair orgaan vergeten.De heer Buff Giessen, tenor,sprin^t allerzonderlingt om met zijn stem. Nu e.'ns zingt hij keelachtig, dan weder komen er een paar zeer goede tonen te voorschijn, een andermaal vibreert hij erg huilerig. Het schijnt met de scholing van zijn stem raar gegaan te zijn. Guiflielmo Brinkmann heeft een prachtige bariton en was ook in zijn spel een waar edelman. Dat was ook Alfonso?v. Bongardt; echter zijn wijze van zingen was een weinig droog en niet altijd rein. Ondanks dat niet alle solisten dus van den eersten rang waren, was toch de klank van het geheel in de ensemblestukken zeer bevredigend. Het liep vlot en het klonk goej. Men kon a-in alles bemerken dat men met beschaafde zangers te doen had. Dien indruk verkreeg men ook van de dames en heeren leden der Koninklijke Oratoriumvereeniging, die uitmuntend do koren ver tolkten. Het orchest uit Utrecht ha! menig vo)rtrefl'-ilijk moment aan te wijzen: o a. de bovenvermelde orchestinleiding ; zijn direc teur Wouter Hutschenruyter beueleidde de secco-recitatieveit op het klavier, natuurlijk uit>tekend. De heer Tierie leüle het geheel hoogst artistiek. Aan hem mag men het zeker toeschrijven dat het geheel als uitvoering zo iveel succes had. Ten slotte nog even vermeld dat do heer Coini veel werk heeft gemaakt van de decors en tooneelschikking, en dat de Verwandlungeti", met uitzondering van de laatste die wat lang op zich liet wachten, tamelijk vlot van stapel liepen. Hoewel nu Cosi fan futte" bleek niet op n lijn te kunnen staan met don Jt/aa, Fiyaro, 1-ïntfiihnnig en Zd/iber/Kfe, zoo mag men de Operavereeni»ing toch dankbaar zijn voor de kennismaking. Men heeft zich ten minste nu hier eeu oorleel kunnen vormen van het werk. /eVer zou ik gaarne hier eenigi woorden gewijd hebben aan den Beethoven avond van Frederic Lamond. Aangezien die echter op den zelfden avond plaats vond als boven bedoelde operavoorstelling, kon ik zeer tot mijn leedwezen er niet bij tegenwoordig zijn. A N T. AvKHKA.MP. eenine arrestaties ; tallooze veronderstellingen en daarna stilte het gewone einde voor vele onbekende martelaars en profeten. De zaak is, dat de man niet door en door optimist w a-*. Iemand moet een overtuigde,, onverzettelijke, on meedongen de optimist zijn, een optimist doordik-en en-dun-hoen, zoodls Home bijvoirbeeld om een anarchist van de. ware s >ort te kunnen zijn." Hij stond op van de tafel. Ken kellner kwam aansnellen niet zijn overjas, een tweede met zijn hoed. Ku iioe liep het af met de jonge dame?" vroeg ik af. Dat kan ik u toevallig vertellen." zeide hij, zijn jas zorgvuldig dichlknoopend. Ik moet u bekennen, dat ik zoo onaardig beu geweest, haar Sevrin's dagboek te /.enden. Kerst trok zij zich terug uit de wereld; daarna ging zij naar Rome; en toen ging zij in eeu klooster. Waar heea zij daarna zal gaan, kan i< n niet zeegen. Kn wat doet bet er ook toe? Po^ee! I'oses ! Xiels dan jjoses van haar s'and.'' Hij zeite niet de groots'e zorgvuldigheid, zij' u glanzenden hoed op en een vluchtige» j blik door de zaal werpend dif gevu'd was niet goedgekluede nnusehen, die in alle oiii-cbuid zaten re dinceren, mompelde hij tu^scheu zijn tanden : Ivt niets and-rs ! Ka daarom is hun soort j gedoem i, o. u te komen" * * * Na dien avond heb ik d-'n heer X niet meer 'j'v,ien. Ik n im de ^e .voonte aan. t rgens ? anders te gaan eten. Mij mijn eer-t \ o'g-i; de beaieii aan I'iuijs vond ik mijn vriend n en a. on_'cduli!, om te vernemen welken indi nk ; dit zei l ,ame exemplaar uit zijn verzameling op mij had gemaakt. Ik vertehle hem het p-heile, verhaal, en ! ij lui-'.er.ie ernaa-, s'ralead '. an tro'-. ..i-i liet nu niet de moeite waard, X. te ennen';' zeide hij in lo ^rootsle verruk.. . .\\ekKen-, ahso nu ver-( hrikkelijk' . Xiju geestdrift hinderde mij. Ik vertehle le-m eeniL{s/ins kortaf, dat ik het ( yni>me van dien man eenvoudig af-<chu\ve!ijk vond. ..' > j i, zeker, -?a f'-e huwelijk !" stennle mijn vriend vuhnoreii f toe.. ,.Kn dan rnoct je welen", voe;_' l- hij er o|> vertrou .velijkert t'". u bij. dat hij van tijd tot t ij l erg vau (?en ','' a;>j e h-md; . '>e bedoeling vau d e laatste wo irden was mij 'c eenenma'e onduidelijk. Ik heb nooit kunnen niitdekkeii, wat ter werel i er V'jor grajijix» steekt in 'leze heele geschil denis.