DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 13 JULI 1929 No. 2719 No. 2719 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 13 JULI 1929 II il: Groquante Croquetjes door Alida Zevenboom MANGROVEN /"1ELUKKIG eindelijk weer eens vT een zonnetje en ik hoop nu maar dat die pijn in imjn rug meteen over gaat, want telkens schiet het er weer in zoodra het weer noordenwind is en ik geloof dat ik hetzelfde gestel heb als de Engelsche Koning, die ook zoo gevoelig voor het weer is en dat stemt een mensch toch maar tot nederig heid dat ook een koning een steek onder zijn schouderblad kan hebben net als u en ik en misschien gebruikt Zyne Majesteit wel hetzelfde pro bate middel als ik voor dergelijke zinkings, die een mensch maar niet kwijt raakt. Geen goud zoo goed als een vingerhoedje rum maar je moet je maar kennen want anders, niet waar.... Ik zeg dat niet omdat meneer Stanislafski van dat diner van de Kamer van Koophandel een tikje vreemd is thuis gekomen en zich midden in den nacht in de kamer deur vergiste en een trap te veel op liep maar waar kan in ons zedige Amsterdam een man zoo laat zitten zonder dat ze hem eruit gooien? Dat wou ik Burgemeester de Vlugt toch wel eens vragen. Dat je huwe lijken, die in den hemel gesloten wor den, verbiedt, is tot daar aan toe want wat ik aan huwelijken om me heen zie ... .nou.... maar dat je je in Am sterdam na bezetten tijd te buiten kunt gaan aan drank, vind ik vreese lij k en waarom wordt daar niet op ge let door de politie, die me wel bekeurt als ik een mat je om twaalf uur uitklop? En wat moet de Koophandel in het buitenland wel van ons denken dat zoo iets bestaan kan? Want dat meneer Stanislafski in internationaal gezelschap dien nacht uit geweest is staat voor me vast, want den volgen den morgen sprak hij nog alle talen door elkaar en wat voor een volapuk of esperanto hij 's nachts om vier uur op het tweede portaal in zich zelf sprak, daar zal ik wel nooit achter komen. ? Maar ik moet zeggen, dat die heeren van Koophandel anders heel erg nette menschen zijn. Ik heb er drie van het comitégekregen en geen spatje op den vloer en geen een die zijn schoenen aan mijn gordijnen ABONNEMENTSPRIJS v*n De Groene Amsterdammer" per jaar, bij vooruitbetaling franco per post: Voor Nederland . . .f 10 Ned.-Indiëp/mail . 15.50 ff ff p/zeepost ???10. «b. binnen Europa 11.50 uitgezonderd: ' Engeland-I talie. | ., Zwitserland e.a. j " "" Amerika . . . . 15.50 Zuid-Afrika. » .. 11.50 Belgiëdirect uit Holland 150 francs via den Ned. Bhl. Antwerpen 125 H l* tt ff ft f* 50 PoBtgiro No. 72880 Gemeentegiro G. 1000 poetst. Als ik nog denk aan die zeven boksers, die ik met de Olympische Spelen hier had.... Een snoot zijn neus ijskoud in mijn servetten, als hij hem snoot en wat ze allemaal deden met sommige andere meubelen zal ik maar niet zeggen. En nog altijd moet ik de schade van het Comit terug hebben. Ik moet zeggen dat die heeren erg coulant zijn in het betalen. Neen, de Koophandel l.... Boter bij de visch en gisteren brak een van de heeren een bloemenvaasje en 's mid dags had ik al een veel mooier terug met een boeket rozen er in. Roode rozen spreken van vurige liefde," zei mijn aangetrouwde nicht uit de Commelinstraat die me pas de kaart gelegd had en het is een weduwnaar, dat heb ik al gemerkt want hjj draagt twee trouwringen en dat in een vreemd land op een congres als de meeste congresleden hun trouwring in hun vestzak hebben. Solide is 'de Koophandel tegenwoordig dus ook al en dat is maar goed ook, want waar ging de wereld naar toe als die steun. ons ook al begaf? En wat weten schappelijk is alles geworden. Vroeger, ik heb het meneer zaliger wel hooren vertellen, had je alleen maar verstand noodig van je eigen artikel. Je moest weten waar en wanneer je het moest inkoopen en dan het aan den man zien te brengen en zoo voordeelig mogelijk, maar daar schijn je vandaag den dag niet mee te komen. Ik heb tenminste eens gebladerd in de brochures die ze meneer Stanislafski van weg"e het congres thuis hebben gestuurd en je hoofd loopt letterlijk om van de ge leerdheid die een tegenwoordige koop man in zijn hoofd moet hebben. Vroeger was het genoeg als je de zoon van je vader was om in den handel te slagen, maar dat schijnt ook al niet meer zoo te gaan en wat is nu een voudiger, dan dat ik, als ik twaalf piqué-onderrokken noodig heb, want die draag ik 's winters nog, want ik doe niet mee aan al dat luchtige gedoe het heele jaar door of het vriest dat het kraakt of zoo heet is dat je, met persmissie, je onderlijfje uit zou doen, ik zeg als ik twaalf onderrokken noodig heb, ga ik naar een winkel die ze heeft, die ze weer heeft van een fabrikant, die ze zelf weeft en die weet waar. hij zijn piquévandaan moet halen. Komt daar nu zooveel geleerdheid bij te pas? Als je maar weet wat je er op moet leggen en dat weten ze wel zonder Handelshooge school, zou ik zoo zeggen. Maar misschien dient ftl die knapheid om elkaar op de vingers te kijken en als ik bijna dagelijks in de kranten lees van oplichterij op groote schaal, dan denk ik altijd dat het komt van al die geleerdheid. Waren er vroeger zooveel trucs in den Koophandel als nu? Ik heb van de week nog vijf pond kersen aan de deur gekocht en liet waren er maar drie en een half en al de donkere lagen bovenop. En als u gehoord hadt wat diékoop man voor zware eeden gezworen heeft dat ik mijn gewicht had en alles eerste kwaliteit en'als ik er niet af geroepen Was, had hij het mij niet gelapt, maar Leentje is nog veel te goed van vertrouwen van de week vond ik een marinier In de keuken, die niet eens naar de West wast en het kind moet noodig eens een congres van den Koophandel meema ken. Dan zou ze de knepen van het vak wel leeren. Roode rozen en twee trouwringen .... Als het maar geen Mormoon is ?.. Tekst en teekening door J. G. Sinia \v *. '''«f *> voornaamste gewas der bakoe-bakoe slrandbosschen in onze Oost wordt gevormd door de ynapgroven o/ rhizophora, die eigenaardig gevormde bqomen, die op hooge steltpooten als het ware tot soms ver in zee zich vooruitschuiven. Bij vloed staan van de versfyooruitgeschoven boomen steunwortels en stam geheel onder water n is alleen de kruin nog zichtbaar, bij ebbe vertoonen zich de wortels als een grillig dooreengestrengeld geheel, bedekt met slib en allerlei afval der zee, waaruit onder de blakerende tropische zon allerlei liefelijke geurtjes omhoog stijgen. Dat deze boomen een zeer gewichtige rol spelen bij de landaanwinning is ge makkelijk te begrijpen, doch daartoe niet alleen blijft hun nut voor de menschheid beperkt: het harde en goed tegen water bestand zijnde, hout gebruikt deinlander bij den bouw van zijn woning, o/ als staken voor zijne fuiken, terwijl van sommige soorten de bast een roode kleurstof oplevert, maar het grootste nut leveren zij op als leveranciers van looistof, welke niet alleen van uitstekende kwaliteit is, doch waarvan zij bovendien rijk voorzien zijn. Wel eigenaardig is het daarom, dat het nog betrek kelijk kort geleden (pl.m. 20 jaar) is, dat de mangrove door de Europeesche nijver heid in exploitatie genomen werd tot winning van looistof. Het extract, hetwelk men uit de bast trekt, komt in vasten toestand in den handel voor onder den naam van mangrove cutch" en wordt niet alleen veel gebruikt in leerlooierijen, doch ook voor het tanen van zeilen en netten. Kaleidoscoop f TALIE bluft het land, waarheen A vol bewondering voor de frischheid van 's Dictator's ideeën mijn oog gericht is. Ik lees, dat als uitslag van een nationaal plebisciet, uitgeschreven door een commissie voor hervorming der VTouwenkleeding welke uitslag deze maand aan de Koningin en Mussolini zal worden voorgelegd de volgende eisenen aan de toekomstige vrouwenkleeding zullen worden ge steld: 1. de kleeding mag niet te nauw sluitend of doorschijnend zijn, moet vrij zijn van décolleté, terwijl de mouwen tot de ellebogen moeten reiken; 2. de .japonnetjes der meisjes moe ten tot de knie reiken, terwijl die der vrouwen slechts den voet mogen vrijlaten; 3. het gebruik Van doorschijnende of vleeschkleurige kousen is verboden. Wat mij alleen in deze voorschriften teleurstelt, is hun negatieve karakter. Van een fascistische commissie had ik meer positieve en doortastende eisenen verwacht, bijvoorbeeld in dezen geest: 1. Voor alle vrouwen wordt het zwarte hemd-uniform van de Ku Kluz Klan voorgeschreven, met kap over het hoofd die slechts openingen laat voor de oogen. Van de hand mogen alleen de nagels mits zwart, en tenminste 5 millimeter lang onbedekt zijn; de schoenen moeten zijn voorzien van dubbele zolen en van spijkers, die het afgUjden van bet goede pad verhinderen, de rok van een sleep van een meter lengte. Blauwe oogen zijn verboden; 2. de japonnetjes der meisjes moe ten tot den grond reiken, van zwarte jute zijn en aan den onderkant voor zien van gewichten van tenminste een kilogram. Dessous: zwart baai. Het is voor meisjes verboden, haar tanden te poetsen. Op poeder staat de kogel. 3.*de kousen moeten vervaardigd zijnjvan karton of papier maché; 4. alle kinderen boven de drie jaar dragen het uniform der balilla, met geladen revolver, kinderen boven de twaalf met een speciaal tévervaar digen miniatuur-kanon; 6. de kleur der fascistische luiers is zwart. Deze eisenen zouden vermoedelijk meer in den geest zijn van den Minister van Alles. NESSUNO Nieuwe uitgaven Dr. H. J. Pen, De rol van de weten schap in de geschiedenis der nieuwere wijsbegeerte. Openbare Les, gehouden op 15 Mei 1929. Door Dr. K. J. Pen, toegelaten als privaat-docent in de nieuwere wijsbegeerte aan de Universiteit te Amsterdam. Den Haag.Boekhandel P. van Ketel. C. D. van Vliet, Cezzie, SuVrogatie N ovatie en, Delegatie van Hypothecaire Schuldvorderingen. Amsterdam. N.V. Drukkerij en Uitgeverij J. H. de Bussy. UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE Practisch nieuwtje door Melis Stoke ONLANGS bracht de altijd boei ende dagbladpers het volgende bericht: Elf schoten zijn gisteren afge vuurd uit het kanon van het oorlogs schip Puglia", welk kanon zich in den tuin van Vittoriale.bevindt. Op deze wijze verkondigde d'Annunzio aan de wereld dat hij van een korte ziekte hersteld is." Het mij zullen velen uitgeroepen hebben: hé, .dat is nu eens een practische methode.... En inderdaad blijkt hieruit in welk een adminis tratief moeras wij zijn geraakt met onze advertenties, briefjes, telefoon tjes of aanzeggerijen. Het mag zelfs een wonder genoemd worden dat geen onzer ooit op dit denkbeeld gekomen is. Het ei van Columbus, verklaarde Mathilde, en zoo is het.... Van het een op het ander komend, schilderden wij elkander een betere en gelukkiger toekomst, waarin he't ka non en deszelfs bulderende stem ge meengoed zal geworden zijn van allen, die iets in eenigerlei vorm aan hunne kennissen en buren hebben mede te deelen. Wij zitten des avonds thee te drin ken als, plotseling, de ruiten trillen Van een reeks donderende losbars tingen in den tuin van de achterburen. Wij kijken elkander verrast en verheugd aan, en Mathilde zegt: Gunst zeg. de Dingessen hebben een nieuwe keukenmeid.... dat doet me toch echt plezier voor ze na. al dat gesukkel en dat eten van den kok. .1" ??Wat zullen we doen liefste? vraag , ik, zullen wij onzen zestienponder laten spelen om te feliciteeren? Natuurlijk blijkt dan dat wij geen pulver en lont meer in de vh'egenkast hebben. H$ zeg ik, daar heb je het nu weer.... Laatst toen de poes jongen had gekregen hebben we ook al zoo'n gekken indruk in de buurt gemaakt, doordat we de zes laatste schoten met halve lading moesten afvuren.... Laat nu meteen een honderd kilo om den hoek halen morgenochtend.... Jij hebt goed praten, valt Mathilde mij in de rede. Maar je weet tegen woordig met tliëmeiden niet waar het kruit blijft. Toen we verleden week uit waren hebben ze achttien schoten afgevuurd om die Marie van de Jeweetwels te laten weten dat ze verwacht werd.... Op dat oogenblik klinkt een rate lende slag, die ons uit onze fauteuils doet opspringen.... en nog een.. wij tellen, tot achtentwintig. Dan raadpleeg ik haastig de vuurcode (officieele uitgave van het depar tement van waterstaat) en kondig aan: Dr. Snymaer is tot zestien dezer af\Vezig,de praktijk wordt waai ge nomen door Dr. de Hakker. Tjonge, zegt Mathilde, wanneer de nadreuu van het laatste schot is weggestorven, die Snymaer gaat toch maar eens ns op reis" en dan ver diepen we ons weer in het avondblad, totdat even later een salvo uit twintig vuurmonden van het zwaarste kaliber ons huis op de grondvesten trillen doet. De slag is zoo hevig, dat de kin deren boven in hun bedjes beginnen téhuilen en dat een onzer welgevulde boekenkasten voorover in de kamer valt, gelukkig zonder . meer schade teweeg te brengen dan een viertal vergruizelde theekopjes. Hoor je dat? vraagt Mathilde terwijl mijne ooren nog suizen dat doet 'me nou toch echt pleizier.... Toos Griebel is haar migraine kwijt.." Het wordt nu zoo langzamerhand tijd om naar bed te gaan, en, wanneer' een uur later het licht in de slaapkamer uitgedraaid is en ik juist zal inslapen, begint twee straten verder een roffelvuur uit 75-centimeter veldgeschut. Ik word er klaarwakker van. Het gedonder houdt tien minuten aan en houdt dan plotseling op. ..Ook wat !" merkt Mathilde gemelijk op uit het duister. ..Xou...." brom ik. ,,Had je gedacht dat de Kimmeltji'S de baby al zoo gauw verwachtten. . ?" ,,Ze hadden voor mijn part tot morgenochtend kunnen wachten niet de boodschap" zeg ik nijdig eu tracht weer in te.slapen. Enfin, dat gelukt blijkbaar, want liet is met een 'hevige schrik dat ik naar schatting drie kwartier later ontwaak niet door hernieuwd geschutvuur, want men went aan alles - maar doordat' Mathilde aan mijn oor roept: ..Melis.. 3Ieli;s. . . . de oude mevrouw Pisang is plotseling overleden.... !" Ik Wrijf de oogen uit. spits de ooren, en jawel, daar hoor ik het ook, niet ver van ons huis br.iken scheepskaïmontien en mitrailleurs een ont zettend vuur uit. En dat zóó ineens.'... gisteren zag ik haar nog Ipopen. ... '!'?' ? We luisteren allebei! Het vuur verdubbelt in heftigheid. Trachtend boven het ontzettende gedonder en geratel uit te c'hreeuweu brult Mathilde in mijn oor: Ze verschieten de heele nalaten schap op die manier nog.... hoor eens.... hoor eens...." Ik brom iets van pieteit en dat ik altijd de indruk heb gehad dat mevrouw Pisang erg bemind was bij haar schoonzoons, als opeens de slaap kamerdeur open vliegt en onze Gertrud naar binnen snelt, uitroepend: Meneer.... mevrouw,... ik ge loof, dat ze met scherp schieten., l" Kom.. kom.." werpen wij tegen, maar de verschrikte dienstbode ver toont ons een reusachtige granaat scherf en verzekert ons dat het voort durend projectielen regent door het dak, en dat haar waschkom al aan scherven ligt. £ou je niet eens gaan kijken.. ?" stelt Mathilde voor, maar ik verzeker da het direct wel zal ophouden en dat ze door de consternatie van het plotselinge sterfgeval misschien per ongeluk scherpt* projectielen hebben genomen. ..Dat kan toch iedereen overkomen in '/M/n geval. ..." /.eg ik. want ik wil slapen. ..We moesten toch klagen bij "de politie-!'1 tracht Mathilde nog in het midden te brengen.... ..Of torugschieten. . " stelt' Ciertnul voor Mevrouw heeft nog vier gran.aatkartetsen en in de kinder kamer .<taat nog een doos vol dyiiamietpatrou u eu .handgranaten. .." Ik verklaar, dat ik morgen voor kantoor Jat heele zaakj» nog wel in den tuin van het sterfhuis of in de brievenbus zal gooien als Mathilde er dan absoluut op staat .... en tegen die verzekering koop ik dan eindelijk mijn nachtrust.... K Den volgenden morgen bij het ont bijt meldt ons eeno ontzettende mijnontploffing. die al onze ruiten doet barsten, dat het engagement van de dochter van den kolonel aan den over kant af is. ..Attent om het dadelijk niee te deelen.... 700 pijnlijk anders.... '* prijst Mathilde. Maar, terwijl ik haastig de schade schat, brom ikrdat het vakwerk is, on niets geen ver dienste, en dat het wel voor l jksrekening zal zijn.... Die lui hebben de heele Ilenibrug ter beschikking om al hun wissewasjes bekend ; te maken.... Zóó kan ik het ooi.... N.B. Zooeven letg ik dat d'Annunzio weer is h, g .«stort. Geen wonder l -PRttfA