'O UVA uiaiuopnasd) 3JI UBAJBBM '3JJ9M l|3SUO)SIl{ U99 JOOA iBBU9)Biu {9UIBZJ9A 3P" uap ui u9U9qasj9A si SIISAOU SJB [a U9pj(9ZUap japUO JBM '3utUU93|StUI UB3f U93BJP 9) 9pJBB 929p pU9A9{ SU9)UI U99 JBA\ 'U92aj3| 9) a)SJBBAVZ ;aq 2(1 q9l( <JB p UVA U9 (l<SuiJ9)nO'|<< atz) ' UflUI J9AO U9UUO)SSU9A9t ua8ui3 j VB f apuai)jftA ufiui do PUOJ&IOOA U9p do ajjajs 4(u9p UBA J93]UO||9£)<< " SIB SUBUIOJ aja; uftlU UT }BA\ '93tai)SA*UJ }9U, JBBU U99 )9UI U9 jnn)BU 9p )9UI U99 SBM 3 ODIHN3 af V9J99(U9S tip "j-p ilUOJ9 U99 wruy Sooup iu9ij JDD; : pjooq 9p ;vjft si pnoy )9i{ SJD uy uajypaod sn9u ui ?U9qq9ij 9} i/;?;? fjq ?UOJDJUVd U3JJ9UD]/V99 fiq U9ÜDJp 'S9JID J', /; sww '9jdwis 9J99131//0 fiq -uanoq U998 ' U99 uva jyoojp apu0;m/s;in yp jpj; SJD nmrmnnnninniiiiiniminiini |SJ3Q 'si ?U9UU9: sp UBA s)« azap UB. U9J99J uaqqaq uaufissaqy ap {99pJOOA 99IU99 -sajd U99 jaiq ;aq JBBM jaaiu 9) ' -J3A uapaj^do japua^sBjJOop uaa uappBi MnOl{DS )lp J9AOU999) SOO '9tuisS9qv 'puo^s -99 jm [BBiaads 'jSïqDajspiaqos 9Q uaq joop ap JBBM ^ -uiy ap do uaj^aajA*. sjjaz qoiz fiz 'p[93pf?->da9 ooz uaufissaqy ap ua uapaq3friiTaouiUia.ua:) ap uajBM uauBjiBii BQ *puoopaA suo sajjB )Bp 'ua;B[SO[ japuB)Sua9a) uftz de sabnoMSBÜ'uaddBJi 'üajqoij 'P«H a; jaaui s;am pjqv pja))iqj9A uaa suBq; uauuoSaq 'uaiuo> a; (p3ipapjaA pao3 ;sjaa joop) (9op aqosufissaqv a)iaotu SUBAUBB uap ui atp 'uauBife)] a(j -{adsMnoqos ^ftja3feM uaa JOOA uias )aq safimdssBS UBA sftruqaS )3UI }B3 'J9SUBSJOOA uf]Z UBp SI -do ufiz ut japua)SB)Joop atp' 'JOOA -pitu azaQ 'uaStiBAjaA oij3opBg joop fiq pjaM ua ua)B[jaA PJSA jaq ouog ag -saqy a;sjsa ;aq JOOA U9A3 -puajjaqjaA SIUISM ST^I U1SA pds )aq SBM )j[aq ufiz aip 'piaadsaSjB qa^Bui aSipjBBM -suaSB^aq uaa ipiz 4jaaq irauf|MMiv "P j«| '|MJp do )i|9t|s ouog i i IIMOS eiHtopte -dti|otuM|duini *|t|u e-w ' iiodg sioc '"N 3N3OXD 30 (U»>|)|njpu»*)$ u» .)f«og -fj muiy 'A' pusq ufitu UBA aip 'UBUJOJ ua^sjaa uap ui uaAajipsaq '31 uaaui '*ip qaq in -jnn+BU ap joop uaÜuippuBM ua ua9ui8tau )9ui 'af^asdaqos Suauioojp U99 Sp»9J 3ff SBM pUI3f S(y ?uauuiiteq snp aft )BB~I ?UBAja piaq3(fij8uB[aq ap do 3oo j»q jaui ufiz noz jauiuref IBM U9UUIUI J99UI SSlIOUiaUI U998 --' ?- T' f ud fiv n concurrentie van de bezitlozen onderling maakt, tiat het loon niet boveo een levensonderhoud stijgt. Dit heeft niets te maken met de goede of kwade w van wien ook; een kapitalist, die zich aan de wet ten van de kapitalistische maatschappij niet stoort, zou op den duur de concurrentie niet kunnen vol houden. Zo kan in deze maatschappij de koopkrachtige Vraag van de bezitloze massa der bevolking nooit boven een minimum stijgen, dat wel rekbaar en onder verschillende historische omstandigheden verschillend is, maar dat toch met het aangroeien van de productie geen gelijke tred kan houden. Want terwijl de kapitalistische klasse enerzijds de tonsumptiekracht van de maatschappij beperkt en laag houdt, ziet zij zich anderzijds gedwongen, de productie voortdurend te vergroten, in de volle omVang, die haar economische middelen en de tech nische vooruitgang mogelijk maken. Ook hier werkt de dwang van de concurrentie, die iedere onder nemer, elke kapitalist tot een voortdurende verbe tering van de productiemethoden en tot productie op grotere schaal aanzet. Maar de capaciteit van de moderne techniek is zo groot, dat deze voort durende uitbreiding van de productie in een maat schappij, waar de koopkrachtige vraag door de klasse-verhoudingen binnen nauwe grenzen beslo ten blijft, ten slotte moet leiden tot over-productie" en tot crisissen met al de gevolgen, die wij gezien hebben. Die gevolgen, wij zagen het reeds, worden steeds ernstiger, hoe meer de kapitalistische maatschappij feich ontwikkelt. Zij hebben nu een punt bereikt, ?waarop de vrees voor een ondergang onzer maat schappij, het bewustzijn van een beslissende crisis, ?welhaast algemeen geworden zijn. Waar is de uit weg?. egen een radicaal euvel helpt alleen een radi caal geneesmiddel. Als het waar is, dat de crisis en het oorlogsgevaar, die ons leven teisteren, met het wezen van de economische verhoudingen zelf samenhangen, dan kan alleen een grondige veran dering van die verhoudingen baten. Wij willen de resultaten van de technische en ?wetenschappelijke vooruitgang niet verliezen; wij ?wensen geen terugkeer tot het primitieve klein bedrijf, geen terugkeer tot de middeleeuwen", zo als het populair genoemd wordt. Dan echter blijft er geen andere weg open, dan een radicale wijziging van de productie- en klasse verhoudingen. Dan moet de scheiding tussen de productiemiddelen en de massa van de producenten ?worden opgeheven, door de productiemiddelen te socialiseren", d.w.z. in gemeenschapsbezit te bren gen. Het gevolg zal zijn, dat mét de klasse-tegen stelling ook de klassen van proletariërs en kapita listen zelf zullen verdwijnen. Allen zullen werkers zijn, met een gelijk recht op de gemeenschappelijk bezeten productiemiddelen. Daarmee zullen ook de mogelijkheid van over productie en het crisisgevaar opgeheven worden; de georganiseerde stijging van de productie zal ge paard gaan met een geordende stijging van het inkomen van alle werkers; de toeneming van de productiviteit van de arbeid zal niet tot werkeloos heid, doch tot een algemene verkorting van de arbeidsduur leiden. Niemand zal er belang bij heb ben, de koopkracht van de massa op een laag peil te houden; de groei van de productie, de verbete ring van de techniek zullen in aller belang zijn, er zal geen verlokking meer bestaan, om in de oor logsvoorbereiding een afzetgebied te zoeken, dat elders niet te vinden is. In een planmatig georganiseerde maatschappij verdwijnen de door de concurrentie veroorzaakte botsingen; bij de algemene invoering van het socialisme verdwijnen ook de internationale tegen stellingen, die ons thans met oorlog bedreigen. Zie hier enige van de voornaamste (niet de enige) 14 DE GROENE i i N3J.3OA MO N3Q3H OON XHOSVM gronden, die thans de socialisatie van de productie middelen gewenst en noodzakelijk maken. Zeker, dit is niet te bereiken zonder een bittere strijd, daar het hier om de diepste tegenstellingen van belangen en de strijd der klassen in onze maat schappij gaat. En omdat de klasse, die de produc tiemiddelen bezit, tevens de heersende klasse is, daarom Is de Invoering van het socialisme ook niet mogelijk zonder verovering van de staatsmacht. Zonder socialisatie van de productiemiddelen is er geen uitweg te vinden uit de doolhof, waarin de mensheid zich bevindt: en de waarde van alle plannen" of gedeeltelijke hervormingen kan dan ook slechts hierin liggen, dat zij de weg bereiden en de krachten verzamelen, die nodig zijn om dit doel te bereiken, ofwel de tegenstanden overwinnen, die aan de vestiging ener klasseloze maatschappij In de weg staan. P. ?. Schmldt: l, 4b Overwinning van klasse tegenstellingen door internationaal communisme H et internationale communisme of revolutio nair-socialisme aanvaardt thans meer dan ooit de marxistische stelling, dat geen enkele maatschappe lijke orde uit de lucht komt vallen". Het ontkent, dat vroegere of hedendaagse standen en klassen door de een of andere goddelijke bestiering tot stand komen of dat de verhouding tussen heer en knecht, overheerser en overheerste, door mystieke, boven natuurlijke krachten, al dan niet via een van-god gegeven Leider", worden geregeld of zelfs maar worden beïnvloed Integendeel: het internationale communisme baseert zich nog steeds op de overweldigende hoe veelheid feiten, die aantonen, dat elke maatschap pelijke orde in eerste en laatste aanleg bepaald wordt door de wijze waarop de mensen in hun materiële behoeften voorzien, door de productie-verhoudingen. Het stelt vast, dat door de hele geschiedenis heen, van af de primitiefste tijden tot op deze dag, de productie krachten verbonden zijn met bepaalde eigendoms verhoudingen en dat deze eigendoms-verhoudingen op hun beurt standen- en klas sen-verhoudingen scheppen, waardoor de materiële en geestelijke inhoud van elke maatschappelijke orde, deels bewust deels onbewust, wordt bepaald. Het revolutlonair-socialisme constateert bovenal, dat deze productie-krachten aan een voortdurende ont wikkeling zijn onderworpen, waardoor steeds nieuwe vor men de oude verdringen en de ene klasse de andere overwint. Als de voorziening in de materiële be hoeften van de toenemende bevolkings-massa door een uit de oude productie-verhoudingen gegroeide heersende klasse wordt gehinderd of geremd, ont staan de klasse-botsingen, uitgroeiende tot revoluap UBA NIZ30 38I1SV1 13H ap UBA uapu:A)in ua3B(sa3usdo pBjqjft[ uhq 'puapaoui UBA paap SuTfaapapatu sjdza[ -JBA s^aiu 'uaSjoui azap ajp 4 uftz pB[q suo UBA 'jawuinuBj^ea autajjj BQ UBA sjazaj aMnoj; SQ 9NIA31N3WVS 30 NI SiVVld MVVH N3 1NVMX 3NI31X 30 f jupyuajinq iwn ??? ? XMVHM 3MI31M 3Q JÏQ onsl DE KLEINE KRANT AVONDBLAD B tles, die de weg naar de nieuwe productiekrachten moeten vrijmaken. ,o schiep de bourgeoisie zich door de Franse omwenteling haar maatschappelijke orde". Economisch, door, op de basis van het particuliere bezit van de grond en de productie-middelen (dus van een economische dictatuur), de techniek en tevens de splitsing en uitbuiting van de arbeidskracht van de grote bezitloze massa zo hoog mogelijk op te voeren, voor de opstapeling van haar rijkdommen. Een nieuw productie-systeem dus, gebaseerd op oude, sociaal barbaarse eigendoms-verhoudingen, n.l. op de exploitatie van de ene mens door de andere, op de schepping van een kleine klasse rijken ten koste van een grote klasse armen. Politiek, door de schepping van de Nationale Staat, die uit de opruiming van de enge feodale grenzen te voorschijn kwam als het politieke machtsinstrument waarmee de nieuwe klasse, de burgerij, haar econo mische klasse-dictatuur moest bevestigen. Cultureel, vooral door de vorming van en propa ganda voor het begrip vaderlandsliefde", dat meer en beter dan iets anders scheen te kunnen dienst doen om de bezitloze massa te binden aan dat poli tieke machteinstrument der bourgeoisie; de Natio nale Staat. Doch in wezen ligt juist daar, waar de twee klas sen, de bezitters en de bezitlozen, door n (natio naal) lot verbonden schenen, de scherpste tegen stelling. . Want voor de arbeiders had en heeft dat begrip vaderlandsliefde een abstracte, on-wezenlijke be tekenis. Zelfs in de slaven-maatschapij en bij de horigen, bestond bij alle tegenstellingen, een directe verhouding tussen heer en slaaf, die hen beiden zo rechtstrseks en uitsluitend binnen een bepaald pro ductie-gebied bond, dat er althans in die zin van een zekere lots-gemeenschap" kon worden ge sproken In het kapitalistische stelsel echter is van zulk een directe verhouding geen sprake. De arbeiders worden volkomen van hun producten en van de productie middelen gescheiden. Elke rest van patriarchale verhouding tussen heer en slaaf, gezel en meester, knecht en patroon wordt allengs opgeruimd. De kapitalistische burger kan deze verhoudingen niet langer verdragen. Hij moet vrije" arbeidskracht kunnen kopen, vrij" kunnen uitbuiten en de vrij heid" hebben arbeiders tot onderdelen van machi nes te maken. Daarbij heeft de bourgeoisie de Nationale Staat, hdar Wasse-staat, nodig, als het administrerend en besturend lichaam, dat zorgt voor de handhaving van haar orde", de handhaving van haar econo mische macht over en tegen de andere klasse, de ge-exploiteerden, de grote meerderheid. Zo on wezenlijk als het begrip vaderlandsliefde" voor de arbeiders is, zo wezenlijk is het voor de bourgeoisie. Dit is de permanente innerlijke verscheurdheid, waaraan de Nationale Staat ten onder zal gaan. En toch: al moge de vaderlandsliefde van de bourgeoisie deze concrete inhoud hebben, haar winst bejag drijft haar telkens weer buiten de nationale grenzen. Zij toont steeds opnieuw, dat zij, als haar materiële belangen het eisen, geen greintje respect heeft voor liefde" tot het vaderland". In haar koloniale rooftochten onderwerpt zij het ene volk na het andere en ontneemt hun dus hun vaderland. In de ontwikkeling van het monopolie-kapitaal breekt zij haar eigen nationale grenzen finaal stuk en leven zelfs met gretige hand oorlogsmateriaal aan de vijand", opdat straks met het vaderlandse" mate riaal de eigen vaderlandse" cultuur tot gruzele menten kan worden gebombardeerd!. TT U moesten hierop alle nadruk leggen, omdat juist in die opvattingen over de begrippen Natio nale Staat" en vaderlandsliefde" thans alles tot uitdrukking komt wat ons van alle andere politieke partijen onderscheidt, dus ook van de partijen der z.g. Tweede en Derde Internationale (soc.-dem. en communisten of juister: Stalinisten), die zich beide, ieder op eigen wijze, laten meeslepen door de haast krankzinnige uitbarsting van nationalisme, die thans in alle hele of half-fascistische vormen van massa suggestie een uitweg zoekt. Ook voor deze jongste uitbarsting bestaan n.1. zeer duidelijke economische motieven. Kort samen gevat komen ze op het volgende neer: De bourgeoisie is met haar productie-stelsel vastgelopen. Haar nor maio" expansie-mogelijkheden zijn uitgeput. Haar geweldige techniek past niet meer bij de primitieve eigendomsverhoudingen. De oplossing ligt in werke lijke* internationale organisatie der productie en dis tributie. Doch dit zou een aantasting van de natio nale machtsposities der bourgeoisie en het einde van haar heerschappij als uitbuitende klasse betekenen. De bourgeoisie wordt nu van een revolutionaire een reactionnaire factor. Zij zoekt te behouden wat zij heeft, met alle middelen. Zij trekt zich terug binnen de grenzen van haar historisch gegroeide en geves tigde politieke machtsgebied: de Nationale Staat, zelfs zover, dat zij naast de ruwste aanvallen op het levenspeil van de bevolking, tracht de door haar zelf geïnternationaliseerde economie binnen de nationale grenzen terug te brengen. Economisch wordt deze reactie dus uitgedrukt In alle autarkistische pogingen, pogingen tot nationaal herstel", tot nationaal-economische zelfstandig heid", d.w.z. tot zo groot mogelijke afsluiting van de rest van de wereld, en tot beperking der mechani satie. Politiek vindt het zijn volle afschuwelijke uit drukking in de fascistische beweging, waarin alle achterlijke gevoelens en instincten zich kunnen uit leven om de machtstraditie van de heersende klasse nog eenmaal tenvolle in en door de Nationale Staat te laten geiden Niettemin blijft de economische werkelijkheid deze, dat in de internationale productie en distri butie de landen meer dan ooit internationaal op elkander zijn aangewezen, wülen zij niet tot primi tieve productie- en handels-vormen terugvallen. Het materiële bestaan van de huidige ontzaglijke bevolkings-massa's hangt af van de voortzetting van het economische ontwikkelingsproces, dat zich dus in deze phase van nationalisme naar interna" tionalisme bewegen moet. H ier zijn we tot de kern van het probleem ge komen. Wij, revolutionnalre socialisten, zijn van mening, dat op de burgerlijke, de socialistische pro ductie-wijze moet volgen, gebaseerd op het gemeen schappelijk bezit van de productie-middelen en daar door op de opheffing der klasse-tegenstellingen. Wij menen echter tevens, dat het socialisme en commu nisme internationaal moet zijn, of anders niet kan zijn. De theorie van het Socialisme in n land" zoals ze door Stalin c.s. wordt verkondigd, sluit zich ibil rneuoileeren ad vis e e ren, ve r b ouwen M GROENE 15 .'?' ! l DE VLUGT ^ ^ l MEER WERK-ACTIE IN DE HOOFDSTAD Burgemeester De Vlugt c.s.: Niet toekijken, allemaal meehelpen! DE MIRANDA it