Historisch Archief 1877-1940
eem,
f1
/ l
't &1\J }&**'
Een verhaal van De Groene
HET was aan den Rijn, in een stadje bij Koblenz,
in de eerste jaren dezer eeuw. Het was bijna
zomer, in Juni, toen ook aan den Rijn de
lindeboomen in bloei stonden, en onze moeders op
de warme, lichte avonden ons jongens met zoete
listen en booze dreigementen in bed trachtten te
loodsen. We hoepelden achter de Kruppfabrieken,
we zaten in de linden en plukten de bloesem, die
we als thee aan de apotheek verkochten, we lieten
ons aan de ankerkettingen van landingsbruggen
zakken en vischten maagwortel op, die we bij de
apotheek verkochten voor thee tegen de kiespijn,
we stonden bij de aankomst van de boot uit Mainz
op de kade en liepen met de passagiers mee naar
het hotel De Wilde Man", terwijl we het heele
eind erheen onophoudelijk voor de voeten van de
voorname reizigers liepen, tot het hun en ons voor
de oogen schemerde en zij ons een stuiver toegooiden.
Wét we ook deden, naar bed gingen we niet. Vaak
kochten onze moeders met een flesch Niedersteiner
agent Brühl om, met het doel ons zoogenaamd
officieel in veiligheid te brengen. Wij van onzen
kant offerden dan twee stuivers, die we zoo juist
hadden verdiend met weer eenige gasten aardig
voor de voeten te loopen, aan ouden Brühl, die ze
meteen in een borrel omzette. Om eindelijk alle
moeilijkheden te ontloopen en tot rust te komen,
gingen we maar naar mijn grootmoeder.
Mijn grootmoeder was een yo-jarige knappe
flinke vrouw; zij kwam oorspronkelijk uit Biebrich
aan den Rijn, uit Hessen Oranje", zooals ze met
trots, haar Hessen Nassau noemde. Ze was fel
antiPruisisch; over den ouden Keizer Wilhelm sprak
zij slechts als de Kanonnenprins": ze kon het
nooit vergeten, dat deze Pruis in 1848 in Baden op
de demonstreerende massa had laten schieten. Ze
vertelde ons wonderlijke verhalen van den moedigen
hertog van Oranje, van den grooten Napoleon, die
de Pruisen versloeg en de kaarsrechte populier
lanen voor zijn marschcolonnes aanlegde, die het
wetboek schreef, waaronder ze met grootvader
was getrouwd; daarna zong ze altijd weer De Twee
Grenadieren". Dat was zoo aangrijpend, dat wij
jongens in de schemering van de lindeboomen
meteen zaten te snotteren. Van den linker Rijn
oever af schemerde flauw als een reuzachtige vinger
des doods de witte Pyramide van den daar gevallen
generaal van Napoleon, Hoche; daartusschen
kronkelde de stroom zich als een machtige, sterke
«thleet. Als grootmoeder eenmaal bij de Twee
Grenadieren terecht was gekomen, was er geen
houden meer aan, dan werd het complete opera- en
operetterepertoire afgedraaid: Bettelstudent.Waf f
enschmied, Traviata, Carmen. Nu nog zie ik hoe ze
met haar 70 jaren plotseling,
de schaal met peulen in haar
vaart omgooiend, opspringt en
fanatiek meesleepend het Trou
badourlied in de avondstilte
uitgalmt: Gloeiend slaan de
vlammen ten hemel...."
Wij jongens hielden van deze
mooie, innig goede, enthousias
te vrouw met het spierwitte
haar en de reebruine oogen;
we waren gewoonweg verliefd
op haar. Als ze zei: Zoo, jon
gens, nu is 't genoeg: ga
slapen!" dan stormden we weg
als ridders naar het tornooi om
den wensch van de Vrouw zoo
schielijk mogelijk te vervullen.
Ze was een echte
Rijnlandsche. Ze had het hart van
een elf en een leeuwin tege
lijk. Ik was haar lieveling.
Toen de meester mij eens bij
ongeluk met den stok op mijn
hoofd sloeg zoodat ik ervan
bloedde, pakte ze de keuken
bijl op en rende naar school.
De meester moest door het raam
op de speelplaats springen !
Maar eens leerde ook ik haar
woede kennen. Nooit tevoren
of daarna zag ik haar ooit zoo
boos. En hiermee begint eigen
lijk deze geschiedenis.
HET was op een helderen Junidag, toen weer de
boot uit Mainz aanlegde. Ook voor ons jongens
was het feest, wij raddraaiers stonden klaar voor
de start aan de kade. Plotseling kwamen uit de
kajuit op het voordek zonderlinge gestalten: m?nnen
en vrouwen met reusachtige pelsjassen, met bont
mutsen en het was midden in den zomer ! De
vrouwen droegen opgerolde matrassen en kussens
op hun rug, sommigen sleepten groote theeketels
met zich mee. Deze menschen interesseerden ons
plotseling meer dan alle andere passagiers. We liepen
ze achterna, spraken ze aan, maar zonder op of
om te kijken gingen ze voort, blijkbaar naar de
Herberg Zur Heimat" aan het andere eind van
de kade. Zigeuners!" riepen we, Eskimo's!"
Maar Eskimo's hebben toch honden en kajaks.
Russen!" riep nu mijn vriendje Menne, het bak
kerszoontje.
Maar de troep reageerde niet op ons geroep. We
moesten dus duidelijker worden! We stormden
op hen af, een van ons pakte nog gsuw een lange
bontjas beet en sjorde er aan; ze keken echter niet
om, ze gingen maar voort. Nu pakten we steenen
op en mikten op hen. We raakten hen op hun rug,
hun armen; met een stok duwden we de bontmuts
van een ouden man af, de man raapte hem op en
liep op een drafje de voortgeloopen groep achterna.
Ik had tot doel de groote theeketel gekozen, die een
vrouw op den rug droeg. Pang ! knalde een steen
kletterend tegen het metaal, en nog eens pang !
en voor den derden keer... . pang ! patste iemand
mij van opzij een harden draai om m'n ooren, dat
ik er van tolde.
Woedend was ik van plan den derden steen naar
den schedel van mijn tegenstander te werpen, toen
ik mijn grootmoeder voor mij zag staan; met een
vuurrood hoofd stond ze te hijgen ven het rennen,
en met oogen die vonken leken te schieten pakte
Slaapkamer
exclusief model
breede praktische toilettalel
of 3-deel. spiegel n. keuze
breede bedden
uitvoering: blank berken of
Indisch palissander
f
645.
REENS
SHOWROOMS:
Heiligeweg 47-51, A'dam.
Passage 76-78, Den Haag.
31 Bruton Street, Londen. W.l.
Vraagt tlatprospectus in kleu
rendruk,
iiifiM^
Charivaria
Paindeluxe-brood
,,Een beknopte inhoud, eigen
handig door Kautsky zelf ge
schreven". (Wij)
,,Een slagers]ongen reed giste
renmorgen per fiets naar het Zuid,
waarbij hij zich vasthield aan
een in dezelfde richting rijdenden
vrachtauto." (T.)
M. O.
Hij zit met zijn ene been in
het neo-classicisme, dat niet beter
weet of zo'n aanhef-met-aanroep
is je ware, en dat slechts afkeuren
de blikken over heeft voor de ver
waten geesten, die desondanks voor
naapen de neus optrekken en van
experimenteeren maar niet kunnen
afzien". (Levende Talen)
Taaiverrijking
,,Gevoelens van vriendschap
voor het genabuurde volk."
(Colijn)
Het streven naar
contactname op intellectueel gebied".
(Spaak)
Geslachtelijke
moeilijkheden
,,Toen werd de houding der
Engelsch man welwillender". (H.)
Onderwijzer worden als haar
vader, daarvan had zij al lang ge
droomd". (Vrijheid, Arbeid, Brood)
Voor de kleinste helft is plaats
in de ziekenhuizen. Maar voor de
grootste helft moeten overal hulp
ziekenhuizen ingericht worden".
(R.)
De middelbare wordt uitbe
steed. ^^
Oefent ge mee met de
N.C.R.V.?
Dit is een goede vooroefening
om het trillen van de tongpunt
onder de knie te krijgen."
(Ons Toon.)
,,Kan men echter van goeder
harte verzekeren, dat een
hoogeschool in het kader van ons
hooger onderwijs behoort ?" (H.)
Ja.
De beek van boei en ban bevrijd,
Gaf niet terug wat ze niet had".
(Gerda's Lentelied)
Maar zelfs al was j e die niet kwijt,
Berooide beek, hoe lapte j' 'm dat ?
Het stoffelijk overschot is giste
renavond uitX. vertrokken." (Tel.)
Ik vertrek", zei het lijk.
Gemeenplaatsen en ismen
Kunstenaar van formaat. Le
venshouding. Meemaken. Mentali
teit. Mogelijkheden. Momenteel.
Naar voren brengen. Kaast. -name.
Nauwelijks iemand. Niemand min
der dan. Noodgedwongen.
Correspondentie
H. te V. De Auto" gebruikt
het woord automobiel afwisselend
als mannelijk en vrouwelijk. Wat
is naar uw meening als juist te be
schouwen ? Het automobiel zou
mijn Hollandsche gevoel geen
kwaad doen.
Antw. Het mijne ook niet,
behalve misschien in geval van
een aanrijding.
niiiiiiJijimiiiiiiiiimiliiiiMWfiiiMiiiimimiiiillliiimimiiiiiiliiiiiiilifiutiiimiiiiiim^
PAG. 19 DE GROENE &tó. 320t