r t STERKE MANNEN Teekenlng voor de Amsterdammer" door Jordaan DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOO-R NEDERLAND 22 'S2pt. '23. - No. 2413 Morgen, Primo!" Morgen, Benito, wat zullen we vandaag eens van de wereldgeschiedenis maken?" llltllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII 3PAAM9OH, LHOEL3OH, FKAH9OH, DUITSOH 01o. B&rlitz-School Muumtgnoht 4B1 Tel. 43286 f net. Onderwijl door boltenl. Leeraren is op 't oogenblik een kwestie, die een groot deel van 't Amerikaansche volk ter harte gaat. De American Peace Award" is het kanaal, waardoor het volk zijn meening kan laten afvloeien en het is reeds gebleken, dat het de gelegenheid tot spreken, die hun geboden werd, dadelijk heeft aangegrepen. De American Peace Award "geef t de tegen woordige openbare meening weer, zooals die, door mijn toedoen, na een grondig onderzoek ongeveer & maérrden geleden, is vastgelegd. Dit onderzoek heeft plaats gehad volgens een tot nu tae onbekende methode: het drong door in iederen staat van de Unie en was zoo absoluut betrouwbaar, dat ik veilig op de mij verstrekte inlichtingen kon bouwen. Het instinct dat mij tot het doen van die onderzoekingen bracht, heb ik gemeen met ieder nobelgezind mensch, die in de openbare meening belang stelt en zich de moeite heeft gegeven te ontdekken: dat er een besliste ommekeer is gekomen in de publieke opinie ten opzichte van de politiek die de Vereenigde Staten zouden moeten volgen met betrekking tot vreemde mogendheden. Drie jaar geleden was er een sterke strooming tegen het deel nemen van de Vereen. Staten aan de beslissing over wereldvraagstukken; tegenwoordig echter is er een even sterke strooming voor het meedoen aan een plan, dat de kwestie tot oplossing kan brengen. Dit algemeene gevoelen, dat mijn onderzoek aan het licht bracht, was natuurlijk niet onder woorden gebracht, omdat er geen gelegenheid was van die meening kond te doen. Menige klare kop, die de verwikkelingen van de kwestie drie jaar lang rustig had gade geslagen, kwam voor zich zelf tot een over tuiging ??een kalm en rustig overdacht oordeel, buiten een politieke sfeer om be zonken. Oogenblikkelijk begreep ik, dat er gezorgd moest worden, dat die meening naar buiten kwam, en daar gehoord werd, waar zij kon worden omgezet in een practisch werkplan. Slechts wie niet in aanraking komt met het groote publiek kan tegenwoordig nog zeggen, dat het Amerikaansche volk nooit over die kwestie van zijn buitenlandsche relaties heeft nagedacht. Ik heb gemerkt, dat een veel grooter deel dan ik vermoed had er wel degelijk over nagedacht heeft. Ja, dat het zelfs meer dan teleurgesteld was over de wijze, waarop die kwestie tot nu toe behandeld was.. Maar waarheen en tot wie moesten zij gaan met hun gedachten? Wie had voor hen een weg gebaand die naar een doel leidde? En toch was het duidelijk, dat de openbare meening niet dulden zou, met een kluitje in 't riet gestuurd te worden en dat de weg, dien zij gaan wilde, rechtstreeks op het doel aan moest loopen. Geen oude wegen wilde zij ook gaan, geen banden dus aanknoopen met den Volken bond. Niet, omdat er zoo'n oppositie tegen dien Volkenbond bestond, maar men had zonder eenigen twijfel behoefte aan een nieuwen, vrijen weg. Het was alsof het volk zeggen wilde: wij kunnen die zaak wel in orde maken, maar dan op onze eigen manier. Men voelde duidelijk, dat het volk voortaan in dergelijke kwesties medezegging verlangde te hebben; om te beginnen in deze kwestie, maar ook in de toekomst. Het algemeene lllllllllllllllllllllllllllllllllllimlllllllllllllllllllllll IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIItltlllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIII voornoemd artikel betreffende een detailpunt het volgende op te merken. In het artikel komt o.a het volgende voor: Hoewel het er niet uitdrukkelijk in gezegd wordt, stelt de Regeering zich dus blijkbaar op het standpunt, dat er aan een verhooging der belastingen niet kan worden gedacht. Ook dit zou ren middel zijn om de begrooting ..sluitend te maken; maar de Regeering schijnt van meening te zijn, dat de uiterste grens van draag,.kracht bij de belastingen reeds is bereikt. De belastingbetalers zullen dit niet tegen spreken; maar ook de Rijksambtenaren behooren daar toe; ook zij worden aangeslagen in df belas tingen en naar denzelfden maatstaf als de andere burgers; welk verschil is er voor hen tusschen een vermindering van hun tractement en een verhooging tot een gelijk bedrag van hun aanslag in de belastingen?" Het zijn in het bijzonder deze drie passages die mij naar de pen deden grijpen. Bij een be spreking van Uw hoofdartikel, heb ik den indruk gekregen, dat men vermeende uit dit artikel te moeten lezen, dat de heer Kernkamp in tegenstelling met den Min. van Fi nanciën voorstander zou zijn van het slui tend maken der begrooting alleen door be lastingverhooging. Het wil mij voorkomen, dat deze uitlegging van voornoemde passages niet juist is; deze zou dan ook ten zeerste in strijd zijn met hetgeen later wordt opgemerkt n.l. dat de ambtenaren eerst dan het hunne ertoe moeten bijdragen om het lek te stoppen, wanneer alle andere uitgaven tot het strikt noodige beperkt zijn en onder dat strikt noodige verstaan wij ook een behoorlijke bezoldiging van een tot het strikt noodige teruggebrachte ambtenarencorps." [Wie uit mijn artikel hebben gelezen, dat ik de begrooting sluitend zou willen maken alleen door belastingverhooging, hebben dit verkeerd gelezen.?Kernkamp.) Aangezien men vaak de meening hoort verkondigen, alsof niets eenvoudiger ware dan de belasting maar te verhoogen in dezen tijd van malaise, heb ik gemeend Uwe gast vrijheid voor dit artikel te moeten inroepen. In de allereerste plaats moet er m.i. wel degelijk aandacht aan geschonken worden, dat de ambtenaar jegens den Staat feitelijk een dubbele positie inneemt, en wel van be lastingbetaler en van werknemer, terwijl een particulier alleen als staatsburger belasting betaalt wanneer hij tenminste over een afgeloopen tijdvak winst heeft behaald. Hier bij is alleen gedacht aan belastingen op het inkomen en geen zakelijke belasting zooals grondbelasting e.d. KRANTEMAN Het ruize-rijmpje van Charivarius in het nummer van 8 September heeft verschillende journalisten zeer ontstemd. Zij zagen er een aanranding in van hunne beroepseer en uitten hun toorn in bittere woorden tegen den rijme laar; ook de redactie van dit weekblad moest het ontgelden. Voor deze boosheid bestond geen reden. Het is allerminst de bedoeling van Charivarius geweest, het beroep van journalist door het slijk te halen. Men had, dunkt ons, met eenigen goeden wil dit reeds kunnen vermoeden. Wat hij dan wel bedoelde, heeft hij op zijne gewone, laconieke manier aangeduid, toen hij de vorige week onder het protest-rijmpje van den heer Schotel schreef: Onderscheid kran tenman en journalist; journalist ben ik zelf." Overgezet in de omslachtiger woorden van een commentaar, zou dit luiden: met krantenman bedoel ik alleen die journalisten, die hun beroep schande aandoen door de minder waardige practijken, waarmede zij aan hun blad een nieuwtje bezorgen. Ik acht hen den naam van journalist niet waardig; daarom sprak ik, geringschattend, van kranteman." Juist de journalisten, die hun beroep hoog houden, moeten, dunkt mij, de gevoelens van Charivarius tegen een kranteman deelen. DE HOOFDREDACTEUR VAN DE AMSTERDAMMER STORM OP TIL Met zeer veel belangstelling heb ik kennis genomen van het artikel Storm op til" in Uw blad van 8 dezer, waarin behandeld werd het aangekondigde voornemen der Re geering om een aanslag te doen op de salaris sen van het geheele Rijkspersoneel. Het zij mij vergund naar aanleiding van ROOKT Si-FA-Ko's El Gusto" SUMATRA 10 cent Jozef Israels" VORSTENLANDEN 8 cent AMSTERDAMSCH HANDWERK. Verkrijgbaar bij alle voorname Sigarenwinkeliers. gezegde was: wij wenschen naar onze meening gevraagd te worden, voordat er over dergelijke belangrijke zaken beslissingen genomen worden. Dit alles wetende was het geen wonder, dat ik besloot, hun een middel te verschaffen, waardoor hun meeningen tot uiting konden komen. Vandaar dan ook het ontstaan van de American Peace Award", een onafhan kelijk plan zonder politieke kleur en niet vóór of tegen den Volkenbond. De geldelijke belooning werd er alleen bij gehaald om de aandacht er op te vestigen, want natuurlijk kan de geldswaarde niet worden vastgelegd van een plan, dat een dergelijke kwestie tot oplossing brengt. Ik noemde de som van S 100.000 zooals ik elke andere som zou kunnen genoemd hebben, alleen als een bewijs van den ernst van de opdracht om een practisch en uitvoerbaar plan te vinden. Lang en rustig is er door ernstige en verstandige menschen beraad slaagd voordat de zaak haar beslag kreeg; wij zijn niet over n nacht ijs gegaan. En n ding is zeker: het Amerikaansche volk is meer geïnteresseerd in de kwestie der buitenlandsche betrekkingen dan de stout moedigste journalist ooit vermoed of verteld heeft. Bovendien is het verbitterd over de wijze waarop men hierin gemodderd" heeft. Als alle politieke overwegingen en per soonlijke kwesties uitgeschakeld worden, en dat kan nu geschieden is het best mogelijk dat het bekroonde plan verrassend eenvoudig zal blijken te zijn. DE INTERNATIONALE PUZZLE Half September 1923. Wij staan nu juist in de dagen toen vijf jaar geleden de wapenstilstand zich begon aan te kondigen. Bulgarije en Turkije legden fret hoofd in den schoot. Oostenrijk stond op het punt, en, naar men nu weet, was in Duitsch land de noodzakelijkheid ook daar. De toe stand was nog niet naar buiten bekend, en door verschillende middelen heeft men daar van toen gebruik gemaakt om zoo gunstig mogelijke voorwaarden te bedingen. Nieuwe regeeringen werden gevormd, eerst die van Koninklijke Meubeltianspoft-Maatsctiappij DEGRUYTER&CO DEN HAAG AMSTERDAM ARNHEM Internationale Verhuizingen Bij het maken van dit onderscheid kan men dan ook moeilijk volhouden, dat de particu lier niet-ambtenaar nog niet geleden zou hebben van de malaise. De publicatiën van de diverse maatschappijen die wegens algeheel kapitaalverlies hebben moeten liquideeren, benevens de toeneming van het aantal faillissementen vergeleken bij vorige jaren, zijn daar om het tegendeel te bewijzen. De teruggang van de salarissen der ambte naren, vergeleken bij 1920, is bij de verschil len die in het inkomen van niet-ambtenaren in de jaren 1920 en 1922 zijn voorgekomen, zeer gering te achten, al staat daar natuurlijk tegenover, dat de ambtenaar vrijwel altijd zijn levenswijze sober heeft moeten inrichten. Een andere vraag is nu, kan men ook het standpunt innemen, dat de belastingen steeds maar verhoogd kunnen worden? Deze vraag stellen is m.i. haar beantwoorden. Als men n.l. in tijden van depressie, wan neer de inkomens dalen, de belasting steeds gaat verhoogen, dan zou men ondanks de verhooging toch wel eens minder kunnen ont vangen dan vorige jaren. Bovendien zijn door de hooge progressie de belastingen zelfs voor de middenstanders al zeer drukkend geworden. Uit de uitgave van het Centraal Bureau var. de Statistiek, belastingdruk 1922/23, heb ik eens nagegaan in hoeveel Gemeenten de hoogste heffingspercentages bestonden, doch deze berekening kon alleen uitgevoerd worden voor de Rijksinkomstenbelasting en de Gemeente-inkomstenbelasting. Hierbij zijn dus buiten beschouwing gebleven de opcenten, die de Gemeenten bovendien nog heffen van de personcele belasting en de Vermogensbe lasting, welke percentages ook nog zeer be langrijk zijn. Uit voornoemd overzicht bleek dan, dat de hoogste heffing in procenten van het in komen in het belastingsjaar 1922/23 in een aantal Gemeenten bedroeg: Max van Baden, toen de revolutionaire? en gunstige verzekeringen werden bij Wilson uitgelokt. Het eind was .de wapenstilstand, welke vrijwel ieder fnuikend voor Duitschland heeft gevonden. In beide kampen zijn de ingewijden er zich toch later van bewust geworden, dat in waarheid de oplossing gun stiger voor Duitschland is geweest dan verge leken met den werkelijken toestand het geval had kunnen zijn. En velen zijn nu van meening, dat de veertien dagen welke men toen te vroeg" (gelijk het dan heet) den oorlog geëindigd heeft, de oorzaak zijn van de vijf jaar, welke men sindsdien nog heeft moeten doortobben. Een duidelijk afgeteekende overwinningstoestand, zoo wordt dan gezegd, een toestand die ook voor den over wonnene en voor de historie onbetwistbaar vast staat, is het cenige middel om een vasten vrede te verkrijgen. Hij maakt het den over winnaar honderdmaal gemakkelijker groot moedig te zijn, en den overwonnene, zich te schikken. Men kan zeggen, dat de houding der ge allieerden tegenover Duitschland thans voor een groot deel beheerscht wordt door de angst voor die les van nu vijf jaar geleden. Erheerscht een richting om den stillen oorlog, die sinds dien en vooral in 1923, zoo hardnekkig is voort gezet, niet te eindigen dan na een volkomen verzekerd en misschien zelfs theatraal vast gelegd succes. Nooit weer te vroeg toegeven, zoo heet het dan; nooit weer ook de onver zoenlijke en agiteerende fractie van de tegen partij de gelegenheid laten het volk op te voeden in de leer dat het unbesiegt" daar staat. De tijd- voor grootmoedigheid is daar, men moet het tenminste hopen ! na het echec, en niet om het echec zelf milder te maken. Ieder gevoelt, dat evenals vijf jaar geleden het Duitschc echec reeds aangebroken is. Van Cuno's noodlottig krachtsvertoon is even min iets over als vroeger van dat des keizers en van Ludendorf. In 't Ruhrgebied: ver flauwing en vermoeidheid. Ook de tendentieuse theorie dat de Duitsche regeering geen deel in de Ruhractie heeft, is verlaten. Men spreekt het integendeel openlijk uit, dat het grootste deel der Ruhrbevolking door de Rijkskas onderhouden en dat de bedrijven gesubsidieerd worden. Poincaréschijnt vast besloten niet weer veertien dagen te vroeg" toe te geven, en krijgt daarin langzamerhand Engeland mee. In Engeland heeft zich name lijk in den laatsten tijd de evolutie voltrokken, dat de opinie van de groote menigte Baldwin en Curzon naar den Franschen kant heeft toegedrongen. Oorspronkelijk geleid door den groothandel en de intellectueelen, heeft het kabinet na en dóór de jongste publicatie, zoo sterk de grootere stem" van het land te hooren gekregen, dat men weer veel meer met de Fransche lijn medegaat. Het is alleen te hopen, dat ten slotte Engeland, dat misschien politiek minder doorziend maar economisch zooveel knapper is dan Parijs, bij de positieveregeling van het reparatievraagstuk ten slotte een leidende hand zal kunnen behouden. Op 't oogenblik bepaalt Poincaréhet tempo. Tegenover dit alles staat Stresemann, als de kanselier van de tweede nederlaag. Een ondankbare, misschien op den duur een zeer dankbare rol ! Het komt er voor hem op aan, niet langer in schijn en onoprechtheid, maar in erkenning der feiten, zijn kracht te zoeken. Tot dusverre vervult hij die taak op niet onge lukkige wijze. Het is blijkbaar moeilijk in het eigen land dit er door te krijgen. Velen gelooven daar te lande nu ook nog in de mogelijke resultaten van de propaganda eener catastrophe-theorie. De vrees voor de naderende anarchie in Duitschland zou dan de tegen partij tot toegeven moeten brengen. Men zou echter kunnen voorspellen, dat ook dit niet geven zal. Er bestaat bij de tegenpartij, na deze vijf jaren, een zekere disperaatheid. Men gelooft niet aan de Anarchiefahigkeit" van de Duitsche natie. En men is ten slotte bereid alles te riskeeren om maar een besliste positie te bereiken. De naaste toekomst zal dus belangrijke oplossingen kunnen brengen, wanneer en zoodra Stresemann beslist partij weet te kiezen en zich gewonnen geeft. De deskundigen zijn het er over eens, dat dan een regeling waarbij Duitschland niet te slecht weg komt, technisch gesproken geen overgroote moei lijkheden bieden zal. Ook politiek is er dan neiging tot sterkere toenadering te verwachten. Met spanning wachten wij dus. De andere spanning is voorbij. De Italiaansche-Grieksche kwestie schijnt geregeld ! Nog is al het hooi niet binnen. Nog kan de uitvoering van verschillende punten nieuwe moeilijkheden doen rijzen. Maar het laat zich aanzien dat daartoe bitter weinig neiging meer bestaat; in de allerminste mate bij den meest direct betrokkene, bij Mussolini. Want hij moge nu laten aankondigen, dat hij de eer van Italiëheeft gered, in waarheid heeft hij Italiëeen tik op de vingers doen oploopen, tenminste voorzoover hij zich aan vankelijk aan overdrijving heeft schuldig gemaakt. Italiëziet nu zijn gematigde aan spraken met eere erkend. Maar het heeft de overspanning, waaraan het zich daarbij aan vankelijk heeft schuldig gemaakt, duidelijk teruggewezen gekregen. De overspanning is gedurende enkele dagen fataal, uiterst dreigend geweest. Een fel persoonlijk bewindsman, die niets of niemand wilde hooren tegenover l'et doorzetten van wat hij de nationale eischen noemde. Een volgzaam en bewonderend volk. Een sterk anti-Italiaansche beweging bij de strijdbare Balkanvolken. Sterke en directe belangen van de groote mogendheden. Wat kan men meer verlangen om het teere stelsel van den nieuw groeienden vrede stuk te slaan ? Mussolini leek het daarop zelf wel aan te leggen, toen hij zoo zijn eigen weg pjne en liet internationale overleg afwees. Men mag daarom zeggen, dat dit teere stelsel van den groeienden vrede zich veel beter heeft weten te doen gelden, dan zich aanvankelijk liet aanzien, en dan velen, meer op sensatie dan op resultaten lettend, begrijpen. Het is niet tot de schier onver mijdelijk schijnende uitbarsting gekomen. Wat vóór 1914 hoogstonwaarschijnlijk zou zijn geweest, is nu bereikt: een groote mogend heid gaat niet haar eigengerechtigden gang; hare aanspraken jegens een kleine mogend heid worden aan arbitrage onderworpen, de datum van het terugtrekken van hare bezetting is bepaald en wat het beste is, aan alle kanten schijnt een werkelijke ont spanning en opgeruimdheid, een betere ver houding aan den dag te treden. Dit is alles niet met gemak, en niet langs den kortsteri, duidelijkste!! weg bereikt. Wat den Volkenbond aangaat is wel ge bleken dat deze als een kordaat, en onom wonden erkend recMsinstituut nog niet zijn taak geheel vervullen kan. Hij betoont zich veeleer als een nieuwe vorm van staat kunde en diplomatie, men moet hopen van rechtvaardiger staatkunde en van eerlijker diplomatie. Zij, die eene afdoening der kwestie hadden verwacht, even gladweg als wanneer twee twistende burgers voor den kanton rechter of voor den commissaris van politie komen, zijn ernstig teleurgesteld. Italiëheeft zelfs, voor zoover het openbaar aangaat, de bevoegdheid der nieuwe instelling betwist en is deswege niet aanstonds openlijk terecht gezet. De ambassadeurs hebben formeel 't programma opgesteld. Zij evenwel, die nauwkeuriger zien, geven zich toch rekenschap van de groote vredestichtende krachten die hier hebben gespeeld, die zich hier voor het eerst misschien, hebben genieten, en die hebben gezegevierd. Daar toe is de vergadering te Genève het middel geweest. De oplossing der kwestie, en eene oplossing waarmede zoowel Griekenland als Italiëzich nadrukkelijk tevreden hebben verklaard, is bereikt door drie krachten: door Groot-Brittannië, door enkele bezadigde raadgevers van Mussolini, met name Salandra en Marezza, en door de gezamelijke kleinere mogendheden van Europa. Die hebben hun beslissend werk gedaan in Genève. Voor het eerst misschien in de geschiedenis verneemt men vandaar dat een Benesch en Nintschich, een Nansen en Branting, een Hijmans en Quinones, ja, staatslieden uit Zuid-Amerika, zich hebben doen gelden. Het definitieve verloop der resultaten moet n-og worden afgewacht. Voorloopig schijnt men te kunnen zeggen dat een nieuw vredesinstrument, op vrij onbeholpen wijze onge twijfeld, zijn werk inderdaad blijkt te hebben verricht. B R A N D A R i s Ik meen het hierbij wel te kunnen laten, daar bovengenoemde cijfers voor zich zelf spreken; het behoeft geen betoog, dat bij een dergelijke heffing van kapitaalsvorming geen sprake kan zijn, hetgeen bij een toene mende bevolking op den duur zal beteekenen verarming". De vraag is echter, zullen deze percentages nog niet meer moeten stijgen, doordat de Gemeenten meer moeten gaan heffen. In dit verband zou ik- gaarne even willen verwijzen naar het persoverzicht van de Be grooting der Gemeente Rotterdam over 1924. De begrootingin 1923 ver meldde als te verwachten uit belasting netto ? 21.853.01(5.37 terwijl in 1924 verwacht wordt netto 24.234.060.10 Bij den teruggang der inkomens beteekent dit dus ongetwijfeld belangrijke belastingverhooging" en hierop wordt door B. en W. in de Mem. v. Toel. gezinspeeld. Uit het vorenstaande blijkt voldoende, dat n.m.m. belastingverhooging op den duur geen baat kan brengen, en men zelfs met een ver laging van ambtenarensalarissen ook nog niet zijn doel zal bereiken. In de allereerste plaats dient de Regeering de overheidszorg tot een minimum terug te brengen. In een periodiek vond ik onlangs de volgen de vergelijkende cijfers betreffende de wer kelijke uitgaven van het Rijk in 1917ende ge raamde cijfers in de begrooting van 1923; in het bijzonder vieien de volgende Departemen ten op: werkelijke uitgaven raming in 1917 1923 Onderwijs, kunsten en wetenschappen / 44.091.250.20 / 151.548.113 arbeid 14.388.487.03,, 53.903.814 Dergelijke cijfers spreken voor zichzelf en vereischen weinig commentaar. Tenslotte zou ik nog eens willen wijzen op de bedragen, die voor werkeloosheidssteun worden uitgegeven; in dit verband is de Gemeente-begrooting van Rotterdam over 1924 zeer leerrijk. Over 1923 zullen volgens de Mem. v. Toel. de uitgaven van den Dienst van Maatschappe lijk hulpbetoon bedragen / 7.341.818. "Over 1924 wordt geraamd M.759.000 + / 038.000. / 5.397.000 bovendien nog voor werkverschaf fing (vrijwel gelijk te stellen met verkapte uitkeering) 3.700.000 in totaal / 9.097.000 terwijl over 1923 was geraamd aan inkom stenbelasting een bedrag van / 18.550.000, zoodat ca. 50 pCt. dient tot ondersteuning van werkloozen en zooals meermalen gebleken is, wordt de hooge uitkeering een beletsel om werk tegen lagere dan standaard-loonen te verrichten. Het wil mij dan ook voorkomen, dat de Overheid aarzelt te bezuinigen op die takken van dienst waar zulks geboden is, en wel om redenen van politieken aard, doch het zal wel blijken, dat men op den duur hieraan niet ontkomen kan, en dat lapmiddelen als salaris verlaging, nog afgezien van de vraag of het moreel oirbaar is, geen redding kunnen bren gen. Met dank voor de genoten plaatsruimte, teeken ik met verschuldigde hoogachting, R l .1 K S A M n T IC N A AR 's Gravenhagc, 11 Sept. '23. in I Gemeente buli.:p de Gemeentelijke en RijksInkonistenbela^tiiiR meer dan 52 pCt. v,'b inkomen ,, ,, 50 ,, ,, 48 ,, .. 47 ,, ,, 40 ,, ,, 8 , 10 , 19 , 24 , 30 , 52 45 ,, 44 ,, ., 43 ,, ,, 42 ., ,. 41 ,, ., 40 ,, CORRESPONDENTIE Aan den schrijver van het ingtzonden stuk, dat onderteekend is: ,,Een abonn van de Groene", verzoeken wij ons zijn naam en adres mede te deelen; artikels, waarvan de schrijver ons onbekend is, kun nen wij niet plaatsen. ??REDACTIE.