Historisch Archief 1877-1940
i:
in het Parlement deze opvatting tegen de arbeiders
oppositie te verdedigen, die haar het verwijt maakte
dat practisch de blokkade dus wél erkend werd.
Dat is niet zoo, antwoordde Eden, wij ruimen geen
van beide partijen de rechten van oorlogvoerenden
in, maar wij erkennen en wij kunnen ook niet
anders het feit dat er gevochten wordt. Dit
brengt dus mee dat buiten de drie-mijls-zone,
buiten de territoriale wateren, Britsche schepen
door de Britsche marine zullen worden beschermd,
naar welke haven zij zich ook op weg mogen bevin
den. Dit was n wijs besluit. Het is ditmaal lichtelijk
in 't voordeel van Franco maar een volgend maal
kan het volgen van dezen gedragslijn zeer wel in 't
nadeel van Franco zijn. Deze gedragslijn is gekozen
om een conflict uit den weg te gaan, niet om Franco
te helpen. Want n ding is zeker: het beetje
sympathie dat het conservatieve deel van Spanje
zonder twijfel hét vorige jaar nog in Engeland
genoot, is grondig verspeeld door Mussolini.
MINISTER COLIJN HEEFT DE
ANTI-REVOLUTIOnaire verkiezingescampagne ingezet met een
rede voor de deputatenvergadering van zijn partij.
Het was een rede van formaat, waarin voortreffelijke
dingen gezegd zijn over het karakter van het fascis
me: ,,een internationale geestelijke strooming, die
zich niet laat terughouden door de steenen palen,
welke de grens tusschen land en land aangeven",
een strooming, welke zich in tal van vormen uit,
ook in landen en kringen, waar schijnbaar nog
een democratie aanvaard wordt. Aan het commu
nisme geeft onze grijzen premier geen enkele kans
hier te lande; wat het nationaal-socialisme betreft,
hangt het z.i. af van de verdere werking van ons
parlementaire stelsel, dat nog wel enkele verbete
ringen kan hebben. In beide gevallen schijnt hij een
andere voorwaarde te miskennen: een van de groote
bronnen van politiek radicalisme ligt in een perma
nente bestaansonzekerheid van groote volksgroepen,
die niet door persoonlijke activiteit uit den weg ge
ruimd kan worden. Het is merkwaardig dat een
man die vier jaar lang het roer in handen heeft ge
houden, hiermee zoo weinig rekening toonde te
houden. Of is het tactiek, over deze controverse in
de Nederlandsche politiek zoo weinig mogelijk te
spreken? Want wat dit punt betreft zullen vele
Nederlanders, die overigens de politieke lijn van het
aftredende ministerie van harte toejuichen, zich
wel tweemaal bedenken voor zij , .althans het ka
rakter van het gevoerde beleid bij deze stembus
steunen".
TWEE GEBEURTENISSEN . IN DE AFGELOOPEN
week verleenen aan de economische critiek op
het beleid onzer regeering reliëf. De Nieuw Am
sterdam", het grootste schip der Nederlandsche
handelsvloot, is deze Zaterdag onder groote belang
stelling van stapel geloopen; H. M. de Koningin
heeft de doopplechtigheid verricht en minister
Gelissen heeft een rede gehouden. Het is prachtig,
dat dit schip onze vloot over eenige maanden gaat
verrijken, maar hoe waardevol zou het zijn als het
schip thans reeds in de vaart was om deel te hebben '
aan de opleving in het scheepsbedrijf? Wanneer,
zooa's indertijd op zeer sterke gronden is bepleit,
tijdiger de overheidssteun voor den bouw was ver
leend, zou onze volksgemeenschap daarvan een
voordeel genoten hebben, dat zeker minstens de
verleende subsidie zou evenaren. In nog veel sterkere
mate geldt dit van schepen, die nu nog op stapel
worden gezet: de materiaalprijzen zijn enorm geste
gen en tegen dat zij gereed zijn kan de markt al
weer bedorven ,wezen. De andere gebeurtenis is een
,,collectief solliciteerren" van kantoorbedienden,
dat in Amsterdam en Rotterdam heeft plaats ge
had bij een aantal groote kantoren, waarvan bekend
was of vermoed werd, dat er zeer regelmatig door
groote aantallen bedienden vele uren werd
overgewerkt. Het is een wantoestand dat de eene helft
in een bedrijfstak dubbel werk doet en de andere
helft op kosten der gemeenschap wordt onderhouden.
Zoowel de werkloozen als de gemeenschap hebben
het recht elk op hun wijze hier tegen op te komen.
Wanneer dat in den vorm van een rustige manifesta
tie geschiedt is er geen enkele reden voor de politie,
om, zooals in Schiedam is geschied, er vrijwel zonder
waarschuwing op los te slaan. En een regeering, die
het twee-op-een-stelsel" voor jeugdige werkloozen
aanmoedigt, moet middelen kunnen vinden om het
een-op-twee-stelsel" in het particuliere bedrijf
tegen te gaan.
IIW Cl AAD ^ weer rustig en
M ff OLHHl Uw zenuwen worden
gekalmeerd en gesterkt door het gebruik van
M Ij n hardt fs Zenuwtabletten
Gl?zrn Buisje 75 et. Bij Apoth. en Drogisten
PSYCHOLOGIE van het ANTISEMITISME
De reportage van de week
Door een ongelukkiger) samenloop van omstan
digheden is in ons vorig nummer het artikel van
mr. R. H. Dijkstra over de psychologie van het
antisemitisme ontsierd door een groot aantal
zinstorende drukfouten. Om den loop van het betoog
volledig recht te doen wedervaren, meenen wij
goed te doen het artikel in zijn geheel te herplaatsen.
DOOR weerlegging.
of veroordeeling,
hoe gefundeerd of
gerechtvaardigd ook, zal
het antisemitisme nooit
overwonnen kunnen wor
den, dat heeft de geschie
denis afdoende aange
toond, en is ook op zich
zelf begrijpelijk. Het is
gebaseerd op een gevoelsinstelling en onttrekt zich
als zoodanig aan den directen invloed van het rede
lijk betoog of de zedelijke verontwaardiging. Alleen
verklaring kan hier misschien uitkomst brengen.
Als de oorzaken ervan zijn opgespoord, zal wellicht
door elimineering van een of meerdere daarvan
het verschijnsel zelve geliquideerd worden.
Het lijdt geen twijfel, dat sociaal-economische
omstandigheden en verhoudingen ook ten deze van
grooten invloed zijn en een fundamenteele wijziging
daarvan, waardoor groote bevolkingsgroepen van
een telkens geactiveerden bestaansangst, die haar
geestelijk evenwicht bedreigt, werden verlost, zou
waarschijnlijk het antisemitisme tegelijk met zoo
veel ander kwaad, althans als sociaal verschijnsel,
doen verdwijnen. Misschien zou ook een wijziging
van den politieken status van het Joodsche volk zelf,
zooals die door het Zionisme wordt nagestreefd, tot
liquidatie van het antisemitisme kunnen bijdragen.
Maar de kans, dat langs dergelijke wegen eerlang
een bevredigend resultaat zou kunnen worden ver
kregen, schijnt helaas voorshands niet groot.
Een indirecte en irrationeele reactie op objectieve
omstandigheden, als het antisemitisme is, ver
onderstelt echter bij degenen bij wie zij zich voor
doet, tevens een bepaalde psychische praedispositie
en dynamiek, die op zichzelve verklaring vragen
en mogelijk, als zij volledig worden onderkend en
bewust doorleefd, zullen blijken te zijn opgeheven,
of althans in andere banen kunnen worden geleid,
gesublimeerd, zooals dat in de moderne psychologie
heet. Dat is het groote belang van het psychologisch
onderzoek van een verschijnsel als het onderhavige.
HET is, merkwaardig genoeg, de antisemitische
literatuur, en daarvan weer meer in het bijzonder
de pretens-wetenschappelijke, die het beste uitgangs
punt biedt voor een psychologische analyse van den
aard en de ontwikkeling van het tegen de Joden
gekoesterde ressentiment. Het kan immers geen
onbevooroordeelden onderzoeker ontgaan hoe vaak
zelfs bij de scherpzinnigste en begaafdste auteurs
op dit gebied en er zijn onder hen meerdere
hoogelijk begaafden en zeer scherpzinnigen verschijn
selen schering en inslag zijn, die zich niet als nor
male denk- of waardeeringsfouten uit gebrek aan
aandacht, onderscheidingsvermogen of feitenkenni;
laten verklaren. De denkwijze en betoogtrant zelfs
van deze wetenschappelijke auteurs kenmerkt zich
niet alleen door verontachtzaming van de meest
fundamenteele wetten der logica, als die der uit
gesloten tegendeelen, maar ook door een gebrek aan
geneigdheid tot toetsing der gekozen uitgangspunten
en verkregen resultaten aan de empirische realiteit,
dat zijn weerga slechts vindt in het autistisch
denken, zooals dat uit de psychiatrische kliniek be
kend is.
Wanneer in ,,Mein Kampf" wordt onthuld hoe
zoowel het vervloekte Marxisme als het evenzeer
verdoemelijke kapitalisme vruchten van den
Joodschen geest en Joodsche conspiratie zijn, maar tevens
een homogene, wellicht zelfs centraal geleide, Jood
sche taktiek wordt verondersteld, en een dergelijke
zonderlinge anomalie wordt gecompleteerd met de
stelling dat zelfs het historisch-materialistisch bolsje
wisme niet anders is dan een door de Joden in hun
ongehoorde sluwheid uitgevonden instrument, dat
dienen moet om de geheele wereld aan het Joodsche
kapitaal hoorig te maken, dan meene men niet dat
zulks verklaard zou kunnen worden uit de algeheele
ongeschooldheid en beperktheid van het denk
vermogen van den auteur en bedenke dat een
Gobineau en Drumont, om slechts enkele voorbeelden
te noemen, door hun vlijmscherpe intelligentie en
ongemeene eruditie niet behoed werden tegen het
debiteeren van in wezen niet geringere enormiteitenl
Dergelijke verschijnselen laten zich niet anders
verklaren dan die welke zich voordoen bij
schizophrenen en lijders aan angst- en dwangneurosen,
en zij blijken met deze ziekte-beelden bij nadere be
schouwing ook meerdere trekken gemeen te hebben.
Wanneer men daarnaast dan ziet tot welke onge
hoorde wreedheden door hun antisemitisme bezeten
menschen en menschengroepen zich, in flagranten
strijd niet in het algemeen ook door hen erkende
en geëerbiedigde normen van recht en zedelijkheid,
PAG. 4 DE GROENE Ne. 3IM
zich jegens de weerlooze
objecten van hun ressen
timent laten verleiden,
ligt de conclusie voor de
hand, dat wij hier staan
voor een partieele regres
sie van den mensch tot
lagere en schijnbaar defi
nitief overwonnen stadia
van zijn psychische ont
wikkeling, zooals wij die uit de psychologie der
neurosen hebben leeren kennen.
Menschelijke oerdriften, die in de bewuste per
soonlijkheid niet zijn geïntegreerd, daaruit ver
drongen, ongeweten werkzaam blijven en naar
bevrediging in aan de zelfcritiek ontsnappende ver
momming streven, spelen hier ongetwijfeld een be
slissende rol. De onopgeloste conflicten tusschen
natuur en norm, die in ieder individu voortleven,
uiten zich, wanneer zij van zoo brutalen aard zijn,
dat de bewuste persoonlijkheid in haar streven naar
zelfbehoud en zelfrespect zich aan de erkenning
ervan niet meer wagen kan, in schijnbaar onver
klaarbare en dikwijls zelfs niet ten volle bewuste
schuldgevoelens, waarvan wij ons bij wege van
projectie plegen te bevrijden. In ons zelf aanwezige,
maar gedissimuleerde, bopze verlangens en stre
vingen worden willekeurig in den een of anderen
vorm aan anderen toegedicht, en de verwoede be
strijding daarvan in die anderen geeft vervolgens
gelegenheid om met instemming van het recht- '
schapen en maar al te graag verschalkte Ik de agres
siviteit der verdrongen driften zelve uit te leven.
IS het een wonder dat de zonen van het ,,0ude
Volk", zonder aanzien des persoons, zoo veel
vuldig en hardnekkig tot de slachtoffers van een
dergelijke psychische dynamiek worden uitver
koren ?
Van kindsbeen af speelt het Joodsche volk een
rol in het zieleleven van allen die tot de Europeesche
cultuurgemeenschap behooren. Lang voor dat het
begrip van eenigerlei eigen volksgemeenschap ook
maar vagelijk bij ons bestond, kenden wij het Jood
sche volk en zijn geschiedenis. De eerste dramatische
conflicten, die op onze kinderfantasie inwerkten en
daarop onbegrepen maar daarom wellicht te deci
siever hun stempel drukten, waren die der Joden.
Maar bovenal, de zedelijke normen, waaraan we
leerden ons te moeten conformeeren, kwamen tot
ons uit den Bijbel, dien wij als het boek der Joden
leerden kennen.
Daarbij komt dan nog, dat later de Jood, dien wij
als volksgenoot ontmoeten, de kenmerken van een
andere, voor ons ontoegankelijke gemeenschap be
waard heeft, en daardoor licht tegelijk min of meer
als vreemdeling wordt beschouwd en ook zich zelf
als zoodanig blijft beschouwen.
Wanneer zich dan in onze psyche conflicten doen
gelden tusschen ons natuurlijke of geperverteerde,
maar verdrongen, driftleven en démoraal, die - ook
voor hen, die haar niet meer als zoodanig meenen
te erkennen?genetisch nog steeds de Christelijke mo
raal is, waarmede ons onderbewustzijn zich als door
de Joden opgescheept beschouwt, is het dan een
wonder, dat de daaruit voortvloeiende wrevel zich
op de Joden zoekt te wreken.?
Wie zich met de eigenaardigheden van de psychi
sche processen der regressie en projectie heeft ver
trouwd gemaakt en de geheimen der daarin tot uiting
komende strategie der driften kent, zal zich daarover
zeker niet verwonderen en ook begrijpen waarom
aan den Jood, die zich als verhulde personificatie van
hun Widersacher, de moraal, tot object van hun
agressiviteit ziet verkozen, al wat in de verdrongen
driften laakbaar en aahstootelijk is, wordt aange
wreven en te gereeder wordt aangewreven in ver
band,met zijn tegelijk eigen" en niet-eigen" zijn,
dat de noodige identificatie vergemakkelijkt en den
weerstand daartegen verzwakt.
Het zou te ver voeren te dezer plaatse nader in te
gaan op de typische uitingsvormen en nevenver
schijnselen van het antisemitisme, die rijkelijk stof
bieden voor breedere argumentatie en meer gedetail
leerde uitwerking van 'den in het vorenstaande uiterst
summierlijk ontwikkelden gedachtengang. Aan
vaarding er van kan echter tot geen andere conclusie
leiden, dan dat het antisemitisme, slechts n der
vormen is, waarin een moeizaam verholen
barbarendom, dat in en te midden van ons leeft, ongeweten
maar daarom te verwoeder en gevaarlijker den strijd
aanbindt tegen de cultuurelementen, in casii de
Christelijke zedenleer, die overwinning daarvan
veronderstellen en, wellicht in een mate, die onze
kracht te boven gaat,'van ons eischen.,
MR. R. H. DIJKSTRA
Een deel van het expositieterrein: het Trocadéro en de
buitenlandschc paviljoens, o.a. het Neder/ondsche M
De stand der werkzaamheden
De kinderen van Modderstad .
Vinden niets naarder dan een bad,
Zij plassen in de modder rond.
Zijn vuiler dan de vuilste grond.
ZOO is het van den winter geweest op het
ongeveer 100 hectaren omvattende terrein
van de aanstaande tentoonstelling van
kunst en techniek in het hedendaagsche leven. Het
slechte weer en de lange duur van het hooge
Seinewater tezamen met de onrust op de arbeids
markt hebben de werkzaamheden vertraagd. Het
geeft geen pas daar het tegenwoordige bewind alleen
aansprakelijk voor te stellen. Dit wil zich daarvan
bedienen ter viering van zijn verworvenheden",
al koos het daartoe niet den behendigsten vorm.
De schuld, indien in zulke omstandigheden van
schuld sprake is, ligt dieper in het verleden.
Langen tijd hinkten de initiatiefnemers op twee
gedachten: het departement van handel stond de
organisatie van een expositie van sierkunst voor.
Dat zou een herhaling geworden zijn van de in
1925 hier gehoudene, waarvan de herinnering zeker
niet uitgesleten is en die op zich zelf geslaagd mocht
.heeten. De mannen van het vak erkenden, dat deze
takken van kunst sindsdien niet zoo rijke vrucht
gedragen hebben, dat de oogst een tweede binnen
zoo korten tijd wettigt. Een andere groep, gestuwd
door den t oenmali gen minister van nationale
opvoeding, streefde naar een eerbewijs in dezen
vorm aan alle arbeidsvormen, industrieele, am
bachtelijke en op den landbouw betrekking hebben
de. Na elkander bestreden en geneutraliseerd te
hebben, werden beide opvattingen in 1933 ver
smolten. ??'.??
Met de komst van het volksfront kwam er
nieuwe opstopping. In weerwil van alle moeite
scheen het onmogelijk het benoodigde aantal
geschoolde arbeiders aan het werk te zetten en te
houden. Daarmee trad vooral de bedoeling naar
voren, hiermee de werkloosheid te bestrijden, wat
leidde tot wering, voorzoover mogelijk, van
nietFransche krachten. Hierdoor kreeg de C.G.T. de
bovenhand in zake de werving. Het slagen van'de
tentoonstelling werd den leden van desbetreffende
vakvereenigingen in handen gelegd en daar de
bouwvakarbeiders overwegend rood zijn mocht dit
leger als de stormtroep in den socialen strijd be
schouwd worden. Dat hield in, dat aan niet bij deze
syndicaten aangeslotenen het leven er bemoeilijkt
werd, maar vooral dat zoo stipt mogelijk de hand
werd gehouden aan de wetten op de 4o-urige
lampacjT
kruq brut
/-Iliollrt -Tlr-irtCf^ /
.aesse:
werkweek. En daar de buitenlandsche kameraden,
naar Parijs geroepen tot afbouw van hun bouw
werken, er belang bij hadden botsingen met de
Franschen te vermijden, hielden ook zij zich daar
aan. Men weet, dat een sterke Nederlandsche
ploeg er met dat doel toeft.
MET dat al drpng de tijd en zagen de
syndicalisten zelf in, dat de karweien niet eiken
Zaterdag en Zondag konden stilliggen. De vele
Paaschbezoekers konden zich ervan vergewissen,
dat er toen althans doorgeploeterd is, maar de
ongerustheid van de mannen was daarmee niet
weggenomen. Het gros verlangt de zekerheid niet
na voltooiing van deze broze paleizen weer op straat
te komen te staan en bij den ,,steun" te moeten
aankloppen. In dit opzicht ontmoetten zij en
Edmond Labbé, de ziel van de expositie, elkander.
Deze organisator, die zich uit den
handarbeidersstand opgewerkt heeft, begrijpt dat. Zijns inziens
ligt de schuld voor het te trage opschieten niet bij
hen; vele aannemers bevinden zich nu eerst in
leertijd. Dat zijn zij, die meenen het bedrijf van hun
kantoor uit te kunnen leiden in plaats van gelijk
de anderen door voorbeeld en persoonlijke tegen
woordigheid de mannen aan te sporen en te leiden.
Daarmee was de grondslag voor twee scherp
tegenover elkander staande opvattingen gelegd.
Allen, die het goed meenen met het volksfront,
getuigen in hoera-artikelen van geloof in de goede
zaak en dat alles terecht komt. Degenen, die ter
wille van het landsbelang hun politieken weerzin
niet ter zijde weten te stellen, toonen in dit alles
een hard hoofd te hebben. En tusschen beide ziens
wijzen is het aantal bladen gering, dat deze dingen
op eigen merites beoordeelt en zich laat leiden door
de uitsluitende overweging, dat de tentoonstelling
het toerisme moet bevorderen en Frankrijk aan
"deviezen helpen. Wie zich ter plaatse van den stand
der werkzaamheden op de hoogte stelt en met
ingenieurs en uitvoerders van
de plannen spreekt, komt tot
de slotsom, dat zij, alle te
genspoed en tegenwerking ten
spijt, bij de officieele opening
niet veel verder dan voor
gangsters van de voltooiing
verwijderd zal zijn. De
Fransche arbeider is tot zulke
krachttoeren in staat, als de i
wil er is. Het is onnoodig
daartoe aan den ommekeer
aan de Marne te herinneren.
Men hoede zich nu weer
voor een onbekookt opti
misme, waarvan sommigen
getuigen, die voorgeven, dat
i Mei wat tot dan toe een
baaierd was in een féeëriek Museum van
decor zal hertooverd blijken, Moderne Kunst op de
gereed de gasten te ontvan- Tentoonste///'ng te Parijn
gen, met uitzondering van eenige paviljoenen en al
zal nog hier en daar de laatste hand aan paviljoens,
luchtbruggen en soortgelijke gelegd worden. In elk
geval mag voorspeld worden, dat het algemeene
aspect dan te meer indruk zal maken naar mate
men meer aan een ordentelijk voor den dag
komen op den aangewezen dag gewanhoopt heeft
?
ZOO spreekt onder anderen hoofdarchitect Greber.
Hij maakt onderscheid tusschen de blijvende
en de vergankelijke constructies.
,,0p de eerste hebben we de voornaamste aan
dacht gericht, zij zullen zeker tijdig afkomen. Dit
geldt voor de musea van hedendaagsche kunst, het
nieuwe Trocadéro, die schouwburgzaal, tuinen en
fonteinen. En de eigenlijke urbanistische werken,
de tunnel voor auto's aan de kade, de verbreeding
van de Pont d'Iéna en andere zijn gereed. Dan zijn de
herinrichting van den Eiffeltoren, van het Grand
Palais, dat het paleis der ontdekkingen wordt en alles
voor de feesten van water en licht reeds in orde.
En wat de voorloopige paviljoens aangaat, die
van Nederland, België, Italië, Rusland, Duitschland
en andere zijn of komen binnenkort kant en klaar.
Voltooid is het gewestelijk centrum, een clou voor
de expositie met de dorpstypen uit de verschillende
Fransche provincies en het Lunapark, waai van
opzienbarende nieuwigheden het gros van de
bezoekers moeten vasthouden. Van de particuliere
bouwsels kan de helft bij de inwijding van het
geheel worden opengesteld; ik noem die van film,
pers, radio, leerwerk, vreemdelingenverkeer...."
De hoofdarchitect verheelt ? zich niet, dat het
stucwerk niet droog zal zijn. Met het oog op het
voorbeeld, dat het museum-Boymans voor de musea
geweest is, zou men hem den tijd kunnen voor
houden, die voor de oplevering hiervan verstreken is
en dien, zoo veel grooter, waarin beide toegankelijk
moeten worden gesteld. In elk geval zal men den
eersten tijd op het terrein nog al eens door modder
waden. Het in gereedheid brengen van de wegen is
een vraagstuk op zich zelf. En de heer Greber wil,
om te voorkomen dat de vertraagde werken den
algemeenen indruk bederven, ze localiseeren en
aan het oog onttrekken. Voor het overige houdt hij
zich voor, dat de stroom gasten pas na 12 Mei,
wanneer de kroningsfeesten te Londen toeristen uit
alle landen vrijlaten, komt opzetten.
Ziedaar Jantje Lach; Jantje Huil is niet overtuigd.
Hij acht het welslagen van de onderneming be
dreigd door de onvoldoende credieten en te hoog
entree: frs. 5 of 6 benevens frs. 2 voor het paleis der
ontdekkingen, n franc voor het aquarium, en
voor de vermakelijkheden moet natuurlijk extra
betaald worden. Pujade berekende in Marianne
dat een avond, op dat terrein doorgebracht, alleen
uit dezen hoofde reeds op een minimum van frs. 15
komt. Nochtans maakt men zich sterk evenveel
menschen als in 1900 te trekken. Dat zit nog, want
in dat jaar was men er af met de storting van n
franc, zeg tegenwoordig zes. Verder schijnen ettelijke
belangrijke bedrijven niet vertegenwoordigd te
zullen worden waarop aanvankelijk gerekend werd,
en wie wil kan den crisistoestand in Europa erbij
tellen, in de eerste plaats de in vele landen bestaan
de deviezencontróle en derhalve de kunstmatige
beperking van grensoverschrijding.
Al naar ieders temperament zijn de wedden
schappen geopend: klaar? niet klaar?'half klaar... ?
Zullen we zingen:
De kinderen van Modderstad
Zijn nu niet bang meer voor een bad.
Klein Jantje lacht, dat is gezond.
'Dr. H. VAN LOON
l 1
PAG. 5 DE GROENE No. 3124
PAG. 18 DE ^
fe.