Gone with the wind /ets over de verfilming van Margaret Mifchells wereldberoemden roman Gejaagd door den wind" G ONE with the wind", Margaret Mitchell's roman die als een or kaan over de wereld is gestormd en ook in Nederland fantastische oplaagcijfers bereikte, is verfilmd ! Ziedaar het belangrijke nieuws dat Hollywood ons brengt. In menig opzicht is het interessant, het ontstaan van deze film (dat drieen-een-half jaar in beslag neemt!) na te gaan. Het begon op 3 Juni 1936, toen een vertegenwoordiger van de uitgevers maatschappij Macmillan aan Katherine Brown, de vertegenwoordigster van Selznick in New York, een drukproef van de eerste roman van een zekere Margareth Mitchell voorlegde met een titel, ontl :end aan Ernest Dawson's ge dicht Cynara". Miss Brown las de 1037 bladzijden in record-tijd door en zond een telegram aan Se'znick. Alsu ,,G3ne with the Wind" niet koopt, bent u krankzinnig". De heer Selznick: was echter niet krankzinnig. De onderhan delingen namen een aanvang, er werd nog meer haast achter gezet toen het boek uitkwam en buitensporig goede critieken kreeg. Op 30 Juli werd het contract voor den aankoop van de film rechten afgesloten voor $ 50.000. Binnen twee weken wist iedereen dat er een best-seller" was uitgeko men. Men moest het, al was het alleen maar uit zelfverdediging, lezen; en men moest zich op den duur omtrent deze brandende strijdvraag uitspreken: ,,Natuurlijkbentuhet met me eens, dat Clark Gable de eenige Rhett Butler is, maarwiedenktudatScarlettmoetzijn?" TERWIJL het scenario werd ge schreven, reisde Walter Plunkett de costumier, naar het Zuiden om in spiratie en materiaal op te doen. Hij was een maand nadat de roman was gekocht, begonnen te werken. In De cember van dat jaar (1936) ging hij naar het Smithonian Institute", toen naar Atlanta, Savannah, Charleston en New Orleans. Plunkett's taak kon sta tistisch als volgt worden samengevat: hij ontwierp 450 costuums. 2868 costuums werden door de studio-naaisters gemaakt, buiten de 1230 soldaten uniformen die voor n scène noodig waren. Scarlett draagt 44 costuums, Rhett Butler 36. Het gemiddelde costuum had 18 a 20 meter stof noodig. Het totale aantal meters stof voor de vrouwenrollen bedroeg 35.000. Die rekening voor Selznick bedroeg hier voor g 10.000. Toen alles in scène was gezet, (er was toen nog steeds geen Searlett!), moest Selznick zijn aandacht aan het land schap besteden. De landschappen af deeling" reed alle wegen van Holly wood langs, de stad van palmen en pijnboomen, totdat tenslotte iets was gevonden. En om de roode klei van Georgia, de staat waarin zich de film grootendeels afspeelt, te verkrijgen, mengden de jongens" slijpsel van roode baksteenen en verf dooreen. Het mengsel was goed. Alles was in orde. En het kostte $ 197.877. Zoo was de toestand in December 1938. Toen keerde George Zukor, de algemeen-directeur met een rood hoofd terug van zijn ontdekkingstocht naar Scarlett. Een totaal van 1400 gegadig den was opgeroepen, 28 waren voor de film getest. Deze tests hadden 50.000 meter film gebruikt. Dat had tezamen 92.000 gekost. Nog steeds geen Scarlett. DE brand van Atlanta, die in het boek en dus ook in de film een belangrijke plaats inneemt, vond op 10 December plaats. Zeven kleuren filmcamera's namen hem van zeven ver schillende hoeken op. Dit kostte 26.000. Temidden van den brand of misschien nadat de vlammen gedoofd waren, verscheen plots Myron Selznick (de broer van den grooten Selznick) met Vivian Leigh en stelde haar aan zijn broer voor met de onsterfe lijke woorden Mig ik ''e voorstellen, Scarlett O'Hara !" Miss Leigh's filmtest volgde en ze teekende op 13 Januari het contract om Scarlett te spelen. Dat was een ongeluksdag voor de andere 1399 candidaBIJ DE FOTO'S ., I Links boven: Er wordt een opname [ l gemaakt van Rhett Butler (Clark Gable) \ l en Scarlett O'Hara (Wv/an Leigh). j i Rechts: Een straattoonee/ in Atlanta, i f dat 200.000 kostte. { ten. Clark Gable had eenige maanden daarvoor reeds het contract gesloten voor de rol van Rhett: Leslie Howard kreeg de rol van Ashley, Olivia de Havilland die van Melanie, en op 26 Janu ari kon het filmen werkelijk beginnen. Selznick schat de totale kosten, zon der vertooningsrechten, exploitatie en de 400 afdrukken welke ieder $ 1000 zullen kosten, op 3.975.000. Maar hij twijfelt er niet aan of de film zal haar kosten opbrengen. FRANK S. NUGENT WOENSDAGMIDDAG in den Raad Door een Gepensionneerde. GELIJK ik met de Redactie van dit blad, dat ik reeds gedurende tal van jaren lees (om nauwkeurig te zijn sedert 1912 met slechts eene onderbreking naar ik mij meen te herinneren in 1921 of 1922) had afge sproken ben ik Woensdagmiddag j.l. de eerste zitting van den Amsterdamschen Gemeenteraad sedert het Kerstreces gaan bijwonen, aangezien ik nu dan sedert den i Januari j.l. een ambteloos burger" ben, edoch met eene korting op mijn pensioen van 10%, wat mij in dezen duren tijd tot eene lichte bijverdienste noopt, waarbij een rustigen middag in de goed ver warmde Raadszaal der Gemeente mij verre te verkiezen leek boven een jachtig reizen met Inbraak- en Brand verzekering of zelfs Levensverzekering als waarvan mijn vriend T. H. weldra het slachtoffer zal worden in deze koude naar het mij schijnt. Het deed mij goed hier eenige figuren, die ik uit menige commissie van socialen zorg oppervlakkig ken, geheel tehuis te zien, waarbij het mijn medebezoekers der gereserveerde en publieke tribune niet ontging, dat zij mij op de allerhartelijkste wijze groet ten, waardoor mijne onwennigheid reeds van stond af kon afnemen. Doch ter zake: smeerlap" dunkt mij geen woord dat de heer Wijnkoop naar den heer Boekman mag werpen, zelfs niet, als deze, opziende uit zijn zoo juist ter Raadszaal ontvangen partijblad, den heer Seegers, immers partijgenoot van de heeren Wijnkoop en Stalin, voor de voeten werpt, dat het werpen van bommen op kinderen erger is, dan het uitsluiten van dezelven bij de voedselverstrekking der Ge meente en dan nog in bepaalde geval len, anders dan met de bommen. Doch trof mij, die toch reeds weken lang mok over mijne korting van 10%, het beeld dat de heer Seegers mitsgaders de heeren fractieleiders der Katho lieken en nazzis, de wethouder van Sociale Zaken en anderen opriepen van den nood der werkloozen in deze koude. Er was zelfs stilte in den Raad toen de heer Seegers zijn motie ver dedigde over het verleenen van een extra-kolen-uitkeering van ? i per week. Mijn sigaartje mocht ik niet op steken van den bode. Doch mij viel op, hoe zwaar regeeren is en hoevele zijden elk vraagstuk heeft, zoodat men van mij, die niet temin in het eigen werk nimmer lang aarzelde, geene of slechts weinig critiek mag verwachten. Hoewel mij telkenmale de lach om de lippen trok of ook wel een zekere angstige be schaming bij uitermate heftige inter rupties, al waar zelfs dames het mik punt van waren, gelijk Mevrouw van Blitz?Bonn, wie ik, met haar vrien delijke roode wangetjes geen onvrien delijk woord over de lippen zou hebben kunnen krijgen, hetgeen ik den heer Wijnkoop als een persoonlijken wrok aanrekenen zal. De motie van den heer Seegers werd verworpen over half zeven; ge lukkig voor den Wethouder F. van Meurs van Sociale Zaken, die deswege voorzeker gebrouilleerd geraakt zou zijn met den Minister van gelijk gebied, ongelukkig naar het mij schijnt voor de werkloozen indien deze koude aan mocht houden en het reeds bestaande overleg te dien aanzien niet tot spoedig resultaat mocht leiden. Er was nog meer op de agenda, doch dewijl ik niet gerekend had op een notitiebloc ontging mij tehuis de rest. Mijn sigaartje smaakte mij buiten eens zoo goed, al betreurde ik de afwezigheid van sokken wegens de gladheid over mijn schoenen. Tehuis gekomen vond ik mijn avondeten door het lange wachten verstaan. PAG. 15 DE GROENE No. 3269