KANTTEEKENINGEN De staat-van-beleg afgekondigd In een krachtige en beheerschte redevoering waarin, niet tot onzen spijt, ditmaal het poëtisch element ontbrak, heeft minister De Geer vorige week Vrijdag het Nederlandsche volk mededeeling gedaan van de afkondiging van den staat-van-beleg voor het geheele land en tevens nogmaals op onzen volstrekten wil tot handhaving der neutraliteit ge wezen. Alle preventief toegedachte hulp zal met wapengeweld worden gekeerd." Teneinde deze gedragslijn nog steviger te verze keren, had de regeering besloten den staat-van beleg tot het geheele land uit te breiden. De bevol king in het algemeen zou hiervan weinig mer ken. Deze hoogst noodzakelijke maatregel is toege juicht behalve natuurlijk bij de extremisten. Zij wien de schoen past, trekken hem aan. Het is ver heugend dat de regeering nu voldoende bevoegd heden heeft gekregen om de verraders in eigen rijen stevig aan te pakken. In het Zuiden van het land is bij vele N.S.B.-ers reeds huiszoeking verricht, met negatief resultaat. Men vraagt zich wel af waar om de justitie tot huiszoeking is overgegaan zonder er zeker van te zijn, bezwarend materiaal te vinden. En houdt de regeering den Graaf de Marchant etc. voor zoo onverstandig dat hij in zijn eigen kasteel wapenen zou verbergen? Neen het zou ons ver bazen wanneer deze actie van regeeringswege op ter zake bevoegden een deskundigen indruk had gemaakt! De staat-van-beleg geeft de regeering en de mili taire overheid groote bevoegdheden. Zij maken er een spoedig en krachtig gebruik van. Aan de sinistere werkzaamheid der Vijfde Colonne" inclu sief helper en helpersmaatjes moet een einde worden gemaakt. Liever vandaag dan morgen. Het instellen van een repressief toezicht op de pers valt geheel in het kader van versterking der staatsmacht. Wij vertrouwen dat de verordening met de soepelheid zal worden toegepast die het Nederlandsche regeerings- en overheidsgezag ken merkt, opdat voorkomen wordt dat een uniforme, futlooze publieke opinie ontstaat. De strijd in het Noorden Het geloof aan Duitschlands onoverwinnelijkheid heeft door de gebeurtenissen in het Noorden een stevigen knak gekregen. Het is wel duidelijk: dit was Hitlers eerste groote fout. Voor de eerste maal heeft de Führer niet bereikt wat hij wilde bereiken. Voor de eerste maal is de coup-de-main hem niet gelukt. Of verbeeldt hij zich dat het wel het ge val is? Men weet het niet. Uit Duitschland komen intusschen berichten dat er tusschen leger- en partij leiding vele harde woorden gevallen zijn. De partij leiding zou, tegen den wil van de legerleiding in, het avontuur" hebben doorgedreven. Nu ziet ge de gevolgen", heeft de legerleiding zich beklaagd. Onze troepen zitten vast. De vloot is zwaar geha vend." Men weet niet wat van deze berichten waar is. Tenslotte zijn de laatste jaren uit de leger leiding vele critische, onafhankelijke personen ver dwenen. Ook kan men zich moeilijk voorstellen dat de partijleiding iets kan doorzetten, recht tegen den Nwil van de legerleiding in. \ Intusschen: er is reden voor ontevredenheid, want de toestand in Noorwegen ziet er voor de Duitschers we\ niet acuut-bedenkelijk, maar toch allerminst fraai uit. De verrassing is mislukt. De overrompelaar is overrompeld. Hij is op verzet gestuit waarop hij niet had gerekend. Bij Narvik is de strijd nog onbeslist. De haven is nog in Duitsche handen. Felle strijd is te verwachten in de buurt van Drontheim. De verovering van deze haven zou een enorme tegenslag voor de Duitschers zijn. Ten Noorden en ten Zuiden zijn Engelsche en Fransche troepen aan land gegaan. Zij hebben reeds contact gevonden met de Noorsche troepen die zich op verspreide plaatsen weten te concentreeren. Het oprukken in dit moeilijke terrein is echter een werk dat met groote voorzichtigheid dient te geschieden. Spectaculaire successen kan men niet verwachten, vooral niet omdat de Geallieerden zuinig moeten zijn met hun materiaal. Alleen in het Zuiden van Noorwegen hebben de Duitschers successen geboekt. Daar strijden de Noren geïsoleerd. Vaak moeten zij voor de technische overmacht van den indringer wijken. Ten Noorden van Oslo pogen de Duitschers op te dringen. Valschermtroepen zijn gedaald bij vitale spoorweg knooppunten in de dalen van Drontheim. De Noren zeggen ze vernietigd te hebben. Hier-en-daar zijn volgens Engelsche berichten reeds de Duitschers door Geallieerde troepen teruggedrongen. In spanning wacht men op den afloop van dezen strijd die nog maanden kan duren: het Duitsche leger geeft het niet spoedig op ! En de Engelsche regeering heeft er wellicht weinig op tegen wan neer de strijd in het Noorden steeds meer Duitsche troepen en materiaal zal binden". Reuter berichtte dat in de Duitsche Oostzeehavens groote troepencontingenten geconcentreerd worden. Wordt een rechtstreeksche aanslag op Zweden voor bereid? De Engelsche minister Cross heeft Zweden vorige week reeds openlijk gewaarschuwd. Of wil Duitschland slechts het doortochtrecht forceeren? Of worden deze troepen gewoon via de Sont naar Oslo gezonden? De nabije toekomst zal het ons leeren. Onrust rond de Middellandsche Zee Mussolini houdt op het oogenblik weer de ge moederen der wereld bezig. Wal zal hij doen? Volgens sommigen neemt hij spoedig aan den strijd deel, volgens anderen niet. Merkwaardig was intusschen de telegramwisseling met Hitler ter ge legenheid van diens een-en-vijftigsten verjaardag. Mussolini deed den Führer hartelijke gelukwenschen" toekomen en sprak het stellige ver trouwen uit, dat het Duitsche volk de groote taak waarvoor het zich geplaatst ziet, met succes zal vervullen". Geen woord over Italiaansche mede werking ! Wat antwoordde Hitler ? Hij dankte den Duce voor zijn gelukwenschen, in het stellige ver trouwen, dat onze in wereldbeschouwing en doel einden verbonden volkeren den strijd voor hunne levensrechten met succes zullen volbrengen." De Führer gaf den Duce een terechtwijzing l Dit op merkelijk verschil tusschen de beide telegrammen heeft te Rome zeer sterk de aandacht getrok ken. Intusschen wordt de toon van de Italiaansche pers er niet vriendelijker op. De Giornale d'Italia verweet Frankrijk en Engeland de hegemonie te willen behouden in de Middellandsche Zee, Mare Nostro", die voor hen slechts n uit vele, voor Italiëde eenig belangrijke zee is. Blaffende honden bijten niet", heeft men in Londen ge dacht. Merkwaardig waren twee berichten uit ZuidSlavië. Dit land opent handelsbesprekingen met Moskou (Hitler heeft van daar geen verjaardags telegram gekregen!). Dit bericht kan moeilijk aangenaam zijn voor Duitschland dat immers op Restaurant DORRIUS N.Z. Voorburgwal b.h. Spui, Amsterdam PLATS DU JOUR EN A LA CARTE den Balkan een monopolie-positie nastreeft. Hier en daar mompelt men reeds over herleving van het Panslavisme. In Turkije, dat aan dit Panslavisme slechte herinneringen heeft, kwam eenige be zorgdheid tot uitdrukking. Tweede bericht: dr. Stojadinowitsj, de vroegere premier, is geïnter neerd. Deze ietwat louche figuur was altijd pion van Berlijn. Zijn interneering schijnt er op te wijzen dat de Zuidslavische regeering het belang van krachtige maatregelen tot handhaving van 's lands onafhankelijkheid beseft. Nieuws uit Engeland Minister Simon heeft de begrooting voor het financiëele jaar 1940?1941 ingediend. Men krijgt er, ronduit gezegd, ondanks de hooge bedragen niet den indruk uit, dat de huidige regeering van plan is, den oorlog met inspanning van alle krachten te voeren. Uit de gegevens die de kanselier van de schatkist verstrekt, bleek dat de de eerste zeven oorlogsmaanden ruim 900 millioen pond is uitge geven aan den oorlog. De minister begroot dat tot i April van het volgend jaar ongeveer twee milliard pond uitgegeven zal worden. Dat is een belangrijke stijging, maar men bedenke, dat Engeland, gezien den Wereldoorlog, op het oogenblik ook tusschen de drie- en drie-en-een-half milliard pond aan dezen oorlog zou kunnen besteden. Om dit bedrag bijeen te brengen, zou men echter tot ingrijpende sociale maatregelen moeten overgaan, analoog aan het plan van prof. Keynes dat een nivelleering op lager niveau van alle tegenwoordige inkomens beoogt. Voor zoo revolutionair ingrijpen schrikt de conservatieve regeering terug. Het is begrijpelijk maar zij zal aan de logica der economische feiten niet kunnen ontkomen. Zonder diep-ingrijpende maatregelen wint Engeland dezen oorlog niet. Duff Cooper heeft Maandag een redevoering ge houden waarin hij zeide, dat niet de Nazi's, maar het geheele Duitsche volk schuldig waren aan dezen oorlog. Het geheele Duitsche volk moest dus, een maal verslagen, gestraft worden voor zijn mis daden. Soortgelijke klanken worden tegenwoordig meer in Engeland vernomen. Dat alles beteekent een aansluiting bij het Fransche standpunt, die wij rondweg betreuren. Een volk van tachtig millioen roeit men niet uit. Door het met vernietiging te dreigen verlengt men den oorlog en bewerkstelligt men geen vrede. Er zit in deze en dergelijke bekrompen uitingen der Geallieerden geen toekomst voor Europa. Uw Zenuwen worden gekalmeerd en gesterkt en Uw ip wordt weer rustig door het gebruik van 'nhardt's Zenuwtabletten Buisje 75 et. Bij Apoth. en Drogisten UIT DE GROENE GRABBELTON In het jongste nummer van Volk en Vaderland schreef Ir. Mussert: Sinds het aan Engeland gelukt is om Scandinavi in den oorlog te betrekken, is een nieuwe stroom van leugen, bedrog en onzin over ons Volk uit gegoten. Het gedeelte van dezen zin dat voor de komma staat, is inderdaad een treffend bewijs voor de juistheid van het gedeelte dat achter de komma volgt. ? De natuur is laat geweest, dit jaar. Men kon het haar waarlijk niet kwalijk nemen: de menschen hebben het er naar gemaakt. Maar de afgeloopen Zaterdag en Zondag had zij haar barschheid eindelijk afgelegd. Met een paar goede vrienden had ik de bus naar Abcoude genomen die op het halve uur vertrekt uit de Gijsbreght van Amstelstraat. Abcoude is altijd weer een verrassend mooi stadje, ondanks het er door knetterende groote verkeer. Er is een statige kerk. Er is een grachtje van anderhalven meter breed. Er zijn oude geveltjes. Van Abcoude kunt ge wandelen langs den Bullewijker Holendrecht, naar Ouderkerk (daar kunt ge weer de bus nemen naar Amsterdam). Als ge flink doorstapt, loopt ge vijf kwartier over dezen weg. Ge kunt er ook drie uren over doen. De Holendrecht is een heerlijk water. Hier-endaar wuift al wat riet. Aan den kant groeien dotters in wat drassigheid. De vrouw van mijn vriend moest ze natuurlijk plukken. Het water heeft verrassende bochten. Aan den anderen kant is een onafzienbaar polderland met de spitse torentjes van Baambrugge, Wilnis en, later, Ouderkerk. We hebber er een uur lang in de warme zon gelegen, aan de voet van den dijk. Er begon al wat leven te komen in de sloot. Luchtbelletjes bobbelden gezellig naar boven. De wilgen liepen uit. Madeliefjes en boterbloemetjes sprenkelden wat kleur in het jonge gras, dat diep-groen was als je er tegen de zon in over heen keek en meer vaalgroen als je met de zon mee zag. Op het midden van den Bullewijker Holen drecht daar waar de Waver zich er in stort (of is het de Winkel?) is een ophaalbruggetje. Ge kunt vooruitloopen, de bouten terugschuiven, en als de rest van het gezelschap nadert, onver wacht den brug ophalen zoodat zij voor een gapende leegte staan. Dan laat ge den brug weer zakken waarbij ge, juist als de zoo vaak benijde bruggenwachter, tegen het nog hellend vlak komt oploopen zoodat de brug met een doffe bons daalt. Ge schuift de bouten weer op hun plaats en wandelt door. Twintig meter verder is een cafétje waar twee malle aquaria voor prijken, die gevat zijn in steenen visschen metgapenden muil: met Uw vrienden kunt ge (na in het cafétje Uw dorst te hebben gelescht) een heerlijke wedstrijd doen, wie van twee meter afstand van tien grintsteentjes de meeste in een der twee gapende muilen weet te mikken. PAG. 6 DE GROENE No. 3282