Historisch Archief 1877-1940
l
h
f!'
,
'A
?P:
18
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 2 FEBRUARI 1929
No. 2696
Neêrland's
schoonheidskoningin
door Melis Stoke
WKLKE kniesoor zou durven
beweren, dat zijn hart niet van
eene zekere voldoening vervuld is
door het feit dat Nederland thans
definitief heeft plaats genomen in don
rij der vrouwelijk-schoon
produceerende volken... ?
Tot dusverre genoten de Neder
landers slechts eene
internationaalpopulaire reputatie op het terrein van
sterken drank, zuivelproducten en
bloemen.
Weliswaar was het ook tot allengs
minder beperkte kringen van
buitenlandsche belangstellingen doorge
drongen, dat wij ook op schier alle
overige gebieden een volk van den
eersten rang zijn, maar daar gaat het
niet om. Wie onzer is zoo naïef te
denken dat een volk zeg een indi
vidu tot het hart van de interna
tionale bourgeoisie zou kunnen door
dringen met niets dan artistieke of
wetenschappelijke prestaties. . . ?.
Neen immers. ... Wanneer Oharley
Chaplin een natuurwetenschappelijk
genie ware geweest zou zijn kring van
bewonderaars Jpeperkt zijn gebleven
tot een fractie van een millioeiiste van
zijn huldigen aanhang. Kn als Douglas
Kairbanks een bouwmeester. Buziau
een bacterioloog. Mistinguet een oog
arts ware geweest, of indien de drie
gebroeders Fratellini een chirurgische
kliniek hadden 'geëxploiteerd, dan
zouden thans hun aller namen niet op
ieders lippen /weven.
Omgekeerd /.ouden 'mannen als
l^orentz. Kembrandt en Pasteur onge
twijfeld een veel groot er populariteit
hebben genoten indien ze zich hadden
toegelegd op het filmspel of de
praetische gemeeiiteraadspolitiek.
En zoo stellen wij dan vast dat
Nederland eeuwenlang te pretentieus
is geweest met de keuze der middelen
tot het winnen van een vooraanstaan
de plaats in liet hart der volken van
de wereld.
Men vond ons in zekere kringen
knap, artistiek en volhardend, maar
riimmer heeft men ons warmere ge
voelens dan die van ? eene zekere
bewondering toegemeten.
* . . *
Dit nu te veranderen is het werk
, van Mejuffrouw Koopman uit Zaan
dam en het vijfmanschap Sluyters,
Kramer, Feith. Keuls en
Monnickendam.
Hier ligt een diepe symboliek.
Destijds, toen het gold Nederland
zijn plaats terug te schenken in den
rij der Europeesche mogendheden,
stond een driemanschap op wier
nagedachtenis wij eeren in een Van de,
schoonste monumenten van, 's
Gravenhage.
Onze kindskinderen zullen de na
men hebben te onthouden van een
vijjmanscltap. Destijds, geraakten de
bevechters van onze
onafhankelijk. heid tot eer en hoogen adelstand. Zal
h.-t ditmaal ook zoo gaan? In den rij
van het vijf manschap 1920 prijkt
slechts n edelman. Welnu, moge;het
niet lang duren vóór wij een Graaf
Keuls, een Hertog Sluyters en. ba
ronnen Kramer en Monnickendam
begroeten mogen. En indien het
geschieden zal dat do goede smaak
van onze Nederlanders ons volk aan
den spits brengt Van den strijd der
naties,/dan worde op een geschikt
terrein in de residentie'een monument
opgericht met zinrijke opschriften op
een granieten voetstuk, en daarboven
het meer dan levensgroote beeld van
Mej. Koopman uit Zaandam, met
daaromheen gegroepeerd deze vijf
nationale helden, in poses van aan
binding en fier zelfbewustzijn.
Nadat een Nederlandsche
torpedobootjager het Joodsche bruidje naar
Ixmden heeft geconvoyeerd is het
aan den heer Feith om Mejuffrouw
Koopman naar Parijs over te brengen,
zonder dat de reis hare gezondheid in
zooverre schaden zal dat zulks haar
schoonheid ten kwade zou kunnen
komen.
Hoe dit geschieden zal interesseerde
ons dermate dat wij ons tot onzen
beminnelijken collega hebben gewend
niet het verzoek om ons het een en
ander mede te willen deelen omtrent
de bijzonderheden van het transport.
..Tja zeide de heer Feith u
begrijpt dat dit punt een onderwerp
van langdurige bespreking in onze
commissie heeft gevormd. Zooals u
weet ben ik persoonlijk belast niet liet
overbrengen van niej. Koopman naar
Parijs. Ik gevoel diep de verantwoor
delijkheid die het Nederlandsche volk
op mijne schouders heeft gelegd en ik
ben vastbesloten ? hier flikkerde
wilskracht achter de lorgnetglazen
om mij het vertrouwen van het volk
waardig te maken. Eerst dachten wij
gebruik te maken van eene aanbieding
van eene bekende
meubeltranspoVtmautschappij die certificaten kon
overleggen omtrent het overbrengen
van kostbare collecties venetiaansch
glaswerk zonder eenige beschadiging.
Maar tenslotte bleek het ons beter
Mej. Koopman zelf over te brengen.
L* woet dat men zich in zekere, kringen
bezorgd heeft gemaakt voor het
Joodsche Uruidje toen d. ze naar
Londen zou worden vervoerd. Men
vreesde voor 'barstjes veroorzaakt
door het schokken, gedurende het
transport. Welnu, voor 't geen me j.
Koopman betreft behoeft ons volk
zjch niet ongerust te maken. De trein
naar Parijs schokt niet overmatig en
bovendien kan Mej. Koopman tegen
een stootje.
Wel zal ik er met de meeste zorg
voor waken dat zij gedurende de reis
niet bij een open raampje plaats
neemt en dat zij in deri eetwagen geen
zure puree met colibaccillen tot zich
neemt. Verder heb ik mij reeds voor
zien van een half ons kersenbonbons
(waar zij dol op is) wér die ener
gieke flikkering achter de
lorgnetglazen?om de reis te korten. Een
warme plaid is tot hare beschikking
gesteld door de commissie en ik
persoonlijk, zal haar den tijd van dt
reis korten met luimige anecdoten,
kortswijl, lectuur en onderhoudende
geschiedenissen.
Gedurende de reis zal Mej. Koopman
voedzame doch niet overmatig vele
spijzen tot zich nemen, en vooral geen
droppel alcohol; Reeds is eene over
eenkomst getroffen met de directie
der Compagnie Internationale des
Wagons Restaurants waardoor "
' Op dat oogenblik ratelde de telefoon.
Onze gastheer verontschuldigde
zich met enkele woonden.
.,(7 begrijpt... enörim drukte in
deze dagen.. .?."
Uit het gesprek begrepen wij dat
Minister Beelaerts aan de telefoon
was om een détailpunt van de reis te
bespreken. ,
DAGELIJKS EEN
jj CENT MA-VIE KEEP
(Puur Ghoc. rood etiket.
Volle melk Choc. blauw etiket)
met een wetenschappelijk vastgestelde
dosis Eviunis vol vitaminen preparaat bereid,
beteeken t behalve versnapering en krachtig
voedsel, tevens
Gezondheid en* Levenskracht
No. 2696
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 2 FEBRUARI 1929
VERWEEGEN & KOK
AMSTERDAM DEN HAAG
Plaids
Voetenzakken
Auto-overschoenen f
30*VOOR BETERE MEUBELEN
ARNOLD HOUTSCHILT
,.Ha-ha.... Ave'lzoker Excellentie....
dank u zeer...."
..Mejuffrouw Koopman verraad
de de hqer Feith ons reist op een
diplomatiek paspoort. Aan
BuitenlandscJie Zaken is'men zeer op ,deze
reis gesteld. In vertrouwen kan ik u
zeggen dat men mij heeft opgedragen
te bewerkstelligen dat. indien Neder
land de eerste prijs'haalt, Mejuffrouw
Koopman President Doumergue- zal
omhelzen en een krans leggen bij het
monument , voor den Onbekenden
Echtgenoot... Het is niet uitgesloten
dat de Fransche gezant dan bij 'het
Czaar Peter Huisje een redevoering
zal houden over de Nederlandsche
Maagd... U .begrijpt.... in deze
tijden van het Belgische tractaat....
alles zeer delicate en fijne politiek....
Meer niag ik er.niet van zeggen. .?.."
Weer ratelde do telefoon.... De
ateliers voor Electri&che
gelaatsmaNsago wachtten op instructies. Tegelijk
werd het bezoek aangekondigd van
de. presidente van den Nationale»
Vrouwenraad....'
..'U ziet. " lachte onze .gast
heer.
Wij . begrepen er alles va» en
wenschten hem een goede reis. ...
En succes....." '
Als het aan mij ligt " lachte de
heer Feith.... en in de uitdrukking
van zijn gelaat was die trek welke
men herkent bij hen die, de eeuwen
door, gestreden hebben voor het
aanzien, van ons klein, heldhaftig
volk...
VLERKPRAUW
Tekst en teekening door J. G. Sinia
tijd aan geeft. Eén tegen twaalf!
begrijpen die vrouwen zelf niet dat
het maar is om ons zoet te houden,
dat zij ons van tijd tot tijd een kluif
toegooien? Hoe lang loopen de vrou
wen nu al niet mee in de politiek en
is er iets in veranderd ? Als de heeren
maar durfden, dan zouden zij net
doen als met dien armen meneer
Bram Staalman, dien ze een slecht
nummer op de lijst hebben gegeven,
en geen vrouw werd er herkozen.
Het lijkt in de politiek tegenwoordig
wel een bewaarschool. Wie niet goed
oppast, krijgt een slecht nummer en
moet in den hoek staan. Gisteren had
ik het er nog over met de dame achter
de toonbank in de Drie Fleschjes",
want ik haal daar altijd mijn rhum
zelf, omdat hét een geneesmiddel is
en ik niet wil, dat er iemand anders
over gaat, en zij vond het van meneer
Bram qpk erg jammer. Hij heeft
altijd zoo voor ons, tappers en
slijters, zijn best gedaan, in het belang
van het heele land, dat begrijpt u
wel en wat moet er nu van zoo iemand
terecht komen, die de partij zoo maar
het brood uit den mond stoot? En
toen zei een meneer met een nog al
rooden heus, tegen ons: ,. h ij zal wel
door meneer Weiss worden ingepikt en
nummero l worden gezet op zijn lijft"
maar is meneer Bram daar nu niet
te veel een persoon van eer voor?
Zware wityckuifde rollers atuict de Indim-he Oceaan tenen het zu tht <jli< ."«> ('t
ttrand van Bal i'* Zuidkust en een landt n;/ i* hier waarlijk niet altijd zonder nevaiir.
Keer veel stuurmanskunst en beleid in ei' voor noodi(/ om een ulo f. p zonder ongelukken
zoover door de bruinende en hou;/ zich verheffende golt-en tc.looditen. tot deze eindelijk
den bodem raakt. Dan in het zaak otn zon ttpoedi<i moi/clijk uit de xlocp te * printje n
en naar hot drof/e. lokkende fttrand te rennen. Ifeeft tnen i/elnk dan bereik! me» dit
met tot het middel doornat, maar on-i-e. ui* men dooreen dier rollcrx it-nrdt
m-hlirhfitild. . . . Kn nu de ttalisehe v tune-her. Daar komt hij aanxtuivcn in zijl» onatnn
zienlijk, smal vlerk-prauwtje, waarin naateelijkn plant* is om te zitten. Op t nkele
honderde. meters noy van de wal b,er</t hij het zeil en t/rijptzijn patfatti. Hi't prnuwtir
duikt in een uolfdal en dovr nn 'eens razend «nel te pu'juaien. dan u-eerzijn »?<*<»/?/ te
cmpercn, iccet de vixwher in het i/nl/dul téblijven, tot de laattte roller hef prauu-tie
op zijn brecden rwj meeneemt en met zijn inhoud kurkdrooy howi op het strand
zet. Dan stapt de visscher kalm uit en trekt het hoouer op het droge.
Croquante croquetjes
door Alida Ze venboom
WAT zijn mannen toch va'sch!
Ik was net anderhalve dag uit
bed en weer zoo'n beetje op de been en
ik hoestte nog en de dokter had ge
zegd dat ik vooral .voor tocht moest
oppassen, toen meneer Stanislafski
boven kwam om naar mijn gezond
heid te informeeren en wat was zoo
waar het eerste dat hij zei? Wat
jammer, mevrouw, dat u . niet uit
mag met dat mooie vriesweer. Wij
hadden anders feest eens een baantje
op de Poel kunnen maken !" Je moet
ze maar proeven, dit soorfc Heeren
van de Schepping. Bloemen van drie
dagen oud, aan iemand die plat te
bed ligt, laten brengen en als zij nog
.te zwak is om op haar beenen te staan,
van beentje over te spreken !
Je mag een medemensen nooit
iets slechts toewonschen. maar als
hem wat mocht overkomen, en ik
vind niet dat hij er erg florissant uitziet,
dan zal ik hem eens laten voelen wat
het is iemand zoo te behandelen.
Maar wat maak ik me toch druk oin
zoo iemand. De nvmschen zouden
gaan denken, dat ik op zijn attenties
erg gesteld was !
.?*?»*.
Wat verwaarloost, een huishou
den als de vrouw er niet dagelijks haar
oog over laat gaan. Geen wonder dat
er zooveel mannen het huis uitloopen
als je ze ziet wat voor baantjes me-r
vrouw allemaal buiten de deur
j^aarneemt! fin ,»!» ik dan weer in
de krant zoo'n plaatje, zie van een
of andere commissie of raad met
twaalf mannen en n vioüw. dan
vraag ik me af wat het eigenlijk voor
zin heeft dat zoo'n dame daar haar
MUZIEK D STRIJKINSTRUMENTEN D SNAREN
D TJ t) A TJD Achter St. Pietcr 4
g O. K/\nK Utrecht D Tel. <H3
PIANO'S D D VERHUREN D O VLEUGELS
D
D
* *
Wat /ijn' het toch rare tijden, waarin
wij leven. Wie had-er in mijn tijd
aan gedacht om een ..Miss Holland"
?uit te kiezen? De meisjes zouden zich
dood geschaamd hebben om ei aan
mee te doen. Als u alleen maar eens
nagaut. dat ik n»oit alleen mocht
gïian wandelen en altijd mijn broer
m.-e moest nemen. Niet omdat zij
mij thuis niet vertrouwden maai- om
dat het geen pas gaf. dat een meisje
alleen op straat liep. Kn ik geloof
dat, als het er op aankomt .-de maiinen
van toen veel netter waren dan
d»heeren van nu ! Maar vertrouwen
kon je ze toen ook al niet. Daar zijn
zij gelijk in gebleven.. Als ik nog denk
aan dat 'kantoorheertje, dat me op
"n Zondagavond in hot ..Panopticum' .
waar toen een danieskapol. speelde.
een briefje in hahdéVi wist te spelen.
want ik zag er dien avond heel goed
uit al zeg ik het zelf. en als ik moet
afgaan op de portretten in de krant.
dan zou ik toen een mooie kans gehad
hebben als Miss ..Holland". Drie
maanden lang stond hij eiken Donder
dagavond als ik mijn avondje had
voor de deur in de Bocht en meneer
plaagde me dikwijls met hem en
wat heb ik hem niet toegestopt aan
coteletten en karbonades, want hij
had een .gezonden trek en toen ik op
'een Zondagmiddag in... de
Room. tuintjes" tegen hem zei: maar
Willem. zou je niet denken, dat wij
nu eindelijk eens moesten praten over
vaste verkeering", toen lachte hij.
Een oogenblik later stond hij op om
'een sigaar aan het buffet te halen,
zei hij. Hij moet nojg terug komen en
liet mij de consumptie betalen. Mannen
zijn valsch. daar blijf ik bij. Ik zal
het niet meer beleven, maar er zal
een tijd komen dat wij vrouwen einde
lijk onze beurt krijgen en dan zul''
je eens zien wat een karakterhelden
de mannen zich zullen toonen.
Want laf zijn ze ook nog. Wat
jammer .dat u zich nog zwak voelt
want andei's van avond op de Poel
...." Ik hoor het hem nog. .zeggen.
En dan moet je bij het stof afnemen
een boek met gedichten vinden,.
waarin voorin staat: Aan mijn
onvergetelijken "Stannie van zijn Flossie."
Als i'k een hond had, die Flossie"
heette, verdronk ik het arme dier
'subiet!
Eene nationale demon
stratie te Rotterdam
'Opzetfragtn aan den natii'HaU'n
tt'ckfTiior J'ihan Braakemick
Ken nationale demonstratie
kwam uit de inauff van Hollund'
nat'nnewcld . . spontaan en nooit vertoond. .
zooate men die niet -raak aanxrhouwdt;
in de sinds eeuwen al te koude
bevolking die dit land bewoont. . . .
Vijfhonderd Xederlandern aten
een ieestdiner en daarna zaten
ze samen in een Variété,...
toen, op een gehchnsinnifi teeken,
de sluizen van hun lippen weken.
voor breede stroomen van puree.
.VooJ/. 5«j vergaderen of ndstreeren,
zay Holland zoo'n massaal aneeren
als op dit Rotterdamsehe f eist.
SleeMs. in de lang vervlogen dagen
toen Spanje smadelijk werd verslaijeu
zijn wij sóó n ran zin rjeweeat. . . .
Onlvimjen deze lieden
om Utrecht's Unie te gedenken
en de mtamhoorigheidftld.ee
door 't oude u-achtwoord van de (
inodcrn te maken in de leuze:
rf'r uit met Spanje en J>M/Y<"..
Zul Holland niet een jdur. of tachti</
in de puïce. . ? -Én is ' t niet praehtuj
dat men det Unie heeft herdacht
. door de , puree aan kant te sctten. . . . ?
On» volk erkent de eenheidfncctten
van de gezondheid 'en de kracht," ??
MELIS STOKE