Losse notities uit mijn f Mr. E. Elias J Atnerikaansch dagboek MEXICO-CITY is overstroomd door Noord-Amerikaansche toeristen. De Noord-Amerikanen reizen het meest doch zij zijn de meest on toeristische toeristen. Een gróót deel van de mooie winkels langs de Avenida Juarez en de Madero bestaat (op weel derige wijze) van toeristische onkunde der Noord-Amerikanen die, voor de honderd dollar Mexicaansche waar, die zij hun land mogen binnenslepen, rommel koopen die niet meer dan twaalf dollar waard is. Up-home, north of the border kunnen zij de zelfde potjes, mandjes en aschbakjes inde plaatselijk 5 and lo-stores koopen. Evenals sommige Nederlandsche toeristen" in de Parijsche Döme of het Luxemburgsche Alfa hun biefstuk met aarpels eischen zoo komen de hotels van Mexico tegemoet aan de hereditaire zucht naar bacon and eggs en slappe, weeke sandwiches, bespoeld met heerlijk vruchtensap. Kom bij Sanborns het Cafédie la Pee van Midden-Amerika" en ge waant u in een New-Yorksch restaurant. De bacon en de roereieren vliegen er in het rond, de melk, de ice-cream-soda en de orange-juice druipen er van de muren. Tien meter verder een passage in en vijf verdiepingen hoog krijgt ge voor minder peso's de verrukkelijkste Mexi caansche schotels, waar alle knoflookteenen van den heer Werumeus Buning aan te pas komen. Waarom doen die Noord-Amerikanen zoo gek? Porqué, Mary? MEXICO heeft voortreffelijke ho tels. Iets mooiers dan de Reforma blank hoogtepunt van de hoofd stedelijke Champs-Elysées zult ge in Parijs, Londen of Rome vergeefs zoeken. Ge kunt er met 500 procent overwaarde cocktails drinken tusschen spiegels en hemelsblauwe zijde en onder orgelgeruisch. In het char mante stadje Morelia staat het hotel Alameda een wit wonder van mo dernste architectuur vlak naast het huis Virrey Mendoza, dat daarentegen het onderkoninklijk paleis van den Hertog van Mendoza was en welks prachtige bogen-patio vreemd weer klinkt van de luide how are you today's en de nog luidere fine and how are you's uit Texas, Ohio en Wisconsin. Zamorra is n van de vuilste en mooiste stadjes van Mexico. Met een Plaza zoo liefelijk, een kathedraal zoo oud,eenplaveiselzoo kapot, engalerijenbogen zoo nobel, dat ge er het onaan zienlijke nest nooit door vergeten zult. Evenmin als de liefste ezeltjes, de breedste sombrero's en de zwartste bloote voeten van Midden-Amerika. Midden in die schoone bouwvalligheid staat het hotel Phenix, met een azuurbetegeld zwembad op zijn dak, een bar waar de boccardi geurig en koppig is en een eigenaar Walter Gibson die zes talen vloeiend spreekt, onbe rispelijk gekleed is en sprekend lijkt op Erich von Stroheim. Doch de prachtige hotels van Mexico, toegerust met swimming-pools, mo derne badkamers, Von Stroheims en luide toeristenkudden, zijn slechts momenteele herinneringen aan de moderne wonderen van techniek en standaardizeering des vleesches in een land dat in zijn huidige en historische schoonheden te sterk is om zich daar door van de wijs te laten brengen. 's Avonds, wanneer Texas moe is van alle kerken die in den gids der A.A.A. staan wanneer Ohio onder het portret van een gestrengen Conquistadore met Mrs. Ohio een dominootje legt wanneer Wisconsin een vóórsnurkje doet onder de steenen bogen waar eens de Hertog van Mendoza zijn bevelen schreef dan is de plaza zóó schoon, zóó zoel, zóó druk van mannen wier omslagdoeken fel ópkleuren in het licht der schamele straatlantaarns er ritselt een kleine fontein en van onder de galerij klinkt snarenspel dat de wereld en het leven zóó goed worden als ze nog nooit zijn geweest. OP de Plaza van Morelia vóór de grijze kathedraal, die in de schemering roomblank tegen denduisterenden avondhemel staat, koken de vrouwen van Morelia geurige spijzen in vurige sauzen. Vóór ieder houtskoolvuur, waarboven de ketel wordt ge roerd, staat een schamele tafel en daaraan kunt ge plaats nemen om de heete spijs te lepelen. Onder de galerijen is de pantoffelparade. In het park, tusschen de zoete rozen en de trossen der bougainvilles, bij het ritselen van de fonteinen en het licht van den stijgenden maan, zitten zwijgende mannen op steenen banken. Een schoone wereld.... Doch de hoofdstad lijkt downtown" zegt Wyoming te veel op Europa. Er zijn schreeuwende kranten jongens nude postcards" real American drugstores en ge kunt er evenveel coca-cola drinken als in Salt Lake City (Utah) Hearst's San Francisco Examiner komt eiken dag in driehonderd exemplaren op Sanborns toonbank Liberty - Time - Life en natuurlijk de Readers Digest en na tuurlijk de Saturday Evening Post vinden hier meer koopers dan in Clarksbury of Ellis. In het Palacio de Bellas Artes geeft de Pan American Theatre-directeur Fernando Wagner the psychological melo-drama Night Must Fall by Evelyn Williams, (het beroemde geheel-glazen tooneelgordijn zal verlicht zijn)." In de groote biosco pen: Hollywood Cavalcade, Mr. Mototakes a vacation, The Women. We hebben schoonheidssalons (?beautify during the Siesta hours !") en nacht clubs (?Mexican native dances") en: for the best U.S.Coffee in Mexico go to mrs. Thimgrens Coffeeshop." Maar buiten de straten waar de toeristen worden aan- en uitgekleed is het oude Mexico in zijn lage huizen langs smalle straten, zijn vette en scherpe geuren, zijn sombrero's en zijn bloote voeten, zijn oude kerken en ragfijne Campanila's. En onder de boomen achter het breede, vorstelijke eeremonument voor Juarez poetsen aardige knapen met vier fleschjes in drie doosjes uw schoenen zóó glimmend als de cultuur van Spanje het gebiedt. ALS een goede groet van thuis staat BOLS" boven het gewoel van de Avenido Madero, en Philips zingt door geopende winkeldeuren, en op een hoek van een rustige, vriende lijke villastraat is een groot huis in een mooie tuin: Legacion de Holanda" waar de tengere, vriendelijke zaakge lastigde Methöfer den bezoeker ont vangt en hem vertelt dat de Neder landsche kolonie in de hoofdstad na de oliegebeurtenissen onder het régime Cardenas nog kleiner is geworden: ongeveer tachtig gezinnen. En de onvermoeibare dames Arntzenius leeuwenjaagsters en hondentemsters de bekende dochters van wijlen den professor reizen nu door het land en houden lezingen.... Losse nummers van De Groene : 20 cent. Ouder dan 3 maanden: 60 cent. Toezending uitsluitend n a ontvangst van het bedrag. Loods van de Rolterdamsche Lloyd te Rotterdam. Wat is die vloer vlak ! Hij ziet eruit als een biljart, ondanks het zware transport, dat er over plaats vindt. Die vloer moet wel erg sterk zijn. Het is beslist een STELCONVLOER. N.V. DE METEOOR ? DE STEEG PAG. 16 DE GROENE No. 3381