Historisch Archief 1877-1940
Hard tegen hard
Over béton in het algemeen en
rijwiélblokken in het bijzonder
BIJ het betreden van de terreinen
van de betonfabriek De Me
teoor" in de Steeg in Gelderland, bleef
ik enkele oogenblikken stil staan, onder
den indruk van den enormen omvang
van dit bedrijf. Slechts weinigen in
Nederland hebben een idee van de
werkzaamheden van een dergelijke
fabriek en het is speciaal daarom dat
wij dit artikel aan deze belangrijke
industrie wijden. Allereerst werd mijn
aandacht getrokken door een arbeider
die bezig was met een beitel fraaie
groeven in graniet te hakken.
Ik bleef staan kijken. Bewonderend
want het is grappig hoe een grof, grauw,
oninteressant oppervlak, levendig, ik
zou haast zeggen: boeiend gemaakt
wordt door reeksen onaanzienlijke
groef j es.
U moet de tegels nog zien," zei
mijn begeleider.
Uitstekend," zei ik en volgde hem.
Niet voor mijn genoegen. De gewone
platte straattegels waarop u loopt, die
bleeke plakken van gestandaardiseerd
model en formaat dertig bij dertig
worden vervaardigd uit betonspecie.
Een arbeider schept deze specie in een
vorm, strijkt het glad, legt er een
plaat op de vorm draait om, komt
onder een hamer te liggen, een hef
boom wordt overgehaald, en de hamer
gaat hameren, misschien tien maal per
seconde, misschien wel meer. 't Gaat
in den letterlijken zin des woords, hard
tegen hard, en 't maakt een razend
lawaai, vooral als er vijf van die roffel
batterijen naast elkaar staan opgesteld.
Hoort u dat nog?" schreeuwde ik
tegen een arbeider. Hij verstaat me
niet. Hóórt U dat nog?" nog har
der. Nee meneer, we zijn er aan
gewend...." Hup de hamer staat stil,
de roffel is uit. De vorm wordt door
gedraaid en de tegel wordt te voorschijn
getooverd. Volgende maand loopt U er
misschien over heen.
ONZE aandacht was gevallen op het
bedrijf, dat wij bezochten,
door een verschijnsel dat wellicht
fietsend Nederland, maar in elk geval
fietsend Amsterdam bekend zal zijn:
de fietstegel. Vroeger zetten wij onze
fietsen tegen een muur, waarmee wij
het trottoir versperden, of plaatsten wij
ze in een rek, of, erger, tegen een boom
op de gracht hebt U eenig idee, hoe
veel fietsen het water in zijn gewaaid?
tegenwoordig echter laten wij
voorof achterwiel rusten in de practische
gleuf van een fietstegel.
Toch 'ns zien, waar die dingen ge
maakt worden," dacht ik op een keer,
misschien de duizendste, dat ik er langs
liep. Het Hoofdbureau van Politie ver
wees mij naar de betonfabriek De
Als U geregeld losse
koopt ....
nummers
hebt U kans dat juist
het nummer dat U
speciaal interesseert U
door een of andere
oorzaak ontgaat.
NEEM LIEVER
'N ABONNEMENT!
Meteoor" in De Steeg, Gelderland.
Een vriendelijke meneer wist me,
terwijl we daar over het enorme
fabrieksterrein liepen dat tusschen IJsel
en spoorlijn gelegen is, te vertellen dat
de fabriek al jarenlang bezig is met de
fabricage van deze practische tegels.
In Nederland liggen er al meer dan
honderdduizend. Amsterdam heeft er
bij duizanden gekocht en daarmee het
goede voorbeeld gegeven aan tal van
gemeenten in binnen- en buitenland,
want de tegels stroomen over de lands
grenzen. Men vindt ze tegenwoordig
voor het hoofdbureau van Scotland
Yard evengoed als inde Bahnhofstrasze
te Zürich als op Passar Baroe te
Batavia. De duurzaamheid ispractisch on
beperkt", zei hij, Dat komt omdat de
tegel van gewapend beton is gemaak.t"
U moet weten dat beton een zeld
zaam hard product is.
Eeuwen geleden hebben de Romei
nen een aquaduct gelegd van den
Eiffel naar Colonia agrippina het
heet thans Keulen . Dat aquaduct
was gemaakt van beton, inferieur be
ton. Maar ondanks deze inferioriteit
werd het door de middeleeuwers w
ggesleept om er burchten en stadspoor
ten van te bouwen. Deze steenen zijn
sindsdien al ruim vijfhonderd jaren
aan de weersinvloeden blootgesteld
geweest: orkanen en sneeuwjachten
hebben er aan gerukt en gesjord, de
heete zon heeft er op staan branden,
strenge vorst heeft ze in zijn greep
genomen.
Desondanks zijn er geen noemens
waardige verweeringsverschijnselen aan
te ontdekken !
Zoo is beton. En van dat beton zijn
onze fietstegels gemaakt.
NU moet men dat beton haast nog
zacht-als-boter noemen, verge
leken bij een ander product dat mij
tegelijk door den trotschen employ
werd getoond: de Stelcon bedrijfs
vloer. Zoo'n vloer bestaat uit tegels.
Die tegels bestaan uit beton, waar
van de bovenkant voor een dikte
van 5 m.m. bestaat uit staalsplit m;t
cement. Het geheel vormt een onver
brekelijke eenheid. Kei- en keihard. En
bovendien waterpas-vlak. Een kind
kan er bij wijze van spreken een slee
perswagen met een vinger over
voortduwen.
U moet de voordeelen van deze vlak
heid niet onderschatten ! In Glasgow
was een havenloods met een
hobbelvloer. Per jaar werd daar voor een
kleine honderdduizend gulden gebro
ken, alleen al aan eieren, dat is meer
dan het kostte om een gladde tegel
vloer aan te schaffen ! Een Fransche
glaswaren-fabriek had een vloer die
van dien aard was, dat aan eiken kant
van de transportwagen een man moest
meeloopen om de voorwerpen die door
het gehobbel op den grond dreigden te
vallen, tegen te houden. Deze lieden
moesten over een sterk hart beschikken!
Tegenwoordig ligt er een gladde tegel
vloer. Nog een voorbeeld. Bij een
grooten houthandel annex kistenfa
briek, konden de transportwagens met
plankjes voor kisten slechts halfvol
worden geladen. De rest zou er toch
door den slechten vloer af denderen.
Er werd een nieuwe Stelcon vloer ge
legd. Gevolg: Men kon op de wagen
tjes tweemaal zooveel laden, kon er
twee maal zoo vlug mee rijden en
had geen jongen meer noodig om de
lading in evenwicht te houden.
Artistone een soort van Sierbeton,
ook zoo'n interessant product. Van
binnen beton, al of niet gewapend,
Archief foto
Boven : Parkeerplaats
Rokin, Amsterdam.
Midden: Tasveld van
faetonzuilen voor de Zuider
zeewerken.
Onder: Een gedeelte van
het artistieke tasveld.
van buiten natuursteen. Dat kunt U
krijgen in den vorm en in den kleur die
U wilt. Voor de kleur zorgen het labo
ratorium en de mengafdeeling; voor de
vorm zorgt de smid of de timmerman.
De specie wordt in den vorm gestort
en dan maar stampen, met pneu
matische stampers. Is het geheel
aangestampt, dan worden de vormen los
gemaakt en een recht of krom stuk
Aristone komt te voorschijn, als een
zandtaartje uit een vormpje op het
strand in Zandvoort. ,,De Meteoor"
Archief foto
maakt vierhonderd kleuren en
samenstelllingen van die zandtaartjes. Ze
dienen voor afzooming" van gebouw
en, voor wat men de apprêtise" van
het bouwbedrijf zou kunnen noemen.
En dit kunstmatige product is in som
mige gevallen harder en duurzamer dan
natuursteen. Wat zei men vroeger ook
weer? Natura vincit artem" ? De
natuur overwint de kunst?
Deugt niet meer voor de twintigste
eeuw. Althans niet voor beton en
béton-producten.
PAG. is DE GROENE NO. 3303