Eiken dag dat wachten op de tram, kost een mensch uren en dagen van z'n leven . . . ." Ja en je haalt je de eene verkoudheid na de andere op het lyf. Ik voel nu alweer kriebel in m'n keel." Verkoudheid f Neen, daar heb ik geen last meer van. Daar voor gebruik ik Wybertjes." Intus of tram Wytert mee! Wybert-tabletten beschermen de keel en voorkomen zoo ver koudheid, hoesten en heeschheid. U-ITHUIZJGHEDEN Stadsinventaris Kunst op straat Er is in Amsterdam nog kunst, die niet gesteund wordt door subsidies en niet geremd door vermakelijkheidsbelasting. Dat zijn de straatmuzikanten. Amsterdam heeft er niet meer dan andere steden, maar zij zijn ons zoo dierbaar. Daar is de man met de viool, die voor het slechte weer vijf tonen te laag gestemd is. Hij lijkt op Fritz Kreisler, al is hij het natuurlijk niet en leunt tegen de spijlen van het hek van de Nieuwe Kerk. Als men mij zegt, dat hij er al stond in 1500 geloof ik het ook. Of speelden ze toen nog niet Boomps-a-Daisy"? Er is de handorganist, de accordeonspeler van onder de passage van C. & A., wiens voor naamste, buiten-muzikale, attractie gelegen is in de lieve oogen en den verstandigen kop van den herder, den goeden Duitscher, die met een centen bus aan zijn dekje op het matje voor zijn voeten ligt. Er zijn er zoo veel; te veel om allen te noemen. En we zien ze ook zoo vaak niet meer, sedert ze van de grachten verdwenen zijn, behalve dan de citherspeler met vrouw en hond, die ons trouw des Maandagsmorgens zijn au bade komt brengen. De draaiorgels zijn al weer straat muzikanten in het groot. De bespelers zijn geen solisten meer, maar vormen een trio, quartet of nog grootere en sembles. Een alleen zou nooit genoeg geld kunnen verzamelen om de hooge kosten goed te maken. Elke wijk heeft bijna zijn eigen artist, zooals zeker elke artist zijn eigen wijken heeft. De trieste zangers in hun nette kleeren, met Bohème" of Tosca", de hupsche en luidruchtige accordeonisten, de zangtrio's", als de be roemde en geliefde Volendammers", er zijn zoo veel verschillende soorten. Geeft hun van tijd tot tijd een kleinig heid. Het is nobel de kunst te steunen en in dit geval niet duur. Film Het uur der vergelding ( Tuschinski). MEN zou zich de heele film door kunnen bezig houden met de vraag hoe de jonge Corinne Luchaire met een man als Michel Simon ge trouwd is kunnen zijn, maar de film laat dergelijke overwegingen nauwe lijks toe. Ze neemt je mee in dit drama, van misdaad en gerechtelijke vergel ding en als het gerecht op origineele wijze zegeviert is de vraag niet beant woord, maar accepteeren we de zonder linge verhouding, omdat ze aanleiding was tot een knappe Fransche film met Michel Simon sterk spel van Luchaire, Simon en Gravey en strakke regie van Pierre Chenal. Paradijs der vrijgezellen (Rembrandt) ER is minstens een heele jaargang Fliegende Blatter" noodig ge weest om alle flauwe en versleten grapjes te leveren, die in deze film gedebiteerd worden. Drie vrijgezellen, waarvan alleen Heinz Rühmann een De vrij gezellige Rühmann veeljarigehuwelijksroutine heeft, rich ten een vrijgezellenhuis in, waar zij op den duur de vrouwen niet kunnen we ren. Er wordt een tijdlang stuivertje verwisseld tot ieder de hem passende vrouw gevonden heeft en er met een liedje en een dansje geëindigd kan worden. Stamtafel-geestigheid beneden A.P. f 6.- ! ZIE PAGINA 23 (pagina 3 van den De poffer tjeskr aam VAN te voren moet ge er zorg voor dragen, dat ge' niet of weinig ge geten hebt, want poffertjes eten is een ouderwetsch vermaak dat zijn ware charme pas heeft als het om groote quantiteiten gaat. Waarmee niet ge zegd wil zijn dat slechts n portie poffertjes met suikersneeuw en een zacht smeltend klontje boter u niet in verrukking zou kunnen brengen. Het Grand Etablissement", de houten tent waar ge de poffertjes en wafelen kunt zien bakken op een oventje met glim mende koperen leeuwenkoppen, staat op den hoek van de Weteringschans en de Vijzelgracht. Vroeger stond de kraam aan het begin van de Overtoom en de zwerftocht zal nog wel niet ten einde zijn. Deze kermis-gelegenheid ziet er ap petijtelijk uit, met z'n glimmend koper en de kanten gordijntjes. Er zijn zes séparé's waar ge heel intiem met z'n zessen kunt schransen. Er zijn twee gaskachels met een poes, zooals de Hollandsche binnenhuiselijkheid dat vergt. Een kachel zonder poes geeft nu eenmaal geen warmte. De menschen die zitten te eten zijn uit de provincie, of het zijn stadgenooten die honderd keer zijn voorbijgeloopen voordat ze op het idee kwamen. Zoo gaat het meestal, de provincialen weten beter de weg in de stad dan wijzelf. De constructie van dit Grand Eta blissement" is niet zoo erg solide, daar voor is het dan ook een in elkaar ge slagen kermistent die in enkele uren afgebroken kan worden. De vloer wie belt soms een beetje, en de stoeltjes zijn ook niet zoo erg degelijk. Denk er dus om dat ge niet al te veel eet, met het oog op de stoeltjes. Bij den ingang prijkt een verheu gende mededeeling: Vanaf 26 Novem ber Sint Nicolaas als Gast". Dat is sympathiek van Sinterklaas die het toch al zoo vreeselijk druk heeft met zijn gelijktijdige bezoek aan duizenden winkels en huizen. Maar misschien werd Hij gedreven door eigenbelang wegens het gratis poffertjes eten. Altijd pepernoten is ook niet alles. Ik hoop dat Sinterklaas niet te veel eet, mis schien zou dat wel eens verkeerd kun nen afloopen. Want ik zou Hem toch nog graag eens willen zien. MIJN VRIEND, DE THUISZITTER over: REDEN TOT UITHUIZIGHEID R is", aldus mijn vriend de Thuiszitter en hij klopte met zijn schoen tegen den muur om revanche te nemen op de buren, die hun radio te hard lieten spelen, er is slechts n afdoend argument te verzinnen voor uithuizigheid. Dat is de radio van de buren. Ik heb nooit kunnen begrijpen, wat jij aan dat uitgaan vond, totdat ik nieuwe buren gekregen heb die een 'nieuw radiotoestel gekregen hebben. En nu ben ik al twee keer naar een cinema geweest. Die buren, maar n'et alleen die,?er moeten, heeft men mij verteld, over de heele aar de millioenen dergelijke buren zijn moeten stokdoof zijn en daarbij menschenhaters, zonder begrip van muziek, smakeloos en niets ont ziend. Ik heb mijn hakken moeten laten repareeren omdat ik ze scheef geklopt heb tegen den muur. En hun eenig antwoord is, dat ze nog harder gaan spelen. Heusch", aldus mijn vriend, en hij wisselde zijn marschkloptempo voor een roffel, het is heel dom van de vermaaksinrichtingen in stad en land om te protesteeren tegen de concurrentie van de radio en het vermaak dat die biedt. Hoe meer er in de radio te doen is, hoe meer de menschen uit zullen gaan om het maar niet te hooren. Dat moet jij den theaters gaan vertellen". Mooi", zei ik, ik zal ze aanraden om op kosten van schouwburgen, café's en bioscopen heele radioprogramma's aan te bieden, eiken dag en op elk uur. En ze zullen floreeren!" Uitstekend", zei mijn vriend, en hij trok zijn anderen schoen uit, een voortreffelijke idee. Jammer alleen, dat die weer van mij moest komen". PAG. 17 DE GROENE No. 3260