Historisch Archief 1877-1940
M. J. Brusse door J. H. Speenhoff
IK heb onder mijne vriendinnen geen meisjes of
vrouwen die bij voorbeeld: Gerrit, Piet, Arie of
Kees heeten, maar wel onder mijne vrienden
mannen die: Marie genaamd zijn. Brusse heet:
Marie of Rie en telkens als ik aan hem denk en aan
dien voornaam dan voel ik iets zachtelijks aan, ter
wijl de mannelijkste man onder de Nederlandsche
schrijfkunstenaars toch zeker ook wel Marie
J. Brusse kan zijn. Hij is de kalme vader van eenige
welgeschapen kinderen. Toch vind ik de voornaam
van: Marie voor een man.... onderdanig, dee
moedig, hulpbehoevend en dit laatste is Brusse,
te Skorel in Noord-Holland, allerminst.... al derft
hij zijn langen, zwarten baard en ziet zijn kin er nu
net uit als een armoedige, bevroren wuit in den
regen.
De eerste maal dat ik hem, tot mijn groot nut
en geluk ontmoette, was in de werkkamer van
wijlen Johan de Meester en Landréop de Nieuwe
R.dammer, W-de-Wstr. Het was den dag voor den
rsten dag dat ik zou trachten liedjes te zingen.
Dat was op een Zaterdag. Zondagmiddag gebeurde
het en Maandagavond was ik bijna beroemd. Ik
had er geen zorgen over.... wél maling aan.
Ik had mijn schrift met liedjes en mijn gietaar
medegenomen en ik zong daar mijne liedjes voor.
Het waren: Mijn beste pak" en Een Herders
meisje" en ,,De goedgezinde meid".
Ik vroeg aan de drie kranten-mokers of het niet
mal" was en het antwoord was: Het kan nooit
mal genoeg zijn l"
Brusse jeuk-kriebelde in en door en rond zijn
baard en ik zag hem vader worden van een voed
zame gedachte. Hij ontdekte me. Hij had me door.
Dat is nu veertig jaren geleden. Jammer !
Ik kreeg een sigaar en een dikke kom
zetterskoffie, zwart en sterk en ik verloor mijn zelf
bewustzijn. Ik gevoelde me zoo nietig en ledig en
wormachtig dat ik de looden treden van het orakel
gebouw afzweefde. Ik was getroost en bemoedigd.
Het zou Zaterdagavond worden en met Betsie
Bekman en Liesje Servaes en Kees van Dongen
en anderen gingen we onze kansen beprevelen.
Het werd Zondagmiddag en ik werd door den
tooneelmeester de planken op gemikt. Ik zong en
de Rimpeldamsche presse was aanwezig. Overige
bezoekers of bezoeksters, behalve de zaalmeisjes,
waren er niet.... of enkele vrijkaartjes en de brand
weer?
Johan de Meester pende en Brusse pende en
Blok pende en Dekking pende en ik kreeg niets
dan tienen. Ik geloofde er niets van. Brusse schreef
een: Onder de Menschen", over mij en ik wist
toen niet dat ik Speenhoff was; maar het stond er
zóó duidelijk en onherroepelijk, dat ik wel móést
aannemen dat ik het was.
Ik ontmoette nadien Brusse zeer vele malen en
vooral toen zijne broeders mijn liedjes gingen uit
geven. Sinds jaren gestaakt.
Bij een groot feest van de familie van den Bergh,
in den zuivelhandel bekend om de Vitello-waren....
ontmoette ik hem weer. Mij was opgedragen een
tooneelspelletje te schrijven dat opgevoerd zou
worden bij een gouden bruiloft in die familie. Ik
deed of ik heel erg knap was en schreef: Liefde
en Tijd", waarin Brusse de rol van Bacchus te
spelen kreeg. Zijn baard paste bij zijn rol, maar
beschonken was hij niet al zat hij vol druiven.
Brusse was toen verliefd op een zeer mooi meisje
dat naderhand zijn vrouw werd. We bespraken toen
in stille hoeken het leven en de alombekende
liefdens; zoodat ik er ook door werd aangetast, maar
ik huwde mijne vrouw en niet dat" meisje. Ge
lukkig maar.
Brusse begon zijne beroemde en levenslustige
stukken in de N. R. Ct. te schrijven en zijn
grootsche werk: Boefje" was in wording.
Op mijne reizen door 't vaderland kwam ik hem
tegen. Ik kwinkeleerde nacht en dag en hij versloeg
leger-oefeningen, Koninklijke bezoeken, over
stroomingen, varkens-tentoonstellingen en inpol
deringen. En hij deed het in eigen stijl en wezen.
Soms: lik-me-pet!
Er kwamen wederwaarts feesten bij opgenoemde
families en wij waren er wér bij; wat veel geld
en lekker eten opbracht en kusjes. Zijn baard
werd langer en voller er van en hij had er een heel
onderhoud aan, al spraken we er nimmer over.
Restaurant DORRIUS
N.Z. Voorburgwal b.h. Spui, Amsterdam
PLATS DU JOUR EN A LA CARTE
Hij gebruikte deze haar-amulet net als Jan Musch
zijn zilveren potlood. Hij putte of schuddede in- en
uitvallen er uit. Als hij niet meer wist of men hei
palen met een lange of korte schreef, dan besteeg
hij zijn kinnepruik en hét ei of déij werd gelegd.
De baarddracht is weer in opkomst en in de
nieuwe wereldorde zal die manlijke
aangezichtsrimboeh weer wassen.
Vrouwen en meisjes houden tegenwoordig niet
van broekemannen met snor-en-baard omdat die
dingen zoo kriebelen en omdat ze zoo iets
temmerachtigs hebben. Maar Brusse handhaafde ziyae
lange haren en ik begon er ook voor te gevoele.i.
En nog.
Zijne Boefje-bijdrage" genoot ik als feesten.
Zelden smulde ik van zooveel geestige en juiste
vondsten. Zijn boek is: ontoonbaar gelezen en het
wordt tijd dat hij me een nieuw geschenkboek toe
zendt. De film van dat werk is meen ik niet zoo
gelukt, maar het tooneelstuk met Annetje van Ees
zag ik zeker zeven malen en nóg smul ik er van
al moet ik voor tienen binnen zijn. Die oorlog ook.
Met Brusse werkte ik samen voor de firma Jamin
te R'dam in zoetigheden. Het ging om een prijs
vraag. We moesten zeven duizend gedichtjes
beoordeelen en prijzen toekennen. Cel-werk maar
hoog geloond. Tot slot déjeuner bij de familie
Jamin in haar landhuis.
Brusse kon onverdroten de waarheid zeggen,
overal en aan iedereen. Hij was steeds oprechter
dan ik wat zijne meening betrof over anderen;
daar ik steeds zoo beschroomd was met de waar
heid die ik steeds gevaarlijker achtte dan de eerlijke
leugen.
Hij reisde naar Canada en schreef Europeesche
artikelen over dat groote land en mijne waar
deering voor zijn werk werd al grooter. Ook hij
lachte zelden als er anderen bij waren of het kon
een tandenlach geweest zijn; maar zijne schrifturen
waren vol boert en gezonde luim. Jammer dat hij
naderhand zoo een hekel aan kranten kreeg. Ik
geloof dat hij geërgerd was door een er van ?
Eens ontmoette ik hem in 'n hotel te Gorkum.
Hij was er voor zijn krant en ik zong er voor mijn
spaarpot. We dronken samen eenige milde snuis
terijen. Ik meen dat er een feest van: zuivelaars,
koeielaars en kippendresseurs gevierd werd. Er
waren heerachtigen bij die bereids te veel hadden
gebezigd. Toen ze me lastig kwamen vallen en ik
te bloode was om met giftpijlen te antwoorden,
deed Brusse dit voor mij. Zijne zwarte oogen
werden haat-diamanten en hij eindigde met:
Stik" ! hetgeen deze nijvere broeders gelukkig
niet volbrachten, maar liever hunne genevertjes
updroiiken en een Brusse: Een boer" noemde.
Eenige maanden geleden zongen we voor onze
soldaten te Schoorl, voor de kustwacht. Brusse was
bacrddruftig want zijn ijsko-kin snakte naar een
pruik. Hij kwam bij ons zitten in de ijzige tocht
van een kleedkamer en hij keuvelde of we te
Parijs in een vermaaks-wigwam vertoefden.
Er werd gegoocheld, zooals bij alle O. en
O.voorstellingen. Er was een lekke pianino en een
konferanselaar. Er was een strijkje en er was fosco
en de jongens vonden het best. Toen ik een mopje
zong op Lou de Visser werd ik met een tik op mijn
dichters-test bedreigd, want ik zong dwars. Geluk
kig is mijn skalp nog heel want anders zou ik deze
geestige en uitnemende bijdragen niet kunnen
afleveren.
Niet lang geleden zetelde ik in een zaal alwaar
Brusse een spreekbeurt vervulde. Hij wist niet dat
ik er zat anders had hij wel meer zijn best gedaan.
Hij bezigde zijn mond of hij noten kraakte en
zijn stem klonk of hij zijn gehoor bezwijmd had
willen babbelen. Spreekbeurten zijn niet voor een
man van zijne gaven en bedoelingen. Hij stond er
bij of hij hartlijders toesprak. Een rhum-grok had
hem kunnen kwikken, maar hij onthoudt geheel.
Stel u gerust Nederlaridelaars, Brusse is niet
rijk. Hij woont daar op Skorel onbenard maar hij
wil het zoo. Zijne bijdragen in de N. R. Ct. mist
elke goedgezinde Hollander. Ik zal eens gaan onder
handelen en als het mislukt, richt ik zelf een groot
Dagblad op voor Marie Brusse mijnen vriend en
hulp in nood.
Merkwaardige berichten
De ayont was /o /oer in /ijn werk
verdiept, dat hij niet merkte, hoe
oen bewoner van een der in de omtrok
i;ele:_;eii hni/en hem sluipend van
achteren naderde en hem onverhoeds
mot oen broodmes oen steek in de
halsstreck toebracht. \Yonder boven
wonder bleek bet broodmes de kraai;
van de unitormjas te hebben door
boord." (Volk)
Het N.O.C, xwij.nt als het .o.ra l',
al blijft liet xwijuen."
(Sp,ni iu h,;!il)
CHARIVARIA
De heter kuniiendcn
,,IIi] \\ aa isch u u l hen dat /e in;i:M'
lictor do hoop op hulp hunnen op.
^even. " l A'. /
Mijn nieeniiiL; i-, (hit uien lictor
noi; /akolij kor kan /ijlt on u 11 /oiii 11 U'_:
\an dergelijke mn/iek lictor -eheel
ai litcrw o^e kan kitoir ' >'> i;/!'/<;/ ?;
,,J.-in i 'iclor-./i '"il ('oen, do iiKin van
het il, ? />,;?,.?/ il.IL,n r." l/,'. ,
Coeti was ook de man van liet
disptreert niet. (Brief van 29 Sopt.
1618).
Uit de hoogeschool
We moeten ons er wel van bewust
zijn dat \ve niet moor dan een i<linip
en een schim opvangen van voor het
<>n;,r onomvaambaar gebeuren." (It.j
Het \ederlandsche volkskarakter
is veel individuahstischer, als waarom
dan ook ton on/ent het beginsel der
autonomie xich zoo ^ohikki^ kon
ontplooien." (De l 'nu1)
De beter niet kvmnemlen
,,I\ioM men e( hu r de/e anllKU'ht( n
uit andere, dan bo\ onbenoemde
o\erwe.um^en, dan had men /e lictor niet
kunnen k ie/en.'' i l .r, n.,'. ( . }
,,\ll i> de radio (ie -piemel \an do
waarheid waarvan wij vele facetten
heter mot aan do wereld konden
verti x >nen." (> \ Ihtl;1. > f
Die zijn natuurlijk ook voor
gesorteerd.
Ken resultaat
,,llot onder/ook van de
bombardeniente.il heeft lot resultaat ;;oliad, da!
do neergeworpen bommen van
h.io;elscho hcrk< >m-<t /i j n. " (l' <iJ. /
Voorzetsels
Die oorlog is aan ons land voorbij
neyaan." (U.)
Ik maak dit aan Xederland^chc
voorbeelden duidelijk."
( ittill l'll /".,','i II J
Hij is allerminst een onbekende
aan on/.e le/.ors." f. l iu\i>.!'.",{«i«tui j
Het £cpaste gevoel van
eigenwaarde
Na /es |aar hew i IIK let'orn ie aan
dacht te hebben ^ehad \ ooi /i]n
werk aan de . word hij Ih..
.Idiedac1 cu i' van do . 'i ,(ti. /
,,'k Moot taleldekkcn,
het kleed al laten glijdend opeen^."
( l>, :,?,.;<,/, i,' A'i «,<! ?
Van stamelen gesproken.
,, l 'o in Mei \a^U;e^teIdo datum
moeM tot mi wolden \ ei M h( :\ en."
K i. l
Dat zal nog niet zoo gemakke
lijk geweest zijn.
d
t i]d aan w a l [ .e:;eel' , >t
M ai il " i A', j
Het laatste zal zelden voor
komen.
Op de glibberige paden
,,l)e dachyloscopische dienst vond
sporen waarop \-erder geborduurd
w ordt." (1\. l
Hei boek is te beschi >llw en aU een
voorname Mhakel in don opbouw."
ll.il?y, i
Nieuw recht'
l *e man w er-! ven?; in ieen i
Dat lastige Hollandsen
DrooKdoks /uilen ter l.escliikUiiv.;
worden gesteld." III./
Maar wordt het eraan d,in mol
door hom gemaald '." i.s'/,. w i
Met deernis," schrijft een lezer,
las ik in de Groene van 14 Sep
tember het volgende:
/oker is het dat I-'mnia , de d' ?> hier
\an Kuhard il \au N>>niKuid',t \\eid
i HH lei w .r] )eu aan ecu KO< o i'-,.l ,. n
/onder deeuir* lic .;enm','.,d o\< i ? IOIM
, d 'e i al vel laa l d« x"_' (Ie ua Ille le'.'.on
d''n 'j o iiid, w aa rdoo: de/e aan hoold
ell kille \erwotld W (-1 ( !. "
,l ,' , n l-, :,.! ,
De dame kwam met den schrik
Vlij.
Correspondentie
l'. ??'? . ?. l n de < O'' 'eue \ a n l | Sop
11 -u: [ K -i jee > \\\ in ( i 'ii ,i i i i ki ? l t w t c n) ,i a l
l !e! w ' H 'i d l', n i l n. d h l :< ? dat ik, i n d( ?.? i ?
Anrir. Ja.
PAG. 7 DE GROENE No.lKH