? v. l»'-! rouwen en vrouweneven DE KLEUR m de INNERLIJKE ZEKERHEID Werkende moeders en haar kinderen OVER het onderwerp of kinderen door hun werkende moeders te kort worden gedaan, is al heel wat geredetwist, meestal zeer in het vage of zeer in het bizondere. De eene tegenstandster weet zeker, dat zij spreekt namens tienduizenden, ja hon derdduizenden moeders, die dadelijk het werk neer zouden leggen als zij dat konden, de ander kent n droevig ge val, een aangetrouwd nichtje van haar gewezen zwager, waaruit zonneklaar blijkt dat werkende moeders" steeds beteekend ongelukkige kinderen". Voorstandsters weten even zeker dat er honderdduizenden moeders zijn, die door de ontplooiing van haar persoon lijkheid en de bijdrage in de gezinskas de hechte fundamenten scheppen voor een gelukkige jeugd van haar kinderen, ter wijl het evenmin ontbreekt aan een voorbeeld uit eigen kring van bijv. een verren achterneef, die het juist zoo heerlijk vindt dat zijn vrouw werkt. Het is een hoopvol verschijnsel, dat wij ten slotte zeer ten slotte inzien dat wij er met deze algemeenheden en met déze particuliere ervaringen niet komen. Deskundigen onpartijdig onder zoek is het eenige middel dat verhel dering in de discussie kan brengen en misschien een basis van vergelijk kan aangeven. Vandaar dat de Amerikaansche tak van de Vereeniging van Vrouwen werkzaam in Beroep en Be drijf dit vraagstuk aan vijf vrouwelijke experts heeft voorgelegd en haar ant woorden heeft afgedrukt in het laatste nummer van de Independant Woman. Dat van Clara Savage Littledale, hoofd redactrice van het Amerikaansche The Parent's Magazine" volgt, als voor beeld van de nieuwere inzichten op dit [gebied, in zijn geheel. Als een aardige bijkomstigheid kan hier wor den vermeld, dat honderd jaar geleden, een van de allereerste voorgangsters uit de vrouwenbeweging, mevrouw van Hogendorp?van Hogendorp met haar intuïtie en haar practische ervaring, zonder eenige wetenschappelijke psy chologische scholing, een antwoord van dezelfde strekking wist te vinden, toen Koning Willem II, geen groot bewonderaar van geëmancipeerde vrou wen, haar vroeg of zij bij haar maat schappelijk werk geen last van haar kinderen had. Haar antwoord luidde, dat zij in dit opzicht geen moeilijkheden kende, omdat zij zich in haar werk door haar kinderen liet helpen. CLARA LITTLEDALE schrijft: Welk effect heeft de omstandig heid, dat de moeder buitenshuis werkt, op het kind ? Het is niet mogelijk deze vraag categorisch te beantwoorden. Ongetwijfeld zijn er evenveel verschil lende effecten als er moeders en kinde ren zijn, plus de noodige varianten en combinaties. Ik ben er echter van over tuigd, dat, in 't algemeen, het effect grootendeels afhankelijk is van de principieele houding der moeder in dezen. Voelt zij zich ondanks alle verstandelijke beredeneering schul dig? Roepen de critische commentaren en opgetrokken wenkbrauwen desbuurmans een pijnlijk gevoel in haar op? Indien zij inderdaad onder haar uiter lijk van overtuigde vastberadenheid een afgrond van weifeling verbergt aan gaande haar recht, den huiselijken haard voor een beroep te verlaten, dan zal haar schuldgevoel onherroepelijk, moeilijkheden met zich meesleepen zoowel voor haar zelf als voor haar kinderen. UITERLIJKHEDEN" ?-fOOWEL een jonge moeder ^ als haar reeds onwaarschijn lijk groots dertienjarige dochter behoeven soms na Paschen een nieuw avondkleed. Vooral voor de eerste doen de somptueuze stoffen van den winter nu wat stoffig aan terwijl voor de gebloemde avondkleeding, die des zomers is, de tijd nog niet is ge komen. Het huis Jean Patou weet in dezen den juisten toon te treffen door een meesterlijk gebruik van vele lagen tulle in verschillende nuances van roze tot purper, een creatie in grooten stijl. Even knap is echter de schep ping van de robe de jeune fille met zijn strikjes en de smock op bandjes. Ook hier de juisten toon, niet alleen voor het seizoen, maar ook voor den zoo ondankbaren leeftijd. ^Jdcotine En hoe staat haar echtgenoot tegen over haar werkzaamheden? Bezit hij werkelijk een dergelijken graad van van mannelijk inzicht dat hij het over zich kan verkrijgen met philosophische gemoedsrust haar rol van mede-kostwinster te accepteeren? Ik geloof niet dat eenige vrouw haar werk buitens huis met succes kan verrichten, tenzij ze kan steunen op een dergelijke basis in haar echtgenoot. Een critische, af wijzende houding zijnerzijds kan niet anders dan scherp gevoeld worden door de kinderen, wat niet nalaten zal een nadeelige uitwerking op hen te hebben. Of de omstandigheid, dat hun moeder buitenshuis werkt, goed of slecht voor de kinderen is, hangt in laatste instan tie af van de wijze waarop de situatie hun gevoel van veiligheid beïnvloedt verreweg het belangrijkste wat een tehuis en ouders een kind kunnen geven. Met een moeder, die zich schul dig voelt als ze het achterlaat, en een vader, die afkeurend tegenover haar handelwijze staat, moet hun gevoel van veiligheid geschokt worden ongeacht hoe bezorgd men anders ook voor hen is. Is er echter een oprecht geloof in het feit dat, hoe vrijer een individueele per soonlijkheid wordt gelaten om haar capaciteiten te ontwikkelen en aan haar uitingsdrang tegemoet te komen, hoe beter zij als mensch is en als lid van een groep 't zij een gezin, de gemeenschap of wat ook maar, dan is er geen enkele reden waarom de moeder, die den oprechten wensch koes tert een beroep buiten haar huis te ver vullen, niet een weg zou kunnen vinden om een en ander zoo aan te pakken, dat de uitwerking gunstig is voor ieder lid van haar gezin. Op slot van zaken is het niet quantiteit maar qualiteit, die het wezenlijke van de verhoudingtusschen moeder en kinduitmaakt. Niet: Zijt ge gedurende 12 uren op een dag bij uw kinderen en is uw aandacht op hen geconcentreerd ? Maar: Zijt gij een moeder, die een zoodanige mate van innerlijke stabiliteit en be vrediging gevonden hebt, dat ge, als ge bij uw kinderen zijt, hierin vreugde vindt en ertoe bijdraagt voor hen 't gevoel te scheppen van geliefd te zijn en een onmisbaar deel van een belang rijk, vitaal familieleven? Sommige moeders doen dit door t>ij hun haardsteden te blijven. Anderen bereiken het door deze overdag te ver laten en een beroep buitenshuis te ver vullen." W. H. P. v. D. G. Parijsche notities wzett o SUZANNE NORMAND IN het voorjaar komen ze altijd weer in Parijs, ik bedoel, dat men in dat jaargetijde gedurende twee dagen de mooiste en zeldzaamste exemplaren ; bijeenbrengt. En wordt een zaal ge huurd, ze wordt gevuld met kleine, ge nummerde kooitjes, en in die kooien duwt men op -den gegeven dag op trouwelooze wijze de dieren, bij welke de onafhankelijkheidszin, de wispel turigheid, de vrijheidszin op den spits zijn gedreven: ik bedoel de poes. Het geheel heet Internationale Kattententoonstelling" en het is een van de verrukkelijkste en meest troostelooze tafereelen die er te zien zijn. Verrukkelijk, omdat naar ieder weet, er onder den wijden hemel niets is, dat aan zooveel elegance zooveel konink lijke adeldom paart, aan zooveel fier heid een zoo kouwelijke lenigheid. En troosteloos, omdat men ze verraderlijk gevangen genomen heeft, die kleine opstandige wezentjes, omdat van alle dieren zij zich het minst kunnen schikken in een kooi; want zelfs vogels passen zich aan, katten niet. En dan hebben alle kattenliefhebbers, die gedurende twee maal vierentwintig uur onvermoeibaar langs de tralies der gevangenen schuifelen, de zaal rond gaan, terugkeeren, stil staan, zonder te kunnen besluiten heen te gaan.... die allen hebben op hun gezicht, weer spiegelen in hun gesprekken deze beide gevoelen: verrukking en troosteloos- i heid. Misschien kan men slechts daar, in die zaal waar men opeen gedrukt staat, waar men op eikaars teenen gaat staan, waar men duwt Mom te zien", zooveel . liefde vinden en als gevolg daarvan zoo veel beleefdheid en zooveel maatschap pelijke vriendelijkheid: iedereen is hier immers gekomen, gedreven door een gevoel, dat gelijk is aan allen, en waar van de oprechtheid buiten eenigen twij fel is. Dat is een soort van medeplich tigheid, weliswaar voorbijgaand, maar bet oo ver end. v Die bezoekers, die elkander nog nooit eerder gezien hebben, stellen elkaar ernstige vragen, wenschen elkaar ge luk, wisselen hun indrukken uit, ja ' zelfs hun herinneringen. Bij dit alles is slechts n onderwerp: poezen en kat ten en katten en poezen. Die Perzische blauwe of rossige kat, dat Siameesche poesje met hemelsblauwe pogen, die tijger, die achter zijn tralies treurt, die heele familie poesjes, heelemaal opge rold in een mand, dat haar, die mooie pupillen, een snuitje..., dat zijn de the ma's waarop ontelbare variaties ont worpen worden. Zoo dankt men aan die aanbiddelijke dieren meer dan alleen een heerlijk schouwspel. Want bovendien nog een voorbeeld, zeldzaam helaas in deze rampspoedige tijden: een soort broederschap tusschen de menschen.... PAG. \ïDE GROENE No. V KLEUR speelt een belangrijke rol in ons leven, al zijn we er in het grijze alledaagsche bestaan niet altijd bewust van. Maar door verande ring van omgeving, bij reizen in een ander land, valt op hoe verschillend daar de kleuren zijn, door andere lucht en ander licht. In de bergen, in hooge dunne lucht, zijn kleuren helderder, harder, droger. In een zuidelijk klimaat verwonderen wij ons, waarom wij deze kleuren b.v. het mat oker of roze van de huizen met grijsblauwe of blauwgroene luiken, de kobaltblauwe muren van een kamer met terrarooden tegel vloer, niet bij ons kunnen toepassen. Maar wanneer we weer in eigen land en eigen klimaat terug komen, merken we het verschil, hoe hier de lucht ver zadigd is van waterdamp, waardoor het licht gefilterd wordt en de kleuren er als gewasschen en min of meer pri mair uitzien. Zooals het totaalgamma der kleuren afhankelijk is van land en klimaat, zoo worden ook de kleuren, toegepast in onze woning, bepaald door aard en temperament van ieder afzonderlijk. Hoezorgvuldigkiezen wij nietonzeeigen nuances, aangepast bij ons karakter! Maar evenzoo hebben, algemeen ge nomen, ruimtes bestemd voor een groep bezoekers (hotels, bioscopen, muziek zalen) stellig het algemeene karakter van het publiek dat daar komt. Het is geen toeval of domme traditie dat ge woonlijk feestzalen of hotelhalls licht van kleur zijn met een accent in rood, b.v. een rood tapijt of roode looper; het geeft iets ruims en feestelijks; of ziekenzalen in licht, rustgevend matgroen of grijsblauw gehouden zijn; en in verga derzalen het eeuwig-neutrale groen van de groene tafel" domineert. Onze tijd heeft zich weer bezonnen op kleurwaarde en hoeveelheid, we willen weer een blanke wereld met zuivere kleuren, een rustige omgeving voor ons dagelijksch leven, waar de menschen zelf de hoofdzaak zijn. We kunnen echter niet kleur op zichzelf beschouwen, onafhankelijk van vorm en materiaal: kleur is een integreerend deel van materiaal en vorm en heeft zoodanig grooten invloed op de ruimte. Hoe een ruimte door verandering van kleur totaal verandert, weet ieder uit ervaring, die bij verhuizing of schoonmaak de nieuwe lichtbehangen kamer niet meer herkende; het storen de tralieachtige van de bruine venster kozijnen was verdwenen door ze grijs blauw te Schilderen, en de ramen leeken grooter; de veel te hooge smalle gang werd normaal van verhouding, nu het plafond rood geschilderd was; de vorm van de kamer kwam tot zijn recht door een effen vloerbedekking. Zoo kunnen we op velerlei wijze van kleur gebruik maken om onze mi EEN RECEPT VAN DE 6ROENE miiiii 11111111.1 | Komkommersoef) [ f TTET voorjaar stelt aan den | l *"* mensch zijn eigen eischen, zelfs | l aan de keuze van soepen is dit te | merken. Afgedaan zijn de erwten-, \ boonen- of preisoepen; licht en zuiver | = van smaak moet deze inleiding tot f | het maal thans zijn. . i | Indien gij bouillon hebt of niets | schroomt deze uit een flesch of blik f l te voorschijn te tooveren, dan kunt\ i u met een ontpitte, geschilde, gesne- | l den, met zout bestrooide en na een | l uur rusten van zijn sap ontdane | l komkommer dit resultaat gemakke-1 f lijk bereiken. Sauteer de stukjes in | | wat prima ' boter, voeg een i | handvol gehakte mr ing en wat kervel l | toe, begiet met de min of meer echte s | bouillon, bindt ten slotte in de soep-1 Sterrien met wat eigeel en wat melk. J TiiiiiiMiiiiiiiiiiMiiiimimmiiMiiiiiimmiiiiiiiniimmiiuMiiiT PAG. 13 DE GROENE N«. 3111 naaste omgeving ruimer, lichter, har monischer te maken. We kunnen er niet alles mee doen, maar het is toch waarlijk geen uitzondering als dat akelige hok" na een goede kleurbehandeling een gezellig kamertje wordt. Maar we kunnen in den meubel winkel een goede combinatie uitge zocht hebben volgens een staaltje be hang, een staal gordijnstof en een verf je voor de kasten, als dan de kamer klaar is staan we] verbaasd, want het is toch anders geworden dan we hadden gedacht! Niet het overzicht verliezen, waar en in welke hoeveelheid de kleuren worden aangebracht en hoe de aard van het materiaal is bij gordijnen het zware afsluitende van velours of het luchtige, doorschijnende van zijde; het harde, glanzende van lakverf of het doffe van getamponeerd werk een harmonisch geheel samenstellen; dat is het eenige recept dat voor de keuze van kleuren in de woning te geven is. I. FALKENBERG-LIEFRINCK BOEKEN voor en over ons TEGENWOORDIG schrijven we ook voor elkaar, meer dan vroeger geloof ik. Het moet een gunstig teeken zijn, want die boeken komen allemaal uit Engeland of Amerika, landen die ons vrouwen niets dan goeds hebben gebracht. Als voor beeld zou ik er hier vier willen noemen, waarvan de eerste twee al ouder zijn en dus volgens de wetten van de jour nalistiek niet meer voor een bespreking in aanmerking komen. Virginia Woolf schreef een jaar of tien geleden ,,A room of one's own", ernstig en diep gaand pleidooi voor een eigen gees telijke kamer voor de vrouw. Daarna kwam een zeer merkwaardig relaas van een geestelijken speurtocht van Joanna Field A life of one's own", waarin ze interessante ontdekkingen doet over de mannelijke en vrouwelijke wijze van leven en beleven. In den allerlaatsten tijd zijn er dan weer twee boeken bij gekomen, veel minder hooggestemd, maar toch door trokken van denzelfden wensch de medevrouw in te lichten over wat ze kan bereiken. Optimistisch en zakelijk schrijft Sarah Trent over wat de vrouw na veertig jaar wél en wat ze niet kan verwachten, in ieder geval blijft er veel meer over dan de meesten denken! Sarah Trent geeft verstandigen een degelijken raad, ze moedigt u aan uw gezond verstand te gebruik,n, geen zwakheden uit te buiten en geen dwaasheden te begaan. ,,De gulden jaren" is een boek, dat men in de handen van elke serieuse en misschien wat ontmoedigde vrouw zou willen zien. Stimuleerender en raker is het bewust laag bij den grond gehouden Live alone and like it". Laag bij den grond alleen in dien zin, dat Margery Hillus u aantoont, dat uw hooge aspiraties moe ten beginnen met de gewone dingen en dat het geen zin heeft, indien ge ge lukkig wenscht te zijn, uw leven noodeloos oncomfortabel te maken. Zusters, courage," zeggen al deze schrijfsters, ben je ongelukkig, zie dan eens wat je er allemaal zelf aan kunt doen, aan je geest, je gezondheid en je omgeving. Zit niet bij de pakken neer, een vrouw die orchideën verwacht, die krijgt ze". Die formuleering is natuurlijk van de ondeugende Margery; het mooie van haar boek is, dat men het ook aan niet zoo vreeselij k serieuze meisjes en vrouwen kan geven, terwijl heel ernstige menschen er niet zoo vreeselijk boos over zullen worden. Er wat van opsteken zullen ze allemaal! EXPOSITION I0n INTERNATIONALE IUII TALRIJKE MANIFESTATIES OP HET GEBIED VAN ? ????? KUNST, WETENSCHAPPEN, LETTEREN EN SPORT. ?<^^ Inlichtingen bij d* Soh*cpvaart* «n R«l*buraaux «n h«t Comitévan Propaganda. DE KALENDER AAN UW POLS LE COULTRE CALENDRIER" met auto matische dag- en datumwijzer. Prijs in staal Importeurs: Fa. A. BRONKHORST, Den Haag Laan van Meerdervoort 480. Tel. 392212 N.V. CIVIELE EN MILITAIRE KLEERMAKERIJ DEKKER & DIJKSTRA voorheen de erven H. van Dijk Leverancier! van Indische Uitrustingen j UTRECHT, Nieuwe Gracht 6 TELEFOON DOOR HET OEHEELE LAND TE ONTBIEDEN l 3416 A m oio l fïfiraflO Wij farceren, wuschen, smeren, halen en brengen MIIIOIGI Udl dyO uw Mto. Prijzen vanaf f 15.- per maand. Onze 30 Jarige WlMptrzQdl 143. Til.53218 ervaring Is een waarborg voor goede service. Stalling voor 100 auto's Dag en nacht geopend. GEVRAAGD tegen l Mei in gezin waar de moeder ontbreekt, VERZORGSTER VAN DE HUISHOUDING en van 4 schoolgaande kinderen (8?16 jaar); hulp bij huiswerk van ondergeschikt belang. Dienstbode aan wezig. Buiten in het Gooi. Leeftijd 25?35 jaar. Algemene ontwikkeling vereist. Kennisvan Montessori-methode strekt tot aanbeveling. Brieven no. 9252 aan Scheltema & Holkema - Amsterdam