MOLOTOF - revolutionair en bureaucraat Een beeld van Stalin's rechterhand WYACHESLAF Michailowitsj Molotof, voorzitter van den Raad van Volkscommissarissen en volkscom missaris van Buitenlandsche Zaken, heeft de wereld in den laatsten tijd de grootste politieke sensaties bereid. Hij was het die de wereld, als eerste, uitleg gaf van de nieuwe politiek van de Sowj et-Unie ten opzichte van Duitschland. Hij was het ook wien de taak werd opgedragen om over de radio op Zon dagmorgen 17 September mede te deelen, dat het Roode Leger de Poolsche grens was overgetrokken. Hoe stelt het buitenland zich den auctor intellectualis van deze rede voeringen, en de manier waarop ze uitgesproken worden, voor? Waarschijnlijk veel theatraler dan de feiten rechtvaardigen. Schrijver dezes was bij alle belangrijke redevoeringen van Molotof aanwezig. Hij heeft er sterke indrukken bij opgedaan. In de groote witte zaal van den Oppersten Sowjet, in het Kremlin met haar verblindende verlichting of op het roodgedrapeerde tooneel van het Bolsjoi-Theater maakt een onaanzien lijke figuur zich dan los uit de groep aanwezigen, loopt met afgemeten pas sen, met licht gebogen schouders en gebogen hoofd naar het spreekgestoelte. Luid applaus begroet hem wanneer hij metho disch zijn rede recht legt en zorgvuldig zijn bril opzet,- om daarna met een toonlooze stem, zonder eenige emotie te lezen. Maar het applaus is zeker niet mechanisch ? het klinkt warm. Het is een persoonlijk eerbewijs aan hem als revolutionair, aan zijn ernst en zijn onbeperkte aanhankelijkheid aan Stalin. Want deze schijnbaar ordelievende ambtenaar, wiens gelaatsuitdrukking niet verandert tijdens het lezen van zijn rede, noch in een glimlach of een fronsen, noch in een teeken van waardeering voor het applaus dat herhaaldelijk zijn rede onderbreekt, en die geduldig wacht tot het applaus uitsterft om daarna zijn monotone redevoering te hervatten, heeft gevangenis, verbanning en samenzwerin gen gekend. Hij heeft een consequent revolutionair verleden, wat hem h«t recht op applaus van de Sowjet-Unie geeft. MOLOTOF is een typische Russisch-intellectueele socialist uit arbeiderskringen. Zooals zoovele andere Sowjet-leiders heeft ook hij, gedwongen door illegale activiteit tijdens het bewind van den Tsaar verschillende pseudoniemen aangenomen. Zijn ware naam was Scriabin. Hij werd in 1890 -geboren als n van talrijke DE dichter Garmt Stuiveling is zoo dom geweest, een aantijging, gedaan in de Nieuwe Gids, niet over zijn kant te laten gaan. In een antwoord tegen zijn beschouwing, opgenomen in het November-nummer van dit wormstekig blad, beweert dr. Alfred A. Haighton dat Stuiveling bevangen" is van Marx' historisch-materialisme, waaruit anno 1918 in November nu haast op den kop af twintig jaar geleden de S.D.A.P.-leider Pieter Jelles Troelstra den euvelmoed putte, om Hare Majesteit onze geëerbiedigde en geliefde Koningin te willen stooten van den troon, die Haar en Haar Geslacht van Rechtswege en voor Nederlands Welzijn toekomt." Dit antwoord is gedateerd 12 November 1939, toen het haast" twintig jaar geleden was, dat in 1918 .. .. Op den kop af" twintig jaarl Deze lapsus is overigens niet het eenige bewijs dat er reden is, een oud spreekwoord te moderniseeren tot Haigh-tonnen klinken het meest." IN De Telegraaf" viel J. W. F. Werumeus Buning dezer dagen op zeer goede gronden het misbruik van sommige bloemlezingen aan, die de arme broers, die allen hun volgzamen arbeidersvader aanstoot gaven door hun socialistische denkbeelden, en die, nauwelijks van school, zich in den strijd tegen het Tsarisme aansloten bij hen, die heden ten dage bekend zijn als de Oude Bolsjewieken". De jonge Scriabin studeerde in Kazan, en werd lid van de bolsjewistische-revolutionaire partij op ló-jarigen leeftijd. Hij maakte op 19-jarigen leeftijd voor het eerst kennis met Tsaristische gevangenissen, toen hij met andere plaatselijke bolsjewisten gearresteerd werd. Na zijn ontslag uit de gevangenis werd hij spoedig weer gearresteerd en verbannen naar de pro vincie Wologda. Hier zette hij zijn revolutionaire werk voort. Langzamerhand ging hij van theorie naar praktijk over, en werd een actief agitator onder de spoorwegmenschen. Deze ondergrondsche activiteit werd handig en in 't verborgen uitgevoerd, en in de veronderstel ling dat hij van zijn revolutionaire denkbeelden afstand had gedaan, werd Molotof toegestaan om uit zijn verbanning terug te keeren en zich in te schrijven bij het Polytechnicum te St. Petersburg. Alhoewel hij daar hard studeerde, liet hij zijn revolutionaire ideeën niet in de steek. Hij had een werkzaam aandeel in de organisatie van een vereenigd comitévan studenten van de verschillende universiteiten, die behoorden tot auteurs gewoonweg plunderen, en financieele suc cessen boeken door de ergste roof te plegen van het geestelijk eigendom van anderen. Welnu, het jongste product van den heer Werumeus Buning is juist... een bloemlezing, De zingende Walvisch" (in dit blad reeds uitvoerig besproken), waar al heel wat om te doen geweest is, daar ondanks de pertinen te verklaring van de auteurs (Benjamin Cooper is mede-schuldige) dat zij een oorspronkelijke ver zameling aanlegden, gebleken is, dat zij de inderdaad oorspronkelijke verzameling Van varen en vechten" van Scheurleer geplunderd hebben, zonder verlof te vragen. Hetgeen de deur dicht doet.... DEZER dagen zocht een oud-Indisch-gast een kamn- te Amsterdam. Hij b;sloot, zijn aspi rant ho;pita's te vragen, wair het K)loniaal In^ti'uut" lag. H"t waren er zeven. Vijf hunner halden er nimmer van gehoord, tw^e kenden het wel, maar wisten niet waar het lag. Hoeveel millioen heeft het ook weer gekost ? KANTEKLEER de" Bolsjewistische afdeeling van de oude Sociaal-Democratische Partij. Opnieuw werd de aandacht van de Ochrana, de tsaristische geheime politie, op hem gevestigd. Om aan een arres tatie te ontsnappen werd hij in 1913 gedwongen, illegaal" te worden en belandde zoodoende onder pseudoniem in de onderwereld van samenzweringen in het oude Rusland. Molotof werd aldus een goed te gebruiken en, van het standpunt van de Bolsjewisten uit, door en door orthodox lid van deze wereld. In 1914 zette de jonge Molotof zijn ondergrondsch werk in Moscou voort, maar hieraan werd door een arrestatie spoedig een einde gemaakt. Opnieuw werd hij verbannen, dit maal naar Irkoetsk in Siberië. Een jaar later ontsnapte hij en ging naar Kazan, de plaats waar hij zijn eerste revolutionaire activiteit ontplooid had. Te^en het einde van 1916 keerde hij naar Petersburg terug en weer dook hij in de onder wereld van de hoofdstad onder. Hij werd voor zijn langdurig werk voor de partij beloond met een plaats in het Russisch Bureau van het Centrale Comité". Hier trof de Februari-revolutie, die tot het Kerenski-regime leidde, hem aan. Lid geworden van het uitvoerend Comitévan de Petersburgsche Sowjet, [nam Molotof bij het uitbreken van de October-revolutie, die tenslotte alle macht aan de Sowjets en de Bolsjewieken bracht, deel aan het Militaire Revolutionaire Comité" en werd belast met de leiding van de actie onder de soldaten. Jarenlang verrichtte hij, niettegenstaande hij een van de d.rt'g of veertig vooraanstaande Bolsjewie ken was, naar verhouding ondergeschikt werk, en het wa» onwaarschijnlijk dat hij zich als een vooraanstaande figuur zou ontpoppen. In gewone administratieve betrekkingen bewees hij echter een van de hardste werkers van een bui tengewoon hardwerkend personeel te zijn. In 1920 werd hij deswage tot secretaris in het Centrale Comitévan de Communistische Partij" gekozen, de plaats die nu Stalin bekleedt. Maar deze hooge belooning voor zijn langdurige toewijding aan het Bolsjewisme, was van korten duur : Stalin onthief hem van deze belangrijke post. In plaats dat Molotof zich hiertegen verzette, nam hij 2 ij i overplaatsing kalm op en werd van dien tijd af een nauwgezet en loyaal instrument van Stalin's politiek. Zijn carrière was hiermede gemaakt. Hij werd in 1924 n van de negen leden van het almachtige Politbureau en in 1926 lid van het Presidium van de Komintern. Door zich te wijden aan partij-economisch werk werd hij op voorspraak van Stalin tot premier" en in 1931 tot voorzitter van den Raad van Volkscom missarissen benoemd. Daze Molotof nu, is een man aan wien geen legenden verbonden zijn, over wien geen anecdotes verteld, worden, iemand zonder een element van romantiek, zooals Stalin, Kalinin, Worosjilof, Dimitrof en anderen. Toch geniet hij binnen de Communistische Partij de populariteit die een loyalen, vertrouwden dienaar van het gemeenschappelijk ideaal toekomt. Molotof is een door en door orthodox beheerscher d;r ge compliceerde marxistisch-economische wetenschap, een toegewijd uitvoerder van den wil van Stalin en van het Politbureau. Hij is een absolute realist, uit wiens mond men zelden het woord communisme zal hooren. MOLOTOF's persoonlijke liefhebberijen zijn sim pel. Zij.i eenig zwak was, dat erkent hij, dat hij viool speelde slecht. Hij is een voortreffelijk vader en een voortreffelijk echtgenoot. Persoonlijker zaken zijn van hem niet te vertellen. G. E. R. GEDYE. Beparel Uw tanden IVOROL met een heldere glans door ze te poetsen met PAG. 7 DE GROENE No. 3266