10 D E AM STERDAMMER "WEEKBLAD VÓÓR NEDERLAND. No. 1071 van zilver tot goud tugschen 15.65 en 1590, dus iets boven de verhouding, zooale zy door de Munt in Frankrijk in 1803 op 15.5 : l was vastgesteld. De productie in de jaren 1841?1850 was 250.900 000 Oz. (1) zilver en 17.600.000 Oz. goud. In de jaren 1851?18)5 steeg de goud productie tot bijna het dubbele van de voorafgaande 10 jartn, nl. tot 32.00 i.OOO Oz, terwijl in ditzelfde tijdvak de zilver-opbrengst 142.400000 O/., bedroe?. Bij dit vry stabiel cyfer van de zilver productie tegenover f en zoo sterke toename der goud productie, kon een stygingvan den zilverprijs niet uitblijven en verminderde de verhouding van zilver tot goui dan ook tot 1559 f n 15.33. In het tijdvak 1856?1860 bedroeg de productie van zilver 145.000.000 en die van goud 32.400.01 O Oz. In dezen tijd, nl. in 1859 bereikte bet zilver aan de markt te Londen den hoog«ten koers, 62M d., en gedurende die 5 jaren was de gemiddelde prijs van6lJ% tot 62HS d., terwijl de verhouding tot goud op 15.38 a 15 19 terugging. In het tijdvak 1861?1900 was er een ge stadige toename in de zilver-productie, terwijl die van ?oud beneden de opbrengst van de jaren 1856?1860 bleef. AU gevolg van de verminderende goud productie was de gemiddelde zilverprijs in 1872 6(% d. tegen 599* in 1847, d. i. vóór de eerste goud-ontdekkingen in Californië. Niettemin daalde de koers in 1873 verder in verband met het staken van de zilveraanmunting door Duitschland, Amerika en ook ons land. De aanneming vande?Bland eilver coinage act:' door het Congres der Ver. Staten hield verderen teruggang slechts tijdel^jk tegen. Voorts bracht de toepassing van de Sherman silver purcfiase acl" in 1890 een tyielijk herstel van den zilverprys te weeg, nl. tot 64% d., zijnde deze de hoogste prijst, sedert 1878 bereikt, maar niettemin was de gemid delde koers in 1890 slechts 47/M d., dus lager dan het gemi Idelde in 1880. In 1893 werd de «et tot aankoop van zilver door de Acneiikaanscbe regeering herroepen en tegelijk er ty d in Britsch-Indiëde vrije aanmuntiog verboden. Dit had eene belang rijke daling ten gevolge en wél tot 30K d., de laagste koersstand tot dusver bereikt, terwijl de gemiddelde pryg in dat jaar slechts 35% d. was. Van toen af bleef in Europa en Amerika de vraag voor zilver beperkt tot het voor den aar.maak van pasmunt benoodi^ Ie. Maar niettemin werd de verhouding van zilver tot goui op het niveau gehandhaafd, dat de Munt in Frankrijk daarvoor in den loop der 19e eeuw had vastgesteld, zoodat de Staatskas uit de aanmunting van zilveren pasmunt te grootere winst maakte, naar gelang de markt prijs van het witte metaal lager werd. Den laatsten nadeeligen invloed ondervond de zilverprys na het bedwingen van den boksers opstand in China, aan welk rijk door de mogendheden toen een schadeloosstell ng werd opgeletd, die volgtns de tepalingen van het protocol in goud moest geschieden, doch in werkelijkheid in zilver werd betaald, daar dit het eenige edel metaal wa°, waarover de Ghineesche regeering in voldoende hoeveelbeil kon beschikken. Dientengevolge daalde de zilverpry's in de jaren 1902/3 tot 21«jf, d. Toen de terugweifcing van de geforceeide zilver-verkoopen eenigeimate voorbij was en ook de goudproductie weder toenam, herstelde de prijs van het zilver in het vorige jaar geleidelijk tot 3( Y» d., zijnde de hoogste prijs eedeit 1893. De afschpfiing van de zilveren munt a's eenheidswaarde in de jarfn 1873 tot 1893 heeft den meest nadeeligen invloed op den prijs van het zilver uitgeoefend. Bij de toe nemende goudproductie en de uitbreiding van den binnen- en buitenlandschen handel is echter in den laatsten tijd de vraag naar zilveren pasmunt derma!e toegenomen, dat alle beschaafde natie-n in gelijke mate ge noodzaakt ?iju met die vraag rekening te iiouden en eraan te voldoen. Zelfs de voorra'd zilver, door Amerika aangekocht krachtens de Bland- en Sherman-wet, is nagenoeg verbruikt, zoodat voor rekening van de echatkist der Ver. Staten weke'ijis ongeveer 100,000 07. zilver moet worden aangekocht, om in de behoefte aan pasmunt van den kleinhar.de! te kunnen voorzit n. Maar waarschijnlijk zal in de naakte toe komst een omstandigheid van groo'e beteekenis worden voor de waarde-verbetering van het zilver, nl. de invloed, die van Japan uitgaat, om in China de noodige hervormin gen tot stand te brengen. De ziker circu latie in het Heuelsche lijk wojdt thans op Dauwelyks l dollar per hoofd der bevolking geschat, waarvan het groo:s:e gedeelte nog ongemunt. Wordt aan de plannen lot hervorming van het muntwezen in China ernstig gevolg gegeven, dan ze u?bij et n toename der cir culatie, met slechts l dollar per hootd dit reeds een meeidere vraag van 300 tot 400 mülioen dollars vertegenwoordigen. Misschien is die toekomst niet meer zoo ver verwijderd, als 't thans nog schijnt, maar inmiddels zal, zoo'ang de Westeische landen een zoo groote activiteit blijven ontwikke len in handel en nijverheid, de vraag naar zilveren pasmunt grooter worden en bij de toenemende welvaart, een gevolg van het grootere handelsverkeer en de industrieele werkzaamheid, zal oak de vraag naar zilver, als grondstof voor de Jabiieatie van voorwerpen van kunst of huishoudelijk gebruik toenemen. !/8'07 V. d. S. (1) l Oz. 31.1 er. inhoud van Tijdschriften. De XXe Etuw. Het onverwachte, door P. v. d. Meer. Fragmen'en uit Shakespeare's Hamlet (vervolg), door Jac. van Looy. De Heilige Tocht (vervolg), door Ary Prins. De achtergrond der evangeliën (slot), door Prof. G. J. P. J. Bolland. Buitenl. Staatk. overzicht, door Ch'. Nuys. De Bi weging. De Hedendaagsche Italiaansche Beschavii g en GiovanniPapini. Roberto Grego Assagioli. Het das-elijksch tragische door GiovanLi Paj ini. Uit Idyllen" door Albert Verwey. Willem van Harens: Friso'' (I), door J. Koopman". Een Haat (Fragment) door Nine v. d. Schaaf. Z.delijkheid en Socialisme (I) door l?. P. de Vooys. Verzen door Alex. Gutteling. Twte Liedjes door Is. P. de Vooyg. Jaejb Geel, Proefschrift van Martha J. Hamaker door Albert Verwey. Boekbeoordeelingen. De Vlaamsrhe Gids. Een blik op de ont wikkeling van de schilderkunst in ZuidNederland van 1800 tot nu. Virginie Loveling door Nopken. Pol de Mont, Weer zien. Prof. Pirenne en onze Mul. Letter kunde, door L. Willems. M. de Weerdt, De crisif.?Lhonenx, De eerote vrouw van Adam. J. Vercouliie, De Oosterscbe godsdiensten in het Romeineche heidendom. M. Basse, Knaelfche letterkunde. IIIIIIIMIIinilllllllllMIIIIIIIIIIKIIMIIIIIIItinilllllMlllltlllllll HE.TSJES Mintiartre-melancliific Herinnering aan een lente in ParijX Naar het Duitich, van ALBERT RAUSCIT. Axel von Thorward legde iyn penneerfn ging naast mij op den divan zitten. Ik presemeerde hem een sigaret en stak een lucifer aan. Hij blies langzaam het eerste rookwolkje tusschen zijn eenigszins moede lippen door en zeide toen : Ken je het Cabaret du, bon Fédérict" Veen". We konden daar wel een kop thee gaan drinken voordat we naar de stad gaan. Het is hier vlak bij, daarginds in de Kue des Haute»". Ik had er niets tegen. Wij liepen langzaam tusschen hooge muren door naar de plaats van onze bestemming. De avondzon lag in donkeren glans over Montmartieen gaf alles een diepere klfur. Een laatste kromming en wij stonden boven, vlak v >or de si e l naar omlaag loopende Rue des Saules. Rechts lag een kleirj bui-je met een tuin ervoor. Een man in eigenaardige kleerting ?at op den diempel en streelde een prachtige donkergrijze kat. Kaast hem lag een gitaar op den grond, Uy keek op, Axel riep hem met luide stem een groet toe en stak toen de hand naar hem uit met de woorden : Hier breng ik je een goe-len vriend van me, beste Frédéric, een jongen Duitscher". Fiéderic keek mij onderzoekend aan en reikte mij de hand. Ik zeide : Bo, jour, monsieur, je suis charme .... Toen keek hij mij met groote oogen aan en begon luid te lachen: apristi, qutllype] Ook Axel lachte. Beste jongen, hier boven bestaan geen messïeurs, vergeet niet, dat je in de Bohêoie bent!'' Ik schaamde mij bijna over mijn gebrek aan tact en begon mij te verontschuldigen. Neen, jongenlief, hier worden ook geen excuses gemaakt ! Hier doet iederen precies wat hij wil, en er is niets, wat verboden is l" Wat wil jullie drinken?' vroeg Frédéric. Zet maar twee koppen thee voor ons en geef er ons twee kleine s ukken gebak bij '. Fiéderic verdween in het huig. Is. keek hem n«, om zijn eigenaardige kleeding op te nemen. HU droeg een breek van beige fluweel, die door een bieeden leeien riem weid vastgehouien, en een vuurrood hemd, dat op de borst nonchalant openhing. Zijn voeten staken in Chineesche schoenen, rijk met gouddraad versierd. Nog terwijl ik hem nakeek, hoorde ik op sttaat een verrukten kreet : O, mais c'tst charmaiit, c'ent thic.' Comment va» tu ? EI fm on te voit! Ik keelde mij om en ontwaarde een onge veer twintigjarig meisje, dat op Axel toe^nekle. Lolotte', zeide hij voorstellend tot mij, primadonna van het Cabarit du bon Frédénc, model van mijn danseres'. Lolotte was naast mij gaan zitten. Zij «treek zich het zwarte baar bij de slapen glad en zette baar grooten stroohoed af waarvan de randen door twee kolos-ale roode zijden strikken ornlaasr werden gedrukt, en vertel ie. dat zij tip den Boulevard Clifhy een nieuwen halsketting met munten eraan en een paar nieuwe ringen met biillanlen had gekocht voor haar voorstelling van dien avond. Zij keek daari.ij naar haar met valgche ringen overladen handen en keu plotseling naar mijn rechterhand, die zij haastig opnam, terwijl zij haar bovenlanden op haar volie onderlip druKte en mij bijna angstig aankeek: Zij hati den eenigen ring, dien ik djoeg in het oog gekregen : een -malle gouden bacd met een Iiidi-chen gaphir in hel midden. Haar oogen verslonden den hooggezetten, lichten steen, die glansde in het avondlicht. .. toen liet zij mijn hand plotseling los en ging het huis in. ,,Zij h et f t mij lief," zei Ie Axel, en hangt. mij aan niet de trouw an een hond.... Zij is innig goed en hartelijk l Je moest haar eers met haar kind zien!' Is m] moeder?" Ja, door een schilder, die haar heeft lattn zitten. Zy was met hem weggeloogen van haar ouders, die ginds in Batignoües een kleine groentezaak hebben, en uu nie-ts meer van haar willen weten. Sedert dien tijd woont zij hier boven bij Fiédéric en doet het huishouden voor hem. Eiken Zater dagavond danst zij, binnen, in de zaal, voor de gasten." Fiéderic bracht de thee in kleine kopjes van aardewerk, en het gebak op een zindelijk houten bord. Lolottte Kwam met haar jongen bij ons zitten en begon haar geel satijnen Daljapon te repareeren. Zij naaide zilveren loovenjes onder langs den zoom. Ik glim lachte tegen haar. Toen wees zij op het kind en zeide eenigszins weemoedig: 'lout <;<( c'ttt psur lui.'" En zij nam den kle-h.en jongen op, kuste heiu herhaaldelijk en riep ondertus-.chen teljens weer: Tout <;a c'ezt pour lui, pour lui, pour .ui"..., zoodat het kind juichte van plezier on beide armpjes om haar hals sloeg. Frédéiic was weer op den drempel gaan zitten en had zijn gitaar in de hand genomen. Ja", riep Axel uit. ?drg eens wat voor ons, maar iets van je zeli!" Fiéderic staaide peiuze'nd in het avond goud. Een licht windje dreef de geur van de bloeiende vlier, wier takken boven den muur van de straat uitstaken, tot ons omlaag. Een zacht voorspel trilde uit de snaren . . . toen viel een weeke, innemende tenorstem in.... Een lentelied vol eindeloozen weemoed wiegde zich mat op den geur van de vlierbloemen, en eindigde na elk couplet in het zelfde refrein: Ouvrtz, ouvrfz les ffvétret, C'tit Ie printen.jis qui ca vmii".... En na e'k couplet zongen Fiödéric's lippen het rrfrein zachter, na elk ctuplet scheen zijn geloof in de veelbelovende klanken te verzwakken... tot de wooiden ten elotle, te tauwernood meer hoor Daar, wegstierven in de warme lucht.. .. Lolotte was opgehouden met naaien. Zij steunde het hoofd op de hand en staarde de Rue des Faules af in het verre, blaujv w gschemerende land.... Ik ging op Fiéderic toe en zette mij naast hem op den drempel. Houdt je van Duitsche muziek?" vroeg ik hem. Hy sloeg de oogen op en sprak langzaam den naam Wagner" uit.... Heb je veel van Wagner gehoord'i" Verleden jaar kwam hier een jonge Puitscher, die soms binnen op de piano speelde. Hij beloofde mij te schrijven, mfar hij heeft mij zeker vergeten.... Sedert dien tijd heeft niemand meer voor mij gespeeld". En als ik het nu eens deed?' Jij ?" Ja/' Speel je piano ?" Ja." Wagner ?" Ja zeker." Oh a>on ! .. . Lolotte, il jvue du Wagner ! Et Ie g i</m n'en aura-i t rien dit l" Lolotte keek op: Oh, da... Wagr/er.. .." En zy neuriede het litfdelied uit de Wa!küre"... Zy ging met ons allen naar de kleine zaal, die een steenen vloer had. Tot mijn verbazing stonden er twee piano's tegen den muur. Frédéric legde mij dadelijk uit ; Deze is voor altijd, en die c\st pour la grar.de musique." En hy ontsl Jut de piano: 't was een heerlijke Blüthner. Ik speelde het liefelelied uit de Walk ure." Frédéric leunde tegen den muur, als aan de werkelijkheid otttrokken. Zijn mooie, donker blauwe oogen hadden zoo iets zwervendsmanelijks, dat, midden onder het spelen, plotseling de gedachte in mij oprees, waarom die man juist hier, boven in Montmartre, het eigenaardige leven van de Bobéme leidde. Toen ik eindigde strekte hij beide handen naar mij uit, en zeide : Comme je vf»is remereif, monsieur! Comme je vous reinercie! Ziet, u, ik had het misschien ook wel zoo ver kunnen brengen en nog wel verder ook.... Tjen ik jong was, wilde mijn vader mij muziek laten studeeren maar toen kwam de lust tot dichten in mij op en van de muziek kwam niets terecht. En toen ik nu een tij i lang gedicht had, kwam de muziek er weer tusichen en zoo is er van geen van beide iets terecht gekomen en van mij natuurlijk ook niet. .. En toen ben ifc onder ele Bohéne gegaan. Want die hou ien van datgene, waarvan ik ook houd, en die slaan elkaar bij en laten elkaar niet van honger omkomen. . .. En dan, ziet u, hierboven is de lucht vrij, hier bloeien nog wilde tuinen vol rozen en vlier, hier kun je droomen van alles, wat had kunnen kooien en wat niet gekomen is...." En niet gekomen is ..." herhaalde Lolotte en rekte zich uit... . Onzin ! Wat is, dat is en al de rest is on*in l" En zij maakte de bewegingen van een Spaanichen dins en wierp Axel een dos keren blik toe. ..Wil jullie hier blij ven om mij te zien dansen, vanavond ? ' .Axel schudde het hoofd. Wij kunr.eii niet Lolotte Wij hebben een uitnoodiging in Passy." Zij hield plotseling op, en zelle toonloos: l n Passy ?" Ja." Een tuiafeest ?" J v." Och Axel, kon je mij maar eens een enkelen kesr meenemen!" Arel glimlachte, maar er lag een wereld van beg(ijper.d jn weemoed in dien glimlach. Hij streek haar ove-r het donkere haar. Denk je werkelijk, dat zoo ietj zoo heer lijk, zoo b'gerenswaard is? Zij liet het hoofd hangen. . A's jij er bent en met jou voor al al die dames!" Axel lachte weer zachtjes en wendde zich tot Frédéric... Zij keek hem treurig na en zeide toen met een zu;ht tot mij : Oh, il r.e n 'aime paf, il we m'ahm-rn jamais ." Kt toi tu l'aïmts donc lellem/'nt ? ' vroeg ik. O, maar kijk dan eens, naar zijn blond haar, en zijn mat bruine oogen en zijn handen ??zijn handen! Als hij mij vroeger met die handen den arm brog of de knie, met die handen.... KI puis tcut en gct.éral... hij is immeis zoo anders elan al die anderen van hierboven.... hij is immers iemand van de groote voorname wereld daar benelen!" Axel kwam teru^ en maande mij aan tot vertrekken. Hij noodigde Lolotte uit, hem spoedig eens te komen bezoeken. Zij knikte zwijgend en liet zijn hand los Fréiéiic ging met ons mee tot aan het hek en zeide tot mij: Vous mitndrtz, n'eitce pas, et vousjoutriz encore':" Ik moest het hoof l schudden ! Je qniiterai Paris demain malinl..,. Hij boog het hoc.fd. Mais au moins, rous ne m'oublierez pas l" Zij strekte heide handen naar hem uit. Toen zing ik met Axel de steile Jïue des Faiiles af, in de richting van den Boulevard Ctichy. iiniiiiiiiiiiiiiHimiiiitiiiiiiiiiiMiiiiMiiiiiitiimtu» 'nazzonc MllllllflimUllIUUfttlllEIIJtUIUlfilllliiMlll iiiiuiiiiiimtmitm SiMseiie sdirijTirs-maEieren? Aan het adres des Ju-eren R. W. P. de Vries Jr. Foei. verweerkiacht putten uit Sti verslectuur, uit Sherlock Holmes' en Wilson's verhalen, uit glossen op iemanas naam. Welk '11 hoogen dunk moeten de lezers nu langer koesteien ? Waar verwantschap toch zóó duidelijk sprak, waarom Uiltje" kwalijk genegeerd? Nejn, luiinig heer, de quaestie lag elders. De dingen, waaromtrent ge meendet den volke te moeten inlichten, bij hun ware ra men te Eoemen, dut was 't waarmee ik u als vluchtig, veelbeloovend snelschrijver 'n beetje lastig aan boord kwam. En dat had met uw vervolg-epistel al bitter weinig te maken. Tuch niet zoolang getuft, dat alles vleugels aanschoot, door mij uu ook al in zoo'n ding te zien? Dan 'n bewijs, waartoe motor-koorts en auto mobile-woede 'n mensch vervoeren kunnen. Wel te denken dat voor jong n onervaren door te gaan, zelfs de bevalligste leeftijd zich minder lekker gaat voelen. Maar, waarom 't Autler"-schap zoo geheel in de lijn onzer huidige evolutie en naar den smaak eener opkomende generatie niet met beide handen aanvaard? Uw gulle en drieste afwijzing staaft nu immers in sterke mate 't zwak van jongeren : zich wél onder 'n vaan scharen, maar als 't op stuk van zaken aankomt, liever aardigheden yeikoopen, dan kleur bekennen. Intusschenschynt't denkbeeld der gnelheidsidee u toch bizonder gepakt en vei maakt te hebben. Hoe anders te verklaren, oi-Gtr dat aanvals-opscbrift nog ten derden male zóó door dik en dun te gaan. Moge 't voor mv hoffelijkheid pleiten, nii-schien wel in uw belang zija, ongevraag i minder voort varende n in uw vdeg-machine 'n plaaUje op te dringen, mij ontbreekt vooralsnog de lust tot in stijgen en mee jakkeren. Dat in onze d^gen aanste kelijk tijdverdrijf zy u van gauscher harte gegund. Ook vindt ge mij bereid alle druk (?), taal- en denkfouten, alle overmoeds-uitingen in uw pennerij daaraan toe te tchiijven. B -deuk echter, 'n heel dins*, om wat ge verbrodde d hebt u doet immers bijwijlen ook aan handwerken ? weer goed te breien. In aLen ernst z u 't er wel zoo heel ver af wezen: wat lang geturt, e en aan Americain afgestapt, misschien wel met 'n bloem in 't kiioopsga*, gauw wat neergeflanst, klaar tn er weer af? K. Bis. * * * Gecchle heer K. Bes, Niet alleen 't denkbeeld der snelheielsidée heeft mij bijzon ier vermaakt, maar hetl uw geschrijf en zelfs deze u\ve nieuwe pennevrucht, al zit er ook niet zoo'n gang in, is nog wel vermakelijk. Is de automobiel-tocht u zoo slecht beko men, dat gij nu bedankt om in een vliegmacbine te stappen? Ik geloof ook niet d<tt ik het doen zou zoo in hooger gfeeren daarbij die dingen van Santos zijn mij nog te onsecuur, neen dan liever in Americain afstappen en daar de zaak bepraten, met of zonder bloemen in 't knoopsgat. Want ge zult toch niet verwachten dat ik serieus inga op uw bovenstaande snaaksche schrijverij, die mij versteld heeft doen staan, over de mogelijkheid, dat iemand de ir eett heterogeere dingen aan elkaar kon rijgen. Deze saamilanserij van opmerkingen, die met de kwestie zelve niets uitstaande heoben, zou men geleuter kunnen noemen, heer Bes, (vetdenk mij jiiet van etnige. glosse op uw naam te beoogen) indien uw bekende zin voor humor er niet iets komiekeiigs van gemaakt had. Van mij verweren" tegen uw aantijgingen is dan ook nooit spiake geweest, daar zoowel in het vorige, als in dit geschrijf, het eenig essentieel punt blijft, dat ik uwe vinding met een meer familiaren naam aanduidde dan met eii-^, welke uaen in prijs couranten en methodebceken kan vinden. En aan dit eufel is heel uw automobiel partij te danken. Had gij waarlijk i"ts positiefs tegen mijn betoog aangevoerd, ik zou niet in gebreke geheven zijn u even positief te antwoorden, maar thans, geachte heer Bes hebt gij sle-chts de Ie7.ers van di Grpece en ook mij niet weinig vermaakt met de gave uwer verbeelding. B. W. P. DE VRIES Jr. De Hollaüsclie Lelis." Voor zoover het noodig is op het artikel van mevr. C. Schlimmer te aut moorden, om de zwakheid daarvan duidelijker te doen uitkomen, wil ik dat wel even doen. Het is mij dan aangenaam dat mevr. S. consta'eert dat ik freu'e L. in een nieuw daglichi" stelle, toen ik mij. door de adoratieartikelen in de Iloll. Lelie verplicht gevoelde, dergelijk geschrijf aan het oordeel van het ontwikkelde publiek te onderwerpen. Mevrou v Schlimmer : Ja, ook u zegt alweer zelf. dat freule L. te verkeren is, om, al had zij mijn artikel gelezen, zich er iets van aan te trekken. U kent dua freu'e L. zooals zij zichzelve ken1". \' gaat de uil" van mijn artikel, voor zichtig genoeg, voorbij en daarom wil ik nog eens woordelijk citeeren wat de heer Servais van Rooijen in zijne voorrede (llull. Lelie, 3 Juli 11)117) zeide: ..Kr zit duif in fieule I.ohrran, om, maar altijd door. hare meening rond weg u:t te spreken, steeds met hare rake" pen, recht op het doel afgaande, hem of haar of een zaak of streden ticktigend (!) waarin zij leu gen en bedrog ziet. Freule Lohman heeft mensch en lier lief; misschien het d/er meer dan den mensi'h, maar dat is haar schuld niet (!) ; dat is de schuld vin de vee onvolkomenheden welke de 200rjennain'/c beelddrager Go.Is vertoont. Inzon derheid kan zij zicti heftig keeren tegen hare zusteien. ,, Dat is de schuld van de rele ojt olk'>mrnhe en welke de zooy^nnam-'e beeld Iroger 'lods vertoont." Ligt in deze regelen geen godsverhtlüng van freule L. besloten? Heelt zij geen onvolkomenheden? Alleen zij, witn zij bestrijdt of luchtiyt"? En iemand, die het dier mér lief heeft dan de tneiisch zelve, zonals zij iii haar hlaei laat bekennen, is iemand met zoo'n wrok tegen de uienschheid de aangewezene om opbouwend, ethisch met hare zustereu ' om te paan ? Mevrouw Schlimmer of anderen, hierop uw antwoord. H'Jarn, 29.7 '07. M. JONGENEKL Jr. LEERZAME OEFENINGEN. Stand uit een spelende partij. VERBETERING. In het artikeltje der vorige week van mevr. f. Schiimmer-Arntzenius, gelieve men voor: ia ei n trermd digüc.'u" te lezen : in een iiicu»' daglicht." ?litltumitiuilimliiiMiiiiiiiiitliitHiiiniitMiiimitiiitiimftMMlllltliiMaiwt 4e Jaargang. 4 Augustus 1907. Eed.: C. H. BEOBKKAMP, Damrak 59, Amat Verzoeke alie mededeelingt-n, deze 'ubrie k betreffende, te richten aan bovenstaand adres No. 'JO. Het eind-spel is goed opgelost door: K. C. de Jonge, A'dam, 2 oplossingen. Verder door: S. Abram, H. J. Boomsina, J. de Bree, Jac. Kiuiver, A. D. Qurri io, H. Simorg, J. Swart. A'dam; C. L.V. X.igtl, Delt!; K, Bouwes, N. Boules, D. Kikke, Edam; J Luteijn, Groede; W. van Daalen, W. J. A. Matia, J. Meijer, Haar lem; G. Bakker Wz,, Heemstede; J. Fortgens, Hehlci; K. Koste", Hoo/e'arspel; M. Lenstra, Koog ad. Zaan; J. H. Makkink, Utrecht; J. A iams. K. Slauter, A. Vink, ZaaLdam; H. Buis man, Zwartsluis. Zwait speelt 7-12. Wil wit nu trachten 2 schijven te winnen, dan verliest bij het spel. la hij echter me-t l schijf winst tevreden, dan zal bij, met hi-Uid spelende», hoogstwaarschijnlijk het spel ook winnen, b. v : W. 26-21.27 2.32:21. 40 34 *). 3S ? l B en wint aanstonds nog de tweede schijf 40, doch overziet het volgende: W , 45.34, 35 24 Z 20 25, 24 30, I9:5d en wint! *) Hier moet eerst volgen wit 35 30. z 24:25, en daarna w 40-34, waar loor maar a chijf, doch L oogst waarschijnlijk de partij wordt gewonnen. AAN DE PROBLEMISÏEN. Zij, die wtntchen rnedett dingen naar dtn meesterütel, worden nog eens uitdiukl elijk er op gewezen, dat slecLts n probleem of n eiiidspel van denzelfden auteur hiervoor in aanmerking kan komen, en dat das dui delijk op bedoeld diagram vermeld moei staan ter mededinging meestertitel", waarbij do volledige oplossing en onderteekening. Wel tan dezelfde auteur meer composities ter plaatsing aanbieden, deze komen echter uit sluitend in aanmerking voor de premie', bedoeld in de gewone jaanijksche wedstrijd, waarvan de bepalingen te vinden zijn in de ruoiiek van 26 Mei 1.1. Het probleem of emdepel, dat moet mede dingen naar den ineeMeiütel, mo^t uiterlijk vóór l September a.s., in ons bezit zijn. Wij hebben reeds enke'e composities ont vangen, doch verwachten alle bekwame prooiernisten uit Nederland in deze belangwek kende wedstrijd op het ap;.él. Partij No. 62, gespeeld in den Naf. Ctrrespondeiitie-weds rijd 1904 ,9(10, tm-chnii de heeren W. Vijn, J- oogwoud met wit en. J b. Kok, Enkhuizen met zwart. ONREGELMATIGE OPENING, ' Wit Zwart Wit. Z*art. 1. 33 28 18 23 33.42 37 18 22' 10) 2. 39 33 12 18! 34 28: 17 21:12 3.31 -271 7321 35.32:21 10:^7 11> 4 44 39? 20 24! 36 45 40 13 18 5. 37 31 17 21 I) 37. 37 32 18 2 ! 6. 31 20 14 20 2; 38. 32: 21 26: J 7 7.^0:17 11:31 39.3031 2228 8. fcO 27 17 40. 31 27 12 Is! 9. 41 37 10 14! 41. 40 35 8 13 10.40 41 7 11 42 49 43 28 32 12) 11.41 3ü24 2lJ-3j 43 27 21 17 2 i l*. 33:24 20:29 44. 38:27 3 l»! 13. 39 33 4) 4 10 5) 45. 43 38 18 22 14.33:24 1939 4627:18 33:22 15.43:34 1117! 47.383:! 2227 13), Ki. 28: l'.l 14:23 48 32:21 .0: 17 17.37 81? 17 211 49.48 43 17 22 18 34 29 23: 34 50 43 39 22 r 8 19 40:29 2 7! l. 39 34 28 33 20. 50 44 10 14 C) 52. 34 29? 14)33 39 21 44 40 21 20! 53 29 2:5 3!) 44 22.42 37gflw. 14 19 54.23 18 44 50 13 27 22 18:27 55. 18 12 50 45 24. 31:22 16 21!:7)56 12 8 9 13 25.2924 19.30 57. 8:10 15:4! 15} 26.35:24 12 18! 58 24 19 45 18 27.4/42 8)18:27 59.2520 1827:116) 28. 32 28 7 12! 60 35 c() 7 22 29. 40 34 (i 11 (Ji. 30 25 22 27 30. 31 80! 9) '.) 14 62 20 14 4 In! 31.00 25goJw. 11 16! 63.25 20 10 15 32. o/ 32 12 18 Opgegever. 1) Wij radenen dat 14-20 enz. bfter is, in afwachüug dat wit het spel niet 34 3 voort zet, waaidoor spoedig de tempo winst voor den dag komt, hetgeen een nood v< ndig trevolg is van het te vroeg opspelen der schijf i4. 2) N n is wit in de gelegenbeil gesteld, een goede afruiling te doen, terwijl in het aeva'. als bij l genoemd, dit niet kon p'aa's hubber. 3) 5 10 achten wij beter. Het te spoedig opdringen naar het veil 29, belet meestal het ont wikkelen van een goei po.-hie-spel, terwijl het in vele gevallen gevaren oplevert. We! kan deie afruiling thans beter gescliieden dan wanneer wit den 4en zet coriect had gcfpetld, doch een afwachtende houding blijven aannemen is meestal beter. 4; Hier komt Let te vroeg opspelen van 44 :>9 goed in 't lic it. Wit is thans viijwel gedwongen om op 33 te g^an. doch zijn potitie verbetert er niet op. Op 35 30 zou volgen: z 18 22, 8 12 en J3 : 2 i! 5) lu deze ste.ling te piefeteeren boven 5-10. >i) Beter dan af te ruilen met 18 22 en7. Men moet den tegenspeler een zwakke schijf zoo lang mogelijk laten behou Ien, om hein een ge Iwongen spel te bezorgen. 7) Wit heeft nu een slecht spel, terwijl zwart een beste stanei inneem'. S) Trachtende,' de schijt terug te winnen 9j Z-v*art belettende, de schijf 5 op te bren gen. Alsdan zou volgen: w 38 32, 30-25 en L'ö?>: 10) Zeejr goed, waardoor de gewonnen schijf behouden blijft. 11) Beter dan 2n : 17. om wit een nog meer gedwongen etellirg te doen innemen. 12) 3 9 is o. i. bster, ofschoon /?wart sterk genoeg is om het doordringen bij den korten vleugel te beletten. 13) Zeer goed, protiteerende van de over macht. 14, Gedwongen, want met 34 30 is wit totaal machteloos. 15) Met 5 : 14 kan zwart de remise niet verhinderen. Er zou dan volgen: w 25-20 en 24 19 en/,.! 16) Een afwachtende houding aannemende! Wij zien hier een van die vele partijen, waarin de beslissing slechts op een paar kleine positie foutjas berust. Een schoon l3eA-ij->, hoe groot de waarde is van correspoiidtntiepartijen voor de studie.