Historisch Archief 1877-1940
Mjl en Imlus
Zij hebben Turkije als bondgenoot verworven. Het
Turksche leger is de rugdekking van de Balkansta
ten. Een leger der Geallieerden dat in
FranschSyriëis samengetrokken, is de rugdekking van Tur
kije. De Fransche generaal Weygand, die eind
September j.l. in diep geheim te Damaskus aan
kwam, heeft tezamen met zijn Britschen collega
Wavell van 19 tot 21 October besprekingen gevoerd
met den Turkschen generalen staf. Daar zijn de
plannen opgemaakt om aan eiken aanval, van welke
zijde ook, het hoofd te bieden. Weygand's en Wavell's
modern uitgerust leger heeft tot taak, in de eerste
plaats de petroleumvelden van Mosoel en de Per
zische Golf te dekken. Het heeft in de tweede plaats
tot taak om het Roode Leger in de flank aan te
vallen wanneer het door Armeniënaar Ankara zou
oprukken.
In het Nabije Oosten immers is op het oogenblik
de Sowjet-Unie de groote tegenspeler der Geallieer
den. Hitler en Mussolini zijn geëlimineerd ....
Hitler is Mohammedaan"
Jarenlang heeft men gedacht dat bij het uitbreken
van een conflict de Fransche en Engelsche macht
in het Nabije Oosten het zwaar te verduren zou
krijgen tegen de as-mogendheden. Deze immers
hadden geld noch goede woorden gespaard om de
Arabische wereld naar zich toe te halen. Men wist
ook dat de beide dictatoren op belangrijke gebieden
in die wereld een begeerig oog hadden geslagen.
Men vermoedde dat Mussolini, toen hij in de
Italiaansche Kamer luidruchtig liet demonstreeren voor
de annexatie van Nice, Corsica en Tunis, in werke
lijkheid Syriëen den Libanon op het oog had: de
Franschen hebben de Libaneesche kust in het aige-»
loopen jaar dan ook duchtig versterkt. Maar zij be
hoeven thans voor Mussolini niet meer bevreesd
te zijn. Deze heeft zich door zijn inval in het
Mohammedaansche Albaniëde sympathie der Ara
bieren, voorzoover aanwezig, verspeeld.
Hitler leek een gevaarlijke vijand. Reeds van 1935
af hebben de Duitschers het Nabije Oosten grondig
bewerkt. De extreem-nationalistische jeugdbewe
gingen kwamen veelal onder Duitschen invloed te
staan. Van Afghanistan tot Egypte werd het Nabije
Oosten overstroomd met Duitsche handelsaanbie
dingen en -agenten. Handelsagenten die van politiek
niet altijd afkeerig waren.
Hun actie richtte zich vooral op het centrum van
het Nabije Oosten, op Syrië, Irak en Palestina. In
Syriëheerschte groote ontevredenheid tegen het
Fransche bewind dat de beloofde zelfstandigheid op
de lange baan schoof, in Irak waren groote groe
pen Arabieren fel gekant tegen de Engelsche advi
seurs"; in Palestina tenslotte was een reactionaire
groep Arabische grootgrondbezitters bereid te revol
teeren tegen het Britsche regime. Brandstof genoeg !
De Duitsche actie zette in op ideologisch gebied.
Door de Duitsche legaties te Cairo en Bagdad werden
enorme hoeveelheden Duitsch propagandamateriaal
verspreid De dagbladen in het Nabije Oosten kregen
gratis copy en matrijzen uit Berlijn. Jonge Arabieren
werden naar Duitschland gehaald; op den Kurf
rstendamm verrees een Arabische Club. Arabieren
waren aanwezig op den Partijdag van 19,8 en het
heet dat Göbbels daar n hunner heeft verzekerd
dat Hitler en zijn paladijnen waren toegetreden tot
den Islam in 't geheim natuurlijk; er mocht dus
niet over gesproken worden.
Het bleef echter niet bij de Duitsche propaganda.
Tastbaarder hulp werd niet versmaad. Men twijfelt
er bijvoorbeeld op het oogenblik niet meer aan dat
de Palestijnsche opstandige Arabieren Duitsche wa
penen hebben ontvangen. Jamal al Hoesseini, neef
en rechterhand van den Moefti van Jeruzalem (de
ziel van den opstand) is na het Deelings-rapport naar
Berlijn geweest. Daarna kwamen de wapenen, naar
sommigen beweren: van officieren vergezeld. Deze
wapenen zijn eerst via Syrië, later via de Roode Zee
Palestina binnengesmokkeld. Hitler dreigde in het
Nabije Oosten een belangrijke macht te verwerven !
Want ook in Arabiërees zijn ster. Een afgezant
van den machtigen en geheimzinnigen Ibn Saoed
van Arabiëheeft in den zomer van het vorig jaar
een bezoek aan Berchtesgaden gebracht. Wat er
besproken is, weet men niet. En in Irak hadden de
Duitschers zoo veel invloed dat zij, toen de
snelheidslievende koning Ghazi bij een auto-ongeval het leven
verloor, het gerucht konden rondstrooien dat de
British Intelligence Service" dit verscheiden op het
geweten had. Een razende menigte steenigde daarop
den Engelschen gezant te Mosoel.
Zou de Arabische wereld ster en halve maan ver
geten voor het hakenkruis?
Zoo liggen de dorpen in de woestijn Een overzicht von Beersjeba in Palestina
Waar Mozes liep, snelt nu de auto
Men besefte in Londen en Parijs dat men
voorloopig voor een afvallen van de Arabische wereld
niet bevreesd hoefde te zijn. Daarvoor heerschen er
tusschen de genoemde staten teveel tegenstellingen.
Maar men besefte ook dat men niet bij de pakken
kon neerzitten. In elk geval moesten maatregelen
genomen worden om aan alle mogelijke moeilijk
heden het hoofd te kunnen bieden. Vóór alles moest
de militaire macht der Geallieerden in het Nabije
Oosten versterkt worden. Groote legers waren daar
voor niet noodig. Van een kleine, goed-gemoderni
seerde krijgsmacht zou reeds voldoende invloed uit
gaan. Mits deze krijgsmacht zich snel zou kunnen
verplaatsen.
En daarvoor is nu gezorgd.
Door de woestijn waarin de Joden veertig jaren
rondzwerven, loopt nu, kaarsrecht en glad, een auto
weg die den modernen soldaat in acht uur tijd van de
Roode Zee naar Jeruzalem brengt. Twaalfhonderd
arbeiders hebben in de brandende zon dezen zomer
met koortsachtige haast aan dien weg gewerkt. Het
doel der Engelschen is: n goeden weg te krijgen van
den Nijl tot den Indus. Kaïro-Jeruzalem is bijna ge
reed. Trouwens, in geheel Egypte zijn, ook om aan
een Italiaanschen inval beter het hoofd te kunnen
bieden, de wegen belangrijk verbeterd. Aan een
tweede belangrijke etappe van den weg Nijl-Indus
wordt hard gewerkt: dat is de etappe Haifa-Bagdad.
Evenwijdig aan de petroleumleiding waardoor de
Mosoel-petroleum naar de Engelsche tankbooten in
de Middellandsche Zee vloeit, komt over een afstand
van duizend km (Amsterdam-Marseille) een geasfal
teerde weg te liggen, dwars door de brandende woes
tijn. Deze weg heeft een aftakking naar Syriëen
den Libanon.
Behalve het wegen-, wordt ook het spoorwegennet
in het Nabije Oosten snel uitgebreid. De befaamde
Bagdadspoorweg, droom van den Duitschen keizer,
nachtmerrie van alle Britsche staatslieden, is nu
tot stand gekomen. In alle stilte. En onder Britsch
beheer. De Bosporus en de Perzische Golf zijn ver
bonden.Tevens heeft Turkije een belangrijke spoor
weg gebouwd naar Armenië, die doorloopt tot aan
den Kaukasus. Ook in Iran loopt nu van Noord naar
Zuid, van Kaspische Zee tot Perzische Golf een
spoorweg.
Tenslotte is het geheele Nabije Oosten overdekt
met een net van Engelsche vlieglijnen. Midden in
de woestijnen liggen Britsche vliegvelden. En op de
Bahrein-eilanden is een vliegveld aangelegd dat,
naar verluidt, het grootste ter wereld is. Het zou
geen toeval zijn: onder de Bahrein-eilanden ligt
immers zooveel petroleum dat de Britsche vloot er
met haar huidige behoeften eenige eeuwen op kan
varen. Een nieuw, rijk petroleumgebied is nu weer
ontdekt op het Arabische vasteland bij deze eilanden.
De petroleum daarvan wil men per pipeline" via
Bagdad naar de Middellandsche Zee leiden: een
afstand, gelijk aan die van Amsterdam tot Athene....
Het tegenoffensief der Geallieerden
Deze en dergelijke militaire maatregelen hebben
in het Nabije Oosten hun uitwerking niet gemist.
Men beseft er dat Frankrijk en Engeland niet van
zins zijn, er hun machtige positie zonder slag of stoot
op te geven. Speciaal het verdrag dat zij met Turkije
. hebben gesloten het schijnt dat prominente ver
tegenwoordigers der Palestijnsche Joden de totstand
koming er van sterk bevorderd hebben heeft een
goeden indruk gemaakt. Turkije weet nu dat het
voor Russische dreigementen niet uit den weg hoeft
te gaan; het kon de mysterieuze onderhandelingen
die in October van het vorig jaar te Moskou werden
gevoerd, rustig laten afspringen. Sindsdien zijn de
Turken niet bevreesd, den Duitschen invloed te
keeren.
Bij de ,,Türkische Past", een Duitsch blad dat te
Istanboel (Constantinopel) verscheen, is een groote
hoeveelheid Duitsch propaganda-materiaal in beslag
genomen. De pers heeft reeds in begin December de
regeering aangespoord, maatregelen te nemen tegen
de Duitsche ambassade. De redacteur van de
Yenisabah dreigde bij die gelegenheid, een vertaling te
publiceeren van Von Rintelen's De duistere indrin
ger", een boek waarin verhaal werd gedaan van Von
Papens activiteit in de Ver. Staten tijdens den we
reldoorlog. Von Papen is, gelijk bekend, ambassa
deur te Ankara....
Men ziet: de Duitsche invloed taant. Aan de
kleine groepen opstandige Arabieren is een rugge
steun ontvallen. De roerige Moefti heeft reeds
eindSeptember een gematigde loyaliteits-verklaring af
gelegd, de hoofden van de met Engeland verbonden
staten hebben allen te Londen hun trouw bezworen.
De Sjeik van Bahrein heeft Engeland .£ 30.000 over
handigd, en verklaard: Als ik een leger had, zou
ik het ter beschikking stellen van de Geallieerden."
(Het is intusschen geen toeval dat hij ge;n leger
heeft.. ..)
Aldus zijn op het oogenblik de politieke verhou
dingen in het Nabije Oosten gestabiliseerd ten
voordeele van Engeland en Frankrijk. Iran, Turkije,
Irak en Afghanistan, die in 1937 onder den indruk
van Italië's aanval op Abessynië, het door Engeland
begunstigde Pact van het Nabije Oosten te
Saadabad hebben gesloten, beseffen dat een aanval op
n van hen een aanval op allen is. Met dit gestabi
liseerd verbond zijn Saoedie-Arabiëen Jemen via
een verdrag met Irak los verbonden.
En het typeerendste symptoom der weergekeerde
rust is wel, dat er plannen bestaan voor het zenden
van een J oodsch-Arabische economische delegatie
naar Londen teneinde den citrus-export te bevor
deren. Een half jaar geleden was deze samenwer
king tusschen Joden en Arabieren nog ondenkbaar.
Nu voelen de laatsten dat zij van Engeland afhanke
lijk zijn, en anders dan in den wereldoorlog heeft
Engeland de militaire hulp der Arabieren niet noo
dig. De goed-uitgeruste, mobiele Britsche troepen
zijn van belang; evenzoo het Joodsche leger dat in
Palestina ontstaat. Aan antieke Arabische benden is
geen behoefte.
Tot zoover het politiek aspect.
Wat deze oorlog het Nabije Oosten nog zal bren
gen, is niet te zeggen. Maar merkwaardig is het hoe
door dezen verdelgingskrijg de grondslagen worden
gelegd voor nieuwen opbouw. De wegen waarover
zich thans troepencolonnes bewegen, zullen straks
de economische ontwikkeling van het Nabije Oosten
dienen. En evenals in Egypte en Britsch-Indiëhet
geval was, zal deze ontwikkeling begeleid worden
door een sterker streven naar politieke ontvoogding
en cultureele zelfstandigheid. Merkwaardige histo
rische dialectiek: de maatregelen waarmee Enge
land thans, en zoo succesrijk zijn macht versterkt,
dreigen toch op den langen duur zijn macht te
ondergraven. . . L. DE JONT,.
PAG. 5 DE GROENE No. 3270