Historisch Archief 1877-1940
PUZZLES
tedere week wordt voer het woordnadsel een prijs uitgeloofd, welke fce*to«t vft
ten kleurenreproductie naar een boomgaard ran Vincent van Gogh.
Inzendingen vóór Woensdag op een briefkaart. Op de adreszijde puzzie vermelden.
De prijswinnaar van deze week ft: mejuffrouw Ne/ de firui/n, Parallelweg 120,
Hardinmeld.
. Nieuwe opgaven
Woordraadsel
onderstaande lettergrepen moe
ten 26 woorden worden gevormd.
Indien men deze woorden onder elkaar
plaatst, vormen de eerste en de derde
letters, respectievelijk van boven naar
onder en van onder naar boven ge
lezen, een spreuk en de naam van
den schrijver er van.
*- a- ac
-au-bi-ca-ces-cha-co-code - dem - der - di - dra - e - em - es
gon - gram - ha - ha - haar - hort
hun - in - in - ke - la - la - la
Ie - Ie - lem - Ier - Ier - li - lijk - ma
men - mus - na - ne - on - pier - po
ra - ras - re - rechts - ren - ri - ri
ri - -ris - ro - sa - sa - si - sie - smar
ta - ta - tan - te - teau - tha - ther
ti'- tie - to - to - tran - trei - um
um T um - vam - ve - vel - ven - wat.
Omschrijving:
i. stad in Nederland, 2. kaas, 3.
boot, 4. Fransch schilder, 5. feestzaal,
6. verkeerd, 7. eerherstel, 8.
leesteeken, 9. overdracht, 10. verlangen,
II. doorvoer, 12. boedel, 13. leerboek,
14. nachtspook, 15. humanist, 16.
uitstralend element, 17. pijnlijk, 18.
rijwiel, 19. niettemin, echter, 20. ver
overaar, 21. militair, 22. geneesk.
instituut, 23. suikersurrogaat, 24.
rozentuin, 25. bijbelsche figuur, 26.
deel van een legioen.
Vermenigvuldiging
In beide rijen moeten de punten
vervangen worden door de tien
ver?chillende cijfers. De nul komt noch
aan het begin, noch aan het eind van
een getal voor.
Het wekelijksche
schaakminiatuur
Probleem van Samuel Loyd
? b c d e f g h
bcdefg
Mat in drie zetten.
Stand:
Wit: Ke8, Dg4,
Zwurt:
S»?&>
9P?SPSL
jo
i
-2
i
fr3a -z
Oplossingen van de
vorige week
Visitekaartje
Het beroep van G. R. N. Latehaane,
Roden, is
GROENTENHANDELAAR
Woordraadsel
Wilhelmus van Nassau we ben ik
van Duitschen bloed
WEBER
IDEE
L I NNAEUS
H EINE
E EKHOORN
LAVENDEL
MAASTRICHT
URNEN
SODA
VRUCHTENBOWL
ALIDA
NOTARIS
N A SCH RE E U WE N
ARENA
SANSKRIET
SABOTAGE
ALLIGATOR
UTOPIE
W IERINGEN
ELDORADO
Tijdverdrijf
De slimme meubelmaker
Oplossing
C
D
A!
"*TV<? "v
il tf"1 "'t"
- "i ? v
? 's > (
? B K
w. S"'-"'
? i
f
E
,
F
De meubelmaker zaagde het blad
in zes stukken: A, B, C, D, E en F.
A en B zijn de kleine vierkanten.
Het grootere vierkant wordt ge
vormd door D. De inham in het
vierkant D wordt opgevuld door de
stukken C (gearceerd), F en E (ge
stippeld) .
Nieuwe opgave
Vierkant en kruis
Het bovenstaande vierkant wordt
in vier stukken geknipt, zooals het
tuf
op de teekening aangegeven is. Met
*_t
de vier stukken moet nu een kruis
gevormd worden. Het is niet de be
doeling dat de stukken
elkaar~gedeeltelijk of geheel bedekken.
Oplossing de volgende week.
GEEN berg is zoo hoog, of ik heb
er wel eens overheen gekeken.
Zooals zoovele andere dingen heeft
het alpinisme mij altijd in het bloed
gezeten. Onlangs ben ik in Zwitser
land geweest, hoewel niet in gezelschap
van mijn neef Baron Goudknots, want
die kan het niet bijbeenen, daarvoor
is hij te gezet. Ik liet mij vergezellen
door mijn achterneef, Jonkheer Van
Fladderack tot Pommerans, die op
alpinistisch gebied overal van op de
hoogte is. Hij kenmerkt zich door een
onverstoorbaar humeur en een
doodsverachtende driestheid. Daarom nam
ik hem mee op reis.
Met mijn Rolls Royce reden wij naar
Zwitserland; dank zij mijn
diplomatenpassen hadden wij bij de grenzen
geen moeilijkheden. Toen we aan den
voet van de Mont Blanc gekomen wa
ren, hielden wij halt. Weliswaar had
ik met mijn auto tot aan den top kun
nen rijden, maar zooiets is niet spor
tief. Neen, wij hadden afgesproken
dat wij eigenhandig naar boven zouden
klimmen, en daarbij gewed wie het
eerst op den top zou zijn.
In de veters van mijn achterneefs
bergschoenen had ik een paar stevige
knoopen getrokken, zoodat hij zijn
schoenen niet aan kon krijgen toen ik
me op weg begaf. Toen ik ongeveer
duizend meter hoog was, zag ik dat
mijn achterneef zijn schoenen aan
gekregen had en mijn voetsporen begon
te drukken. Welwillend riep ik hem toe:
Wat blijf je achter neef!", maar hij
verstond mij niet. In hoogere regionen
gekomen, schopte ik telkens losliggend
gesteente naar beneden, zoodat mijn
achterneef met een ware steenlawine
te kampen kreeg. Natuurlijk deed ik dit
niet met opzet, maar slechts om mij
een weg te banen. Toch verhinderde
dit hem niet mij in te halen. Gelijk
tijdig stonden wij onderaan een
loodrechten rotswand. Weldra zagen wij
elkaar niet meer omdat wij in de wol
ken waren. Ik hoorde alleen maar
het regelmatig hakken van zijn pickel
en het ruischend geluid van neerval
lend gesteente. Toen ik boven kwam
zat mijn achterneef rustig cognac te
drinken op een rotsblok. Hij wilde
zijn zelfvertrouwen herwinnen, want
onze weg liep over een scherpen berg
kam. Ik stelde hem voor ons aan
elkaar vast te binden met onze twee
lange touwen; dat was zijn geluk,
want toen hij zijn voet op een
losliggenden steen zette, stortte hij omlaag.
Met al mijn tegenwoordigheid van
geest liet ik mij aan de andere zijde
van den bergkam naar beneden vallen,
zoodat wij dank zij het touw eikaars
val stuitten. Nu wilde het noodlot dat
HOLLAND
op 'z'n smalst
Het is zeker wel van buitengewone
beteekenis dat het bestnur van de
Harddraverijvereeniging heeft beslo
ten om op een feestavond voor haar
leden te laten optreden de beroemde
Hollandsche danseres Charlotte
Kohier. Dat is een avond van hoogere
kunst. Zij zal hier geven Marathon
dans, een zeer belangwekkend
danswerk, dat de aanwezigen zal boeien van |
het begin tot het einde. i
(Nieuwe Purmerender Courant) :
De zoo kalme Nederlander, die
zijn buurman zijn brood en zijn
levensopvatting gaarne gunt, ont
popt zich in deze dagen als een gebor
neerde, haatdragende, achterdochtige,
met de gemeenste lastertaal vertrouw
de en in angst-psychosen bevangen
kleine schurk. Wij dalen bedenkelijk
af naar het onteerend fanatisme van
het Twaalf-jarig Bestand, naar de
mentaliteit van het grauw in 1672 en
naar de verdachtmakingen der pam
fletten, die Keezen en Oranjeklanten
uitgewisseld hebben.
(Veertiendaagsch Blad Nederland")
Waaraan ik ook nog geen einde
zie ? Aan de moderne schilderkunst.
Een fotopagina, toonde mij de repro
ductie van een der schilderijen, waar
mee Groningen vertegenwoordigd is op
de expositie in het Stedelijk Museum
te Den Haag van hedendaagsche
stillevens. Als het onderschrift luidt:
stilleven met familieportret" dan
neem ik dat gaarne aan. Had men mij
zonder toelichting opdracht gegeven
het schilderij van een onderschrift te
voorzien, dan zou ik waarschijnlijk
gekomen zijn tot: schietbaan van
een musicus". In mijn huis opge
hangen, zou ik zeker op zoo'n schilderij
gaan schieten.
(Nieuwsblad voor het Noorden)
Voor de beate Inzending voor
deze rubriek stelt ..De ©roene"
elke ir eek een bedrag van f2.50
beschikbaar.
Op de enveloppe, te «turen
aan de redactie De Groene'*
Keizersgracht 355 te Amster
dam, vermelde men: ,,Holland
op m'n smalst."
De prijs voor de beste Inzending
Is deze week toegekend aan
Mej. Ans v. IHerlevoort te A'dani.
mijn achterneef minder zwaar was
dan ik, en ik betreurde het dat ik
niet mijn neef Baron Goudknots aan
het andere eind van het touw had.
Want door mijn gewicht daalde ik,
en trok ik tegen wil en dank mijn
rivaal naar boven. Hij knoopte het
touw aan een rotspunt en vervolgde
zijn weg.
Machteloos van woede zag ik zijn
silhouet tegen den avondhemel kleiner
worden. Toen haalde ik mijn
zakspiegeltje tevoorschijn, ving de laatste
zonnestralen er mee op en weerkaatste
die naar het stukje bergkam dat zich
nog voor mijn achterneef bevond. Voor
zijn voeten ontstond een spontaan en
hevig alpengloeien, waarvan hij dus
danig schrok dat hij nergens meer
een voet durfde te zetten, rechts
omkeert maakte en zelfs voorbij
mijn ophangpunt liep. Inmiddels had
ik mij naar boven gewerkt en vervolgde
mijn weg over den kam. Nog enkele
meters scheidden mij van den top,
toen ik mijn enkel verstuikte. Mijn
achterneef zat mij op de hielen, ik
had geen seconde te verliezen. Met
n forschen zwaai van mijn houweel
hakte ik den top weg. Ik sprong be
hendig op den omlaagstortenden top,
had nog juist tijd om mijn mij
feliciteerenden achterneef Jonkheer Van
Fladderack tot Pommerans de hand
te drukken en hem een fleschje rum
toe te werpen, en suisde comfortabel
op den bergtop zittend, naar beneden,
waar ik in het meer van Genève
aankwam.
PAG. l» Di GROENE No. 3180