24 Maart. '23. - No. 2387 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VUUR NEDERLAND DE LATIJNSCHE REDE VAN PROF. NABER TE UTRECHT Teekening voor De Amsterdmamer" door Joh. Braakensiek De pedel tot zijn collega : ,,Een nieuwe lente, een oud geluid!" EEN VOORSTEL TOT FUSIE IN DE RUBBERCULTUUR Dezer dagen kwam plotseling het verras sende nieuws, dat de directie der Rubber Cul tuur Maatschappij Amsterdam" binnenkort de aandeelhouders der Nederlandsche Rubber Maatschappij in de gelegenheid zal stellen ge bruik te maken van de aanbieding hun stukken om te wisselen in waarden der Rubber Cul tuur Maatschappij Amsterdam" en wel onder de volgende voorwaarden. Voor een 7 pCt. cu mulatief preferent aandeel Nederlandsche Rub ber van ? 1.000.?kan men dan een gewoon aandeel Rubber Cultuur Maatij. Amster dam" van ? 1.000.?(ex-dividend 1922, ge taxeerd op 8 pCt.), benevens / 140.?in con tanten en 1/5 deel in een 6 pCt. Obligatie van / 1.000.?, ten laste der Rubber Cultuur Mij. Amsterdam" (rente dragende van l Juni 1923 af) in ontvangst nemen. Verder kunnen twee gewone aandeelen Ne derlandsche Rubber Maatij. worden ingewis seld tegen een gewoon aandeel Rubber Cul tuur Maatij, Amsterdam", eveneens exdividend 1922. Reeds dadelijk valt op, dat het aanbod, het welk aan aandeelhouders der Nederlandsche Rubber Maatij. wordt gedaan, voor dezen buitengewoon gunstig is. Dit wordt trouwens nog bevestigd door de koersverheffing, welke zich zoowel voor de gewone als voor de pre ferente aandeelen ter beurze heeft voorgedaan, zoodra het voorstel tot omwisseling bekend was geworden. De gewone aandeelen, die de vorige week nog circa 65 pCt. hadden geno teerd, liepen nu op tot 70 pCt. en de prefe rente aandeelen kwamen van 140 pCt. op ongeveer 170 pCt. Hierbij zij voor de merk waardigheid vermeld, dat de gewone aandeelen het vorige jaar nog 23 pCt. en de preferente aandeelen 76 pCt. noteerden. Wanneer men nu in aanmerking neemt, dat op aandeelen Rubber Cultuur Maatschappij Amsterdam" over 1922 vermoedelijk 8 pCt. dividend zal worden voorgesteld (zulks na ruime afschrijvingen en overbrenging van /l,200,000 op nieuwe rekening), terwijl de resultaten, die de Nederlandsche Rubber Maatij. het vorige jaar heeft verkregen zelfs niet toelaten dividend op de / 1,000,000 pCt. preferente aandeelen uit te keeren, dan moet men wel tot de conclusie komen, dat er voor de Rubber Cultuur Maatij. Amsterdam" veel aan gelegen schijnt te zijn zich de con trole over de Nederlandsche Rubber Maat schappij te verwerven. Het behoeft overigens niet te verwonderen, dat de Rubber Cultuur Maatij. Amsterdam" aantrekkelijke voor waarden moest aanbieden om de aandeel houders tot omwisseling te doen besluiten, aangezien de positie der Nederlandsche Rub ber Maatij. ten gevolge van de algemeene verbetering in de positie der rubbercultuur, uiteraard ook aanmerkelijk gunstiger is ge worden, zoodat hare aandeelhouders thans met veel meer gerustheid de toekomst tege moet kunnen zien. Indien de Rubber Cultuur Maatij. Amster dam" zich behalve de andere offers ook nog een verderekapitaalsuitbreiding met ?4,000,000 aandeelen voor een eventueele overname van de bezittingen der Nederlandsche Rubber Maatij. getroost, dan moet eerstgenoemde van een zoodanige fusie in de toekomst toch wel groote voordeden verwachten. Zooals bekend heeft de Nederlandsche Rubber Maatij. niet lang na hare oprichting, welke op het eind van 1909 plaats vond, haar kapitaal uitgebreid met / 1,000,000 7 pCt. cumulatief preferente aandeelen, welke met de gewone aandeelen gelijkgerechtigd zijn in 80 pCt. der overwinst. Over de jaren 1914?1920 konden op het preferente kapi taal geregeld gunstige dividenden worden uitgekeerd n.l. resp. 7 pCt., 9 pCt., 14 pCt, 17 pCt., (waarvan 10 pCt. in gewone aan deelen), 7 pCt., 17 pCt.en 7 pCt. Op de ge wone aandeelen vond voor het eerst over het jaar 1915 een uitkeering plaats en wel 2 pCt., waarna het dividend werd vastgesteld: over 1916 7 pCt., over 1917 10 pCt, (in gewone aandeelen), en over 1919 10 pCt. Over 1918 vond dus geen tiitkeering op de gewone aan deelen plaats en evenmin na het boekjaar 1919. Op de preferente aandeelen zal per l Januari 1923 14 pCt. dividend achterstal lig zijn. Het gewone aandeelenkapitaal der Rubber Cultuur Maatij. Amsterdam" bedraagt ? 10,000,000 en dat der Nederlandsche Rub ber Maatij. / 6,000,000, zoodat, indien alle aandeelhouders, preferente en gewone, van laatstgenoemde gebruik maken van de aan geboden gelegenheid tot omwisseling, het kapitaal der R. C. Maatij. Amsterdam" tot / 14,000,000 zal worden uitgebreid. Boven dien zal het bedrag der uitstaande obligatieleeningen van deze dan tot / 8,000,000 worden opgevoerd. De / 200,000 obligatiën, waar mede het bedrag der geconsolideerde schuld wordt uitgebreid, behooren tot de 6 pCt. converteerbare obligatieleening 1920, die op l Juni 1935 a pari moet worden afgelost; de R. C. Mij. Amsterdam" heeft zich echter het recht voorbehouden na l Juni 1925 tot geheele of gedeeltelijke vervroegde aflossing over te gaan tot den koers van 105 pCt. Deze obligatiën kunnen tusschen l Septem ber en 31 December van ieder jaar worden ingewisseld in verhouding van ?3.000 obli gatiën tegen ? 1.000 aandeel. De R. C. Mij. Amsterdam" exploiteert op Sumatra tot dusverre 11 rubberonderne mingen en daar de Nederlandsche Rubber Maatij. aldaar 5 rubberondernemingen bezit, benevens een oliepalmen-onderneming, zal eerstgenoemde na totstandkoming van het fusie-plan op Sumatra over 17 ondernemingen beschikken. Bovendien heeft zij op Java 3 rubber- en koffie-ondcrnemingen. Daar de R. C. Mij. Amsterdam" begin 1922 reeds 2076 bouws met oliepalmen had beplant en het in haar voornemen lag aan dezen aanplant in de eerstvolgende jaren groote uitbreiding te verleenen, omdat deze cultuur, indien zij in het groot wordt gedreven, meer kansen op gunstige resultaten biedt, zal de oliepalmenonderneming der Nederlandsche Rubber Mij. welke het vorige jaar 832 H. A. groot was, een flinke aanwinst voor dit onderdeel van het bedrijf van eerstgenoemde zijn. Koffie heeft de Nederlandsche Rubber Maatij. niet meer, maar wel heeft zij nog een klapperaanplant ter grootte van 400 bouws met min , J_/L \*sL l «JU - ^»*g^: IIIIIIIIIIIIIIIBIHIIIIUWIIIIIH DE NIEUWE ZAAK door ALIE SMEDING Het was bij negenen. Limpe streek werktuigelijk over de peinsrimpels in zijn voorhoofd, maar zijn mijmerlachje bleef. Oewend-handig en toch ook wat verstrooid bediende hij de laatste klantjes, die nog op het nippertje van klokslag hun doosje sigaretten kwamen koopen, en hun goeie sigaartje. Joviaal-plezierig wenschte hij hun goeden avond, keek nog even uit in de deur. < Meteen als er negen doffe galmpjes kropen uit het oudbakken klokje aan den vaagverlichten winkelwand, dwong ie het stroef» schuivend grendeltje op de deur, blies de olielamp uit en ging met een peinzerig glim lachje naar het enge achter-af kamertje, waar zijn vrouw Annetje en zijn dochter Suzetje onder de lamp gezellig zaten te peute ren aan naaigoed. En dadelijk, terwijl hij zijn al-gereed staand kopje koffie leeg slurpte, begon hij weer, half schertsend, half ernstig, het afgebroken onderwerp van gisteravond op te rakelen. Zij hadden het den laatsten tijd gedurig over het grootsche verbouwings-ontwerp. Als sa menzweerders bebroeiend duistere plannen, zaten ze dicht bijeen geschoven om het knusgezellige tafeltje, bespraken ze getemperd, aldoor smoezelend, het enorm-wonderlijke van een heelemaal nieuw huis, een heelemaal nieuwe winkel op de plaats van het ou leelijke.... Verdiepten zij zich glunderend, en met almeer genot in de nieuwste snufjes op dat gebied, in eikaars glorieuze ideetjes van dien dag, d'r kersversche invalletjes. Zaten ze ten laatste met rooie heete wangen en glinsterende oogen rap uit te praten, tegen elkaar op te praten, zagen ze het, al weerleg gend en overleggend, plotseling heelemaal voor zich: het hooge breede huis, rood glin sterend in het zonlicht, de groote spiegelramen, de magnifieke etalages, de breede pracht-detir van fijn hout, kristal en koper, tuurden ze dwazig-verwezen op in het dansen de olievlammetje van de lamp, of naar de dof-groene glanzing van de lage balkenzoldering, de mal-hooge bedstee-deuren, de oude haard. Gruns, 't wonderbarelijke !" Suzetje vergat haar werk, die avond. Zij plaatste de spitse elleboogjes op het tafelblad en tuurde uit dweepende oogen. Haar smal wit gezichtje, strak en scherp van trekken, leek te nietig voor de zware puntige haarknoet in haar halsje, haar armen ver bloot uit de korte bloesemouwtjes waren van een kinderlijke teerheid. En de breede en forsch-gebouwde Annetje bewonderde erg de broze bevalligheid van haar dochter. Ook, heel in het heimelijke, .schoon dan ook met den openhartigen trots van een moeder, praatte zij soms met haar man van haar mooie en toch ook wel gerecht vaardigde verwachtingen over Suzetje: zoo lief als die was, zoo elegant, zelfs met het eenvoudigste kleedje, zoo op en top een da metje. Limpe luisterde er lodderig-genoegiijk naar, knikte afwezig, peinzerig.... En dan 'n serretje", zat Suzetje weer te verzinnen, ,,'n serretje en 'n lapje tuin, en violen er in en vuurpijlen en en 'n rozenboompje vlak voor het raam van mijn slaap kamer en dan geengewoon raam in mijn kamer, maar 'n erkertje, ik dweep met 'n erkertje.." Als dat allegaar 's weg zal wezen," ver wonderde Annet zich, al die duffe sombere boel.... gut zoo'n verandering. We nemen ramen zooveel als we krijgen kenne, hèman? en lichte verf en lichte behangetjes." Die winkel," zei Limpe, meteen met een hoofdgebaar toestemmend, die winkel vooral zie je, d'r hê-'k toch zoo'n plezier in." Droomerig verzonken tuurde hij. Weet je nog Annet, zooals we 't gezien hebben, toe' in Amsterdam? Herinner jij je ook nog,Suzetje? Toonbank en uitstalkasten van mahoniehout en de wanden.... wel ja, de wanden ook. En dan achter die hoekramen van gebogen glas, breeëglazen platen, plank-dik, met koperen stiften en steunsels, en op de kastbodem blauwzijen pluus met 'n weerschijn." En de lampen," juichte hoog-uit Suzetje, de lampen !" Haar vader kwam overeind in zijn stoel. W'rachtig zeker, die nemen wij ook: alles geslepen goed, kettingen en kegels, en en kwasten, hè?, net allemaal kralen met lichies van binnen, en dan er midden in, zoo'n geslepen nap van kristal met electriek.... " En de toonbank," praatte gedempt An netje, zoo'n vitrien van enkel glas met t jnJ.S.MEUWSEN, Hofl. A'DAM-R'DAM-DEN HAAG DE BESTE HOEDEN IN HOLLAND HUI l 29,000 boomen. Zij verwerkt echter zelf niet de vruchten tot copra, maar verkoopt ze aan inlandsche handelaren ter plaatse. De Nederlandsche Rubber Maatij. zal niet wegens gebrek aan kasmiddelen tot fusie behoeven te besluiten, daar zij op l Januari 1922 de beschikking had over ? 1,327,000 kasmiddelen en effecten, benevens onverkocht product ter waarde van ? 173,000, waartegen over slechts ?91,000 aan vorderingen stond. Van den rubber-oogst 1922, die 2,416,800 halve K.G. bedroeg en daarmede de raming met 100,000 halve K.G. heeft overtroffen, was op contract reeds 1,600,000 halve K.G. tot een gemiddelden prijs van ? 0.46 per half K.G. franco Belawan verkocht. In Augustus j.l. heeft zij voorts een contract met de General Rubber Co., gesloten, waarbij zij het restant van oogst 1922 en de oogsten van de jaren 1923, 1924 en 1925 van drie harer onder nemingen aan de genoemde Amerikaansche maatschappij verkocht; de gecontracteerde hoeveelheid bedroeg voor het saldo 1922 ca. 350 ton en voor de volgende jaren ca. 850 ton per jaar en de prijs, bij afname op de onderneming, bedraagt de gemiddelde maandelijksche Londensche marktnoteering voor prima standard sheets met een minimum van 8 pence per Eng. Ib. en een maximum van l shilling 4 pence per Eng. Ib. De kostprijs was de laatste jaren zeer hoog en was in 1921 zelfs gestegen tot ?0.83 per half K.G. als gevolg van de lage productie wegens de productiebeperking, die einde 1920 was ingevoerd en van de boekingswijze om de algemeene onkosten, benevens het onder houd der tuinen dadelijk in hun geheel af te schrijven, niettegenstaande slechts 2/3 van dien aanplant in productie was. Er zijn echter ingrijpende bezuinigingen ingevoerd, zoodat de kostprijs voor 1922 kon worden verminderd tot ?0.40 per half K.G., franco Belawan. Vermoedelijk zal het boekjaar 1922 dan ook geen verlies hebben opgeleverd, ook al werd het beter geoordeeld niet tot uitkee ring van dividend over te gaan. De Rubber Cultuur Maatij. Amsterdam", die toch reeds de eerste plaats onder de rub ber-maatschappijen in onzen post innam, neemt door deze fusie nog meer in aanzien en beteekenis toe. Het is te verwachten, dat aan deelhouders op ruime schaal van de gelegen heid tot omwisseling zullen gebruik maken. Voor de preferente aandeelhouders der Neder landsche Rubber Maatij. zijn de voorwaarden zoo gunstig gesteld, dat er niet aan kan ge twijfeld worden of zij zullen gaarne op het voorstel ingaan. Niet alleen toch ontvangen zij direct hun achterstallig dividend in con tanten, maar bovendien nog 20 pCt. van hun kapitaal in 6 pCt. obligatiën, zoodat, nominaal gerekend, het aandeel R.C. Mij. Amsterdam" hun op 80 pCt. te staan komt, hetgeen voor een aandeel, dat 8 pCt. dividend kan uitkeeren en bovendien goede vooruit zichten heeft, nu zulk een verbetering in de positie der rubbercultuur is ingetreden, zeker al zeer aantrekkelijk moet worden ge acht. Ook voor de houders van gewone aandeelen is de omwisseling aantrekkelijk te achten, daar deze thans, in plaats van mis schien nog eenige jaren op uitkcering van een dividend te moeten wachten, want eerst zou het verlies van ? 636,000 benevens de achterstallige dividenden op het preferente kapitaal moeten worden ingehaald en ook het preferente dividend uitgekeerd zijn, ten beloope van 50 pCt. van het nominaal bedrag in het bezit komen van een aandeel, dat weder in het dividend-stadium is gekomen en waarop over elk der jaren 1918 en 1919 zelfs 20 pCt. dividend kon worden uitgekeerd. Het samenwerken van beide maatschap pijen zal ongetwijfeld een economische werkwijze ten gevolge hebben en tot verdere bezuinigingen aanleiding geven, waarvan de kostprijs den gunstigen invloed zal onder vinden. Reeds dadelijk wordt een belangrijke besparing verkregen, indien gevolg wordt gegeven aan het voornemen om het statutair tantième^vanden Raad van Beheer der Neder landsche Rubber Maatij., dat thans 17 pCt. van de overwinst na uitkeering van de pri maire dividenden op het kapitaal bedraagt, te doen vervallen. Het komt ons dan ook inderdaad waarCHARIVARIA vergulde hout-biezen er tusschen, en platen kristal van binnen, en daar 'n paar héle fijne uitstaldingetjes op." Ze lachte zich rood. Gut ik zal niet meer in me eigen huis durven loopen...." Suzetje gichelde fijntjes mee. En bij de feestelijke opening dan? We zetten overal potten en vazen met witte bloemen, witte rozen, en witte chrysantjes en aronskelken, en alle lampen steken we natuurlijk op, dat 't schittert, schittert.... en ik trek zelf ook 'n wit japonnetje aan. Ik moet Vader helpen bij al die winkeldrukte, hè?,we hebben geen handen genoeg, natuurlijk, natuurlijk, en u u komt in uw Zondagsche japon, of nee, ook in 'n nieuw costuumpje: 'n zwart fluweelen, erg eenvoudig en toch ook erg royaalchic, en u brengt ons koffie in den winkel, omdat we geen tijd hebben binnen koffie te drinken, en de menschen proppen de deur in, bij vijf, zes tegelijk, en de winkel wordt nog te klein, veel te klein !" Haar zachte stemmetje werd ineens schel van uitbundige pret, ze schaterde opgewonden en trappelde van jolijt. Zeg, zeg," trachtte Limpe te dooven, dat al te luidruchtige, je motte 't nou niet al te bont maken, hè?" Hij genoot er toch zelf ook wel hevig van mee, moest er in een zonder linge ontroering even diep van ademen, zag zich al staan in de nieuwe zaak, de glorieuze winkel, die dan toch maar uit het ouënietige zaakje voortgekomen was, hij zag er zich in zijn Zondagsche pak, onder het fel-witte electrische licht, hij rookte een sigaar met een ring, en hij presenteerde van zijn fijne merkjes, zijn superbe Lohengrin, zijn superfijne Flor de Reggio, zijn speciaal-fijne Lotos: Deli Sumatra -??- Zand dekblad met Havana Vuelta binnengoed, superieure qualiteit... .hij presenteerde de nieuwsgierig aanloopende klantjes, de belangstellenden, de familie, de vrienden, de kennissen. Hij voorvoelde, hij genoot die winkel-opening, de hurrie, de toeloop, het tumultje, want de menschen in het Stadje waren aan geen buitenissige dingen gewend ,En als we 't doen", had hij altijd gezegd, zei hij ook die avond weer, bij het eindigen van het gesprek, als we 't doen, dan doen we 't pertinent goed." Wel ja", lach-schudde Annetje. Go, ja, Fa," zuchtte Suzetje. En in een na-soezend zwijgen, droomden /e alle drie $>eutfcrjlanb, ©eutfctjtanb iteber 3tfte§! Men hield op discipline in de gevangenis." (Groene) Hij maakte zich nooit in de ge ringste mate aan grovere overdrijving schuldig." (Holl. Rev.) Het fijn afstellen der dynamische verhoudingen." (U. D.) Meemaaksels Een der geslaagdste bals, ooit meegemaakt door X." (O. H. C.) Ik heb nog nocit zoo'n stemming, meegemaakt." (Hbl.) Wij hebben de ontwikkeling mee gemaakt. (O. H. C.) Ik heb vele jachten meegemaakt." (Hbl.) Het niet nieuwe nieuwe geluid Een nieuwe lente, een nieuw geluid." (S. D.) Hierin hoorden wij een nieuw ge luid." (V. C.) Op de glibberige paden Men wachte tot het klinische beeld zich heeft ontpopt." (O. H. C.) Er gebeurt haast niets in de wereld, of Charivarius neemt het onder zijn ontleedmes, belicht het, zet de puntjes op de i's, enz." (Ind. Post) Wellicht gelukt het straks met andere lichtstralen het gebied in andere banen te leiden." (O. H. C.) Er zijn helaas doktoren, die alle menschelijke gevoel verloren hebben. Zoo Medicus" van het Gr. Dol. die schrijft: Zoo zien wij gaarne den platvoet zich ontwikkelen." Hij zet wat Ten aanzien van het vraagstuk of en in hoever 's l and s veilig heid door bewapening wordt ge diend meent de minister te kunnen vol staan met de opmerking, dat ook hij den oorlog een der grootste rampen acht, die, volk en land kunnen treffen, en dat alle poging, die wordt of kan worden aangewend om de mogelijk heden van den oorlog te beperken, steun verdient. (M. V. A.) nog even door, over het groote huis en de schitterende zaak. Jaren lang hadden zij bekrompen geleefd de Limpe's, gierig geschraapt en uitgezuinigd, dat had dan ook hun huisje ontlast van hypo thecaire schuld, en dat had ook het logge spaarvarken vetgemest. Het varken werd op de duur omgezet in een spaarbankboekje met twaalf honderd gulden, en het spaar bankboekje werd later weer een hypotheek stukje van drie duizend pop. De klantjes ondertusschen spotten met Limpe's middeleeuwschc olielamp gas had iedereen nu toch wel zij staken de gek met het mal-kleine winkeltje, met de petieterige ruitjes van zijn etalageraam, zijn lucifersdoos op de standaard, zijn centen-la.. En toch kwamen zij aldoor maar weer bij hem terug: een piek-fijn sigaartje verkocht hij: eigen fabrikaat, handwerk, scherp concurreerend. En hij verdroeg best den spot van de menschen, genoot er zelfs wel van. Als ik begin", pochte hij altijd, als ik an 't ver anderen gaan, dan krijg jelie 'n duizeling." In zijn hoofd schimde dan weer het verbou wings-ontwerp, waar zij niet van wisten, waar niet n van wist, buiten Annetje en Suzetje om. En hij berekende in zijn gedachten daar achter het smalle toonbankje in het duistere winkeltje, met diepe peins-rimpeltjes in zijn voorhoofd, of hij het" al wagen zou. En hij glimlachte en hij praatte absent, en hij bediende ook absent, soesde maar-al door over de nieuwe zaak, de pracht-winkel, het groote huis.. . . Co van Zwinderen had toen onbewust, aan de voortgang en verwezenlijking van het plan, nog het zijne gedaan: hij was knap en aardig, hij had ook een aardige betrekking aan het secretarie, en hij keek graag naar Suzetje. Opmerkelijk-lang rekte hij zijn praatje met Limpe, draaide coquet aan zijn zwarte kneveltje en tuurde tersluikshet donkere gangetjeachter-de-winkel in. Suzetje bloosde als ze hem zag, en haar stem verschuchterde als zij met hem praatte. Zij mijmerde veel in die dagen.... En Annetje knipoogde naar haar man en zij overreedde hem ook. 't Moest nu maar gebeuren, ze moesten nu maar doorzetten, vooral om 't kind, hè? 't Kind had meer kans, of nee kans was 't woord niet, maar 'n jongen als Van Zwinderen kwam dan toch meer onder den invloed van de omgeving, 't stond beter, rijker, 't was ook beneden hun stand dat zaakje van nou, dat antieke huisje, en 't kon immers, 't kon nou toch?" Ze durfden niet meeschreeuwen, dat Rusland een prachtig voorbeeld was van hoe het ook in West-Europa gaan moet." (Hbl.) Wij zouden er ook tegen op zien 't zóó te zeggen. De begeleiding is welwillend, door den heer J. S. op zich genomen," schrijft de Amsterdamsche Kunstkring voor allen, in een pro gramma. De volgende keer beter. CORRESPONDENTIE. S. te H. Wat beteekent het mode-woord kostprijs? Is dat geen onzin? Ant\v. O, nes. Het beteekent volgens dr. H. prijs van liet eten. L. te A. De N. R. C. schrijft: Alen begon de lucht af te sclwonen." Kent u dat woord? Antw. Ja nu. Het is: het schoone er af nemen, hoor ik. minimi iiiimiii m iiiiiiimiimiiiimiiimiiimmiiiiimi schijnlijk voor, dat aan deze fusie groote eco nomische voordeden verbonden zijn, welke hare totstandkoming slechts in het belang van onze rubbercultuur op Sumatra's Oost kust kunnen doen achten terwijl de aan aan deelhouders der Nederlandsche Rubber Mij. aangeboden voorwaarden ons voor dezen bij uitstek gunstig toeschijnen. PAUL SABEL iiiniiiiiiiiiiiiiiMiiiiiMimimiHiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiniimiii JAC. URLUS HAVANA l» Ct. SIGAAR bij HAIIlUKSCoJenbntitpl Unstelstf, mimmiimmim L'mpe knikte en hij glimlachte. Och ja, ja 't moest nu maar...." Op een dag in den voorzomer was het mooie groote huis voltooid, en op den avond van dienzelfden dag werd de winkel geopend. In een zacht-paarse schemer brandden als fonkelende lichtmoppen de kristallen lampen met de electrische lichten. De mahoniehouten wanden glommen zijïg bruin-rood, de vitrine glansde van weerkaatsende kleuren als een parelmoeren bijouterie-doosje. Het blauw zijden pluche lag soepel geplooid in de etalage-kasten, witomwoelde peer-lichtjes gloeiden tusschen teer-witte kostbare lelies, en fijntjes f lonkerden daar-onder de goud-etiquetten van luxueust' kistjes sigaren, van sigaartjes in mica ver pakking, in stroo-verpakking, van sigaretjes in lila en rose en hemelsblauwe doozen, doozen fraai als bonbonnières.... daarachter glinsterden bonte rococo-tooneeltjes op het geslepen glas van fijne reclameplateii, en mat blankte hier en daar een los neergelegde roos-die-al-stierf.... Suzetje stond lief en bevallig, in een wit zijden jurkje, achter de vitrine, zij deed of ze nog wat verschikte en zij glimlachte ner veus. Limpe stond wit en verbeten naast haar, en hij deed of-t-ie een illustratie inkeek. Vlak voor de open prachtdeur, de deur van fijn hout, kristal en koper, stonden de kiantjes, de bekenden, de vrienden, de afgunstige familieleden, en zij srnoezelden en ginnegap ten, zij benijdden en keken, keken...., maar naar binnen gingen zij niet. Zij kochten een sigaartje in een buurrwinkeltje, en kwamen dan weer terug en keken....keken.... Limpe die wou nou zeker op hullie de sjiek van zijn winkel verhalen, tsjonge, dal die nou toch zóó in de duiten gekomen was van hullie klandizie !" Van ouds was het een vreemde traditie in het stadje, dat een man die zijn winkel en zijn huis inrichtte naar de eischen des tijds, 't niet meer noodig had, en er boveu op was." En Limpe had dat niet beseft, Limpe stond eenzaam en op knikkende knieën in zijn prachtwinkel, de nering was weg. En de verkeering met Co van Zwinderen en Suzetje kwam er niet door. . . . Enkhuizen.