UITHUmGHEDEH Stadsinventaris Erkende Feestdagen ERKENDE feestdagen moet men op het land vieren. In de stad onderscheiden zij zich nauwelijks van den gewonen Zondag, want wij zien er niet, hoe de natuur meeviert. Een eikeboom buiten met Paschen is een Paaschvierende eikeboom. Het heele bosch, de heele hei viert feest. In de stad gaat men naar den bioscoop. Net als de eikeboomen hebben die een Paaschprogramma. En het hangt eigenlijk maar van het weer af, waar aan wij de voorkeur geven. En in dat verband vraag ik me af: zou het dit jaar een witte Paasch zijn? Stemming kent de stad niet als buiten. Wij schreven hier reeds eerder, hoe de horden goedwillende wande laars straten met winkels tot lanen met boomen promoveeren. En heel Amsterdam kan toch niet in het Vondelpark gaan loopen? Het zou inzakken ! Natuurlijk zou het leven heel anders ingericht moeten zijn. Idyllischer. Maar wat zou daar alles voor noodig zijn ! Weg oorlog, weg zorgen. En dan moesten we loopen in van die losse gewaden die staan in advertenties van een man en een vrouw voor meer levensgeluk", schoongewasschen, los hangende witte gewaden als de Romei nen eigenlijk ook al niet gedragen hebben, zoo idyllisch. En de man moest met zijn uitgestrekte vinger naar iets wijzen en de vrouw moest er met los hangend haar langs kijken en het ook zien. Sterke zenuwen" staat er bij. Daèrheen moeten wij terug. Daar hoort dan bij, dat het weer navenant is. Schoone, witte, loshangende gewa den en motregen of winterteenen in sandalen zijn dissonanten. Slechts dit soort menschen is eigen lijk in staat erkende feestdagen te vieren. Ze hebben geen lastige doch slechts idyllische kinderen. Ze hoeven geen beleefdheidsvisites af te leggen en de vrouw met loshangende haren hoeft de vaat op tweeden Paaschdag als het idyllische meisje uit is niet te wasschen. Doch wij doen die dagen twee maal zoo lang over ons toilet, eten een aantal eieren en wandelen door de straten van onze stad, c. q. dorp. Door wie zijn de feestdagen eigenlijk erkend? Film Eerste Liefde (Tuschinski) DEANNA'S eerste kus wordt haar geplukt door een iet of wat ver velend jongmensch op een balcon. En ik gun het hem, want Deanna is wel erg oolijk. Deanna is een beetje dikker geworden en ze speelt voor Asschepoes. De prins vindt haar terug, niet door het schoentje maar door een brief van een oude dame, zoodat het schoentje eigenlijk maar asschepoespas is. Dean na zingt weer erg mooi; dat kan ze. Beter dan kussen. Het gaan nog wat onhandig, wat natuurlijk de charme ervan is, zoowel voor den held der film als voor het publiek omdat beiden wel eens andere kussen gezien hebben. Deanna is goed en lief en haar nichtje is slecht en verdorven. Maar deze Helen Parrish schijnt mij een betere actrice dan Deanna zich in deze film toont. De geschiedenis is het verhaal van de eerste liefde van een bakvisch die alleen op de wereld staat en die in huis komt bij een rijke oom en tante met een slecht nichtje (zie boven) en een lui neefje. En hoe zij dan tenslotte en niet haar nichtje den rijken jongeman trouwt, die gecharmeerd is door haar gouden stem, zooals zij door zijn gou den haar en, vrees ik, gouden bezit. De Roovers-Symphonie WIE nu eens iets anders wil zien op het witte doek dan de oplossing van het hoe-krijgen-ze-elkaar pro bleem of van het wie-is-de-dadervraagstuk, die moet eens gaan uit kijken in de Uitkijk, waar de RobberSymphony" draait, een film gecompo neerd, geschreven en geregisseerd door Friedrich Feher en gespeeld door een internationale verzameling acteurs. Het is een fantaisie, speelsch en geestig, zonder een directe draad, maar vol groteske vondsten en van een mee slepende bekoorlijkheid en een ver rassende originaliteit. U kunt het een parodie op de Drie-Stuivers-Opera" noemen, maar het is niet noodig dit werk te glassificeeren, het is een genre op zichzelf, een genre, dat geheel buiten het kader van het gladde en virtuoze industrieproduct valt. Een reden te meer om het niet ongezien voorbij te laten gaan. Alle Dag-Kerk DE stad is vol menschen en vol lawaai. En zoo is de heele wereld. Niet alleen is er veel lawaai in de wereld, maar ook smart, verdriet en angst. Dagelijks zijn er drommen menschen die dat willen ontvluchten, en ze zoeken ander lawaai, óf de stilte. De stilte vindt ge in het Bagijnhof, dat een oase in de lawaaiwoestijn is. Het is wonderlijk dat de stilte het daar, tusschen het geluid van de trams en auto's, zoo goed uithoudt, dat ze zoo goed bewaard is gebleven, honderden jaren lang. En als ge de English Reformed Church, het kleine kerkje met zijn spitse torentje, binnentreedt, is het nóg stiller. Er hangt zooveel stilte in het kerkje, dat het er grooter door schijnt te worden. Het daglicht komt diffuus door de gekleurde ramen naar binnen, en buiten hoort ge een haan kraaien. Dan waant ge U in een dorpskerkje, ergens heel ver weg. lederen dag is er van een uur tot kwart over een wijdingstonde. Zacht speelt dan het orgel. Na een kort gebed en een toespraak wordt er gezongen. Het is een miniatuur kerkdienst, maar voor menigeen is dit kwartiertje een troost en een verademing.... Tentoonstellingen Amstelflora (Apollohal) AAN den ingang heb ik groote ruzie gehad met een onhebbelijken por tier die beweerde dat mijn n.b. doorloo pend plaatsbewijs (in alle orde ter re dactie van De Groene" ontvangen) niet geldig was. Ook een perskaart-opnaam, door De Groene" uitgegeven, bewees niets". Een lid van de directie heeft me tenslotte door de controle geloodst. Dit zijn onaangename gebeurte nissen, vooral wanneer tientallen andere bezoekers achter u staan te dringen. Het pleit echter voor de heerlijke bloemententoonstelling die in de Apollohal is ingericht, dat ik voormeld hinderlijk incident in een minimum van tijd had vergeten. Ongestoord kon ik mij overgeven aan een zinverrukkende kleurenweelde Vergt U van mij geen namen: wat bloemen betreft,behoor ik niet tot den homo sapiens; ik onderscheid ze slechts naar kleuren, en met de be grippen tulp", anjer" (door mij ook wel aster" genoemd), roos", or chidee", narcis", hyacinth" en crocus" is mijn botanische kennis vrijwel uitgeput. Mochten de soorten mij deswege in verwarring brengen, zoo veel te meer heb ik kunnen genieten van de kleuren. Een bloemententoonstelling laat zich, wanneer men niet Jacobus van Looy heet, niet beschrijven. Men moet haar beleven. JONGENS: korte mouw vanaf lange mouw vanaf korte mouw vanaf lange mouw vanaf Dat staat keurig Tweka blouses zijn 'n ideale dracht voor uw jongens. Ze kunnen er gerust in stoeien en ravotten, want Tweka's zijn ijzersterk. Uw bengels behoeven hun Tweka's niet te ontzien, want al moeten ze heel wat verduren, ze kleeden toch altijd keurig. ?1.20 ?1.35 Voor lente en zomer het populaire Tropex & Fourteen goed voor heeren en jongens. Alles in de bekende Tweka-kwaliteiten! Needles-Ondergegarandeerde Meneer Adelbert rookt de vredespijp JL *ffJt PAG. M DE GROENE No. 3277