T o e r i s me No, 2929 M i' 's ' HOTEL SCHILLER AMSTERDAM REMBRANDTSPLEIN ?T. In het centrum van de stad Is 'In 1933 verbouwd en voldoet aan de hoogste eisenen Logeert In Schiller: het is er goed, billijk en gezellig: A V*1* *eV*te *&&"" k»*1 ??&&&& V u**** ^ w^V'V^ jfipl ^^ oeVÖ** iss*^ *-/ ><^*s P^nê*» 6 ^ VER W-E EG E N & KOK AMSTERDAM Kalverstr. 86?90 DEN HAAG Noordeinde 64c. LEDERWAREN REISARTIKELEN KASTKOFFERS, AUTOKOFFERS, PLAIDS ENZ. Een vacantie-geschenk voor de jongens! DE MAROKKAANSCHE REIS door C. F. van Dam teekeningen Is. van Mens Prijs f 1.10, gebonden f 1.75 Wat zullen de jwngens van 12?16 jaar popelen en smullen als zij dit alles lezen. D?-if*t»-een Tiapje waar zij wel meer van believen". Haai/sche Courant. ;,!S1et ieder kan zoo boeiend over vreemde landen en volkeren vertellen als deze auteur." liet Kind. Tiet is een heel aardig boek, vooral voor jongens die van avontuur en van verre landen houden. En zijn ze dat niet allemaal? Ook wij hebben dit werk dan ook met pleizier gelezen, vooral omdat het den jongelui ook wat kennis bijbrengt van dit land in het Zwarte werelddeel." Utrechtsch nieuwsblad. Elke jongen van 12 tot 15 jaar, die de Marokkaansche Reis" verslindt, zal aan het slot de verzuchting slaken: Jammer dat het al uit is ! Wat een fijn boek l" Rotterdamsch Nieuwsblad. Kan in alle opzichten worden aanbevolen." Breslcensche Crt. De toon tusschen de vrienden is uitstakend weergegeven eri een spannend avontuur aan het slot van het boek zal de aandacht geheel vasthouden. Het boek zal zeker succes hebben bij onze jongens." Sallandsche Crt. Avonturen van een tweetal -jongens op een Marokkaansche reis, waarbij op onderhoudende wijze heel wat omtrent de levenswijze wordt medegedeeld." Bresk. Crt. ,,üe illustraties van Is. van Mens zijn geestig." Held. Crt. Is. van Mens verzorgde het omslag en de illustraties op keurige wijze." Amers/oortsch dagblad. Een boek dat boeit van 't begin tot het einde. Luidop zeggen en wenschen we uit het diepst van ons hart: moge er vele zulke boeken verschijnen." Librado, Vlaamsche radioomroep. In eiken goeden boekhandel verkrijgbaar Kampeeren H. A. Meerum Terwogt F.en sport voor allen Vroeger, dat wil dan zeggen in de jeugd van hen, die thans ridderorden op de revers krijgen en die verrast worden door de lieftallige kinderstem, die opa" roept.... vroeger bleef men thuis. Gewoon thuis. AVij hebben onze moeders nooit zien uitgaan met een tennisracket, noch met een hockeystick; ze deden evenmin aan stijlsnelroeien of aan snel-stijlroeien; ze bridgeten niet met vreemde mannen, die papa niet kenden en ze spraken ook niet op vergaderingen. Ze waren thuis, behoudens dan de boodschappen voor het huishouden in de stad, de noodige visites, het Concertgebouw, zoo nu en dan naar de comedie, een dinertje of een avondsaletje. En de vaders hadden hun zaken, hun Groote Club, Doctrina of Zeemanshoop en als. ze niet heimelijk ondeugend waren bleven ze ook thuis. De dochters, die onze zusters waren, mochten eigenlijk niets. Er waren nog geen fietsen en nog geen auto's. Ze hadden 's winters haar bals en diners bij Couturier of Zomerdijk Bussink, toen nog in een toe-huis" op een van de grachten. De zoons mochten meer. Als ze student waren mochten ze alles. En in Leiden nog meer dan in Amsterdam. Ze gooiden nachtkoetsiers in het water en papa stopte en dekte de schade. Ooms en tantes vonden het leuk; zoo echt studentikoos. Vrijheid was schaarsch. Die is gekomen met de ontwikkeling van de sport, met de groote toeristi sche verbeteringen. * * * De sport heeft tal van deugden, maar ze maakt uithuizig. Sportmenschen van onze generatie hebben nog getob gehad met een voetbalwedstrijd in Haarlem, voor wie woonden in Amsterdam of een cricketmatch in Hilversum; want", zei papa, als jo aan die Engelsche spelen wil doen, kan dat toch evengoed hierachter," en hij wees met de hand naar het Rijks Museum, toen nog belendend een grazige vlakte, op welke Suasso museum, Rijkspo3tspaarbank, Jan Luyken-, Honthorst-, van de Velde- en andere straten nog moesten verrijzen. Alleen was er de waskaarsenfabriek aan de Ruysdaslkade met den mis prezen geur en met de geprezen meisjes in wit jak met baaien rok, rond wiegende heupen. Maar de vrijheid kwam. We vochten ons vrij. Er was toen van '70 af geen oorlog geweest, dies was er geen vredesbewe ging. Allen weerbaar !" was de leus. Er was een Weerbaarheidsvereeniging n we gingen kampeeren op de Laarderhei. We speelden echt soldaat je; allemaal nette jongens uit netten stand, wier papa's het maar wat goed vonden dat er wat uniformgedoe kwam als duidelijke waarschuwing voor sociaaldemocraten, die toen nog revolutionair en oproerig konden doen. Kaïnpeeren deden toen ook de echte soldaten; wij waren maar namaak. Iedereen die dienen moest kocht een remplacant voor zeshonderd gulden. Populair was in die dagen de Kamp van Zeist, wat ook bleek uit het toentertijd gangbare liedje: Strijdt, broeders, voor het laatste, Want we gane naar de Kamp van Zeist. Ik heb noch Kloos noch Verweij ooit van deze regels verdacht, maar ik verzeker u, ze waren bekender dan wat de tachtigers van toen der persen toevertrouwden. De sport greep om zich heen, bleef naar buiten te lokken. De gemengde spelen maakten vrij-baan voor onze zusjes. Die mochten in onzen tijd niet met jongetjes loopen; kwam niet te pas. Het racket heeft uitkomst ge bracht, redde de heele situatie. Men nam eenvoudig een racket mee en dan mocht het wel, dan gingen we tennissen, leuk tennissen, gezellig tennissen. Ook toen wilde de wereld al be drogen zijn. * * * De padvindersbeweging, later ge komen en ook al wortelend in Engelschen bodem, bracht nog meer vrijheid. Die maakte het kampeeren eerst recht populair. De groote wereldoorlog van '14 kwam en de na-oorlogsche tijd met de sociale hervormingen, zoodat de werkman het beter kreeg. Hij en zijn kroost had den het dan ook wel noodig. Ze waren voorheen niet anders gewend dan de bedompte vóórkamer met de alkoof en de bedstee met de gordijntjes en de potjes geraniums op het kozijn. Daar leefden ze hun vrijen tijd uit en als het goed weer was mochten de jongens op den hoek van de straat wat staan dobbelen of knikkeren of baasje-over springen of jaren" spelen met die zalig langgerekten uitroep van: 't eerste jaaaaar gaat in !" Vader en moeder lazen Het Vliegend Blad" of Het Predikbeurtenblad", dronken jenever of koffie. Maar zaten thuis. De di-ang naar buiten werd jaar op jaar grooter en krachtiger. Het kam peeren kwam in de mode. Het was goedkoop. En het was, eri het is nog: voor alle standen. De zomervacatitie werd niet meer verklungeld in de smalle steeg en het meisje uit betere kringen vond het even leuk als haar broer, om niet meer bij een braven oom, die notaris was in Doetinchem of Rijksontvariger te Zwolle of soms con-rector aan het gymnasium in Sneek, uit logeeren te gaan. maar in stee daarvan te gaan kampeeren. We hebben nu nog het georgani seerde kampeeren en het vrije" of wilde" kampeeren. Het ging goed staan, het werd bonton om te kampeeren. Het georgani seerde kampeeren vond zijn regeling in de Nederlandsch Christelijke Studentenvereeniging, in den VrijzinnigChristelijken Jeugdbond, in den Vrij zinnig Christelijken Studentenbond, in organisaties van gymnasiasten en in tal van padvindersvereenigingen. Politiek en religie gij hebt het reeds bespeurd namen hun aandeel en sloegen er wat propaganda uit^ De A.J.C. kwam. en later ook De Graal. Kampeeren is genieten van vrijheid, is anders-doen-dan-thuis. Thuis is er een badkamer en /.ijn er vaste wasch"'t, ?