Een verhaal van De Groene man met de bas Joh. W. Broedelet DE klagelijkste geluiden klonken op uit 't sou terrain. Het waren doffe brommingen, of 'n gigantische meikever ergens gevangen zat en maar niet ontkomen kon. Dan ging dat hopelooze gesjroem over in 'n gesmoord janken, zoodat alle honden in de buurt verwoed begonnen te blaffen en te keffen en van 't oorverdoovende lawaai soms 'n oude dame of 'n onvoorzichtig kind onder n'auto kwam. Daar tusschen door werd 't gehoor nog gestreeld door 'n ijselijk gepiep, dat op zijn minst door merg en been drong. In 't kort: 't was 'n cacophonie om je verstand bij te verliezen. Dat alles gebeurde door 't naarstig bestrijken van 'n bas door 'n tonen-liefhebber, die zich daar uren en uren mee onledig hield. Menschen stonden in de straat stil en vroegen zich af, hoe 't mogelijk was, dat iemand zoo'n tumult uit onschuldige snaren te voorschijn tooverde. En men informeerde, of men met 'n beroemd, extramodern bassist te doen had, die vandaag of morgen mogelijk met 't groote, stedelijke orkest optrad. Dan wilde men zich nu reeds van 'n plaats ver zekeren ten einde getuige van die sensatie te kunnen zijn. Zulk 'n zeldzaam artistiek evenement mocht men zich immers niet laten ontgaan. Bij oogenblikken was 't verkeer voor 't huis van den machtigen strijker totaal gestremd. Agenten kwamen er aan te pas, maanden tot doorloopen, ja maakten zelfs gebruik van den gummistok. En tal van huizen, die te dicht bij 't gerucht-makende perceel lagen, raakten onbewoond: bet was on mogelijk, in de nabijheid van zoo'n geluids-productie het leven eenigszins aangenaam te slijten. Gaandeweg vormden zich vaste klant j es voor dit huil-, brul- en daver-concert. Daar begint-ie weer!" knalde 'n boodschaprijer los, met n sprong van z'n fiets. Mot u hooren ! De hooge tonen pakt-ie, of er 'n wilde eend tusschen z'n vingers glibbert en in de laagte is-ie 'n matador, waar geen stofzuiger tegen op kan: dan bromt ie, dat je er mirakels van wordt. Het moet 'n hél groot kunstenaar zijn, zeggen ze." En mag dat zoo maar van de politie?" infor meerde 'n burgerheertje, dat al voor de zooveelste maal op 't appèl was, doch nog niet erg goed aan die tonen-distributie uit 't souterrain kon wennen. Kunst is kunst" instrueerde 'n hooghartig meisje. En de autoriteiten, die zich respecteeren, moeten die wel in bescherming nemen." Dat klonk daar anders net, of er iemand vermoord werd," zei, met eenige ontsteltenis, 'n dikke man. 'n Heer van middelbaren leeftijd met 'n zeer vlug uiterlijk, die naast 'm stond, knikte met groote stel ligheid, dat hij 't daar geheel mee eens was, bromde zelfs: Dat ze zooiets niet onderzoeken! Enfin l" Midden in 'n afschuwelijk gehuil werd'n klaag aria afgebroken. Langzamerhand verspreidde zich de nieuwsgierige menigte. Na enkele minuten ging de souterrain-deur open, 'n gevaarte werd naar buiten gedrongen en daar achter verscheen 'n zon derlinge figuur met 'n ontzaglijk aantal plooien in z'n broek en heroïsch haar-gewapper rond z'n hoofd: de muzikant trad naar buiten met z'n in 'n reusachtige kist opgeborgen bas. Die vent is zóó aan z'n instrument verkleefd," grijnsde de dikke man, die de straat nog niet ver laten had, dat-ie d'r zelfs mee uit wandelen gaat l" Dat vind ik anders vreemd," vond de heer van middelbaren leeftijd met 't zeer vlugge uiterlijk. Waar gaat-ie met zoo'n ding naar toe? En hoe hanteert-ie 't geval?" Dat laatste was gemakkelijk te zien: aan de kist waren twee leeren handgrepen bevestigd. En, zich daaraan vastklemmend, kón de bassist, al bleef 't 'n beetje moeilijk, met z'n levensgezel op stap. Misschien gaat-ie in de buitenlucht studeeren, in 'n park" veronderstelde de dikke man. Artisten hebben van die rare bevliegingen, 'k Heb 'n broer gehad, die blies trompet. Hij is gek gestorven." 't Gaat mij niet aan" sprak nog voorzichtig de heer met 't vlugge uiterlijk, maar zonderling is 't." Toen verdween de muzikant, die er 'n eenigszins verbaasd en hoogst onrustig aangezicht op na hield, uit hun oog. DEN volgenden dag begon het spektakel voor 't jammer-huis opnieuw. En wel in zoo hevige mate, dat 'n voorbij lbopende hond het op z'n zePAG. l« DB GROENE Ne. 3U« nuwen kreeg en 'n reeks van dames in de enkels beet. De bas jankte, gierde, zuchtte, blies, knorde, of ze nu werkelijk op zieltogen lag. Doch slechts aan goede dingen, zegt men, komt 'n einde. ,,0f d'r wér een vermoord werd l" rilde de dikke man. ^ Nu u 't zegt" ging de heer van middelbaren leeftijd daar happig op in. Heeft u niet gelezen van al die verdwenen dames? 't Moet in 'n huis hier ergens in de buurt zijn. Als ik me wel herinner, was er zelfs sprake van deze straat. Nu, dames ver dwijnen zóó maar niet. Ik ken ze. Ze zijn over 't algemeen niet op haar mondje gevallen en vóór ze 't opgeven, zorgen ze wel, dat je ze hoort. En nu vraag ik me af, was dat 'n menschelijke schreeuw of 'n aai over de bas? En wat is-ie gisteren met die kist gaan wandelen? Waar is-ie naar toe geweest? Zat er wel een bas in? Wat heeft-ie misschien weg gebracht? 't Zijn allemaal maar vragen. Maar weet u 't antwoord?" , Jonge, jonge, jonge" bracht de dikke man met moeite uit en hij zag zóó bleek, dat 'n juffrouw er akelig van werd. Ik zal dien vent in de gaten houden" beloofde de boodschaprijer, die weer van z'n fiets gesprongen was, en mee had geluisterd. Ja, ik heb er van ge lezen. Zes dames moeten 't wezen, drie weduwes niet meegerekend." Pang, pang, pang I" klonk 't uit 't souterrain. Nou schiet-ie ook nog" zei de boodschappenrijer verschrikt. Straks raakt-ie ons I" Dat is zijn meesterlijk pizzicato" verklaarde 't hooghartige meisje, met kennis van zaken. O, wanneer treedt hij eens op in 't openbaar?" De muziek zweeg. De menigte verspreidde zich uiterst langzaam. De geheimzinnige musicus had zichzelf immers overtroffen ! Men was te zeef onder den indruk om zich snel te kunnen verwijderen. Daar verscheen hij andermaal met z'n verpakt instrument! Menschen juichten. Anderen dreigden met de vuist, omdat hij de buurt zoo verontrustte. Doch de man trok er zich niets van aan, stapte rustig voort met z'n gevaarte. Als er 'n bas in zit!" merkte de boodschaprijer, die z'n fiets in den steek liet, wantrouwend op. Zou-ie 'n zevende dame of 'n vierde weduwe op bezoek hebben gehad ?" hakkelde de dikke man, die van ontzetting mager dreigde te worden. We moeten 'm na l" schreeuwde de heer met 't vlugge uiterlijk. Wét zit er in die kist? 'n Bas of ?" Hij kon 't niet uitspreken! Maar de man met de overdadige plooien in z'n pantalon en 't dito hoofdhaar had 'm verstaan Angstig keek-ie om en zette 't dan met z'n pakkage op 'n loopen, of de duivel 'm op de hielen zat. De heer van middelbaren leeftijd, de dikke man, de boodschap-rijer 'm achterna, vanzelf gevolgd zooiets werkt nu eenmaal aanstekelijk door tal van andere luisteraars, bij wie zich snel 'n heele volksmassa voegde, die nergens van wist, doch ver moedde dat er iets ontzettends aan de hand was. 't Werd 'n wedloop, zooals niet eiken dag plaats vindt. Op 'n straathoek struikelde de souterrain-bewoner. Z'n kist viel open en.... er kwamen vrouwenkleeren uit te voorschijn. Zie je wel?" sprak de heer met 't vlugge uiterlijk buiten adem. Ik heb 't wel gedacht!" Is dat alles, wat er is overgebleven van de ...... van de weduwe?" stamelde de dikke man. Men raasde, tierde, vloekte, schold. Doch wat deed de bassist? In 'n razend tempo sprong-ie in 'n vrouwen-jak en -rok, zette 'n mal hoedje met 'n piek-veer op en ging er dan in 'n vaart van door, dat er geen houden aan was. Houd 'm, houd 'm!" riep men 'm na. En er ontstond 'n verwoede achtervolging. DIEN avond plaatste de heer van middelbaren leeftijd met 't zeer vlugge uiterlijk 'n aandacht trekkende annonce in de groote bladen. Ze luidde: Ieder, die vanmiddag deel nam aan de jacht op den beroemden clown en bassist Pedro Sawella, wordt verzocht, zich aan te melden bij de Film-industrie Modern" ten einde 'n rol te vervullen in de ko mische lach-film Pedro en z'n bas". De generale repetitie van heden, waaraan allen medewerkten zonder het te weten, is schitterend geslaagd!" Hiermee was 't raadsel van het geheimzinnige souterrain opgelost. N.V. ARNHEMSCHE HYPOTHEEKBANK Verkrijgbaar 3'/a /0 pand brieven a 100 % HYP. KAPITAAL BESCHIK BAAR TEGEN MATIGE RENTE Da Dlreotlet Mr. ». J. VAN ZIJftT Mr. J. F. VERSTEEVKN Gouden Herfstdagen DIT JAAR VOOR IEDEREEN BEREfKBAAR il IN ZWITSERLAND Montrtux Slot Chillon Profiteert van de met 15% verhoogde koopkracht van den gulden en van de reducties, die Zwitserland biedt: 30-45 % reductie op reisbiljetten en algemeen» abonnementen ? Geredu ceerd» regionale vacantie-abonnementen ? 30 '/» op benzine ? Gemak kelijke grensformalfteiten ? Talrijke Kuurplaatsen met geneeskr. bronnen Reehtstreeksche spoor- . en luchrverbindingen ? Postautoverbindingen met de voor spoorwegen onbereikbare gebieden ? Vermaarde inrichtingen voor onderwijs op elk gebied ZUID-2WITSERLAND - TESSINl LUQAHO «n LOCARNO. Ideaal herfstverblljf aan de oivsrs van het Meer van Lugano en het La go Maggfore. Tot In November xeer zacht klimaat. Schitterende natuur. Oruivenkuur. Sport en mondaine evenementen. Talrijke uitstapjes en niet duur door middel van de regionale abonnementen, welke U in staat stellen van Uw vacantie volop te genieten. Feest van den wijnoogst 2?12 October te Lugano. Vraagt nieuw prospectus, panoramakaart van Tessfn, hertellijsten, etc., etc. FRANSCH ZWITSERLAND: NEUCHATEL. De heerlijke stad voor studie. Een bekoorlijke verblijfplaats. MEER VAN GENÈVE: MONTREUX, hier bl(jft het zomer. Casino - strand ? tennis - golf - druivenkuur. TERRITET - CLARCNS. Beschuttejlgglng. ? Onvergelijkelijk klimaat. VIERWALDSTATTERMEER (Centraal Zwitserland), het prachtige verblijf en excursiegebied. Voordeellge regionale abonnementen voor boot en bergsporen. LUZERN voor vacantie, sport en ontspanning tot diep in den herfst. Kursaal.'Stadsschouwburg, golf, tennis, strandbad. Hotels In alle prezen. Ontelbare mogelijkheden voor uitstapjes. WEQQIS aan het Meer van Luzern In den herfst het mooist". 15OO bedden. Kurmuziek. Tennis. Uitstapjes. VITZNAU met zijn wereldberoemde Rlgl-spoorweg, een eldorado voor een herfstvacantie aan het prachtige Vlerwaldstattermeer. Inlichtingen en Prospectussen b(j de REJSBUREAUX en het Foto B. Frans Mi 2WITS.ER5CH VER K EE R SB U R E A U Koningsplein 11, AmsterdamC. Woningen en gebouwen ET heeft een tijd geduurd, maar nou heb ik hem. Ik moest ver huizen, een nieuwe woning, de mijne lekte met dat natte weer. Ik lag te rillen in bed en bij mijn vak is goede nachtrust alles. En ik woonde te ver van mijn werk, zoodat ik eiken dag een half uur moest fietsen, waar mijn zwarte broeken zoo van gingen slijten en glanzen, dat mijn vrouw zei: ik kan me in jouw pantalon spiegelen om te zien, dat ik een hoed van het vorige jaar draag", en toen dacht ik, dan is het altijd nog goedkooper te verhuizen. Het is anders een merkwaardig werk: huizen zoeken. Als je zoo eens rond kijkt, vooral in het centrum, zou je zeggen, dat de heele stad te huur staat. Maar dat valt tegen. Want meestal is het wel een soort woning, maar dan heeft zij geen ramen, of als ze ramen heeft heeft zij geen waterleiding, en heeft ze dat weer wel dan is er geen afvoer en zoo ga je door. En zoo kwam ik er bijna toe om te gaan wonen in West, waar de Heeren architecten Merkelbach en Karsten bij den Admi raal de Ruyterweg een nieuw complex woningen gezet hebben, niet meer, zooals het hoorde, met een binnen terrein met vijfenveertig tuintjes voor de kat, de wasch, de vuilnisbak en Vrouwen (Adv-> aan het roer" Uw boekhandelaar heeft het.... de hond om uit te laten; maar met den voorkant ook van achteren, wat toch eigenlijk een soort revolutie in de bouwerij is, al merk je dat als leek niet zoo, hoewel een neef van mij er is gaan wonen met een mank been, omdat hij daar een woning heeft zonder trappen, terwijl zijn vrouw het aan haar hart heeft zoodat zij nu heel gelukkig zijn, wat ik den Heer Merkelbach ook ver teld heb, die daar voldoening in scheen te vinden, wat ik heel hartroerend vond voor zoo'n langen man. En wat het nieuwe bouwen be treft heeft ook De Bijenkorf er een straat bijgebouwd, met een groot wit magazijn en een nieuw restaurant, waar Gijs van ons is komen te staan in de bar door de uitbreiding, die zegt, dat het er magnifiek moet zijn, wat ik met eigen oogen wil gaan zien, je kan van de vergelijking altijd leeren. Maar daar staat tegenover, dat het R.A.I.-gebouw misschien gaat verdwijnen, die zoo mopperen over gebrek aan medewer king bij de Gemeente, waar ze mis schien wel gelijk in hebben, al is het een deksels leelijk gebouw, wat niets zegt voor'den cultureelen inhoud van autotentoonstellingen en zesdaagschen, nog afgezien van voordeelige consump ties in de stad. En dan zou Amsterdam weer een leelijk gebouw armer zijn, en veel kan het niet meer lijden. Want een stad wordt pas mooi, door zijn leelijke gebouwen. Wat ik zei tegen een Heer van de schoonheidscommissie, die zich van schrik in zijn,kof f ie verslikte, op zijn leelijke pak morste, mij een doek liet halen, en toen een halve stuiver fooi gaf! CHARIVARIA Merkwaardige berichten Wanneer de herfststormen aan rukten, gingen dikwijb honderden runderen en duizenden schapen ver loren. Zoo geraakte het stad j e metter tijd ontvolkt." (N.R.C.) ,,Een dertigtal minderwaardige her ten zal worden afgeschoten." (TcL) poging om grammaticaal juist Nederlandsch te schrijven: ,.Voor deze pijnlijke ervaringen treft den Duitfchen gasten geen enkel verwijt." (Tel.) Paindeluxe-brood , ,Hft was trouwens reeds van te voren aangekondigd." (HM.) ,,Dit kon bij voorbaat worden ver wacht." (Vrijh.) Ik nam de biljetten uit mijn i vestjeszak", schrijft de Tel., maar men leide hieruit niet af, dat de zak grooter was dan het vest. Uit de hoogeschool der journalistiek ,,Hij verlaat zijn geboortegrond om zich geheel te verfranschen en van vaderland om te zadelen." (Tel.) ,,Een gedeelte van het gebouw is, door het plaatsen van tafeltjes netjes gedekt met servetten, een zitje daargcsteld." (Wintersw. C.) Diensijver ,,Ds. R. Smit hoopt Zondag afsch'eid te nemen van zijn gemeente, naar aanleiding van diens emeritaat." (Leeuw. Xbl.) ,,Pe heer Mulder, diens echtgenoote en diens ouders werden ernstig gewond," (Tel.) ,,Spr. bood ds. v. Hoogenhuyzc een enveloppe aan met het verzoek aan den inhoud daarvan zelf een bestem ming te willen geven." (X.R.C.) Na korte aarzeling, zoo vernemen wij, heeft de jubilaris dit verzoek ingewilligd. ' ,,pe strijd in CChCina. Japan wil aan het CChChincesche leger een doodclijken slag toebrengen. CChina be grijpt de bedoeling niet en de pogingen zijn mislukt." (Tel.) Ook de pogingen van den zetter zijn mislukt. Wij vermoeden dat hij sststottert. ,,Audi altcram partem beziet de dingen van twee kanten." (N.R.C.) Deze vertaling is onjuist. Zij' moet luiden: bezie de dingen van een kant. ,,De adelborsten", schrijft het Hbl., hebben rijkhalzend naar dit 'oogenblik uitgezien". Dat komt uit: adel-borsten rijk-halzen. Ziehier een loffelijke, schoon niet in alle opzichten geslaagde Correspondentie R. te E. In uw vaderlijke vermaning aan het adres van het Hbl., dat van een muzikaal aangelegd" man had geschreven, zegt u (Gr. 14 Aug.V: ,,Zal je nu nooit meer menschen aanleggen ? Alleen tuinen?" Mij, Achterhoeker, is steeds ingeprent: ik zal, jij zult, enz. Is tal je nu font of alleen maarleelijk? Of had mijn onderwijzer het mis? Antw. Neen, neen, beste jongen. Die Achterhoeksche onderwijzers weten het wel. Maar als je de volg orde verandert, moet je den leelijken vorm gebruiken. Zult je dat nu goed onthouden ? PAG. 17 DE GROENE N«. 314e 't-