No. 1841 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD YOOR NEDERLAND. tre(ten te herkennen^ fr zyn een paar Taste ponten, waar de Echr$jver-zlch telkenff-aan klampt om zich uit al da rhoeieiykhedeh te redden, die by zichzelf gefcbapen heeft: inventarissen, zeltel catalogi x»Tellingen prenten, een enk'el archirf«Wfc;fóterwyi hjj dan toch eerst, recht aantoont, hoe aaoaieljjk het ia opnianw een inventaris yjwr al ia het maar alleen Nederlandeche, kunstwerken ta Italië op te stellen. Indien dit boek een waar betoog mocht zyn, ECU het bewijzen dat deheele zeven tiende een w in Italië op Sattermans na, van hnis nit een buitenlander, een schijntje waard is. Zoo weinig dat het zich niet eens loont, zich meer moeite te geven dan de schrijver deed om behoorlek kennis te krijgen van de omgeving, daar sijne vluch tige, zeer vluchtige studie hem er voor ge waarschuwd had, niet meer ty'd te verliezen. (Slot volgt.) J."A. F. OEBAAN. Heiiiierinp m m imm Fraisc tfflcler, n. De inlichtingendienst van het Fransche leger ressorteerde vroeger onder den generalen staf van het ministerie van oorlog, en werd het tweede bureau" genoemd. Deze af deeling werd bestuurd door een kolonel met bysondere capaciteiten, die verscheiden talen machtig was. Sinds eenige jaren is dat niet meer 200. De algemeene veiligheids dienst heeft de leiding overgenomen, en al bevinden zich de bnreanx nog steeds aan het ministerie van oorlog, de officieren, die by desen dienst geëmployeerd.worden, krijgen hun orders-zoowel als hun instructies uit de Ene des Saussaies. Het is zeer begrijpelijk, dat onder deze omstandigheden het recrnteeren van ge schikte officieren zeer beawaarlyk is gewor den. Gehoorzamen aan een chef, die'militair is evenals zy zelf, is een natuurlijke zaak; orders ontvangen van een politieman, hoe hooggeplaatst b.y ook sjj, is moeüyk, is ver nederend. Wat tengevolge heeft, dat tegen woordig het tweede bureau1' met EU n spionnage-dienet en contra-spionnagedienst, slechts een schaduw is van wat het vroeger was. IQ mijn tyd (dat was toen generaal deMirabel de chef was van den generalen staf) was het heel andera. De zwerm Dnitsche spionnen, "Welke in Frankrijk neergestreken was in de laatste jaren van het Kei ter r y k, en de ge wichtige diensten, die zy aan hun land hebben kunnen bewijzen, was voor ons een der meest dmre lessen geweest en de Mirabel was niet de man om daar niet van te leeren. Dus werd een groot aantal officieren met een zending naar den anderen kant van de Vogezen ge stuurd, sommigen om téspionneeren, laat ik het kind bij zjjn naam noemen, anderen, een kleiner aantal, om te trachten inlichtingen en geheime documenten te krijgen voor geld. Dit laatste was het moeilijkst en vooral het ge vaarlijkst. Men moest aanhoudend de mili taire milienx bezoeken, wanneer men er in geslaagd was zonder argwaan tot die kringen door te dringen. Daarna moest men tusschen de officieren zoeken iemand, die n kon ver schaffen, wat «e wenschtet te bezitten. Dat was niét alles; zijn karakter, zijn gewoonten moesten bestudeerd worden. ? Wanneer hij een speler of een lichtmis was, had men een buitenkansje. Het tegen deel, wanneer hij een stipt mensch was, streng en met wien niets was te beginnen. Het zon .een dwaze onderneming zijn, te trachten een man, die geen gebreken beeft, om tékoopén. Met den speler, den lichtmis, raakt men spoedig genoeg bevriend, omzijn intimna te worden. Het komt er slechts op aan de gelegenheid te vinden om een partij met hem te spelen en te zorgen dat ge ver liest. Wanneer hij een vijftig Louis gewonnen heeft en merkt, dat het n volkomen kond laat, is hu er niet Ter van af, n voor een hals te gaan houden, een nootje, dat, zooals men dat noemt, gemakkelijk te kraken is. Maar er komt een oogeablik, dat hy op zijn beurt verliest, hetzij aan n, hetzij aan een handlanger. Da speeldulvel spoort hem aan om door te spelen, maar hjj heeft geen geld meer. Dat is het psychologisch moment: zooals Mephisto in Faust verechy'nt, biedt gij hem aan, uit uw beurs te putten en gij leent hem zooveel mogelijk. Negen van de tien keeren zal hij zich in de onmogelijkheid bevinden, zyn schuld aan u af te lossen. Dan kunt ge verder gaan, en voorstellen doen. Het is weinig moreel, zooals men ziet; maar ja, bet is by dergelijke militaire zen dingen niet te doen om de moraliteit. Daar zyt ge niet voor nitgestuurd, doch wel om uw opdracht uit te voeren. Wat my persoonlijk betreft, had ik een gelukkig gesternte. Ik was voorgesteld aan den minister van oorlog, ik was aan het hof te Bariyn ontvangen. Weldra bad ik bemerkt, dat de kleinsoon van den minister, baron , Ton K., officier van den generalen staf, zich l ?in de gevenschte moeilijkheden bevond. Hij was gehuwd met een hofdame der koningin, had daarbij geen fortuin en was een eerste Lebemann. Ik werd zyn intimna" en weldra stelde hy me aan zyn vriendin voor. ? Dat was al wat ik wenschte. Deze, verblind door m\jn enorme uitgaven, droomde slechts van prachtige partijen, toiletten en jaweelen. Ik keek in 't geheel niet nauw: het ging op kosten van de princesse," waarmee wordt bedoeld, dat de belastingbetalers er goed voor zyn. Ik slaagde naar wensch, maar (het ia ongelukkig, dat er altyd maieit" zyn) op een goeden dag trokken de enorme uit ga von van den heer von K. de aandecht der politie. Deze, nieuwsgierig van professie, stelde een onderzoek in en alles werd van 't begin tot 't eind ontdekt. Gevolg: men sloot ons allebei op. De officier met een wending" in 't buiten land heeft veel vooriorgen te nemen, zooala aangaande de correspondentie, die hy wisselt met zyn superieur; deze gaat via Zwitser land, Holland of Bslgië. Dat wil zeggen dat hy, uit overmaat van voorzichtigheid, zijn brieven, gesteld in conventioneele taal, zendt aan iemand, die een der genoemde landen bewoont. De rol van den bemiddelaar is bizonder eenvoudig en bepaalt zich er toe, hetgeen hy ontvangt te sluiten in een tweede enveloppe en te zenden naar de ware be stemming te Parys. De brieven, geadresseerd aan den missionaris vergeef my de uit drukking, ik weet geen juistere gaan door dezelfde handen. De fondsen, die hy noodig zal hebben, komen in zyn bezit in Duittche bankbiljetten, daar het inwisselen van een groot aantal Fransche biljetten te Teel de aandacht zon trekken. Wanneer hy zich, ondanks al die voor zorgen, gevangen genomen ziet, is ontken nen" het consigne, dat alle ministeries van oorlog geven, tenminste wanneer de aanwij zingen niet te sterk zyn. In dat geval moet hy nooit bekennen, dat hy voor rekening zyner regeering werkzaam was, maar vol houden, dat hy op eigen initiatief handelde. Dat gebeurt om kleine diplomatieke moeilijk heden te ontgaan. De handigste spion, die ooit in dienst ge weest is van den Fraaechen generalen staf was een Hollander; ik zal hem niet noemen dan met de eerste letter van zyn naam. Om dat hy nog leeft, teruggetrokken... nit de zaker, in een tamelijke welgesteldheid, ver kregen door zyn Tak. Die kan er zich op beroemen, dat hy de agenten van de triple alliantie Teel moeite heeft gegeven. Hy was er de schrik van geworden. Nooit was een tooneelspeler handiger om zich een kop te maken, om zich te grimeeren. Dan verscheen hy als Duitsch colportenr, dan als Engelsch tonrist. Den eenen dag geleek hy dertig jaar, terwy'l men den volgenden zou zweren, dat hy dubbel zoo oud was. Een vermakelijke anecdote, boven twyfel authentiek, (ie is me bevestigd door een magistraat daarginds) kan een idee geven van zyn handigheid en koel bloedigheid. Zyn tegenwoordigheid was gesignaleerd in Bonn en de geheel e politie-macht was op de been gebracht voor zyn arrestatie. Een hooge pr^js, op zyn hoofd gesteld, prikkelde de ijver der agenten die op hem losgelaten .waren. Aan vluchten per spoor of boot was niet te denken. Blyven was eveneens onmogelijk, daar dan alle Lótels doorzocht zouden werden. Slechts een stoutmoedige daad kon hem redden. Hij aarzelt tiet. fly gaat rustig naar het hoofd der politie en zegt hem met die verrassende kalmte, dat onverstoorbare flegma, hetwelk, duif ik zeggen, by zyn landgénooten meer voorkomt: Mijnheer, straks werd ik aangehouden door een uwer agenten. (Dit was niet waar). Hy heeft me my n papieren gevraagd, die ik hier heb. (Onnoodig te zeggen, dat Met papieren waren, welke aan een ander toe behoordei). Het schijnt, dat ik veel lij k op iemand, ie door de politie getocht wordt. Ik kom u dus nit eigen beweging zeggen wie ik ben, in welk hotel ik my'n intrek genomen heb, en sinds hoe lang, en Ik kom u mededeelen, dat het myn plan ia morgen avond te vertrekken met die en die trein, naar die en die plaat?." Dit alles werd gezegd met een zoo groote koelbloedigheid, dat de politie-man zich liet beetnemen. Trouwens, hoe moest hy ver onderstellen, dat O. die de reputatie had van zeer handig te zyn, zich in het hol van den leeuw zon wagen. De politie liet hem dus vertrekken en hy ging naar het hotel met den wandelstap van iemand, die een rustig geweten heeft. Den Tolgenden dag ontving de politie-chef het visitekaartje van O. met zyn hartelyken dank voor zyn medewerking aan de ont snapping. Men ziet van hier het gezicht van dien ambtenaar. Het moet geweest zijn om te schilderen l C. M. HBNEY. De Balkan. Ik weet den naam niet meer van den vernuftigen industrieel, die, jaren geleden, hier te Parijs een door hem georganiseerde open bare vermakelijkheid aankondigde als een Combat de Regres dan 3 la N nit". Op de aanplak-biljetten stond, behalve dit opschrift, niets baders gedrukt dan een groot, zwart vierkant, en het adres van den schouwburg, waarheen de tot nieuwsgierigheid geprikkelde menschen stroomden. Zy werden daar, voor goed geld, in een atik-donkere zaal gelaten, waar zy, na op den tast een zitplaats te hebben gevonden en tot stilte te zyn aan gemaand, een half uur of langer, al naar het draag-vermogen van hun geduld, bleven wachten op de komende dingen... die niét kwamen. Wie er, wat rder, wat later, genoeg van had, den weg naar buiten von i en zich aan de conti 61e beklaagde dat hy mats had gezien, die kreeg te hooren: Comment, monsieur of madame had n dan ver wacht iets te kunnen zien van een neger gevecht in het donker?" Zoo'n combat de nègres dans la nnit" is, voor het Enropeesche publiek, de situatie in den Balkan. Naar wddtheid gesproken, weet niemand, en misschien niet eens de acteurs van het op te voeren... of niét op te voeren drama, wat er over een week, over een dft?, over een r zal gebeuren en zelfs f er iets zal gebeuren. Oorlog en vrede hangen voor het oogenblik af van impondérables" mér dan van de zoo goed als machtelooze tuaschenkomst van het onderling verdeelde, afgeleefde, in lke beteekenis valsch-spelende Enropeesche conceit". (Telegraaf. Parijtche Corr.) IIMIIIllfHHIIIHIIinilllllHIIIIIMIlllllHIIIIIIIIMIIIHIIMIIIiniHIIMIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllflIIMIIIIIIItllllMdlIIIIIIHIIIIIIIIIIIHIIII 40 cents per regel. BOUWT TE NUNSPEET. Inlichtingen by het bouwbureau DE VELUWE", aldaar. DELAUNAY BELLEVILLE AUTOMOBIELEN. Hoofd- Agent roor Nederland t J. LEONARD LANG, AMSTERDAM. N.T. EERSTE NEDERL. FABRIEK VAN ASBESTCEMENTPLATEN ttartinit". - f MAKTINITPLATEN zgn: Jy brand-, trek- en f L krimpvrfl. / A Vraagft pr*|jzoii en monsters. ^ ^ ADRES: Crnqiusweg 113, Amsterdam. V1/ZEL5TRAAT ROGGE5TRAAT14 HEEREMGR4Ö6 INRICMTINQ-TOTHETMEUBILEEREM-EMVERSIEREN-DER-lilOMlRG III1IIIIIIUIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII hadden. Zy deelde my, zoo gauw ik de jaren des onderscheids bad bereikt, de vreemde vrystelling van de last, die iedereen dragen moest, mede. Voor my ging de Tijd niet voorbij met dien tragiechen voetstap, die nooit terug komt, voor my was hy niet onherroepeiyk, de Meedoogenlooze. Ik betreurde myn verloren jeugd maar niet met wan hopige, hartstochtelijke tranen, met opstandig verlangen naar het onmogelijke; ik betreurde my'n verloren jeugd als een, die een vaarwel toewnift aan een heerlijk meisje, dat hy terug zal zier/J O l maar ge zult haar niet weerzien," zei ik zachtjes. Neen; maar het gevoel was hetzelfde. Natuurlyk, toen ik dertig was, wist ik niet, dat ik zon sterven voor ik twee jaar was. Ik had geen grooter macht om in de toe komst te zien dan de gewone sterveling. Maar in ieder ander opzicht was mijn lot benydbaar, als ik het vergeleek met dat van menschen, die iederen dag dichter gebracht worden naar het einde, voor wie geen visie van een hernieuwde 'jeugd glanst achter de zwarte voorhangsels van den Dood! Oh l de glorie, om oud te worden zonder vrees, met de wetenschap, dat de jaren, dien rüpen, u niet lijpen voor den Maaier, dat de jaren u kennis zullen bijbrengen, zonder eeuwig de macht tot gelnkkig-zyn in te krimpen, en dat iedere wankele stap u nader brengt, niet tot het Graf, maar tot de wederopleving uwer jeugd!" En gy hebt dat ondervonden ?" riep ik, met afganstige ongeloovigheid. Ja," antwoordde de baby plechtig. Natnnriyk maakte ik mg gereed voor de G'oote Verandering. Niet dat de natuur niet zelf de metamorphose gemakkelijk maakte. Het ver liezen der tanden, het langzamerhand kaal worden, de zwakke ledematen, alles "wees op de onmiddellijke nabybeid van myn Tweede Jeugd. Ik wist, dat mijn oneven leven niet lang meer kon duren, dat ieder oogenblik de transformatie plaats kon grypen en de even nummers zonden beginnen. Voorwendende dat ik de woestijnen in Afrika ging onder zoeken, en slechts vergezeld door myn trou wen dienaar Downton, trok ik my terug in Egypte em de groote gebeurtenis af te wach ten. Eerst had ik kinderkleertjes besteld en de verschillende becoodigdheden voor een jong menscbje. Ik had er een oogenblik aan gedacht, om my van ouders te voorzien, maar ten slotte begrepen, dat het te lastig voor \ en zou zyn om alles klaar te spelen, en het lë'ek my beter, om my geheel te stellen onder Downston's leiding, daar ik my al in zyn macht had gegeven, door hem al myn geld na te laten." Maar waarvoor was dat dan noodig?" vroeg ik. Dat was heel noodig," antwoordde hy ernstig. Ziet ge niet in, dat ik al myn zaken in orde moest brengen en myn testament maken, omdat ik nadarhand niet meerder jarig zou zijn dan na verloop van tien jaren? Eerst dacht ik eraan, om al myn geld aan mijzelf te vermaken en dan voor myn eigen kind door te gaan, maar er zouden moeilijk heden gerezen zijn. Ik was ongetrouwd en zeven-en-zeventig jaar. Downton kon gemakke lijk voorgeven, datzynzeventig-jarige meester in de woestijnen van Afiika gestorven wae, maar hy kon niet zoo gemakkelijk opdisEchen, dat ik daar in het huwelijk getre den was. Ik had das geen andere keus dan dat ik Downston erfgenaam maakte, en ik heb nooit reden gehad om er spijt van te hebben, vanaf den dag mijner wedergeboorte tot op dezen, mijn sterfdag. Zoo gauw ik geboren was, keerden wy naar Engeland terug; ik schreef myn doodsgericht en reed er mee naar het persbureau. Downton bracht het terwy'l ik in de Fleet Streetin eenrytuig wachtte. Ik weet maar al te goed, dat ik u geen denkbeeld kan by brengen van de diepte en de bevredigdheid mijner gevoelens in dit wondervolle tijdperk van myn leven. Het kleurige leven in Fleet Street gaf my het grootste genoenen: ieder gezicht en ieder geluid mooi of leelyk bracht my in vervoering. In alles stelde ik belang. Stel u voor de verrukkelijke frischheid van een tweejarig kind volgend op de versleten ge voelens van een mensch van zeven-en-zeventig. Al myn uitgebreide en veelzijdige le?enswysheid lag in myn ziel als vroeger, maar veranderd. Over myn scbat van ondervinding van menschen en dingen lag glanzende zonne schijn, die alles overstraalde met goddelijk licht, elk spoor van cynisme werd uitgewischt. Ik had de wijsheid van den cuden man en de ziel van een kind. Ik geloofde weer in de menschen, zelfs in de vrouwen. Ik stortte tranen van louter extaxe; en toen ik een vrouw uit het volk hoorde zeggen: Arm ding I Wat een schande, om hem schreiend in een rytuig te laten!' lachte 'k luid-uit. Zy riep: O, nu lacht hy, myn kleine hartedief je t" Maar de conversatie maakte me weer bedroefd en 'k was biy, dat 'k me geen moeder op den halsgshaa'.d had, en dat ik melk nit een fle-Ech dronk inplaats dat een vertroetelende min ze my toedi.nde. En hoe verrukkelijk was dit schijn baar eentonig menu voor een epicurist, die zyn spijsvertering bedorven had I Ik voelde, dat 'k herstelde met dit lacto-vegetarieeh dieet,'en ik had er een genoegen in, te be denken, dat er nog heel wat jaren voorbij moesten gaan, voor 'k om champagne zou geven of myn smaak voor geurige manilla'd terug krijgen. Hogelijk is het wat onredelijk, maar 'k was trotsch op myn wilssterkte, die my in staat had gesteld om, zonder strijd, in nen dag, het rooken of te leeren, en afstand te doen zonder er berouw over te voelen van diners van zeven gangen. Ik sliep ook lang in dezen tyd, terwijl ik daarvór veel aan slapeloosheid had ge leden. Maar de genietingen der zinnen waren niets, vergeleken by de genietingen van 't verstand. Een heerlijke nieuwsgierigheid speelde als een zeebriefje over myne reeds lang versufte gedachten. Al my'n vroegere belangstelling leefde weer op; de oplossingen, die men voor de wereldraadselen had ge vonden, leken mij nu niet de juiste; alles bezag ik nu van een anderen kant door de bewegelijkheid van myn jongen geest. Theo logie, dicht kun gt, en zelfs metapbysica her leefden ; allerlei onpraktische levensvragen werden plotseling brandende kwesties. Ik zag in mijzelf de zaden van een groot denker: een zeldzaam samentreffen van tegenstrijdige capaciteiten als nooit in een mensch ge vonden was de overmoed der jeugd ge temperd door de gematigheid van den onderdom, vuur en water, oordeel en inspiratie. Ik was tegelijkertijd revolntionnair en reactionnair. Ik las al de nieuwere boeken en voelde me thuis by' de oude." Al wat ge me vertelt, maakt uw vroeg tijdige dood nog tragischer," zeide ik op ontroerden toon. Gij zyt als Keats en Chatterton alleen een vroegere editie gy laat een vermaardheid na, die lang nog niet het hoogste punt bereikt heeft." De blauwe oopjea lachten my peinzend toe. Heelemaal niet," zeiden de kleine roielipjes met een huiver. Ziet ge niet, dat 'k den Dood reeds bedrogen heb? Als myn tweede jaar in de natuurlyke volgorde ge komen was, zou ik klaarblijkelijk dadelijk door kroep weggenomen zyn. Ik vind, dat iemand, die zichzelf met dertig oneven j aren overleeft, voldaan kan zyn." Ja, als ge het zoo inziet, is het geval van minder groote tragiek,"' stemde ik toe. Natuuriyk zag ik dadelijk, dat ge uw leeftijd aanmerkelijk vooruit waart. Was uw leven verzekerd?" vroeg ik, want een gedachte kwam plotseling by my op. Ja, maar ik liet door een agent van de levensverzekering myn poli j ongeldig ver klaren, als reden opgevende myn denk beeldige expeditie in de Afrikaansche woes tijnen. Maar Downton heeft er een andere polis voor in de plaats gekregen, voor mijn nieuwe lever." Wat zonden de levensverzekering-maat schappijen met nog oneindig meer verschil lende gevallen te maken krijgen, wanneer uw manier van leven gangbaar gemaakt kon worden," merkte ik op. Downtcn zal waarschyniyk zyn eerste verlies ruimschoots ver goed krijgen. Zyt ge altyd vrijgezel geweest, als ik vragen mag?'' iiiiuiiiiiiiMummiMiiimiimiiMiiiMiiiiiiHliimiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiimiiii Ja," zei de baby met een zucht. Ik moest het huwelyk ontberen. Dat viel zeker in een even jaar." Arm kind l" riep ik uit, terwyi my'n oogen weer vochtig werden. Het denken aan dat mooie meisje, die lieve vrouw, wachtend op hem, die nooit zou komen; dat onschuldige meisje, verstoken van liefde en geluk, omdat de voor baar bestemde echtgenoot niet de andere serie van jaren geleefd had, het denken aan deze tragedie bracht my opnieuw tranen in de oogen en niet weinige golden den echtgenoot, die nimmer bestond. Neen, beklaag me niet," zei de bal y, sijn stem was fluisterend en laag en in zyn oogen, blauw als de hemel, meende ik veel zorgelijke wijsheid van den ouderdom te lezen; want sinds ik op dit ziekbed lig met geen enkele afleiding voor myn gedachten, met vier muren als horizon, en de doodsstrijd ia my'n keel, is de donkere zijde van myn dubbel bestaan in volle belichting komen te slaan. Ik zie de schaduw, die door de zonneschijn van myn privilege onafwendbaar gevormd wordt. Ik zie de vloek, die de vervulling van mijn moeders bede heeft meegebracht; ik zie mijzelf myn jengddagen verkwisten, omdat ik wist dat ze wér zonden keeren, den man lijken leeftijd verwerpend, omdat ik wist, dat hy weer zou komen, en diep wegzinken in een zinnelyken ouderdom, waarvan ik wist, dat hy zou overgaan in onschuldige jeugd. Ik zie my'telf de mooiste gaven en de hoogste plichten van het Heden verwerpen voor denk beeldig geluk en verre deugden van den Volgenden Dag. Ik zie mg zelf gaande langs de Liefde met de gedachte, dat ik wel weer langs zou kon:en; mijn Reinheid prijsgevend met de gedachte, dat 'k dien weg spoedig afgelegd zon hebben, en naar de plicht een vriendschap pely k verwacht my spoedig" toewniven. Ea in dit oogenblik van helderzindheid zie ik niet enkel my'n ver.eden maar 'k begrip, wat myn toekomst zou zyn, als'k bleef leven. Ik zie den toevloed van frissche, jonge gedachten gaandeweg verminderen, en ten slotte plaats maken voor een verzadigd heid, nog vreeselij ker dan die van een zeventi ger daar ik zou gaan inzien dat het leven voor mij geen verrassingen had, geen lokaas om myn nieuwsgierigheid op te wekken, dat de toekomst geen betooverd koninkryk was met geheimzinnige mogelijkheden, dat de witte wolken geen engelen-vormen open baarden aan den horizon, dat de Hoop niet als een gesluierde bruid staat met wenkende hand, dat er geen feeën em eiken hoek gluren noch tooverpaleizen onze komst wachten. Het leven strekt z'ch voor my uit als een bekende grond, waar ik reeds over heen ben geloopen in myn moeders veibjelding als een straat, waarlangs ik aan een zijde geloopen zon zyn. Wat zou de andere my aan nieuws enaanlokkelyksbieden? Zoo 4.4.4. OORSPRONKELIJKE 444 MEUBELEN - LE - GRAND «T MODELHÜIS" KEIZERSGRACHT, 4 4 4 730 533 sa* 4 4 4 DELILA CIGARETTE5 J. LE MINJE, Amsterdam. OUDE GENEVER merk Nectar". ?1.38 per D literflesch. WIJNEN, COGNAC etc. zelden verschilt de eene zyde van de andere: een kerk of een logement, een kruideniersof een boekwinkel. Denk u het aftchuweiyke in van alles vooruit te weten, geen gevoelens te leeren en weinig nieuwe aandoeningen te gevoelen; bovendien het enthousiasme der jeugd vergald door het voelen aankomen van het cynisme des onderdoma, en de gezonde krackt van den volwassen man verweekelykt door het voorzien van kindsheid. Ik voorzie het steeds groeiend ongenoegen door de sprongen, waarmee mijn jeugd ontvluchten zou. Ik zie my', in plaats van teproflteeren van myn ondervinding, koortsachtig ieder pleizier aangrypen, als een zinkend menscb, door een golf opgeheven, krampachtig grypt naar ieder dryvend plankje. Ik zie de manly'ke leeftijd komen slechts om voorby te gaan, zooals een exprestrein langs een klein stationnetje gaat, in volle vaart naar het eindstation. Ik voorzie met ieder voorbysnellend jaar een groote schrik, als 'k my indenk, dat myn uren maar dertig minuten en myn maanden veertien dagen zijn, en dat ik het record sloeg in 't vlug-leven. Voeg hierby' de angat, dat ik weggetrokken zal worden van de Trouw, die ik liefheb en nit de omhelzingen my'ner kinderen, voor wier carrière ik steeds in zorg zou moeten ver keer en. Stel n myn doodelyke angst voor, wanneer ik wreed gespaard was tot my'n achten-zeventigste jaar de doodangst van een veroordeeld misdadiger, die niet precies weet, welken dag hy zal worden ter dood ge?." Zyn stem begaf hem plotseling. Hy' had zich eenigszins op het kussen opgericht in zyn opwinding, maar nu viel zyn hoafd achterover, zoodat de noodlottige witte plekjes op zyn kinderkeel te zien kwamen. Ik nam gauw zyn hand, om de pols te voelen. De kleine hand lei kond in de myne. Ik schrok hevig en zat verstomd in myn stoel. Het kind was dood. Downton zat naast my te snikken. Terwy'l ik het doodsbriefje invulde, kwam een vreemde gedachte in myn hoofd. Ik krabbelde iets, wat ik een passend graféchrift vond en liet het aan Downton zien, maar by keek woedend naar me. Ik haastte me naar huis en naar bed. Myn grafschrift luidde: Hier ligt WILLIAM (?WILLY") STHEETSIDE, die een dubbel leven leidde en stierf met een ongerepte reputatie, in den gemiddelden ouderdom van 39 jaren. En in hun dood waren tij niet gescheiden".