Historisch Archief 1877-1940
2 Juni '17. - No. 2084
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
Katherine Breshk9vsky
Onder de in Petrograd teruggekeerde ban
nelingen uit Siberië, bevond zich ook de
72-jarigeKatherine Breshkovsky, die 23 jaren
van haar vruchtbaar leven in de meest af
gelegen en ruwste oorden van Siberiëheeft
doorgebracht. Zij werd door eene speciale
commissie uit de Doema uit haar verban
ningsoord gehaald.
Met groot gejuich en onder spontane
ovaties aan elk station, dat zij op haar
terugtocht aandeed, werd zij in Petrograd
ontvangen. Deze wónder-vrouw", zooals
vele boeren in Rusland haar noemen, is
bij het geheele Russische volk het best
bekend onder den naam Babushka", de
grootmoeder der revolutie.
Met enkele trekken, want over veel ruimte
kan ik niet beschikken, wil ik deze vrouw
bij de lezers van dit blad inleiden, in stilte
hopende, dat de vooruitstrevende vrouwen
in ons land er aanleiding in mogen vinden,
deze oude strijdster voor menschenrechten,
eene hulde te zenden bij haar terugkeer in
de wereld.
Katherine Breshkovsky
Katherine Breshkovsky stamt uit een oud
adellijk geslacht. Reeds als jong kind kon zij
zich met de levensopvatting van hare streng
godsdienstige moeder, wier handelingen zoo
vaak in strijd waren met de leer van Jezus,
niet vereenigen. Zij voelde meer voor de
breede, vrije levensbeschouwing van haar
vader, met wlen zij vele sociale vraagstukken
besprak en die in haar de idealen van een
eens-vrij Russlsch-volk wekte.
Zij was 14 jaar oud toen het lijfeigenschap
der Russische boeren werd afgeschaft, doch
dit geschiedde op voor de boeren zulk eene
vernederende en onrechtvaardige wijze, dat
haar geheele geest daartegen in verzet kwam
en zij zich schaarde aan de zijde van de in
opstand gekomen boeren. Om deze, van
koude en gebrek omkomende, arme menschen
tot berusting te brengen, werden de
menschonteerendste straffen toegepast. Vijf jaren
duurde die toestand en in die jaren rijpte
bij Katherine het besluit haar geheele leren
te willen wijden aan de vrijmaking vanhaar
volk. Dit besluit werd nog versterkt toen
zij kort daarop prins Peter Kropotkin ont
moette. Hij vertelde haar op last van de
regeering naar Siberiëte zijn gezonden om
verslag uit te brengen van de daar bestaande
toestanden. Doch de gruwelen, die hij daar
aanschouwd had, deden hem besluiten zich
voortaan te scharen aan de zijde van hen,
die een beter en vrij Rusland trachten voor
te bereiden.
Hoewel de Russische universiteiten geen
vrouwen toelieten, gaat Katherine op 20-j.
leeftijd toch naar Petrograd om daar ver
schillende curssussen voor mannen en
vrouwen te volgen, waarin hooger-onderwijs
gegeven wordt. Gedurende deze drie-jarige
studie maakt ? zij met verschillende mede
studenten en leeraren herhaaldelijk reizen
door heel Rusland om met de heerschende
toestanden goed op de hoogte te komen.
Nachtzwaluw
Een jaar of vier geleden bij het
morieljeszoeken trof ik in een duinpan onverwacht
een troep van zeven nachtzwaluwen. Zooals
altijd zag ik ze te laat; ze vlogen bijna
tegelijk op rondom mij heen, eer ik ze had
bespeurd. Als ze op den grond zitten lijken
het net brokken hout. De opgezette vogel
in Steenhuizen's groep in Artis geeft er een
goed denkbeeld van, maar in de ruime vrije
natuur in 't volle licht en de veelsoortige
grijsheid van den boschbodem is het dier
toch nog veel beter verborgen. Ze zwaaiden
op hun lange vleugels door elkaar over het
berkenboschje heen en ik heb ze toen verder
niet meer te zien kunnen krijgen.
Dat zevental was op den trek. De nacht
zwaluw is een van de laatste trekkers en
nog tot in de laatste week van Mei kunnen
langs de duinstreek en op de
Noordzeeeilanden dergelijke reisgezelschappen wor
den waargenomen, hetzij dat ge al wandelend
ze opjaagt terwijl ze overdag zitten te slapen,
hetzij het mooie weer z« verlokt tot een
avondzang. Want ook deze trekvogels reizen
zelfs in 't voorjaar niet zoo overhaast of ze
kunnen onderweg nog zingen of spelen.
Die late doortrekkers begeven zich naar het
Noorden van Scandinaviëen Rusland waar
ze broeden tot omtrent den poolcirkel.
De onze zijn dan echter reeds aan het
Op haar 25e jaar huwt zij een iongen,
rijken landeigenaar, die hare hervormings
plannen deelt en haar met zijn helder verstand
en liberale levensopvatting steunt. Door hem
komt zij in aanraking met tal van andere
jonge landeigenaars, die in haar werk belang
stellen en zich bij haar aansluiten.
Met deze bestudeert zij de oude wetten
van het land, waarin de rechten der boeren
?beschreven worden en die nog van'kracht
waren, doch eenvoudig niet werden uitge
voerd. Deze wetten trachten zij weder in
toepassing te brengen, n daarvoor worden
zij als een bende samenzweerders aange
klaagd en eenigen hunner naar Siberiëver
bannen. Katherine en haar man worden met
verbanning gedreigd.
Van af dit oogenblik sluit zij zich bij de
revolutionairen aan. Als men in Rusland
niet mag trachten bestaande wetten te doen
gehoorzamen, dan moet er een andere
regeeringswijze worden ingevoerd, was hare
meening. Hiervan tracht zij ook haar man
te overtuigen. Zij was toen 26 jaar oud.
Hpewel hij hare zienswijze deelt, kan hij
toch niet besluiten haar voorbeeld te volgen,
uit 'vrees voor Siberiëen omdat haar werk
ook hem in gevaar kan brengen, besluiten
zij te scheiden.
Nu zij vrij is, reist zij naar Kief, waar zij
zich bij de revolutionaire beweging aansluit
en haar organiseerend werk onder de boeren
begint. In groffe bberenkleeding, haar ge
zicht en handen door inwerking van zuren
ruw gemaakt, begeeft zij zich onder de
boeren en houdt 's nachts voor hen hare
voordrachten. In holen of in afgelegen
moddertenten, vanwaar geen lichtstraaltje
naar buiten kon doordringen, kwam zij met
hare volgelingen bijeen. Als zij een goede
groep gevormd heeft, die zich verder zelf kan
ontwikkelen, reist zij verder, meestal te voet,
om elders hetzelfde werk te beginnen.
Zoo was er in 1874 een groep van meer
dan 2000 welopgevoede jonge mannen en
vrouwen bezig door heel Rusland de boeren
voor de revolutie op te voeden. Uit deze
groep werd de Volkspartij gevormd.
Maar het was ook in dat jaar dat een
spion haar in handen van de politie bracht
en zij zonder vorm van proces naar de ge
vangenis werd gevoerd. Zij zelve beschrijft
deze gebeurtenis aldus: Toen ik in het
hok was geduwd, viel de zware deur achter
mij dicht en werd met ijzeren bouten afge
sloten. Ik stond in volslagen duisternis. L)e
vreeseiijke stank maakte mij ziek. Ik deed
een stap en slipte uit, want de vloer was
bedekt met menschelijke excrementen. Twee
andere vrouwen, versufd of stom, waren
mijne lotgenooten. Ik bleef staan, mij dood
ziek gevoelende, tot ik ten slotte van uit
putting ineen zonk. Maar een oogenblik
later sprong ik op, tot bezinning terugge
bracht, doordat ik bedekt was met onge
dierte. Ik poogde tegen een muur te leunen,
doch die waren vochtig en vies. Dit was
het begin van mijn bannelingsleven."
Twee jaren lang liet men haar in deze
gevangenis en daarna werd zij met 192
anderen naar Siberiëverbannen. Deze 5000
mijlen langen tocht, in ketenen geklonken,
uit hare beschrijving na te vertellen, zou
mij voor het bestek var. dit artikel te ver
voeren.
Herhaaldelijk gelukte het Katherine uit
Siberiëte ontvluchten om zich dan onbe
vreesd onder allerlei vermommingen weder
aan de revolutionaire opvoeding van haar
volk te wijden. Nu eens vermomde zij zich
als een oude, afgeleefde, arme vrouw, die
uit goedheid bij den een of anderen boer
wordt in huis genomen; dan eens als eene
jonge, levendige onderwijzeres, die een
schooltje voor kinderen opent; of bezoekt
zij de boeren als religieuse, als non, ver
kleed. Eens is zij als een Russische prinses,
met groot gevolg, door een drom van sol
daten gekomen, die opgesteld was om haar
op te vangen, als zij zich naar het station
zou begeven om aan hare vervolging te
ontkomen.
Maar hoe zij zich ook vermomde, telkens
toch werd zij door spionnen verraden en
weder in handen van de poliiie gespeeld.
In 1904, toen ik vele maanden in Amerika
vertoefde, was het haar gelukt naar Amerika
te vluchten en hield zij daar avond aan
avond voor stampvolle zalen redevoeringen,
waarin zij de ellende van het onderdrukte
Russische volk schetste en waarbij zij geld
inzamelde, dat zij aan hare achtergebleven
geestverwanten in Siberiëzond. Tal van
warme vrienden maakte zij in Amerika, die
al hun invloed gebruikten om haar daar te
houden om een rustigen ouden dag af te
wachten. Maar dit strookte niet met de
idealen van Katherine. Zij kon niet rustig
leven, zoolang haar volk nog in verdrukking
was en onbevreesd voor het lot dat haar
wachtte, scheepte zij zich weder voor
Rusbroeden. Dit jaar zijn ze, evenals de meeste
zomervogels niet veel te laat aangekomen;
ik hoorde de eerste op 5 Mei, maar hij was
nog al tamelijk lusteloos. Opl4Meiechtertoen
we onzen eersten echt zwoelen lenteavond
hadden, daverde het merkwaardig geratel
van dit dier door den geheelen omtrek. Het
wordt wel eens vergeleken met het rollend
kwaken van vele kikkers en daarom heet
de vogel ook wel vliegende pad", maar
het geluid is veel sterker en ook veel vaster
en meer eenvormig. Wie een nachtzwaluw
van dichtbij te hooren krijgt, staat versteld
over de kracht van het geluid. In zijn
Natural History of Selborne vertelt Oilbert White
hoe hij met een gezelschap thee zat te
drinken in een hermitage en dat toen een
nachtzwaluw boven op het dak van dat
huisje ging zitten ratelen. Het heeie ge
bouwtje trilde ervan. Ik wil het graag
gelooven. Zondagavond zat er aan de
Hollandsche Rading een, die ook gerust een
tuinhuis voor zijn rekening zou kunnen
nemen.
Benige jaren achtereen wist ik een nacht
zwaluw, die de gewoonte had om te gaan
ratelen zittende op den hoogsten tak van
een door den wind geteisterden denneboom.
Er stonden er een heel rijtje langs den
heuvelkling en als wij op een heuveltje
gingen zitten dan zagen wij het silhouet
van al die scheeve winddennen tegen den
heldere avondhemel en bovenop dien dorren
tak het profiel van den extatisch gestemden
vogel. Duidelijk was te zien hoe de heele
onderkaak vibreerde; soms viel de gewel
dige mond geheel open. Deze vogel
vereenigt een klein snaveltje met een grooten
bek. In een van zijn eerste kalenders heeft
Hoytema het zonderlinge van deze zang
houding heel getrouw weergegeven.
Teekenlng voor de Amsterdammer" van Annie Enthoven
Wat de Théselect bij Kirsch te zien gaf
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiif
land in, toen zij genoeg geld voor hare reis
en 1iare arme vrienden verdiend had.
Hare lotgenooten spraken allen van Ka
therine met de grootste liefde en achting.
Hoewel zij als een der gevaarlijkste opstan
delingen, naar de verst afgelegen en ruwste
en koudste oorden gebracht werd, heeft zij
toch nooit den moed verloren en bleef zij
vast overtuigd, dat eenmaal de vrijheid ook
voor Rusland zou aanbreken.
Wij Tnogen sterven als bannelingen en
onze kinderen en kindskinderen mogen
sterven in ballingschap, maar eenmaal moet
uit dit alles de vrijheid geboren worden,"
dit waren hare hoopvolle woorden, toen zij
de laatste keer werd weggevoerd.
En nu is zij terug! Zij heeft het mogen
beleven dat Rusland zich heeft vrij gewor
steld; dat zij het zaad, zoo moedig door
haar uitgestrooid, tot vollen wasdom heeft
zien komen; zij kan straks hare oogen sluiten
met het voll ebesef, dat haar leven en werken
niet te vergeefs is geweest. Mogen nog vele
rustige, gelukkige jaren haar deel zijn!
ALETTA H.JACOBS
iiiiiiiiiiimiiiin
Babbeltjes
Sneeuwwit haar boven twee guitige
oogen, die nog zér. o zér graag, zichzelf
in den spiegel bekijken ; en... de benijdens
waardige gave van zonder mooi te zijn, de
plaire en passant", zooals Sarah Burgerhart
het noemt. Waarom kunnen we niet allen
zóó oud worden ?"
Ik heb haar tegenover me, en'r smakelijke,
geaffaireerde stem, critiseert 't jonge meisje
van dezen tijd". Ze is een van de leidende
geesten van Paquin geweest, en ze weet
maar al te goed, door welke kleinigheden
het moderne meisje dikwijls haar uiterlijk
bederft. Une?femme avertie en vaut
deux. Hier volgen haar opmerkinkjes.
't Meiske, dat in de tram, of in den trein,
van en naar haar werk rijdend, zit te lezen,
bederft reddeloos haar lieve kijkers en
dus haar uiterlijk. Dito, dito, de jonge
spring in 't veld, die als ze voor 't eerst
haar haar opsteekt, reeds precies weet, wat
poudre de riz en rouge is. En dat type is
er, fidonc, ook hier bij jullie in Holland!
Ik ga verder: de jonge dame, die heur haar
oninteressant en glansloos laat worden,
omdat zij er niet omgeeft, als het niet op
tijd gewasschen wordt, en omdat zij geen
geduld heeft om het duchtig te borstelen,
Dat zijn meestal de femmes savantes. De
zelfde, die haar oogen bederven door laat
opzittend te lezen en te schrijven, bij on
voldoende licht. Let op, 'k ga niet meer
afkeuren, maar alleen waarschuwen. Denk er
om, dat goed verzorgde tanden, ook een z.g.
leelijk gezicht sympathiek maken. Dat een
onverstandig?dieet" van bonbons etc..fataal voor
de spijsvertering is en onder andere, 't nood
lot van een rooden neus met zich brengt. Kap
u op de wijze, die uw gezicht goed staat.
Consulteer desnoods een kapper en neem
een 'paar lessen van hem. Denk niet zoo
wanhopend aldoor" om den indruk, dien
ge maakt, of ge zult aanstellerige gezicKten
gaan trekken, en nooit raad weten, met uw
handen en voeten! Hooge hakjes zijn snoezig;
hoogst litterair! zelfs; maar o wee, de
o-beentjes, die van die verheven litteratuur
het gevolg zijn! Doe geregeld gymnastiek,
lieve bakvisch, en ook gij, gewezen bakvisch.
Niets benauwender, dan de aanblik van een
juffer, die naar een tramhalte stuift en blaast
als een locomotief. Wees menschlievend en
Voor wie op vogels wil letten is de nacht
zwaluw nog in menig opzicht een gemak
kelijk en dankbaar voorwerp van observatie.
Gemakkelijk in zooverre dat het weinig of
geen moeite kost om den vogel op zomer
avonden te zien te krijgen, dankbaar, omdat
altijd nog sommige bijzonderheden uit zijn
leven opheldering vereischen. Hij vangt zijn
prooi, vliegende avondinsecten, in de vlucht,
't meest wel door ze vlug op te happen,
waarbij de groote mondopening uitstekend
te pas komt. Gilbert White verzekert echter
pertinent dat hij gezien heeft, hoe een
nachtdenk om de menschen, die achter u wandelen.
Het zien van een scheef geloopen hak,
onder een gracieus figuurtje, kan het hart
van een misanthropisch dichter doen breken
in een zwartgallig sonnet, dat 't heele nage
slacht jegens hem ontstemt. Schrijd niet voort
als iemand die spelden zoekt. Van de teekenles
het uur der pleisterkoppen! weet ge de
bezwaren van de schets der onderkinnen
van Vitellius. En ge wilt immers schilder
achtig en met een gezichtje, rank van
lijn gezegend blijven ? Gooi uw
kleeren niet aan. Laat de plooien goed vallen.
Il faut que Ie costume soit aussi une parure,
zegt de franschman. Besef, wat sierlijke rust,
en sierlijk stilzitten is. Koop geen kleur, geen
stof, alleen omdat u die, zoo op 't eerste
gezicht aanstaan. Laat u in den winkel de
stof voor blouse of .japon, nog aan het stuk,
omspelden. Verpleeg uw lippen... als
rozeblaadjes; het is al zeer purlteinsch", om
het gebruik van lippenpomade of cold-cream
uit den booze te achten. En er is neen
werkelijk geen zonde, in 't gebruik van een
poederpapiertje ten behoeven van een neusje,
dat we In de brandende zon, van Nieuwendam
naar Schellingwou achterna zijn gewandeld,
en dat nu de Zuiderzee triomfantelijk tege
moet glimglanst... Kies ook met zorg. uw
eipen parfum, dat bij uw wezen behoort...
Bijvoorbeeld: Shamrock is het parfum
voor een rossige schoonheid; Lierre fleurie
de geur voor een phlegmatische brunette.
Floramye, 't aroom voor een levendige blon
dine ... Etcetera, etcetera...
Edoch...
Het schijnt, zei ze, met een grappig zuchtje,
dat het gros van jullie, Hollandsche dames,
het zich zelf nog als een verwijt aanrekent,
als ze met een zweempje van verfijning aan
de verzorging van haar uiterlijk denken.
Maar wat zit ik toch over futillteiten te
praten, viel ze zich zelf in de rede. De
innerlijke schoonheidsbehoefte, die is het,
die een vrouw onbewust... leert ook met
den aanblik van haar wezen, haar omgeving
gelukkig te maken. Lees, wat Ella Wheeler
Wilcox in haar nieuwe boek The Art of
being Alive" als zinspreuk van dr. Carmany
aanraadt, voor het ter ruste gaan, als een
gedachten-loutering uit te spreken. Woorden,
die hier op neerkomen: Ik ben gezondheid,
kracht, vrede, geluk en voorspoed, en alles,
IIIMIIIIIIIIMIIIIIIlllllllllllllllllflIIIIIMnlIlHIIIIMMlIIIIIIIIIMIIHIMIIIIIIMIII
IIIIIIIIIIIIIIIHIIIlmlIIMIIIIIIIIM
wat zich naar het goede richt. Zuiver, goed,
rijk bloed vloeit door mijn lichaam... Ik
ben gezond en sterk en levenskrachtig, ik
ben mooi en rein en goed... Ik wil opstaan
met ongewone energie, stralende kracht en
macht tot het volbrengen van mijn beste
plannen..."
Ik geloof, zei 'ze, dat dat verlangen een
van de geheimen van de zielskracht is, die
de schoonheid maakt... en den
vernietigenden onrust bezweert... in elk mensch!...
Zijt ge het met haar eens, lezeres ?
/ ' YVONNE DE TESSAN
iimiiiimiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiMiMiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Ons Kookboek
De Indische Keuken
De verschillende kruiden voor deze recep
ten zijn hier in Nederland te verkrijgen
o. a. in de winkels van Eigen Hulp",
en Mohrman, P. C. Hooftstraat, Amsterdam.
KWEE roETKi MADDI
(koek : de badende prinses)
500 gram ketanmeel. 200 gr. Javaansche
suiker, 3 d.L. water, '2 djeroek
poeroetbladereu, l kokosnoot, 250 gr. Jav. suiker.
Het meel met do 200 gr. Jav. suiker en
water tot een deeg kneden en er kleine
balletjes van maken die men in kokend
water gaar kookt en op een een zeef laat
uitlekken. De 250 gr. Jav. suiker met de
djeroek poeroetbladeren tot een dikke stroop
inkoken en vermengen met de geraspte
kokosnoot. De gekookte balletjes in deze
stroop wentelen en zoo presenteeren.
GEFARCEERDE LOMBOK
Neem 1'2 roode lomboks, haal er de pit
ten uit, door ze overlangs door te snijden.
Wasch ze schoon en stop dan in de holte
der lomboks het volgende vulsel. % ons
gepelde garnalen fijngehakt, wat geweekt
brood, ei, zout, peper, nootmuskaat, een
klontje boter, een weinig gehakte uien en
wat tijn gesneden uienbladeren, waarna
men het na er wat fijn gestampte beschuit
op te hebhen gestrooid in plantenboter
(buk of deliia) laat opbraden.
Verzoeke alle stukken voor de
rubriek Voor Vrouwen" in te zenden
Koninginneweg 93, Haarlem.
De eieren van de Nachtzwaluw
zwaluw onder het vliegen zijn prooi greep
met zijn poot, en wij mogen de bewering
van een zoo nauw gezet waarnemer niet
al te gauw betwijfelen. Als weldra de mei
kevers gevolgd worden door de nog grootere
Julikevers en de vliegende Herten moeten
we maar weer eens uitkijken. Ge ziet de
groote torren langzaam zwieren langs den
strakken avondhemel, mooi en rustig. Op
eens, zonder eenig geluid van vleugels,
schiet de donkere vogel toe en de tor is
weg. Maar ge moet terdege toezien, om uit
te maken hoe het dier is gegrepen. Gilbert
gebruikt den term deftly" en moet het dus
goed gezien en genoten hebben.
Hij oppeit meteen de veronderstelling dat
de vogel daarbij profijt heeft van het
kamvormig aanhangsel aan den binnenkant van
de klauw van den binnenteen. Een dergelijk
aanhangsel komt ook voor bij reigers, aal
scholvers, ibis en renvogel, die nooit iets
met hun pooten grijpen. Men verkeert om
trent de beteekenis van dit orgaan dan ook
nog volkomen in het onzekere, houdt het
ook wel voor een apparaat om de veeren
te reinigen, een soort van insectenkam dus.
Dikwijls staat de vogel te klapwieken in
de lucht, biddend als een torenvalk die op
zijn prooi loeit. Dat doet hij ook, als
ongewenschte bezoekers in de buurt van zijn
nest komen en 't is een heel vreemde ge
waarwording zoo vis a vis een biddende
nachtzwaluw te staan. Onderzoekend kijkt
het beest u aan met groote glinsterende
nacht-oogen. Dan schiet hij opeens schuins
weg en als 't vroeg in den broedtijd is kan
het gebeuren dat hij dan onder het uiten
van allerlei vreemd geluid strompelend
voortfladdert vlak langs den grond. Een ander
maal vliegt hij trotsch de hoogte in en slaat
boven zijn hoofd de vleugels met luiden
iiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiit iiiiiiiiiiiiuiiii
klap tegen elkaar. Er is op zomeravonden
geen onderhoudender dier te ontmoeten.
Een eigenlijk nest heeft hij niet; de twee
doffe witte gevlekte stompe eieren liggen
naast elkaar in 't zand soms vlak aan een
druk begaan pad, soms in zeer afgelegen
plaatsen. Ge vindt ze bij toeval of ook wel
door naarstig een hoekje af te zoeken, waar
ge vermoedt dat ze liggen en dan voortdu
rend aan niets anders denkend dan aan
nachtzwalu weieren.
Anders ziet ge ze o zoo licht voorbij.
Dikwijls genoeg heb ik moeite ze terug te
vinden als ik de plek niet opzettelijk heb
gemerkt. Ook gebeurt het wel, dat de vogel
ze versjouwt. Met bek en borst rolt hij ze
dap voort naar een veiliger plekje. Als hij
stil op zijn eieren bleef zitten zou men
vogel of legsel misschien nooit vinden,
maar hij houdt het meestal niet uit, als ge
dichter bij hem komt dan een meter of drie.
Andere vogels blijven wel zitten als de be
zoeker vlak bij het nest staat en laten zich
dan zelfs streelen of optillen, 't Kan ge
beuren, dat een enkele nachtzwaluw ook
zoo doet, maar ik heb het nooit gezien. De
jongen zijn in de eerste dagen vlokjes on
zichtbaarheid, maar als ze wat ouder wor
den komt er bontheid in hun gevederte en
krijgen ze een wit keeltje. In dezen tijd
vallen ze heel gemakkelijk in 't oog en ze
kunnen dan nog maar amper vliegen. Geen
wonder, dat dan de oude vogels buiten
gewoon bezorgd zijn en dat ze dan al hun
kunsten allerhevigst vertoonen. Dat is iets
voor de zomervacantie. Ze ratelen er dan
nog lustig op los en eerst in September
verstomt dit merkwaardige zomergeluid.
JAC. P. THIJSSE