Ik wou het wat levendiger maken, meneer undstrom", zei ik vriendelijk. ,,Het was daar nog l erg doodsch". Wij vonden van niet", zei Sundstrom, wij vinen het zeer goed". Mijn familie vindt het prachtig", zei mevrouw 'Undstrom. En ze zien het nu al drie weken". ? Het is niet prachtig", zei ik, omdat ik ze wilde elpen, wilde redden, ,,U en ik, meneer Sundstrom, loesten vanavond samen een schema maken om et over te schrijven". Maar Robert...." begon Sundstrom. We beginnen met het eerste bedrijf", zei ik snel m er gauw mee klaar te zijn, zoo makkelijk n vlug mogelijk een laatste wanhopige poging te oen, en we gaan er heelemaal door tot het laatste edrijf. We werken vooral aan het karakter van lisa. Zij is den heelen tijd op het tooneel en we ioet;n haar laten spreken als een levend wezen..." Maar zoo sprak ze", zei Sundstrom. Ik heb aar vijf jaar gekend en zoo sprak ze". Het is zeer natuurlijk", zei mevrouw Sundstrom. Het is verschrikkelijk, meneer Sundstrom", zei c wreed, in de hoop hem nog te redden. Als u het 6ó laat, is het met ons allemaal afgeloopen". Geloof je dat eerlijk, Robert?" vroeg hij. Eerlijk", zei ik. .,Ik vind, dat wij het moeten bepraten met Moeder i de anderen", zei mevrouw Sundstrom. Goed"r zei ik. Ik ga naar het caféaan den rerkant". Ik dronk drie whisky's vóór Sundstrom kwam. [ij legde zijn hand op mijn schouder. Ze vinden het prachtig", zei hij. ds familie. ',e gelooven, dat het publiek zal trekken. En ze zien r geen fouten in. En ik ook niet". Mooi", zei ik, daar ik niets anders kon bedenn. Mooi". ;1 Ik geloof, Robert, dat je toch niet heelemaal pmpathiseert met het stuk." Tja", zei ik. Als je er dus niets op tegen hebt, onthef ik je an de verantwoordelijkheid voor de leiding". Wie zal dan regisseeren ?" vroeg ik. Ik!" zei hij. Tenslotte is het mij gebeurd". Tja", zei ik, denkend aan het notitieboek zonder otities. Ik hoop, dat Het Gebeurde in Rochester", e Pulitzer Prijs krijgt." Dank je, Robert. Kom ons opzoeken in New ersey". DE recensies waren slecht. De Times zei: Het Gebeurde in Rochester" opende gisteravond i het Jackson Theater. Het werd geschreven, eproduceerd en geregisseerd door Leon Sundtrom." Dat was alles. Het was de vriendelijkste espreking. Ik ging er niet heen en ik zag Sun^'strom niet erder dan twee wek?n daarna. Hij li^p over Broadray, langzaam als een oud man. Hij was ongechoren. Hij had twee sandwich-borden over zijn chouders. B z:>ekt Het Gebeurde in Rochester" stond er p. Het is een volkomen waar gebeurd verhaal. ackson. Theater." , Hallo, Robert," zei hij. Hallo", zei ik. Geloof je, dat dit zal helpen?" vroeg hij. Natuurlijk", zei ik. De pers heeft het niet begrepen. Ze schreven er trer alsof het onmogelijk was. Ik heb ze een brief eschreven. Ze wilden niet gelooven, dat het echt iet mij gebeurd was. Ik zou ze aan het meisje kunen voorstellen. Ze is nu getrouwd en heeft drie dnderen. In Rochester. i Ik heb het twee weken laten loopen" zei hij. Er ijn menschen, die het gezien hebben. Ze vonden et mooi. Ze zagen dat het echt was. Recensenten yn geen echt publiek. Het kostte mij achtduizend bllar om het twee weken te laten gaan. Ik verpcht mijn huis en mijn wagen". Hij zuchtte. Ik acht, dat het rondgesproken zou worden dat het sn echte geschiedenis was. Ik ga weer goochelen... Is ik weer kan beginnen. Tegenwoordig worden i niet veel meer gevraagd en ik ben niet zoo zeker leer". Waafrom kom je niet kijken?" vroeg hij. Ik il je voor niets binnenlaten." Graag". Mooi. Kom dan vanavond. Het is de laatste rond. Ik heb geen geld meer om het te laten gaan l de familie heeft er alles ingestoken wat ze kon tissen l" Hij zuchtte. Misschien begrijp ik het toneel niet." zei hij. Nou, ik blijf maar wat loopen. c zou zoo veel mogelijk menschen naar dit plakkaat illen laten kijken." Dat is heel verstandig", zei ik. Het is een goed plakkaat, niet?" Het is heel goed" ! Het is de waarheid", zei hij en liep weg, Broaday langs. Ik heb nog geen nieuw baantje gevonden. De bewaking van Pres. Roosevelt DAT het risquant is, zich aan het hoofd van een staat te bevinden, wist reeds Caesar al wist hij het wellicht twee seconden te laat. Datzelfde risico is echter ook reeds door tientallen presidenten gedragen van de machtige republiek aan de overzijde van den Atlantischen Oceaan. Twee hunner hebbei hun verantwoor delijke taak met den dood moeten bekoopen. Juist na het einde van den Burgeroorlog, werd president Lincoln doodelijk getroffen door den kogel van den tooneelspeler Booth. Dertig jaar later was het president Mac Kinley wien door een anarchist het levens licht werd uitgeblazen. Het Amerikaansche volk is niet blind voor de lessen der historie. Vandaar dat president Roosevelt zwaar der wordt bewaakt dan menig ander vreemd staatshoofd. Dat is het werk van de agenten van den Geheimen Dienst, aan wie de president zijn leven wellicht meerdere malen te danken heeft gehad dan hij en wellicht ook zij ! weten. MEN beweert soms dat de president alleen orders ontvangt van den Geheimen Dienst en dat hij geen voet buiten het Witte Huis kan zetten zonder hun voorafgaande toestemming. Alhoewel deze instelling, in het leven geroepen door het Congres voor de beveiliging van den president en diens familie machtig is, toch is geen der bovengenoemde beweringen juist en kolonel Eiward W. Starling, chef van de politie van het Witte Huis zou een van de eersten zijn om deze be weringen te ontkennen. Maar het netto-resultaat blijft het zelfde. De reden hiervoor is waarschijnlijk dat deze speciale groep van bewakers zich in de loop der jaren zoo'n repu tatie heeft weten te verwerven, dat het zelfs voor een president dwaas zou zijn om hieraan geen aandacht te schenken. De Geheime Dienst geeft nooit bevelen, zij doet slechts voorstellen. Voordat de president een voet buiten het Witte Huis kan zetten, zelfs voor een kort uitstapje naar de stad, heeft de Geheime Dienst al iedere centimster van de route die genomen zal worden, voorbereid en nagezocht. De bescherming van het leven van den president is een routinequaestie, en dj Geheime Dienst onderschat haar taak niet. Een voorbeeld moge dat verduide lijken. TOEN de president het plan had om de wereldtentoonstelling te gaan bezoeken, uitte hij den wensch om per auto van zijn Hyde Park huis langs de Hudson River Parkway te rijden. Het beloofde mooi weer te zullen worden en al de voorbereidingen waren getroffen. Maar er moest nog rekening worden gehouden met den Geheimen Dienst. De voorloopige schatting wees uit, dat ongeveer een millioen menschen naar de opening van de tentoonstelling zouden gaan. Dat bete kende dat een zeer druk verkeer zich langs de route, die ook de baas" zou volgen, zou bewegen. Dus ging Roosevelt per trein. Bijna een week voor de opening had kolonel Starling iedere centimeter in de omtrek van het spreekgestoelte in het Vredeshof op de tentoonstelling tezamen met vertegenwoordigers van de stads- en staatspolitie nagegaan. Leden van de partij werd verteld hoe ze het terrein moesten verlaten wanneer de rede afgelopen was. Men kan altijd veel uiterlijke be waking zien voordat de president zijn redevoering begint, maar de zichtbare bewaking is slechts een zeer klein gedeelte van het cordon dat getrokken wordt rondom den president en degenen die hem vergezellen, plaatsen waar hij spreekt zijn letterlijk bezaaid met politie-beveiliging. Des te meer sinds men kan zeggen dat iedere vertegenwoordiger van de wet gedurende dien tijd voor den Geheimen Dienst werkt. De veiligheid van den hoogsten gezagsdrager van de natie waar hij reist is een zaak voor de plaatselijke autoriteite i. Maar daarboven staat de verantwoordelijkheid van den Gehei men Dienst, die de instructies van het Congres ontvangt. Kolonel Starling is dus bij zulke gelegenheden de eerste politiechef van de natie en iedereen werkt voor hem. HET komen en gaan van den presi dent gedurende den dag moet op de minuut worden uitgestippeld. Spoorwegwissels op zijn route wor den letterlijk vastgespijkerd. Wanneer hij een trein in- of uitstapt mag geen andere trein aan welke zijde ook voor bijrijden. Het zou voor een onbekende gevaar lijk, zelfs levensgevaarlijk zijn om te dicht bij het rijtuig van den president te komen. Het is geprobeerd door ongevaarlijke zonderlingen en door fanatici met ernstiger bedoelingen. Zij alleen deden echter de pijnlijke ervaring op, dat bedoelingen op den Geheimen Dienst geen indruk maken. Doorloopen" is het wachtwoord van de beschermers van den president, van d~n tijd dat hij zijn particulier rijtuig aan het einde van de speciale trein verlaat totdat hij zijn zwaar bewaakte best;mming, het spreekgesto< l te bereikt. In den trein wordt 24 uur de wacht gehouden voor den ingang van zijn coupé. En vcor het geval iemand langs de buitenwacht heen zou kunnen komen, is er een veel sterkere die den binnen kant bewaakt. Presidentiële uitstapjes zijn dan ook voor den Geheimen Dienst geen plezier. In Washington zelf is zijn taak in in verhouding eenvoudig, want daar wordt de Geheime Dienst bijgestaan door de geüniformeerde wacht, die een oogje houdt op alle ingangen, die naar n der regeeringsgebouwen leiden. Agenten in burger houden constant de wacht voor den kamer waarin de president zich bevindt, en de waak zaamheid is onverminderd, hoewel de spanning wel iets is afgenomen. Het is op de hoofdweg, dat de taak het zwaarst is. Niemand, die in dezelfde richting rijdt als de president mag hem passeeren, en met hem het rollend arsenaal dat zich achter den wagen van den president bevindt. Het wordt altijd geprobeerd, zoodra de president op de open weg komt, maar het is nog nooit gelukt, want de beschermers van den president zijn even goede chauffeurs als scherpschutters. Wan neer de auto van den president afremt of tot stilstand komt om een verwelkomingscomitéte begroeten, lost de groote open zwarte wagen daarachter plotseling haar menschelijke lading. In eenoogenblik is dr n voorste n wagen van de stoet omringd. Twee mannen blijven in dr n escortïerenden auto van den Geheimen Dienst, welks achter- en middenge deelte achter de bestuurdersplaats voorzien is van automatische geweren, traangasbommen enz.. Als de stoet verdergaat, springen zes vlugge agenten in den volgwagen. ER zijn presidenten in het Witte Huis geweest, die geen geheim maakten van hun ergernis en zelfs afkeer van de nooit ophoudende aan dacht die hen geschonken werd door de leden van den Geheimen Dienst, die hen steeds op de voeten volgden, maar deze beschermers van den president krijgen orders van een hoogere instantie dan de tijdelijke bewoner van het Witte Huis is. Hun orders komen van het Congres zelf. Zoo beschermt het Amerikaansche volk zijn president. FELIX BELAIR JR. Holland op z'n malst Naar in de dagbladen werd bericht, hebben Prinses Juliana en Prins Rernard Zondag j.l. eenigen tijd vertoefd op de banen van den Loosdrechtschcn Ijsclub. Het is wel in-droevig dat de Dag des Heeren door ons Prinselijk Paar zoo wordt ontheiligd. (Eilandenniewt's Christelijk Week blad op Gereformeerden Grondslag te Middelharnis) In Rusland is al het rommelachtige, dat er nationale traditie is, ook onder het nieuwe regime gebleven. Namen en phrasen zijn veranderd, maar de aard van het beestje blijft zooals hij sedert de dasen van Rurik (t 879 n. Chr. Red. De Groene") steeds is geweest. De Rus sen blijven een volk van dazers en elroorners, dat nooit door eigen kracht iets van waarde heeft tot stand gebracht, voor zichzelf noch voor de buiten wereld. {Haagschc l'cst) De Gedeputeerde Staten van de pro vincie Utrecht, Gelezen het op 20 Juli 1939 ingekomen adres van het bestuur der Vereeniging voor Christelijk Nationaal Schoolonderwijs te Wilnis, bij welk adres het in beroep komt van het besluit van 23 Juni 1939 van den raad der gemeente Wilnis, strekkende tot afwijzing van de inge diende aanvrage van dat schoolbestuur om ten behoeve van het gebouw zijner school voor gewoon lager onderwijs uit de gemeentekas gelden te mogen ont vangen voor de verandering van de aa,nwezige privaten in nieuwe met closespoeling. .. . Overwegende, dat de raad der ge meente Wilnis blijkens zijn hiervorenaangchaald besluit de gevraagde mede werking heeft geweigerd, omdat: na onderzoek is gebleken, dat. de privaten, de rioleering en de tank in be hoorlijken staat verkeeren; de somtijds in den herfst voorkomende reuk uit de privaten verholpen kan worden door goede doorspoeling van die privaten en door de plaatsing van een ontluchtingspijp, op het riool, en dat deze voorzieningen echter tot het gewone onderhoud van het gebouw behooren; bij iedere voorziening in behoeften rekening moet worden gehouden met de aanwezige geldmiddelen; de toestand der gemeentelijke geld middelen geen andere dan strikt nood zakelijke uitgaven toelaat, enz. (Weekblad roor Gemeentebelangen). NIEUWE UITGAVEN: C. de Vries: Christelijk Rekenen, enz. (Nieuwsblad voor den Boekhandel) Voor do beste inzending voor deze rubriek stelt ,.De Groene" elke week een bedrag van f 2.5O besehikbaar. Ook n i ct-a b o n n e's mogen mededingen. De knipsels moeten afkomstig zijn uit een in Nederland. verschijnend dag-, week-, maand blad ot' ander periodiek. Men ge lieve ze toe te zenden in het ver band waarin ze staan. Op de enveloppe, te stnren aan de redaetie ,,I>e Groene" Keizersgracht355 te Amsterdam, vernielde iiic*n : ,,Holland op z'ii malst.1 De prijs voor de beste inzending is deze week toegekend aan den heer Dr. P. J. Herkx te AmsterdamPAO. 17 DE GROENE No. 3268