Film De synchronisatie van beeld en geluid OM een film met geluid te illustreeren, kan men op tweeërlei wijze te werk gaan; nl. het geluid vast leggen op gramofoon-platen en deze synchroon bij de projectie van de film weergeven, of het geluid folografeer-in en dit fotografische beeld op de zelfde filmband brengen waarop het visueele beeld staat. Van deze beide methoden wordt de eerste alleen nog door smalfilmamateurs gebruikt; en het fotogra fisch vastleggen van geluid wordt thans voor normaal-film overal toege past. Hierdoor is een nieuw vak ont staan, dat uitgeoefend wordt in het laboratorium van de filmstudio en dat omschreven kan worden met den naam l geluidmontage. De montage van een film staat bij de filmcritici in het middelpunt van hun belangstelling. Het is namelijk in deze etappe van be werking, dat een film de kans krijgt een specifieke uiting van kunst" te zijn. Maar behalve dat de montage een artistieke bezigheid is, die de cutter" tot een zoo belangrijke figuur verheft, is er ook een technische kant aan ver bonden. Deze technische montage houdt zich bezig met het synchroon leggen van het beeld en het geluid, zoowel in het positief als in het negatief van de film. INDIEN bij de opname beeld en geluid op n-en-het-zelfde negatief werden vastgelegd, zou het synchroonprobleem niet bestaan, omdat in dat geval de relatieve positie van beeld en geluid reeds bij de opname vastgesteld zou zijn. Echter wordt om technische redenen het geluid op een aparte film band opgenomen, welke later met het beeld-negatief tot n gecombineerde beeld-geluid-copie wordt verwerkt. Het is duidelijk, dat wanneer deze beide banden niet op een perfect synchrone wijze worden vereenigd, bij weergave van bijv. een monoloog de mondbewegingen niet zullen kloppen met het er bij behoorende geluid hetgeen vanzelfsprekend ontoelaat baar is. Om te komen tot perfect synchronisme van beeld en geluid wordt gebruik gemaakt van verschillen de middelen, die ik synchroonpunten" zal noemen. Het eerste synchroonpunt wordt gegeven bij de opname, en wel door de synchroonklap". Deze bestaat uit een houten bord, waarop de titel van de film staat, de naam van den regisseur (als bewijs van zijn belang rijkheid), het nummer van de instelling conform het draaiboek en een geluid volgnummer. Van deze aanwijzingen gaat het om de beide laatsten; het geluidvolg nummer wordt gefotografeerd door de beeldband en wordt in de geluidband geponst. Hierdoor weten we dus, welke banden bij elkaar hooren. Bovendien worden instelling- en geluid nummer voor de microfoon afgeroepen en dus mee opgenomen. Zooals uit de illustratie blijkt, bevindt zich onder aan het synchroonbord een lat, die er door een scharnier aan vast zit en waarop witte strepen staan overeen komstig met de onderkant van het bord. Na het afroepen van de nummers slaat de klapperjongen" de klap" dicht en weer open, waardoor op het sluitingsmoment een tik gehoord wordt, die mee wordt opgenomen. Deze tik is op de geluidband zeer duidelijk te zien en het sluitingsmoment is op de De synchroonklap in de bloemetjes, bij de 500ste geluidinstelling. Links : Drie filmstrooken, von'boven naar onder: uitsluitend beeld, uitsluitend geluid, en beeld en geluid samengevoegd. beeldband ook zeer duidelijk te zien; wanneer dus de plaats van de tik op de geluidband naast het sluitingsmo ment op de beeldband gelegd wordt, zal de rest van de beide banden syn chroon zijn, mits de beeld- en geluid camera het zelfde aantal centimeters film per seconde hebben doorgedraaid, ofwel synchroon geloopen hebben. Aan het einde van eiken opname-dag wordt het resultaat van den voorafgaanden dag aan de productie-staf vertoond, waarbij van elke instelling het voorstuk, dat is dus de opname van de synchroon-klap, mee vertoond wordt. De negatieven van deze opnamen worden zorgvuldig met klap" en al opgeborgen. De positieven gaan in de montage, waar het eerste werk van den cutter" is, de klappen eraf te knippen, want die wil hij zeker niet aan het publiek laten zien. Om echter het synchronisme niet te verliezen, ver plaatst hij de synchroon-teekens, door op het geluid en de beeld-band met glaspotlood overeenkomstige teekens al naar gelang zijn persoonlijke smaak aan te brengen. Gedurende de montage worden door regisseur en cutter" om redenen van persoonlijk inzicht vele coupures aan gebracht, van de eene instelling wordt veel gebruikt, van de andere weinig, al naar gelang de heeren het met elkaar eens zijn, of niet en waarbij waarschijn lijk de sterkste persoonlijkheid het wint. Het gevolg van deze meeningsverschillen is, dat het een heidensche toer wordt, het zorgvuldig bewaarde nega tief bij het verknipte positief aan te passen; en dat op twee banden, waar van de eene geen duidelijke onderscheidingsteekens draagt, ware het niet dat elke voet (dus om de ongeveer 30c.m.) een volg-nummer heeft. HIER begint het werk van de ,,geluidmonteuse", die door middel van de overeenkomstige voetnummers, die van het geluid-negatief op het ge luid-positief overgedrukt zijn, het nega tief op maat knipt. De geroutineerden in dit vak, zijn zelfs in staat om de eene geluid-opteekening van de andere te onderscheiden en beoefenen de kunst van het frequentie lezen", in die mate, dat zij zelfs bij het ontbreken van voetnummers nog een perfect syn chrone montage tot stand brengen. C. J. WILDE ?pmmiitiiimiiiiiiiiimimiiiiiimiiiii iniimmiiiiivi?, L/ t~L A K. L v A JK i A ,<«,<>?>, = Paindeluxe-brood Het kastje waarin verd de/c l Deze tegenspraak verdient nadere trommel pleegde op te bergen, was l toelichting." (O.T.) gemakkelijk te openen", (h', i | Het was een bont ge\ ariëerd l programma." (H.) De vraag is nu maar, wie den diefstal placht. i ,,13arbertje moet nog steeds han| gen". (Lerende, Talen) | En de Redactie moet Max HaveI laar nog steeds lezen. i Onze inrichters s | ,,l)e organisatie beoogt clandestiene l drukkerijen in te richten. .Men moest E planken leggen om een begaanbaar l pad in te richten. Militaire gerechts= hoven /uilen worden i. KiiL;cland /on l een Contrölebasis willen i. (U. l ,,ledere ambtenaar is er van over tuigd, gelijk iederen andere opdracht gever, het beter te weten dan den bekwaanisten architect". (\\'bl. l'itrti(n>') , Ik had den ijdclen hoop het record nP 3. 5 te kunnen stellen". (Sp. in l,lL!,lj Bolkestein, schiet op. ,,llet is geen wonder dat de 1-ransman met /ijn llue de bouclie van den | Wat beter kan : Zulke dingen kan men beter = niet meenemen, maar ter plaatse l koopcn". (H. P.) l De opgeschoten jongens, die anders Zondagsmorgens langs de straat sleu| teren, kunnen de bouw van een groot = ^hip beter gadeslaan dan in een por| tiek hangen". (Z;i'. -\. in At/,-, h/.) talent eist." ( II', c<l l-araat) \ En enige kennis van Franse | idiomen, zoals flux de paroles. | ,,Op zijn hoogst kunnen er te hooi eu te yias een i ge mijnen /ijn gestrooid" [ K.) En daar hinderen ze niet. Maar het Hapdelsblad treft ze wel. |uisl verschenen: Otto Nenrath, -<-?-?? .1 i ? l l ~ l ! l t ! i plaats bewerkstelligen. Verspreidt n\v ""'' "< <»""<'«' »i,n-!ii "iu~ititii. | vacanties daarom over het uelieelc De kern dezer verhandeling is | lajid." (A.X.I'.i vermoedelijk: Evenals de antieke, l Verspreidt is moedelijk een door de goede zorgen van den | gissing voor deelt. ooievaar. IIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIII1IIIII1II iiitiiiiiiimiiiiHill Minimum PAG.]I5 DE GROENE NO.J3282