Historisch Archief 1877-1940
FILMSTERREN l
Acht meisjes in een boot
BIOSCOPY
Uit: Acht meisjes in een boot
Robert K. Leonard: .,8usan
JLenox". Tusclilnskt
Tusschen het harde, wreede barba
risme van I am a fugitive.. .." en de
romantiek van Susan Lenox", ligt al de
behoefte aan zelfverteedering van den
Amerikaanschen daden-mensch. Het is
de noodzakelijke tweeledigheid van dit
jonge, onstuimige volk, welke na de
heftige expansie van longen en spieren
in Le Boy's film, een reactie zoekt:
de ontspanning der geromantiseerde
werkelijkheid. I am a fugitive.. .."
.waaleen mannen-film, door mannen ge
maakt en door mannen gespeeld
? Susan Lenox", de vrouwen-film par
^.?excellence, vormt het onvermijdelijke
tegenwicht. In beide gevallen manifes
teert ^ich de ongecompliceerde mentali
teit van een primitief volk. I am a
fugitive...." was het conflict van
stugge, harde karakters de elementaire
botsing tusschen right" en wrong".
Susan Lenox" is de simpele, critieklooze
vereering voor de vrouw in de zachte
stralenkrans der romantiek.
Zoo staan deze twee uitersten tegen
over elkaar schijnbaar onvereenigbare
grootheden, in werkelijkheid de natuur
lijke effecten van actie en reactie bij
een zelfde rassenmentaliteit.
Susan Lenox" is de geschiedenis van
de miskende courtisane sinds Dumas
f ils geen noviteit in de wereldlitteratuur.
Maar voor de simpele verlangens van
een publiek, dat pas door de verschrik
kingen van het bagno is gesleurd, ruim
voldoende.
Van deze naief-romantische
histowelks détails ons weinig
be
Eva Besny
Fototentoonstelling Van Lier
hoeven te interesseeren, vormt Greta
Garbo, als Susan" het middelpunt.
In tegenstelling met het duistere,
harde karakter van Paul Muni in
I am a fugitive. ? ? ?" baadt deze heele
'figuur, in een teer, mild licht. Reeds
de aanhef van de film accentueert deze
atmosfeer, door een rijkdom aan fraaie
witten en grijzen en een raffinement
aan filmische vondsten. Overigens
veiroodt de compositie van het
?werk de vaste traditie der
Garbofilms. Temidden van de bewogenheid
der handeling liggen de high spots der
Garbo-creatie als stille point-d'orgues.
De tragiek van Garbo is nu eenmaal
zuiver statisch zij concentreert
zich in de rust van het masker, als een
reflex en een resuméder gebeurte
nissen. Garbo vertegenwoordigt steeds
de meditatie en de gevoelsreactie op
de feiten, waaraan zij slechts passief
deelneemt. Vandaar waarschijnlijk,
dat zij die onder filmspel in de eerste
plaats actie" verstaan met gelaats
plastiek", expressief gebaar" en zoo
in deze sublieme verstilling der
handeling tot een klare, zuivere
gevoels-reflex, bijna steeds teleurgesteld
worden. Garbo staat, door deze
uiterste verfijning van expressie, dia
metraal tegenover alle theatraal effect
en haar erkenning als een der grootste
creatieve talenten hangt volledig af
van het shïbboleth: film of tooneel.
Terecht zegt dan ook Kraszna-Krausz
in het jongste nummer van Close
Tip", dat na Asta Nielsen ,,no other
actress would dare to give herself
so much time before the camera and
would rely on so little mimic art?and
yet reveal so much of her soul". Wie
het instinct voor deze subtiele kunst
bezit, die laat het grove
comediegedoe mitsgaders het genoegen der
discussie gaarne aan anderen over
het is beter te bezitten dan te derven.
Gelijk in de meeste gevallen
beteekent de film ook hier: Garbo. Wij
Europeanen, nemen de naïve en
ietwat ouderwetsche romantiek, waar
aan Amerika behoefte heeft, op den
koop toe terwille van de zeldzame
momenten waarop een menschenziel
zich openlegt.
Erïch Waschnek: .,Acht
Madchen im Boot". Hoxy
Ik kan het niet helpen maar voor
mij heeft deze film, na Madchen in
Uniform", iets onbeschrrfel'.,k
dubbelzinnigs en twi.felachtigs. Zij is niet
rechtuit slecht te noemen daartoe
bevat zij, speciaal in de figuur van
Karin Hardt, teveel verdienstelijke
en ze'f s schoone momenten. Evenmin
kan men haar op concrete gronden
beschuldigen van minder nobele
prikkel-tendenzen. Maar toch die
tweede editie van non-professioneele
Madchen" dat opnieuw
coquetteeren met het probleem van den
sexueelen nood der jeugd" en ten
slotte het uitvoerige paradeeren met
gezegde meisjes, ditmaal vrijwel zon
der un'form .... het maakt htt geval
ietwat troebel en verdacht.
Zaken zijn nu eenmaal zaken en
het wantrouwende oor hóórt bij wijze
van spreken de ondernemers tot
Hertha
Madchen
elkaar zeggen: Kom
al die meisjes e»t
een pikant gevalletje
als motief, zijn der
mate rendabel ge
bleken, dat wij het
ook wel eens kunnen
probeeren. Maar dan
een beetje aangezet".
En zoo lijktdezefilm
dan wel gecompo
neerd uit louter be
kende en bepro: f Je
elementen. Daar zijn
primo de mtisjes,
die het na de meisjes
in uniform allicht
zullendoen. Secundo:
de gymnasiaste,
die moeder moet
worden een belegen, maar nog
immer werkende attractie sinds da
dagen van Wedekind. Tertio: de sport,
die niet alleen populair is, doch tevens
een passabel excuus voor een aan
trekkelijk pietsie exhibitionisme.
Kortom het geheel is zoo netjes en
handig in elkaar gezet, dat geen
censor bezwaren kan maken, zonder
den vooruitgang, de frischheid, de
argelooze reinheid, de sport en al der
gelijke schoone zaken te miskennen.
Maar het is juist de sluwheid en
quasi-ethiek, waarmee een niet
heelemaal onverdachte opzet gecamoufleerd
wordt, welke zoo uitermate initeert.
Men hee t zich nogal opgewonden
over de schrikkeli. ke orgieën" in
The Sign of t'ie (TOSS" waarvan
ieder toch vooruit kon weten welk
(en hoeveel) vleesch hij in de kuip
had. Een decennium bijtelsche zondig
heid van den
heer de Mille
ggf in dat op
zicht een be
trouwbare en
o p enhartige
prognose. Hit r
echter scmiiit
het pikante
angeltjj onder het
f rissche en groe
ne gras van
jeugd, sport en
onbevang
enheid terwijl
bovendien het
heele geval pa
rasiteert op de
reputatie van
een ernstig, no
bel werk.
Want dit
laatste stemt
wellicht nog het
onaangenaamst.
Na een film als
Madchen in Uniform" een der
zeldzame schoone en belangrijke pro
ducten der moderne film werkt dit
handig geconstrueerd commercieel ar
tikel, ronduit compromitteerend.
Moest dit dan het eerste resultaat zijn
van het moedige voorbeeld door
Froelich en Sagan gegeven?
De film beschuldigt overigens zich
zelf. Het totale gebrek aan evenwicht
en logische structuur, wijst al te kenne
lijk op een samenlijmen pour Ie besoin
Jeannette A_
\