Historisch Archief 1877-1940
De strijd der politie tegen hamsteren en prijsopdrüving
?-f
i'
*i /
r'
DE oorlog is begonnen, maar er staan geen
files bij de levensmiddelenwinkels, er
worden geen fancy-prijzen gevraagd voor
pakjes rijst of pondjes vet. De maatregelen van
den minister van economische zaken hebben dat
weten te voorkomen. De hamsterwet en de
prijsopdrijvingswet verbieden het in het groot inslaan van
levensmiddelen en het leveren tegen hoogere
prijzen dan normaal is.
En als u dat nu toch doet? Dan dreigen
vreeselijke straffen van boete en jaren gevangenis n
in beslag neming van de goederen. En wie zou u
wat maken, als u het desondanks doet? De politie.
De af deeling Handelszaken van de politie.
In normale tijden is dat een afdeelinkje, dat zich
bezig houdt met zwendelbankjes, met oneerlijke
concurrentie.
Maar nu is deze afdeeling versterkt met acht
rechercheurs en werkt zij onder hoogspanning
om alle klachten en aantijgingen te verwerken.
Sedert i September meer dan duizend !
Hoe komt zoo'n klacht binnen? Er rinkelt
de telefoon: Handelszaken". ,,Hallo, meneer,
ik koop bij mijn fietsenman altijd banden voor
i gulden 20. En nu vraagt hij voor de zelfde band
i gulden 45-Wilt u die prijsopdrijving eens nakijken?
Dat wordt genoteerd. De telefoon rinkelt: Hallo,
meneer, bij ons in de straat is een garen- en band
winkeltje. Die vragen voor een klosje garen 40 cent,
mag dat ?" Ondertusschen is de post binnengekomen.
Brieven met klachten en aantijgingen. Geachte
Heeren, bij ons in de straat is een Echtpaar hetwelke
verstopt op 2 zolders hamsterwaren. Een
goedmeenende burger". En er arriveeren van andere
politiebureaux in andere steden processen-verbaal:
een winkelier buiten Amsterdam heeft zich ver
dedigd, door te zeggen, dat hij den prijs van de
lantaarns moet verhoogen omdat zijn grossier
te Amsterdam hem plotseling duurder leverde.
Dat is dagwerk voor de rechercheurs.
Ze gaan uit bij tweetallen. Speurders-paren,
aan elkaar gewend sedert jaren, beproefde
snuffelcombinaties. De wagen staat in de garage en daar
gaat het. Waarheen eerst, Jan?" Rij maar recht
door, Japie, een mooi zakie. Fietslantaarns".
DE eerzame grossier zit, niets vermoedend, naast
de kachel in zijn kantoortje te werken. Twee
heeren staan voor het loketje. Juffrouw, we zijn
van de handelspolitie, kunnen we den directeur
spreken?" En dan begint het. Meneer, we hebben
hier verklaringen van een rijwielhandelaar buiten
Amsterdam, die heeft van u duurder gekocht.
Hoe kwam die opslag zoo plotseling in Sep
tember?"
Vraag een handelsman niet naar opslag. Een
stroom komt los. Kartelafspraken, zomerprijzen,
onder den prijs verkoopen, maar geen ongerecht
vaardigde prijsopdrijving."
Meneer, als u de facturen kunt laten zien, is
alles in orde". Facturen worden getoond, winst en
omzetbelasting berekend, onderdeelen worden bij
elkaar opgeteld. Een prijsverhooging schijnt nor
maal te zijn. Mooi meneer, dank u^voor de inlich
tingen, we zullen het wel eens uitzoeken".
WANT een uitzoekerij is het. De leider van de
Amsterdamsche afdeeling, inspecteur Dijk
stra, zet dat precies uiteen. Neem die fietslantaarns.
De grossier koopt de dynamo's bij een fabriek a
zooveel. De kappen koopt hij ergens anders. Als je
het optelt krijg je een sommetje dat maar heel
weinig onder den normalen leveringsprijs ligt.
Die grossier maakt dus gén of uiterst weinig winst.
Hij levert echter zoo goedkoop om, ondanks con
currentie, zijn klanten te houden. Maar plotseling
is er nu een eind aan de concurrentie gekomen.
Afnemers genoeg, maar schaarschte aan waren.
Het argument voor te goedkoop te verkoopen
vervalt. De grossier berekent een normale winst,
de winkelier moet meer betalen en slaat op. Straks
stijgt misschien de koperprijs op de beurs, zooals
de leerprijzen of de vetprijzen gestegen zijn. De
dynamo's worden duurder. Kan men dat de fabriek
verwijten? Neen. Den grossier? Neen. Den winke
lier? Neen. Tegen prijsverhooging is dus soms wei
nig te doen. Want de kosten nemen toe. Vracht
prijzen stijgen, buitenlandsche onderdeelen zijn
moeilijker te verkrijgen. Dat alles is overmacht.
Maar verboden is, als een grossier zegt: de vracht
prijzen stijgen met tien procent, nu verhoog ik het
'OH,
Men vraagt zich af, op welke verdere gebieden
, deze regeering van dezelfde roekeloosheid ge
tuigenis heeft afgelegd.
OOK onze positie op het gebied van linnen is
door een uitvoerverbod uit Belgiëniet zoo
bijzonder gunstig. De Belgische spinners hebben
alle leveringscontracten opgezegd. Naar ik ver
neem, is de regeering-De Geer doende, door diplo
matieke bemiddeling een verbetering te bewerk
stelligen.
De wol-situatie is evenmin onverdeeld gunstig.
Nederland is voor garens hoofdzakelijk op het
buitenland aangewezen (ons land telt slechts n
kamgaren-spinnerij van eenige beteekenis). Deze
garens verkregen wij in hoofdzaak uit Frankrijk,
Belgiëen Duitschland. De aanvoer uit de twee eerste
landen stuit op moeilijkheden. Merkwaardig is dat
echter Duitschland met wollen garens, trouwens
met textiel-producten in het algemeen, sterk aan de
markt is, n.b. tegen zeer lage prijzen. Dat betreft
vooral producten uit het Rijngebied en Westfalen.
Men gaf mij daarvoor twee verklaringen: het Derde
Rijk heeft, koste wat het kost, deviezen noodig.
Het is echter ook mogelijk, dat Berlijn verwacht,
dat bij den verderen duur van den oorlog het
Rijngebied en Westfalen ontruimd zullen moeten worden.
Hoe verder de fabrieken dan uitverkocht zijn, des te
beter.
Kunstzijde staat er aanzienlijk beter voor dan
katoen, linnen en wol. De AKU immers is voor
ongeveer vier-vijfde op export ingesteld. Nu de
export geremd is, komt meer ruimte vrij voor de
binnenlandsche markt. Veel zal echter voor de
kunstzijde-productie afhangen van den
ongestoorden aanvoer van chemicaliën en cellulose.
EEN reiziger van de onderneming waarbij een
van mijn kennissen werkzaam is, keerde
dezer dagen van een reis naar Duitschland terug.
Hij was in de eerste dagen na het uitbreken van
den oorlog door het Rijndal gereisd. Vóór Keulen
kwam het bevel: alle gordijnen neer. Dit bevel werd
opgevolgd zoolang de conducteurs keken. Toen deze
weg waren, keek men haastig onder de gordijnen
door. Op de perrons lagen talrijke lijken van neer
geschoten jongemannen. Zij hadden dienst ge
weigerd, waren ter plaatse neergeschoten, en
bleven liggen als afschrikwekkend voorbeeld.
Kantekleer" houdt zich (per adres: De Groene",
Keizersgracht 355, Amsterdam) aanbevolen voor
de toezending van dergelijke mededeelingen, mits
de schrijver voor de betrouwbaarheid voldoende
bewijzen kan geven.
KORT geleden liep ik een bekende Amster
damsche electriciteitswinkel binnen. Mijn
oog viel daarbij op een groote reclame voor een
bepaald merk Amerikaansch electrisch
scheerapparaat. Mij werd aangeraden, daarvan gebruik te
maken. Paus Pius XI gebruikt het dagelijks",
heette het. Ter bekrachtiging was een foto van den
gladgeschoren Paus in stevige vergrooting opge
hangen.
Zijn nobele trekken wisten gelukkig de smake
loosheid van deze reclame te overwinnen.
NAAR het heet, krijgt ook de Sow j et-Unie haar
S.S.-troepen, S.S. echter niet als afkorting
van Schutz-Staffel, maar van Sam-Sam.
KANTEKLEER
hèle artikel met 10 pCt. Want dan belast hij dingen,
die met den vrachtprijs niets te maken hebben.
Zijn prijsverhooging mag nooit winstverhooging
inhouden.
EN op die basis hebben de rechercheurs prachtig
beet bij de klacht van de garenklosjes. Een
winkeliertje verkoopt klosjes voor 40 cent. Hoe hij
er aan komt? Een slordig afgescheurd papiertje toont
het: hij laat ze stuk voor stuk koopen bij een
bekend eenheidsprijzenmagazijn voor n dubbeltje.
Hij maakt dus 300 pCt. winst. Daar helpt geen uitleg
en geen vergissing". Op den bon!
MAAR dat is dan ook al een van de heel weinige
gevallen dat een klacht werkelijk gegrond is.
In het algemeen gedragen de winkeliers en hande
laren zich behoorlijk en zijn'het goede vaderlanders,
hoe moeilijk dat ook is. Want de minister eischt:
oude voorraden, oude prijzen. Goed. De winkelier,
met beperkt bedrijfskapitaal, verkoopt zijn ouden
voorraad tegen den ouden prijs, terwijl
ondertusschen hetzelfde artikel in den groothandel in prijs
b.v. 30 pCt. verhoogd is. Als hij zijn voorraad van
oo stuks nu voor, zeggen wij, duizend gulden, van
de hand gedaan heeft, kan hij voor die duizend
gulden maar zeventig stuks terugkoopen. Zijn
bedrijfskapitaal vermindert dus. Hij krijgt een
kleineren voorraad, minder keus, verliest. Voor
kleine zaken, zonder reserves, is dat erger dan voor
de groote warenhuizen, die in het groot inkoopen.
Voor de kleine zaken is ook erger, dat zij geen
crediet meer kunnen krijgen, een-maatregel, waar
door voorheen de grossiers of fabrikanten trachtten
klanten te winnen.
En ook valt een korting van bij voorbeeld 10 pCt.
voor grootere hoeveelheden weg. Want de grossier
of fabrikant moet zelf al gaan distribueeren om
al zijn afnemers toch nog iets te kunnen geven.
Zoo zijn het de kleine zaken, die het meeste te
maken hebben met de huidige omstandigheden.
De groote magazijnen gaan of gingen tot voor kort
nog door met te leveren tegen normale prijzen,
soms met dit gevolg, dat kleinere ondernemers daar
iets kochten om het zelf duurder in hun eigen
winkel van de hand te doen.
EN het hamsteren? Gaat u daar maar eens
kijken, daar loopen de menschen met pakken
op straat". De politie reed er heen, hield menschen
aan. Niets te zien, of het waren pakken met vol
komen toegelaten goederen. Ze hamsteren 's
nachts". In het hartje van den nacht slopen de
handelspolitiemannen door Amsterdam. Bepakte
menschen werden aangehouden. Niets te vinden.
Een anonyme brief; het oude, hamsterende echtpaar.
Ergens in een straatje. Zware stappen op het
trapje: Handelspolitie". Een vrouw, in een onbe
schrijfelijk vies wit jak, een oud mannetje in
onderkleeren, een vuile woning. En daar, uit de kasten,
van beddeplanken, onder de bedstede, uit laden,
uit kisten: zakken meel, doozen peper, vermicelli,
notemuscaat, chocolade, glazen met weckgroenten,
koekjes, thee, koffie, bloem, kaarsen. Maar alles
onder stof en vuil. Barsche stemmen. Deze recher
cheurs zijn van een goedmoedige barschheid,
goedmoedig van hart, barsch van manieren als
dat moet. Toe, moeder, hou je nou kalm, we breken
niets. Zeg nou maar, wanneer je dat allemaal ge
kocht hebt, dan is alles in orde". Moeder" in jam
merende kreten over het verraad van de buren, die
ruzie maakten over het schillekistje in den corridor.
Toen vader" zijn pensioen kreeg, kochten ze meteen
voorraad, zooveel voorraad, dat ze, al leven ze nog
twintig jaar, wat niet waarschijnlijk is, ze het nooit
kunnen opmaken. Maar deze oude hamsterende
menschen blijken dat al jaren te doen, getuige het
vuil en stof. En de hamsterwet heeft hier niets
te zoeken. Weshalve de politie het trapje weer
afstommelt, na wijze vermaningen over overdreven
bezorgdheid en voorraadvorming.
En zoo gaat het de meeste klachten. Burenruzies,
verdachtmaking. En wat de prijzen betreft: nor
male stijging.
WAT de conclusie is: de prijsopdrijvingswet
van den minister bevat onvoldoende criteria
voor de practijk. Het mechanisme is te ingewikkeld
voor de grove omschrijving. Maar de actie van de
politie heeft groote preventieve waarde: handelaars
houdt zij in toom, excessen weet zij te voorkomen.
En het publiek blijft gerust. Dat is het goede gevolg
van een goed bedoelde maatregel.
KRUG BRUT
LE CHAMPAGNE PARFAIT
PAG. 7 DE GROENE No. 3252