Historisch Archief 1877-1940
GROENE AMSTEf
Uit de Natuur:
Bosschen in Nederland
door Dr. Jac. P. Thysse
D. G. SANTEE LANDWEER
HEEKETCGRACHT 396 - AMSTERDAM
Van 1?22 Drcember EXPOSITIE
NIEUWE AANWINSTEN PRENTKUNST
DE Nederl indsche Boschbouwvereeniging heeft
een soort van manifest verspreid, waarin zij
de wenschelijkheid betoogt van een sneller
bebossching van de woeste gronden in ons land, en
tegelijk opkomt tegen sommige ,,natuurbescher
mers", die zich zouden kanten tegen intensieve
bebossching. Zij heeft daarmede een goed werk
gedaan, want het is wel goed dat wij ons van tijd
tot tijd eens rekenschap geven van. de werkelijke
toestanden.
Wat die natuurbeschermers betreft, geloof ik.
dat de Boschbouwvereeniging spoken ziet. Iemand.
die mee wil doen in de actie voor natuurbescher
ming is toch wel verplicht, om zich goed vertrouwd
te maken met de natuur van ons mooie en be
langrijke land. met de gesteldheid van zijn bodem.
met zijn flora en fauna. Hij ontdekt dan. dat er
een ontwikkelingsgang bestaat in de plantenwereld
van een bepaald landschap, dat de eene
plantenassociatie de andere kan verdringen tot er een
toestand optreedt, die langen tijd zoo goed als
onveranderd kan blijven en dien we den climax
toestand noemen. Deze is echter, als alles hier
beneén, toch niet bestendig, al kan hij dat opper
vlakkig ook eeuwen lang sch'jiien. De studie \au
deze plantenassociaties. hun opeenvolging of
successie, hun cliiiiaxvornien behoort wel tot de
aangenaamste onderdeelen van de beminnelijkste
der wetenschappen. En het eerste wat /.ij u zal
loeren is, dat h?t woud de np.tuurlijke climax is
van de vegetatievormen van een /.eer aanzienlijk
deel van onze woeste gronden. .Ja. h >ogst
waarschjnlijk zijn sommige heiden ontstaan door ver
nieling van het oo.spronkelijk woud
doormerisclv>uhmd.
De natuurbeschermer kan dus niets inbrengen
tegen een redelijke, bebossching en dat doet hij
ook niet. De Vereeniging tot Behoud van Natuur
monumenten heeft zelve vele honderden hektaren
kaalgeslagen grond opnieuw beboscht en de
meerderheid van ln.ar h xit'dbest uurderen zijn
boschbouwkundigen of boschbe/.itters. die er prijs
op stelen, dat de zeer uitgestrekte bcsschen der
Vereeniging ook behoorlijke opbrengsten afwerpen
en velen handen werk geven.
Maar niet van alle wo.'.ste gronden is het woud
de climaxvorm en we! niet nam» niet van de
broekheiden, die tot hoogveenvorming neigen en
ook niet van de natte duinvalleieri. om nu maar
eens de voornaamste te noemen. Wanneer deze be
boscht worden, dan geschiedt er eigenlijk iets
tegennatuurlijks en om de bebossching toch door
te zetten moet eerst h"t karakter van den.
bodem worden veranderd, wat ten slotte ook heel
oneconomisch uitvalt. -Maar voor den natuurvriend
is het 't ergste dat dan unieke landschappen
verdwi.nen en daarmee; tal va-ii prachtige planten
en interessante dieren. Zoo /.ouden wij, al werd dat.
bosch dan ook mettertijd nog rendabel, toch veel
armer worden.
Nu zegt de boschbouwvereeniging wel, dat de
boschflora en -fauna toch ook wel heel rijk kan
zijn, maar dat is een heel schrale troost, want dat
zijn heel andere planten en dieren, die ons het ver
lies van die eerste niet kunnen vergoeden. Ook zijn
bosschen met rijke flora en fauna in ons land
slechts dun gezaaid en vrijwel beperkt tot Lim
burg, den Achterhoek en Twente. Het duurt wel
honderd jaar. eer nieuw bos.'h er in al zijn tages
wat behoorlijk uitziet. De voorbeelden liggen voor
het grijpen.
Het is dus zaak. om bij de bebossching van onze
woeste gronden terdege er op te letten dat de
bijzonder schoone en biologisch merkwaardige
IMPORTEUR
AJ5TIRKELJR ALKMAAR
Een Reekalf in een Overijselsch Bosch
landschappen iii lum vollen omvang blijven be
houden, in uitgeslrekthedeii. zoo groot, dut de
planteriassocialies er rustig hun ontwikkelings
gang kunnen volbrengen. Die uitgestrektheid be
hoeft niet altijd te loopen tot in. de vele honderden.
hektaren. Wanneer indertijd, (oen men met de be
bossching van de Texelsch" .Mien! is begonnen de
Kolit.eiimol gespa.ard wa,s gebleven met een gebied
van h mdcrd h "klaren er rond om h"ei>. da.n
zouden wij llr'.us Irotsch kunnen zijn op een,
duinlandschap zooals er nergens iu Kuropa eeu is te
vinden: een sierlijke, goed begroeide duintop. met
nog op zijn h'lliug een bron, van kris(a,lh"lder
water, een beek. die zich eerst een. fraai ravijn
uitschuurt b( g -oeid met ka.iil varens en dan ver
loopt, ineen vochtige vlakte die het heele jaar door
prijkt met de fraaiste bloemen, dotterbloem eu.
pinksterbloem. harlekijnsorchis. de
handekenskruiden. de we l riekend e orchis, de tengere
Has(a,ardmuur. l'irola. 'l'arnassia, Klokjesgenliaueii en alles
wat daarbij behoort. Dezelfde vegetatie herhaalde
zich in een lireede valei achter de Nol. Nu is alles
vergreppeld en onder de dennet jes en de top van de
Xol is afgeknot eu bezet met banken, eu a,l naai
den tijd van het jaar bestrooid met
sinaasappelschillen of p'mdadoppen.
\Vij kunnen, daar niemand eeu grief van maken.
want vijfendertig jaar geleden wisten maar weinig
menschen hoe mooi die Fonleiuuol was. Holkema,
maakt er i i zijn. Flora, van de Xoordzee-eiLandeu
wel melding van. maar heeft er niet alles van gezien
en dat was nog dertig jaar eerder, in den tijd dat
'l horbecke geen cent meer wou uitgeven, voor
Slarings proeven met duiiibebossching.
Tegenwoordig kunnen wij er wel gerust opzijn,
dat zoo iets niet meel' gebeurt : daarvoor getuigen
wel in de eerste plaats de Mededeelingen van de
Xederlandsch" Hoseh'xiuwvereeniging voor T2S.
die ik op h"t oogenblik voor mij heb liggen, eu
waarin ik een referaat, vind van prof. .Jeswiet over
de belatigrijkh'id van de floristiscli". historische
eii ecologisch'1 plaulengeogral ie. l'Iders vind ik
aanwijzingen dal hel gedaan is met de hegemonie
va,n de L groveu den en. dat onze Xederla-udsche eik
nu ook eens een goede beurt kan krijgen. De
behandeling van de bossch 'U is thans heel anders
dan voor veertig jaar: Van, Sch"rmbeek heeft
gozegevierd. Het Staal sboschbeheer spa,.at t ook reeds
merkwaardige landschappen.
Het ziet er dus nog zoo slecht niet uit. Het
eeltige waar ik bang voor ben is. dal wij ons land
nog niet goed genoeg kennen en. dat misschien
zonder dat er een haan naar kr.aail. toch nog eeu
of ander belangrijk landschap door eeu argeloos
ambtenaar wordt ..verwerkt".
XVanueer uu t/it'i alle woesl e gronden ter be
schikking vanden boschbouw ku nen komen, mag
die zich troosten met het feit. dal er buitendien.
nog eeu grool arbeidsveld open ligt: de w
gbeplanting ViMl zoovele troosleloo/.e winderige
polders eu de bebossching en wegbeplaiit ing in de
drooggelegde /uider/.ee. Kn de/.e t i'oost is
h"e!emaal niet schrarU.
KRONIEK
Zuiderzee-zielsvor zorging
IN de vorige week was er een uiterst gewichtige
vergadering van de ,,classis Leeuwarden",
waartoe predikanten, diakenen, ouderlingen, kerk
voogden, notabelen, waren uitgenoodigd. Alle
hens aan dek ! Het betrof namelijk een eminent
belang, dat geen uitstel kon lijden: de geestelijke
verzorging der Ned. l [er v. gemeenten in de droog
te malen Zuiderzee. Yoorloopig zwemmen daar
nog voor lange jaren de visschen. die sedert St.
Franciscus allen geacht worden roomsch te zijn,
maar wanneer de laatste druppel zal zijn uit ge
malen en het land opgedroogd en behoorlijk inge
dijkt en verkaveld en toegewezen en bewoond,
dan komt de tijd ook eens aan de geestelijke nooden
aandacht te wijden. . . .
Ja, zoo zou men denken ! -Maar zoo denkt een
vooruitziende Kerk met haar synode niet. In
dien tusscheiit ij d en vóór men het wist, kon het
immers allemaal roomsch zijn. Staat et' niet reeds
op de ..Oude Zeug" een roomsch-katholieke kerk.
..wel is waar voor de arbeiders aldaar, maar dat
neemt niet weg dat dit feit ons iets te zeggen heeft.
Wij moeten den ijver van de roomschen prijzen,
als de Xederlandsch Hervormden TUI ni'uir niet den
vo.-el over het net laten vliegen".
Zoo sprak ds. Klein Wassink. die misschien
nog beter van ..achterliet net visschen" had kunnen
spreken, bij de/.e zielvisschcrij in. de drooge Zuider
zee. I let komt i'r echter ma,ar op a:i,:i den concurrent
vóór te zijn en de waarschuwing van de ..Oude
/eug ' ter hai'le Ie nemen. /oodra. na veelja,rig'
ijverig" malen, de bodem zicht baar wordt, moeien
er dertig, veerlig welget rainde predikanten kla.ar
sta.au om ..in" Ie springen, elk op zijn te voren
zorgvuldig bepaalde standplaats, en in die natte
klei zoo luid-' het woord <-ods verkondigen, dal de
roomschen /ieh niet kunnen doen liooi-en. om van
dediii/.end en i n anderegelooven ma:ir te zwijgen.
Ik vermoed, dat op gelijke wijze thans ook het
groot-kapitaal, warenhuizen en. zoo. reeds maat
regelen neemt de aanslaande provincie te
exploiteeren. roomsrh. gereformeerd, hervormd en
neutra,.],! groot-ka.pila:U, dii.t als zoodanig natuurlijk
vooral den mammon dient. maar daarn.e\"etis ook
kerken helpt bouwen, omdat een mensch van
kruidenierswaren alleen niet leven kan. Aldus
wascht de eene hand de andere, /.ouder dat /.ij
bepaald schoon worden, en zijn daar alleen de
a,.s. klanten en lidmaten, die het benauwd zullen.
krijgen van zooveel goede zorgen. Als /.ij eens een
l 'r* »vineia!eu Hond stichtten tol \\ ering van
overvloedig en verdacht 11 ulpbet oon ': Voor wering
va,u het water zorgen dan de \\ aterschappeii.
maar water is dikwijls hel ergst e niet . . I n t u si h -u
verne.'in ik. da; de divei-s;- gel (oi'srich iüg'ii. ten
einde lat eren strijd over het te bezeilen gebied
te vermijden, overeengekomen zijn reeds uu staken
in zee te plaatsen daal', waar in de toekomst
preekgestoellen en a,lta,reu zullen verrijzen.
Die staken /.uilen dan voorzien zijn van vlagge
tjes in de kleuren der onderscheidene gelooveii. en
zoo is men tevens van een aardig, tot het geloof
aantrekkelijk effect verzekerd. Kr zal echter voort
durend door gewapende Hedieiiareu. zoowel des
\\oordsals1ot den Heiligen Dienst. gepatrouilleerd
moeten worden, om beschadiging of verplaatsing
de!' sta.kcn te voorkomen of zelfs maar verwisseling
der va,a,)it jes. \\a:it in den concurrent iest rijd is.
helaas, den geloox -jgeii mensch geen middel te
gering. Het gaat om e r ( n voordeel en of liet
mi het geloof geldt of kruidenierswareii. dat maakt
niet hel minste verschil.
K. C.
5M.V. J S. MEUWSEN'S
Grootste keuze. . . . STETSONS